HMANGAIH HMASA ZUNZAM: BUNG 17-na

[Ziaktu: Hriat loh]
=============
Prelude: Dar 10 a ri ṭep tihin, “A tlai dawn, ka va haw ang e,” a ti a. A tho hluai a, a insiam nghal sawt sawt a.
 
“Khati khan min hawsan leh daih ang a...”
 
“A nih chuan rawn riak mai la,” a ti a, a nui seih seih a.
 
“Pawi hlei nem, ka châk zawng tak alawm!” ka ti a, ka inha sawk sawk a. Julie chuan mak tih hmel takin min en ho a, ka hmel aṭangin ka fiamthu tih a hria a, “Va’n chhe tak!” tih pahin a nui vur vur a.
 
A insiam zo va, kawngka bulah chuan inhmachhawna dingin kan inkuah a, ngawi renga inen ran chungin kan han ding ren rawn a. Chutia awm reng thei chu kan ni si lo va, kan han infawp vang vang a.
 
“Ka va phei phawt ang e aw. Tunah rih chuan hetia inhmuh hi duh tawk rih ila,” a ti a.
 
“Yes, boss! Mahse, kan chhungte’n min man chhuah vaih chuan ka ru nghal ang che,” ka ti a.
 
“Teh reng mai!” a ti a, a nui sen sen a, ka hmuiah chuan min han fawp leh vang vang a. A haw phei ta a.
=============
A tuk chuan office-ah ka kal a, kan OA chuan, “I duh leh em? Case khat chu a awm thei ang,” a rawn ti sa sa a.
 
“Pawi hlei nem. Ka la nei tho va; mahse, stock neih ve hi a ṭha, mamawh thut chang a awm ṭhin,” ka ti a.
 
“E khai! I in vak lo a ni maw?”
 
“Nia, ka in na vak lo. Eng emaw changa tih ve leh zeuh hi a ni mai. Engtin nge i neih deuh reng theih bik a?”
 
A’n hawi kual zak zak a, kan titi hre phak an awm lo tih a chian hnu chuan zawi sap hian, “Kan ṭhianpa pakhat hi medical lam a supply ṭhin a, gate chu an tlang par par khawp mai!” a ti a, a nui vur vur a.
 
“A nih te chuan a pangngai a hawn thei lo em ni?”
 
“Hawn tel ziah e! Eng nge i duh? Aizawl rate panngai ai chuan a pe tlawm a; mahse, khulai rate ang chuan a theih bik loh a nia,” a ti phar phar a.
 
“Scotch whiskey, Black Label, Teacher tih vel. Ka in tam loh avang hian zu ṭha hi ka ngaisang a!”
 
“Chutiang chu ka nei lo. Vat 69 bur 2 chu ka la kawl. I duh chuan pakhat ₹ 2,000-in ka pe ang che,” a ti a.
 
Lockdown tih vel vangin Stag pangngai pawh 1600 te a kai hial a nia, Vat 69 um khat cheng 2000 chuan tlawm tak a ni!
 
“A pahnih chuan ka lo duh ang e. Beer case khat nen chuan eng zat man tur nge?”
 
“Beer hi can ni lovin bottle chi a nia, Carlsberg a nia...” tih pahin a’n chhut niap niap a, “A vawiin ₹ 6,400 a nih chu,” a ti a. Ka gpay nghal a.
 
“Naktukah ka rawn keng dawn nge vawiin tlaiah min zui haw mai dawn?”
 
Office banah chuan an inah ka zui haw a. Kan va thlen chuan a nupui a lo awm a, min inhmel hriattir a. “Kan pu lal lo zawk a nih hi, tlangval fel a nia,” te a ti luam a.
 
Ka ṭhu fel deuh awrh tihin a fanu leh a ṭhiannu chu pindan aṭangin an rawn chhuak a, khawdang hawisawn thei ka ni lo. An va’n hmelṭha dunin an va han itawm dun tak!
 
An pahnih chuan t-shirt thawl deuh hnak an ha a, ‘khâp khat kekawrbul’ kan tih mai ṭhin, kekawrbul chhing tai mai an ha ve ve bawk a, mipa tan chuan en reng loh theih loh a ni e.
 
