HMANGAIH HMASA ZUNZAM: BUNG 18-na

=============
[Ziaktu: Hriat loh]
=============

Prelude: “Towel inring sain kal tawh ila a ṭha ang,” a ti a, a nui sen sen a. A chhu a sil fai zawh chuan ka zang chu min sil faisak ve nghal a.

Haw kawngah chuan thui fe kan tlan tawh ang tihin, “Engtin nge i hrilh ang?” a rawn ti chhuak hlawl a.
 
“I rilru a luah hneh hle a ni maw?”
 
“Immm, a awm tut tut mai,” a ti a, a nui hak hak a.
 
“Min zawt tawh lo ang, a theihnghilh leh daih tawh ang,” ka ti a. Kan nui dun chiam a. Kan titi chhunzawm ta zel a.
 
Kan titi tui hle a ni ang, Julie te kawt kan thleng hlawl a!
 
“Awi! E he! A piah deuhah sawn ka chhuk mai ang,” a ti a. An in aṭanga kawi khat kan tlan leh hnu chuan a chhuk a, a tlan let chan chan a.
 
Zanriah kan ei kham a, computer-ah hla play-in ka ngaithla a, thatchhe deuhin ka mu zawi nawn nawn a. Zan dar 7 pelh hretah chuan ka phone msg tone chu a rawn ri ṭat ṭat a, Julie a lo nia. A msg chu a tawi tek tawk viau na a, engkim a sawi lang nghal vek thung.
 
“Lo phei rawh!”
=============
Julie hian an ina kal turin min sawm ngai lo tih theih tluk a ni. Vawi khat chu min sawm ve tawh, a nu leh pa awm loh laiin, a khumah ngei kan inlu hrep. Chuvang chuan, chutia an ina kal tura min han sawm chu, a tirah mak ti viau mah ila, a chhungte an awm dawn lo tih ka chiang nghal a. “Aw le,” tiin ka va reply a.  Phur tawkin ka inbual fai nghal sawk sawk a.
 
Chhuah dawnah ka nu hnenah, “Nu, thil pawimawhah ka chhuak lawk dawn a, kawngka chu lo kalh mai rawh u, inhnuai lam aṭanga rawn haw theih turin ka dah sa,” ka ti a. Chhuah pahin Julie hnenah chuan, “Ka lo phei,” tiin ka va text zuai a.
 
Julie te in ka va thlen chuan kawngkaah dingin min lo hmuak a. “Ka patea a thaw a hah deuh thut a, ka nu leh pa te riak turin an phei a...” A phone lek kang va pah chuan, “Assignment ka nei sia...” tiin a nui sang a.
 
Kawngka chu kalhin pawn light a on a, room dang ti thim vekin a roomah kan lut ta a. Thingpui a lo dah sa avangin a khumah ka ṭhu a, kan in a.
 
“Eng assignment nge a?” ka ti a. Min chhan hmain doorbell a lo ri tlung tlung a, kan phawk dun hra a!
 
“Ti khan lo awm rawh,” a tia, a chhuak a, sitting room light a on fel chiah tih chuan pawn lam atangin, “Ate!” tiin mipa aw hian a rawn ko a. Kawngka a’n hawn chu tu dang ni lovin Julie u a lo nia.
 
“Nangmaha riah ngawt chu i hlauh takin rawn riak chho daih la,” a ti a. Pindanah chuan a rawn lut ang tih hlauvin ka thin chu a phu dup dup a.
 
“Hlau lo e. Bakah, assignment tih tur ka ngah lutuk!”
 
A u chuan, “Awmawma’n i bula riah a châk a. Chuvang a nia rawn riak chho la ka’n tih chhan zawk tak chu,” a ti a. A ṭawng pah chuan a vei kual sek sia, Julie pindanah a rawn luh ka hlau a. Ka thingpui no chu ka thukru a, khum hnuaiah luh ka tum deuh ut ut a.
 
“Aaaa, ngai lo, zanah a ṭahin a buaithlak!”
 
A u chuan, “Nangmahin i riak ngam ang maw?” a ti leh a.
 
Julie chuan, “Teh reng eeee! E’nge ka hlauh ang, tunah pawh kawngka leh tukverh ka kalh vek tawh alawm,” a ti a, a nui vei har har a.
 
