KA PA TE UNAUVIN MIN LUK RAWN: ṬHEN HNIHNA

[Ziaktu: Hriat loh]

Prelude: “Pa, ka hmangaih che,” tih ka sawi zo chiah chu, pindanah chuan ka patea inbual zo a rawn lut ta heu mai a!

“E khai! Nangni pafa chu eng nge a awmzia ni ta mai?” a ti  hluai a. Mak tih hmel  zetin a chek tlawk tlawk a. Keini pafa chu rizaiin kan inkhuh a, sawi tur a vang ngei mai.

Ka pa chuan bah deuh nuaihin, “Puia, i hmuh ang hi ni tawp mai a, a bak han sawi vak ngaina a awm lo. Khawiah mah i sawi chhuah loh ngei ka beisei,” a ti chuai raih a.

“Chuti a nih chuan a man in pek ve ngei a ngai ang. A nih loh chuan in mualpho viau thei a nia,” a ti a. A towel ven lai chu a phelh ve ta mai a!

Ka pa nen kan inlûk lai khan, eng emaw chen chu, ngawi rengin min lo thlir reng tawh a ni ang, ka patea zang chu a khawng ṭha ngei mai. Ka pa zang aiin a te daih zawk a; mahse, a sei zawk thung.

Khum chu a rawn pan a, khum bulah dingin, “Sangte, i kâ âng rawh le,”' a ti a. Ka pa a awm bawk si, ka zak bawk si, amah hrim hrim inlûktir châk sa bawk si, mi pahnihin min lûk rawn tur chu châk et et bawk si; mahse, ka pa hmaizah avanga a thu lova eng mah ti ngam si lovin, rilru lai tawkin ka awm a.

Ka pa chuan muang ban charh hian, “Mami, i patea duh ang chuan tihsak mai rawh, kan dinhmunin a zir lo va, duhthlang thei pawh kan nih tawh loh hi,” a ti ta a.

Chutia ka pa’n thutlukna a siam takah chuan, nuih seih seih pahin ka patea zang hur fawk sei zet mai hmuamsak tur chuan ka kâ chu ka ang ta a, zawi tein a rawn dep lut riai riai a...

Ka patea zang fuk sei ṭha zet mai chu khuma ṭhingṭhi chung chuan ka fawksak ta pulh pulh a. Chutia ka’n tih takah chuan ka pa châkna pawh chu a rawn chhuak ve leh vat a, hnung lam aṭang chuan a zang chu ka chhu-ah a rawn thun a, min dep ta a.

Doggy hi nuam ka ti hrim hrim chu thuhran ni se, hnunglam leh hmalam hi ka vawi khatna nih avangin zauthauna mak deuh mai chuan min zem â vek ka ti mai, ka patea zang fawk sei zet chu a liklu ka hmuamsak a, ka lei chuan ka liak kual ner ner a. Ka patea nuam ti lutuk chu men pawh a meng phal lo.

“Sangte,” tih bak sawi hlei thei lovin ka kâ chu a dep ta pulh pulh mai a. Ka dang mawn thleng thleng a dep thlen avang chuan ka uak leh ṭhawt thin a. Ka pa zang aiin a sei zawk ka tih kha, ka dang mawn thleng thleng chuan a hawlh puk puk a, si hlarh hlarh chung chuan a rawn dep pah euh euh va. Ka pa lah chuan ka chhu tui hlup mai chu a dep na tawlh tawlh mai bawk a.

Tlema la inthup mai ve deuh rih ka duh avang chuan ka rak bengchheng duh rih lo va; mahse, “Awi! A nuam! Ka pa, ka pate, min va han tihur nuam em!” ti rilru chung chuan thuawih takin, ngawi rengin ka dawh heuh heuh tawp a.

Ka pa chuan, “Sangte, i patea nen hian kan luk rawn ang che aw? I la tawn ngai reng reng loh ram nuam takah kan chentir ang che aw?”  a ti ta mai.

Kei lah chu chu ṭawngkam chuan min ti zauthau nasa mai! Ka chhu leh mawngkuaah zang lian leh sei zet zet a lut kawp dawn tih chu, ka’n ngaihtuah ringawt paw’n, ka za mur chuai chuai thei nia!

Ka pa chu en chhovin, ka remti tih lantir nan ka lu chu ka bu ngauh nghauh a. Ka patea paw’n nui ver verin a mit min rawn siai zeuh va.