Kan OA chuan min han inhmel hriattir ve leh nghal a.
 
“Hei hi ka fanu Remi a nia, pakhat hi a ṭhiannu Sangpuii, online class an kal nih hi,” a ti a, an kut no nalh tak, sin sei sawl mai chu ka khawih châk em avangin chibai tumin ka kut chu ka phar a. Chutia han phar takah chuan anni ṭhian dun pawh chuan min chibai ve a. Karei! Ka zang a che hrut hialin a ka hria!
 
Kan OA chuan, “Mami, kan pu hi thingpui han lum la,” a ti a. Anni ṭhian dun chu choka lamah an phei nghal a. An phei han tih lemah, sitting room nen chuan a inzawm vek tho va. An chetla ka hmu pha vek a, anni pawh chuan min rawn hmu thei vek tho. Kei pawh chu ka hmanhmawh ta lo khawp mai.
 
Kan OA nen chuan kan titi a, titi han tih lemah a sawi ka ngaithla a ni mah zawk. Awm rei ka hreh lem loh avangin, a vaw hot tawk lekin, a thu sawi kar lakah ka lo inrawlh ve leh zauh ṭhin a. Remi te ṭhian dun chuan min rawn melh leh zauh ṭhin hian ka hria a; mahse, “Ka it dun em avangin ka ngaihbel vel mai mai a ni ang,” ka ti rilru a. Mahse, an awmna lamah chuan ka hawi phei sek reng tho va.
 
Remi chuan choka aṭangin, “A thlum nge a hang?” a rawn ti lang lang a. A pa chuan, “Eee, a thlum ngatin le! Tlangval lai laia a hang in te chu tiraw, Sangpui?” a ti phar phar a, kan zavai chuan kan nui ham ham a.
 
Thingpui chu kan in a, a’n tui lo em em mai khawp a! A da luap a, a thlum deuh bawk si a, a rim te chu thingpui rim a ni paw’n ka hre lo va; mahse, han in ban ṭeuh kha a mawi si lo va, ka in lui zo lui hram hram a. Rei awm lovin ka hawsan ta a.
 
Zanriah ei kham hnu, zan dar 7 vel bawrah kan OA chuan min rawn call a.
 
“Hello, eng nge ni ta?”
 
Mi pawh chhang ta mai lo chuan a rawn nui kur kur a, a ngaihna hre lovin ka lo ngawi reng ringat a.
 
“Englo a nia, tlaia kan thingpui in kha thingpui a ni lo tih hei an hre chhuak a. Remi hian hrehawm a tiin a zak lutuk a,” a ti a, a’n nui leh rih hak hak a, “Thingpuife emaw tiin behlawi rep a lo thlak a!” a tih chhunzaw leh a, za zet hian a nui hawk hawk a.
 
“A, a lum thiam tho alawm, thingpuife a ni lo tih pawh ka hre reng reng hlei nem!”
 
Kan pahnih chuan kan nui hak hak a.
 
“Hrehawm a ti lutuk a, a zak lutuk hi ka hnungzangah min beng leh thawr zel!”
 
“E khai! Lo zak duh suh se, eng mah hre lovin ka in zo vek tho alawm,” ka ti a, kan nui dun leh hak hak a.
 
Ningani zan chuan khumah ka mut fel hnuin Julie nen Whatsapp lamah kan in-text a, kan inbiak lai chuan number hriat loh aṭangin msg a rawn lut a.
 
“Remi’n a rawn be ngam lo che a, a hmingin ngaihdam ka rawn dilsak mai...”
 
A dp ka en chuan Sangpuii a ni tih ka hre nghal a; mahse, “Tu nge aw?” tiin ka va reply a.
 
“Sangpuii ka nia, Remi ṭhiannu kha. Remi pa phone aṭangin i number kan la a,” tiin a rawn reply nghal vat a, smiley a rawn dah zui zat a.
 