Rei vak lo an titi hnu chuan a u chu a haw a. Julie chuan kawngka chu a kalh ri rak a, light a off leh vek hnuah pindanah chuan a rawn lut a. A rawn luh lai tak chuan ka thingpui no chu almairah aṭangin ka la chhuak mek a, a nui nasa ngang mai!
 
Thingpui in paha kan titi lai chuan a phone a rawn ri ral ral a. A’n en zawk a, “Ka u nupui,” tih pahin a pick up nghal a. Khumah zangthal zawnga mu chungin phone chu a hmang a. Thingpui ka in zo tawh sia, lo bengchhen a chi si loh a, tih tur a awm lo kher mai.
 
Ka ngaihtuahnaah thil a rawn lut zawk a. Chutia a u nupui nen phone hmanga an inbiak lai chuan a leggins chu ngawi rengin ka phelhsak a. A malpui no var haih chu chulsakin ka fawp kual neuh neuh a. Julie chuan a phone hup ṭat ṭat pahin a ke chu a rawn leng arh arh a. Mahse, ka tawp duh chuang lo a.
 
A chawn chul ruai pah chuan a malpui chhung lam chu ka fawp tawn nawk nawk a. A chawn aṭang chuan a kap bul lamah ka zut chho ta a. Julie chu a ip chawih chawih a, a ṭawng pawh a buai leh deuh nak ṭhin.
 
An la inbiak lai reng chuan ka ṭhuttir a, a kawr chu ka phelsak a. A bra pawh chu phelhsak nghalin a hnute chu na vak lovin ka’n hrawm nawk nawk a. Julie chu a inring hman lo a ni ang, a thaw hawk a. A u nupui chuan a hriat a hlau leh si a, a’n khuh der leh rih a.
Min hnungchhawn zawngin ka mal chungah ka pawm a, chhu lûk châk avanga ka zang fuk ṭul tawh chuan a chhu chu a do ṭalh a. Ngawi rengin a hnute chu ka suasam chhunzawm a, a hnute hmur te chu ka’n hmet hrual vel pah bawk a.
 
Julie nuam ti lutuk, insum ngai bawk si chu, a ṭawng ṭha ngam tawh meuh lo a. Eng vak mah pawh sawi ve tawh lovin, “Immm.. Aw…. Immm…” tih deuh hlirin a u nupui chu a chhang tawh.
 
Ka kut pakhata a hnute dinglam khal reng chung chuan, ka kut pakhat zawkin a malpui chu ka zut riai riai a. Nakin deuhah chuan a chhu chu a kekawrte chhanah chuan ka chul a, ka’n nuai nawk nawk a.
 
Julie chuan a chhu ka khawih mekna ka kut chu a’n beng taih taih a. A rawn lehhawi a, rum deuh hian min rawn melh a. Kei lah chuan a kekawrte chhana a chhu nuai reng pah chuan, ri si lovin, “Muaahhh,” ka lo ti a. Julie chu a khi sak a, min han melh rum leh rih a.
 
Ka malchung aṭanga chhuktirin a zangthalin ka mut a. Ka kawr leh kekawr ka phelh a, kekawrte chauh ha-in a sirah a saisirin ka mu a. A malpuiah khanin, a malpui chu ka khup hmangin ka’n nawr kak a. Tlema inbeng kang deuhin a hnute vei lam chu ka’n hne dek dek a. Ka kut chu a kekawrteah ka zen lut a. Julie inlûk châk tawh lutuk chu a chhu a lo hur hle tawh hi a lo ni a, a lo tui nal nasa per pur tawh ngang mai!
 
A chhu tui pur mai chu ka nuai nghal nawk nawk a, Julie nuam ti lutuk, thawm chhuah ngam si lo chu a kut vei lamin min hmer ngawt ngawt a, a chhu-ah a thuk thei ang bera ka kutzungṭang chu luhtir tum ni awm takin a mawng chu a tikang awt awt a.
 
A u nupui nen an la inbe reng si a, a hur tawh nasa mai si a, a thaw vel a dik tawh loh bakah a aw pawh a dik tawh lo a. A u nupui chuan a lo hre thiam ang tih a hlau a ni mahna, a kut vei lamin a phone chu a’n dawm a, a kut ding lam chuan a kap ka zenna kut chu ka banrekah a rawn hmer chat a. Lak chhuah a’n tum a; kei lahin a chhu kua nal pur tawhah chuan ka kutzungṭang pahnih chu ka zen lut nghal hmak a. A pawt chhuak thei si lo chu ka bân chu a’n ṭham tan tan a, a chang leh a’n sik leh rih a.
 