Rem ka ti tih a hriat chuan ka pa chu khumah zangthal zawngin a mu nghal a. Ka pa chuan, “Bawihte, i pa zang hur tak mai hi i chhu hur hrawt nan khan rawn hmang rawh le. Ka chungah lo bawk rawh,” tih pah chuan a zang chu a hrawt lip zawt zawt a.

Thuawih tak maiin ka pa chungah chuan ka bawk nghal a. Tunah chuan ka zak der ṭit ṭet peih tawh lo, a nih tur ang ang a ni zo tawh a, a pawi tur ang ang a pawi zo tawh. An ṭawng hur bawk a, an dam chhunga an hriat reng law law tura ka hur thiamzia hriattir ka tum nghet ta law law a.

“Pa, i kut khan i zang lian fuk khawng lutuk kha hrawt tawh suh, i fanu chhu hurah hian thun la, ka chhu hur hian hian ka lo hrawksak zawk ang che,” ka ti a, a hmuiah chuan ka’n fawp zeuh va.

Ka hur mu a keh laklawh tawh bawk a, ka pa chet hun pawh chu ka nghak thei tawh lo. Ka pa zang chu vuanin ka chhu tui pur tawh maiah chuan ka thun a, ka ṭhut tlum ta zal zal mai a. A feelings kha ka sawi fiah zo lo, nawmna tinrengin min tuam ka ti mai.

Ka chhu chu a nal ṭha tawh bawk a, ka sawt nghal zawt zawt mai a. Nuam ka tih em avang chuan a men pawh ka meng phal lo. Chhu hur leh zang hur intawng chu duhthusam ram kan thleng hi a ni ber mai e.

“Pa, a nuam! Ka chhu a za nuam lutuk! I fanu chhu hur hi rawn dep chho zawt zawt rawh,” tih pahin ka su leh tlau tlauh mai a. Ka pa chuan ka thu chu awihin, theihtawpin a rawn chhoh dep ta tak tak mai a nih kha!

“Awi! A nuam lutuk! Pa, ka pasal ni mai teh. Ka bialpa maw tal! Awi! Ka paaa! A nuammmm!” ka ti tham ṭiak a.

Ka patea chuan blue film en ang mai hian, ka pa nena duhtawk maia kan inlu chu, min tlir pahin a zang chu a hrawt zawt zawt a. Ka patea zang pawh a hur khawng tawh hle.

Ka pa chuan ka patea chu signal zeuhin, “Bawihte, i inpeih em?” a ti a.

“Pa, i fanu ka nia, i thu zawm tur ka ni alawm,” tih pah chuan ka’n siai leh zeuh a, an phur dun ngei mai.

Ka mawngkua chu a la virgin avangin ka rilru tak chuan a nat chu ka hlau angreng a; mahse, ka chhu leh mawngkuaa zang luh rualtir ka châkna chuan min tuam hneh em avangin ka phur et et tho zu nia!

Ka patea chuan ka mawngkua, tu ma la luk ngai loh chu a rawn khawih a, a chil rawn chhakin a rawn nuai ne ne a. A mak a ni, a mak tak tak a ni! Ka chhu ka hrawta ka mawn ka hrual lai ang chiahin a za tlat nia.

Ka mawngkua chu a kawm ṭan a, a chil a hnawm nal mai baka ka châk em em chungin a tawt tho mai a. Ka ip zawk zawk a, ka phu leh deuh uih ṭhin a.

Ka pa chuan, “A chhu tui hluam kha hnawih ta che,” a ti a. Ka patea chuan ka chhu chu rawn nuai zain, ka hur mu kek vanga ka chhu aṭanga tuihnanga chhuak pur mai chu ka mawngkuaah chuan a tat a, a chil a chhak belh leh bawk a. A’n kawm ṭha leh a, a kut zungṭang chu a lut tlum thei ta a. A nat chu a na deuh na a, engtin emaw tak hian ka awm tlat a ni. Ka hurna feelings chhuak nasa lutuk avang chuan, a na tih lam ngaihtuah ai mahin, a zang chu thun chhin vat vat tawh se tih chu ka rilruah a lian ber a. Ka pa zang ka chhu-ah, ka patea zang ka mawngkuaah. Awi! Chu ngaihtuahna ringawt pawh chuan min tizauthau uchuak a, ka chhu chu a tui hian a tui hluam hluam mai a ni.

Ka patea chuan, “Sangte, ka duat, i mawngkaw hurah hian ka zang hur hi ka thun tawh mai dawn aw, ka insum thei tawh ngang lo,” a ti a.