“E, a ni maw, ngaihdam dil a ngai hlei nem, ho lutuk! Kan thingpui in kha tlem chuan a dang deuh chu ka tia, Mizo thingpuife an hmang a nih te ka lo ring a,” ka ti  a. Smiley a rawn tlar tuarh a.
 
Reply tawh lovin Julie chu ka biak chhunzawm a. Minute sawmhnih vel zet eng eng emaw kan sawi dun a. Sangpuii chuan, “Mu tawh em ni?” rawn ti leh a.
 
“La mu lo deuh, flim ka en mai mai a...”
 
“Ummm, nih chu, ka rawn tibuai che ni maw?”
 
Inbiak tlangnel a duh tih ka hria a. “Tibuai lo e. Online class te in kal ṭha thei em?” tiin ka reply a.
 
“Aw, ṭha ni mai. Net muan chhuanlamin vid leh voice kan off a, Remi nen kan titi char char zel,” tiin a rawn reply zat a, smiley a rawn dah tlar leh ṭhat a.
 
“B.A. tiraw in zir mek kha?”
 
“Aw, 6^th Sem kan ti mek a...”
 
Julie nen chuan ka be kawp pah reng a, Julie nen kan inmangṭha hnu chuan Sangpuii nen chuan dar 11 pelh tawh-ah pawh kan la inbe reng a, an zirlai te sawiin dar 11:30 pelh deuhah chuan kan inmangṭha ve ta hram a.
 
Zirtawpni chuan huanah kalin thlâm sak te ka va enpui a. Ka haw tur chu Sangpuii’n min rawn vid call teh tlat a. Ka la a; mahse, signal a ṭhat vak loh avangin kan inbe hlei thei lo.
 
Call pangngaiin ka call let a, eng vak mah sawi ta chuang lo chuan thil ho te te sawiin kan ti ti mai mai a. Ngaihzawng ka neih thu ka hrilh tawp dawn emaw ni le ka ti rilru deuh ut ut a. Ka hrilh ta lem chuang lo va.
 
Kan inbiak zawh chuan whatsapp chu ka hawng a, Sangpuii dp chu ka’n en a. Zêp rual lohin hmeichhe hmelṭha tak a ni; mahse, a hming phu lovin a sang falua lo thung. Kei hi 5.7 ft vel chauh ka ni a, Sangpuii chu ka dar a thleng vel awrh chauh ang.
 
Julie chu ka beng thleng a ni a, pheikhawk sang a bun phei chuan kei aiin a arte lu pawn nghe nghe. Sangpuii chu Julie ang em emin a ngo lo na a, hmeichhe ngo tih tur chu a ni. A taksa chu model ang maiin a pan thler a, a mal chu ka duh aiin a te deuh hret bawk. Julie anga sa inphut ṭha, dul kiar si lo hian ka mit an la ber. Sangpuii ṭhiannu Remi chu a lian deuh zawk a, a ngo lutuk lem lo thung a. A hmel a ṭha veng a, a mitmu a lian kalh mai bawk a, chu chuan a ti lang ṭha zual.
 
Ka haw kawngah chuan Remi te ṭhian dunin Julie an tluk lohna hlir chu ka ngaihtuah lui a, kawng tinrengah an tluk lo vek reng a; mahse, an ṭhian dun chuan ka it-in ka lu châk dun em em tho.
 
Inrinni a lo ni a, ka ṭhianpa Sawma’n min rawn call a. Champhai-ah a zin tur thu te, an huan enkawltute’n buhfai bag khat, dal leh tel case khat tih vel leh a dang tesep eng eng emaw an mamawh avangin naktukah lo zuk pe mai turin min rawn ngen a. Tu chhu emaw ber lûk theihna remchang a nih dawn avangin ka phur zawng tak a lo nia!
 
Sawma’n min chah ang ang chu lei turin ka chhuak nghal a, car hnungah ka dah fel nghal thlap a.
 
Zanah mut dawn chuan Julie chu Sawma te huana kalpuiah ka sawm a, a lo phur nasa mai! Chawhma dar 11-a kal tura kan tih fel hnu chuan eng eng emaw sawiin kan titi chhunzawm a. Sangpuii chuan min rawn be ve leh sek a. Julie tluk lo eng ang mah se, ka it tho si avangin ka be chhe phal chuang lo va, Julie ka biak karah chuan ka be pah ve reng a.
 
A tûk chawhma dar 11:15 a rik paw’n Julie chu a lo la thleng lo va. Han call em chu tiin ka nghak ran a, a hman lo leh thut te hi a ni emaw ni le tih vel ngaihtuahin ka rilru a buai hman hle. Dar 11:30 rik dawn ṭepah hmanhmawh zet hian a rawn phei hlawk hlawk a, a rawn thleng chiah a, thaw deuh hlawp hlawp chungin, “Min lo nghak rei em? Ka nu’n lehkha min semtir leh lawk a...” a ti a. A aw leh mitmeng aṭang chuan a inthiam lo ve hle tih a hriat.
 
“Rei lo e, kei pawh ka hman fel deuh chiah ve tho alawm. Tirawh, i kal nghal ang,” ka ti a.
 
Huan kan zuk thlen chuan Sawma te huan enkawltute kawtah dingin, ka thil lei ho chu an thiar lut zung zung a. Pawisa min pek pah chuan thlâm chahbi min pe a, “Hei hi a spare a nia, lo kawl mai rawh se a tia...” a ti zung zung a.
 
Sawma thlam lam pan chuan kan tlan phei leh a. Khua a dur deuh na a, ruah a sur a nih paw’n tlai lamah chauh a sur hmel.
 
Thlâm kawtah dingin Julie chu thlâm ka hawntir a. A chhung chu a’n enkual nghal zung zung a, a fai thu leh nuam a tih thu sawiin a ri hlut reng a.
 
Pindan te a fan zawh chuan min rawn en a, “Mahse, kan thlâm ai chuan a nuam lo zawk a nih hi,” a ti a, a nui ver ver a. Kan ei tur ka ken chu dawhkanah a dah chhuak a, canned coffee chu hawngin no a sil a, a thlit hnu chuan cake nen min rawn pe a. Pawna thingkung hnuaia ṭhuthlengah chuan ṭhu der derin kan in a. Thingkung leh thlai te chu a hming min zawt a, ka lo hre vek bik der lo va, ka nui dun bawk bawk a.
 
Kan in zo fel deuh chiah tihin ruah a rawn tla ta sep sep a, thlâmah chuan kan tlan lut rawk rawk a. Thli a thawt tel avangin tukverh te chu kan khar sawk sawk a.
 
Ṭhuthlengah ṭhuin kan inpawm veng veng a, ruah tla ṭak ṭak thawm chu ngawi rengin kan ngaithla a.
 
“A va’n nuam e!” tih pawh min fawp zeuh a.
 
“Kan mu lum mai dawn em ni?” ka ti a.
 
“Nia,” tih pahin a tho nghal thurh a, pindan lam chu a pan nghal a.
 
Mutna te a siam lai chuan bathroom-a ka lut a, chhuah hmain inbual fai vek tho mah ila, ka zang chu uluk takin ka va sil nawn leh a. Ka chhuah hnu chuan Julie chu bathroom-ah a lut ve leh a. A luh hlan chuan kekawr leh kawr phelhin, kekawrte nen chiah bedsheet pan thlir thler sin-in khumah chuan ka lo mu than a.
 
A rawn chhuah rual chuan, “Awi!” a’n ti hluai a, a inphelh ve nghal sawt sawt a. A kekawrte leh bra nen chuan ka bulah a rawn inthawlh lut ṭawlh ṭawlh a.
 
“Heti hian khawsa dun tur ni ila i peih ang em?” ka ti a.
 
“Nangmah nen chuan ka ready sa, kid!”
 
A nui hak hark a, min rawn kuah nawk nawk a, ka chungah a bawk a, kan infawp nghal ngawih ngawih a.
 
A bra chu phelhsakin a hnungzang chu ka chul heuh heuh a. Ka khup ka tawm chho va, a kap lum ham ham chuan ka malpui chu a nawk lum thar thar a. Ka zang khawng uaih chuan a kap chu a do ran a, kekawrte chhanah chuan zawi te tein ka dep et et a.
 