“Lawks aw,” tih pahin ka insiam rem a, ka pa zang chu ka ṭhut tlum leh pulh a. Mahse ka patea tana ka mawngkua luk rem tak tur siin ka pa lu lamah chuan ka bawk phei deuh a, ka mawngkua chu ka dawh poh ṭarh a. Ka patea chua a zang chu ka mawngkuaah chuan a rawn nawr ṭan ta ne ne a. Ka pa chuan min vengthawng takin min dep chhunzawm duh rih lo vin a nau nen a kan ningkhawng chu a ngaichang a.

Awi! A liklu chin chu a rawn lut ta pulh mai a! A na thip zawk a; mahse, chhu leh mawngkuaa a ruala luk rawn châkna chu a sosang em mai a, a na pawh ngaihtuah hlei thei lovin min dep nuam tawh se tih ngaihtuahin ka hur ngaiwh ngawih mai a ni.

Chutia a liklu ber a luh fel takah chuan, ka patea chuan a zang chu zawi te tein a rawn dep luh belh riai riai a. A lut thuk tial tial a, nuam ka ti telh telh a, a zang chu a zavai mai chuan ka mangkuaah a thun ta vek a. Ka zêp vel si se peih lo, ka mawngkuaa zang a luh vawi khatna a nih avangin a na em em. Mahse, chutiang taka inlûk ka châkan chu a nasat em avangin, ka mawngkuaa zang lut chu riai riai chuan min ti hur za telh telh mai a ni. Kha tih lai taka ka feelings kha ka sawi thiam chiah lo. Na ka ti lo a ni lo, a na khan min tihur zual ni berin ka hria.

Ka patea chuan min dep chhunzawm nghal mai lovin a zang chu ka mawngkuaah chuan a’n chiah vang vang phawt a. Chutah, muangchang hian vawi sawm emaw vel chu min han dep ta a. Chutih chhung zawng chuan ka pa erawh chuan min dep ve lo.

Ka pate chu a insum zo tawh lo a ni ang e, a dep rang ta tulh tulh a. Chumi rual chiah chuan ka pa chuan ka chhu chu a rawn chhoh dep ve ṭan ta bawk a. Ka chhu leh mawngkuaah chuan a rualin zang a lut ta pulh pulh mai a. Awi, awi, awi! A nawmzia chu sawiin a siak lo a ni e.

Hei bak baka vanram tlafual hi a awm thei dawn em ni? Ka pa te unau zang chu a rualin ka chep a ni a, an hur dan leh an dep ranzia mai lah chu! Dik tak chuan hetianga luk rawn hi ka dream fo va, ka chhu ka hrawt pah te hian hetiang film hi ka en fo. A nuam ang tih ka ring a, ka châk ve em em ṭhin. Ka dildo leh vibrator te pawh a ruala ka chhu leh mawngkuaa thun pawh ka tum zing mai; mahse, ka mawngkaw virgin chu mipa zang dik tak ngeiin hawng se ka tih vang chauhin ka insum mai mai a ni. Chuti khawp chuan ka dream nasa a; mahse, a taka han tawn meuh chuan nawmzia chu ka suangtuah phak bak a ni!

Chutia kan pathuma kan hur vanglai kan chhuah lai chuan, ka pa chuan, “Inthlak ila?” a ti a. Ka rilru chuan, “Awi! A zang lian zawk ka mawngkuaah ve thung. A va nuam dawn em! Tla lawk thei lo ve ve se,” ka ti a. Chu ngaihtuahna ringawt chuan a vawrtawp min thlentir leh a. A va han nuam tak em!

An zang chu an phawi ve ve a; mahse, ka patea chu khumah mu ve ta lo chuan ka kaihzaah a ban zenin min pawm kang lawp a. Film lamah ka lo hmu tam tawh bawk a, a thil tum chu hre thiam nghalin zei tak hian a nghawngah ka uai bet ve nghal chat a. A zang sei fuk khawng ṭha zet chu ka chhu hur nal pui maiah chuan a vuah a, min pawm sawhtlum ta zawt zawt mai a. Awi! A hawlh thukzia chu!

Ram lam hna thawk nasa ka tih tawh kha, ka patea chuan min pawm chung chuan min chho dep zawt zawt a. Ka pa pawh a awm mai mai thei tawh bik lo, ka hnung lamah chuan a rawn ding a, ka mawngkua, ka patea luk hur sa-ah chuan a zang lian em em hur zet chu a rawn thun tlum ve ta pawp mai a. A la na thip zawk tho; mahse, ka taksa pum mai chu a hur nuam za chuai chuai tho.

An pahnih chuan min han dep rawn leh ta zawt zawt mai a, min va han sawisa nuam nasa dun tak em! Ka zawngchhang dawn tih hi ka chiang ngawih ngawih mai a ni.