Infawp reng pah chuan a kekawrteah zen lutin a mawng chu ka ṭham tan tan a, a malpui chu ka chul thuak thuak pah deuh reng bawk a. Rei rial lovin a kekawrte chu phelhsakin ka kekawrte pawh ka phelh ve nghal a.
 
Mood a kal fuh ṭan dawn chiah tihin ka phone chu a rawn vibrate nghar nghar a, Julie chuan a la a, “Sawma,” tih pahin min pe nghal a.
 
“I dah fel thei ta em? I haw tawh em ni?”
 
Loudspeaker-ah ka dah avangin Julie chuan, ka zang fuk khawng ṭul hrawt pulh pulh pah chuan, a lo ngaithla ve kar a.
 
“Aw, dah fel thei e. Haw ka tum lai takin ruah a rawn tla a. Motor-in kal tho mah ila, ruah sur hnuaia tlan ka peih loh avangin thlâmah ka la awm mai mai,” ka ti a. Ka ngaihtuahna erawh chu Julie kut lum vung vungin ka zang fuk a hrawt lip pulh pulah chuan a awm vek thung.
 
Sawm chu a’n nui deuh hawk hawk a, “Chuan, tu nge, nula ngo deuh, hmelṭhat hmel deuh, sunglass vuah i hruai chu?” a ti a.
 
Julie zak chuan nuih ṭhâa min enin ka banah a piai tan tan a, ka zang chu nghet tawkin a hum pah bawk a.
 
“Tu mah ka hruai lo reng reng a!”
 
“Daw daw lo mai teh! Ti nge ka hriat miah loh a, sawi teh!”
 
Ka nui hak hak a, Sawma pawh chu a nui tlar tlar a.
 
“Sawi vat teh, tu maw i hruai a?”
 
Julie chuan sawi suh ti ni awm takin a lu thing nar nar a.
 
“I thu hriatnate chuan min hmu sual a ni ang, tu mah ka phur lo,” ka ti leh a.
 
“Hmmppphh! Awihawm loh loh a! I lo inthup vel thei hle mai! Ka thlalak dawn hi ṭhianho group-ah ka post dawn nia aw, i car tih a chiang mai si a!”
 
Julie chu hlauhthawn hmel deuhin a meng phawk hra a.
 
“Ka awih lo em mai a! Khawi maw thlalak chu min rawn thawn teh,” ka ti a. Sawma chuan, “I sawi ṭhat duh loh chuan ka post a ni mai. Julie ang ka ti sia, ka ring chiah si lo va,” a ti a.
 
Julie chu ka âwmah rawn bei thlawpin a thaw dep dep a, min kuah chawih chawih a, ka zang fuk pawh a ngaihsak thei tawh lo.
 
Nui vak vak pah chuan, “Ka nu a nih kha,” ka ti a.
 
“Khawiah i nu va ni suh! Awihawm loh lutuk mai a! I sawi dawn lo maw, ka post dawn a nia!”
 
“Lo haw phawt la, engkim ka la hrilh ve dawn che a nia”.
 
“Va’n inzêp thei tak! Julie a ni chiang mai, tiraw?”
 
“Lo haw phawt la. A nih phawt aw,” ka ti a.
 
“Ka ṭawng thei khawp ang aw, mai mai che chuanin!”
 
A nui kur kur a, phone chu a dah ta a.
 
Phone ka dah rual chuan Julie chuan, “Awi, awi, awiii leh! Car hmaa lo kal, min en zeuh zeuhtu kha a ni maw? Awiii!” a ti vawng vawng a.
 
“Ho lutuk! Ka lo sawi fel vek ang!”
 
Julie chuan min rawn en a, “Nang hian i sawi fel awm lo em mai a! Zawh chhuah a tum ngat ngat dawn che nia aw,” a ti a. Min kapkalakin ka mal chungah a rawn ṭhu a, ka âwmah a chum det det a.
 
“Awi! Chi loh e! Engtin nge niang?” a’n ti leh hluai a, a nui hawk hawk a.
 
“Engah mah ngai suh, ho lutuk!”
 
Min en ha a, “Zahthlak e! Khawi maw, a post tawh em?” a ti a, ka chungah a rawn bawk a, “Whatsapp han en teh,” a rawn ti cheng cheng a.
 
Whatsapp chu ka’n en a, “A la post lo, a sawi ve mai mai a nih kha. Engah mah ngai duh suh ka tih kha, ngaihṭha tak khan awm rawh,” ka ti a. Julie chu ka âwmah a rawn bei thlawp a, “Ka awm a ti nuam lo zo vek alawm,” a ti sap a, a nui seih seih a.
 
“A thu hrimah lo hre ta pawh ni se eng nge a pawi viauna?”
 
“Pawi lo e; mahse, a nuam lo ve alawm,” a ti a, ka khabe a rawn seh ner ner a, min kuah nawk nawk a.
 
“Ho lutuk! Eng mah zahna tur a awm lo. Kan zêp rei tawh bawk a, lo hre mah se, a pawina awm lo,” ka ti a.
 
Ruah chu a rawn baw ta hawk a, a sur zui ta buan buan a. Julie chu a rawn ṭhu chhuak a, “Nih leh, amah chauh hrilh rawh aw?” a ti a, a nui sak , min rawn fawp nghal a.
 
Duhthawh zet chuan kan infawp chhunzawm nghal mawlh mawlh a, ka zang fuk ṭan leh ṭual ṭual chu a chhu chuan a nawr ne ne a.
 
A tawlh thla a, ka zang chu a hmuam ta puk puk a, ka liklu chu a liak zeuh zeuh a. Nuam tih luat avanga thaw hawk hawkin a biang chu ka chul thuak thuak a.
 
A rawn hawi chho a, min en kal chung chuan, “Ka ṭhut tlum dawn aw?” a ti a. Aw tih nan ka lo bu nghat a.
 
Julie chu muangchanga insiam remin ka zang chu a hum a, a chhu kua nen a chuktuah a. Mahse, ṭhut tlum nghal mai ta lo chuan ka zang hmawr chuan a chhu chu a nawr ne ne a. Tlema innem khalh deuhin, ka liklu chin chu a ṭhut lut ta zuk a.
 
“Aaahhhh!” tiin a ang hlai hlai a, ka zang fuk khawng ṭul chu a ṭhut lut zui ta zul zul a. Ka zang chuan a chhu chhung chu a tawn lut raih raih a, Julie nuam ti chu rum halh halh pahin a chhing diar diar a.
 
Kei pawh chu nuam tih luat avanga thaw halh halh chungin Julie malpui leh mawngtam chu ka ṭham deuh tan tan a. Ka zang bul rat thleng a ṭhut tlum ta vek a.
 
“Awi! A nuam lutuk! Min lu reng rawh aw?” a ti a, thaw halh halh pah chuan a su ta nghauh nghauh a.
 
A su rang telh telh a, ka zang chu a ṭhut tlum ta pawk pawk a; kan thawm pawh a ṭha tawh hle!
 
A hah lutuk hlauvin, a mawng chu tlema chawi kansak deuhin, hnuai lam aṭang chuan ka dep chho ve ta euh euh a. Julie nuam ti chu a thaw halh halh a, a dak awr awr a. A mawng chu tlema chawi san belh hretin, ri thlawrh thlawrh khawpin ka chhoh dep ta chawrh chawrh a.
 
“Awwwwiiii! Ka chhhhuuuuu! A nuaaaammm! A za nuaaaammmm! A lut thuk lutukkkkk! Dep chawrh chawrh chawrh rawh, Zanglianpa! Aaaaaahhhh! Aaaaahhhhh!”
 
Ruah sur thawm a bengchheng chu thu hran ni se, kan awmna chu a fal ṭhat em avangin venthawn tur tu mah an awm lo va. Hei vang tak hian duhtawka hurin a ṭawng theih a, chu chuan inluk a tinuam zual hle.
 