Ka pa chuan rei a daih tawh dawn lo tih a inhria a, ka mawngkua aṭang chuan a zang chu a phawi a, “Bawihte, fawp tla rawh le,” a ti a.

Kan awm dan chu kan thlak a, ka pa chu khumah a mu zangthla a, kei ka bungbu poh tarh a. Ka pa zang chu ka hmuamsak a, hmuam reng chung chuan ka hrawtsak zawt zawt a. Ka patea chuan ka chhu hurah chuan a zang rawn thunin min dep nghal zawt zawt mai bawk a. Ka pa pawh chuan ka kâ chu a dep zawt zawt mai bawk a, a va han nuam danglam tak!

Ka pa zang chu hmuamsak tawh lovin a zang chu ka lip a, a liklu chu ka liahsak ta a. A changin ka hmuam tlum pawk a, a changin a zang hnuai lam chu a tilmu bul aṭanga a liklu thlengin ka liak chho va, a liklu-ah chuan tawpin a liklu chu ka liah kualsak a, a tlang kawm nan tiin a tawpah ka hmuamsak a, ka hrawtsak nghal a.

Ka pa nuam ti lutk chu a meng thei tawh lo, a taksa chu a rawn khur der der a, a zang chu a rawn ṭhang mar thut a, ka inrin hma chuan a baw chu ka kâ chhungah a rawn chik ta zuai zuai a.

“Sangte, ka fanu duat, a nuam lutuk! I va han zei tak em! I pa baw kha lem vek rawh. Aaaahhh!”

A baw chu ka lemsak a, a tla hnem ngei mai. A zang a phawi loh avangin ka kâ aṭang chuan tlem a zawng a luang chhuak nguai a.

A tlak fel hnu chuan ka pa chuan a zang chu ka kâ aṭangin a phawi a, sofa-ah chuan a va bawk tlawp a. Mahse, kei erawh nawmna chi tinreng ka la chen thung.

Ka patea chuan dipdaltu an awm tawh lo bawka ti ni awm takin, dim lo baksak zet hian min han dep ta tak tak mai a nih kha! Ka tuar zo ngang lo va, ka patea zang ngei chuan a vawi li nan a vawrtawp min thlen leh ta a.

“Ka pate, zanghurpa, i fanu hi min lu hur reng rawh! A nuammmm! Aahh!” tiin ka rak ruai ruai a.

Ka tlak hnu pawh chuan chawl lovin min dep chhunzawm char char a. Nakinah chuan a zang chu a phawi thut a, “Bawihte, min fawh tlaksak ve tawh rawh le,” a ti a.

Rang taka a hmaa ṭhingṭhiin a zang hi ka vuan a, ka hawi chho va, a mitah tak en kal chung chuan, “Pate, in ta lawm ka nih, i duh duh dana i tih tur in mihurnu ka nih hi,” ka ti a, ka nuih seih seih a.

Ka patea zang sei hur tak chu ka hmuamsak ta pulh pulh a, ani pawhin rei a daih bik lo. Ka fawhsak lai chua a zang chu a phawi thut a, rang lutuk hian a hrawt zawt zawt a, ka hmai chu a baw chu phuh ta ṭhawt ṭhawt a. Baw a va han ngah tehlul!

A tlak fel zawh chuan a zang chu ka kâ zawnah rawh dahin, “Liak fai rawh,” a ti a. Ka fawh faisak hnu chuan a liklu chu ka liak kual leh a, za a ti ngang a ni ang, a inthing nawr nawr a, bathroom lamah inbual leh turin min pheisan ta a.

Mi pahnihin min han luk rawn zet chu ka chau ve hnawk a, puan pan chu sinin ka mu ta hle hle a.

Ka patea chuan cham a tum chhung chu kar khat zetin a pawt sei a. Ka patea a cham chhung chuan ka rim tlauh tlauh khawp a, zan tin mai chuan kan pathum chuan ka pa nena kan ‘khumpui’-ah chu nawm kan tawl a, ka mawngkua pawh a var hman hial a ni ang, a haw dawn zana ka pa leh ka patea’n a rual ka mawngkuaa an zang an thun paw’n na hi a awm tawh lo reng reng.

Hun te a awm chuan, nakinah ka pa leh a ṭhiante pahnihin min luk rawn chungchang te, ka patea te ṭhianzaho, an vaiin mi paruk lai maiin min luk rawn chungchang te ka la rawn ziak leh dawn nia.

[A TAWP TA]