Julie nuam ti lutuk chu a rak hian a rak ṭhawt ṭhawt a, a ṭe chel chul a, hur deuh deuhin a ṭawng pah reng bawk a. Ka kawng hmer ngar ngar pah chuan, âng deuh phuau chungin a rawn kun hniam a, thaw huam huamin ka mitah tak min rawn en kalh a. Ka theih ang tawka rangin ka dep chho pawp pawp a, ka kutzungpui chuan a mawn ka nuai pah zeuh zeuh bawk a.
 
“Aaaahhhh! Aaaahhhh! Awwwiiii! Dep rawh, dep rawwwhh! Ka chhhuuuu! Ka chhuuu! Aaaaahhh! Ka zo dawnnnnnn! Dep rawh, dep rawh! Zanghurpa, ka chhu hur kha lu vak vak rawwhh! Aaaahhh!”
 
Julie taksa chu a sai deuh ta dar dar a, a malpui chuan min chep ṭang ṭang a.
 
Ka pawm a, ka lehthal thut a, Julie chu khumah ka mut a, a dawrh thei ang berin ka kâktir suah a. Ka zang fuk lungrun tawh lutuk tak mai chu a chhu chiau pur maiah chuan ka thun tlum pawk a. Rang mangkhengin ka dep chhunzawm zawt zawt a. A rik hian a ri thlawrh thlawrh mai a ni.
 
Julie taksa chu a sai ta hlawk hlawk a, a khup a tichip chawih chawih a. A mawng tikangin a ke chu a leng ta arh arh a. A chhu chu a rawn pawrh thut a, ka zang chu a rawn lum puat a.
 
A zo tih hriain ka dep zui zawt zawt a. Ka zang chu a rawn mar ve ta ṭual ṭual a, “Ka tla dawnnnnn!” tih pahin a thuk thei ang berin ka zang chu a chhu-ah chuan ka’n dep lut thawih a.
 
“Aw, Bawih, zo rawh. I baw lum sa ham ham kha ka chhu chhungah chhung lut rawh!”
 
Ka zang chu a rawn mar thut a, ka baw chu Julie chhu chhungah chuan a chik lut ta ṭhawt ṭhawt a.
 
Kan pahnih chuan kan thaw hlawp hlawp a, Julie chu zangphar darhin khumah a mu zangthal a, kei chu a kap karah ka ṭhingṭhi thung a. Julie chhu biang chu ka’n phen a, a chhu kuaah chuan ka baw chu a lo awm tan a.
 
“Bedsheet-ah a luan thlak hmain...” tih pahin a tho thurh a, bathroom-ah a tlan lut phei a. Kei pawh chuan ka zui lut ve nghal a.
 
“Towel inring sain kal tawh ila a ṭha ang,” a ti a, a nui sen sen a. A chhu a sil fai zawh chuan ka zang chu min sil faisak ve nghal a.
 
Haw kawngah chuan thui fe kan tlan tawh ang tihin, “Engtin nge i hrilh ang?” a rawn ti chhuak hlawl a.
 
“I rilru a luah hneh hle a ni maw?”
 
“Immm, a awm tut tut mai,” a ti a, a nui hak hak a.
 
“Min zawt tawh lo ang, a theihnghilh leh daih tawh ang,” ka ti a. Kan nui dun chiam a. Kan titi chhunzawm ta zel a.
 
Kan titi tui hle a ni ang, Julie te kawt kan thleng hlawl a!
 
“Awi! E he! A piah deuhah sawn ka chhuk mai ang,” a ti a. An in aṭanga kawi khat kan tlan leh hnu chuan a chhuk a, a tlan let chan chan a.
 
Zanriah kan ei kham a, computer-ah hla play-in ka ngaithla a, thatchhe deuhin ka mu zawi nawn nawn a. Zan dar 7 pelh hretah chuan ka phone msg tone chu a rawn ri ṭat ṭat a, Julie a lo nia. A msg chu a tawi tek tawk viau na a, engkim a sawi lang nghal vek thung.
 
“Lo phei rawh!”
=============
[chhunzawm zel tur]