Zawimuanga a chhu kawm riai riai pah chuan a hnute hmur chu ka liak ne ne a. Julie nuam ti lutuk chu inring hman hek lo, “Aaahh!” a’n ti ṭhat a. A u nupuiin a hre thiam ang tih a hlau leh si a, “Dawhkanah ke-ah ka ke ka’n chhuih chu a!” a ti hluai a. Ka inrin hmain a tho thut a, khum bulah chuan a ding hluai a. A kut vei lama a phone chelhin a kut ding lam chu a hum ruh a, a kuttum chu min han hmuh vel a!
 
A u nupui chu a la ṭawng tui hle a ni ang, Julie chu khumah rawn awm duh tawh lovin chhuatlaiah chuan kekawrte chauh hain, a u nupui biak pah chuan a tei kual ta daih a.
 
Ka phone chu la chhuakin, thil en ni awm takin ka awm a, video-in an inbe lai chu ka la ru a. Khumah rawn ṭhuin ka chawn chu a chul hliau hliau a. Chutah a’n ṭham thut mai a!
 
Ka phu zawk a, ka phone chu khumah ka thlauh a. Julie chuan video-in ka la tih a hmu a. A u nupui la be reng chung chuan ka phone chu kan inchuh ta a. Kut pahnih hmang thei zawk ka nih avangin ka laksak thei hram a. Kan thawm vel vang chuan a u nupui chuan eng emaw ni a zawt a ni ang, Julie chuan, “Aih, buai lo e. Ka mu ṭha a,” a ti a. Ka lo nui tut tut a.
 
Julie chuan puan nuam lain a sin a, lei min rawn chhiah khum pawt pawt a. Hmui phunin, “A va’n rei!” ka ti a. A puan sin chu ka phihthlaksak thut a. Min rawn bawh a, ka banah a rawn man chat a. Kei chuan lo kuah nghalin ka bulah a zangthalin ka muttir a, ani pawh chu tal buai lovin a mu ta hle hle a.
 
“Aw le, naktukah chuan chaw ka rawn ei dawn nia. Nih phawt aw, assignment tih tur ka ngah lutuk,” tiin phone chu a dah a. “I va’n suak tak!” a’n tih chhunzawm nghal zat a. tiin
 
Video-a ka lo lak chu delete turin min ti a, ka’n phal lo der vel a. Ka phone chu kan han inchuh leh rih a. A va’n nuam lehling tak!
 
Eng emaw chen kan inchuh a, kan inbuan thial thial hnu chuan ka delete-tir ta nge nge a.
 
“I duh hun hunah live ngatin i en thei reng alawm,” tih pahin min rawn fawp a. Kan infawh lai chu ka’n selfie leh hram a!
 
Julie chuan thlalak chu a’n en a, “I va han la thiam lo tak! Khawi...” tih pahin ka phone chu a la a, min rawn fawh pah chuan amah chuan a’n selfie a.
 
“Kha, a dik zaih mai kha,” a ti a, intithei deuhin a nui har har a.
 
“I inti la thiam vel mai a nih chu a!” tih pahin ka pawt hnai a, a hmute chu ka fawhsak a. Chumi pah chuan ka selfie mawlh mawlh a.
 
A rum deuh ham ham takah chuan ka phone chu dahin urhsun lehzual zawkin a hnute chu ka’n fawhsak a, a hmur te chu ka’n seh ner ner a, ka’n pet fan vel a.
 
Chutia a hnute ka suasam pah chuan a kekawrte chu ka nawr thla tawk a, Julie hur tawh lutuk chuan hmanhmawh zetin a phelh nghal sawk sawk a. A hnute no tak, a sira thisen zam pawl raih zam kual riah chu ka hnek tawnsak den den a. Ka kut chuan a chhu biang nawr kauvin, a chhu kua chu ka nuai neuh neuh a. Julie chuan rum ham ham pahin a rawn dep euh euh a.
 
Ka kutzunglai leh kutzungchal chu hmuam huh zauhin a mawn chu ka nuaisak a, Julie nuam ti lutuk chu a mawng a kan ak ak a.
 
“Aaaahhhh! Awwwwiiii! Ka chhuuuuuu! A za nuaaaaammmm!”
 
A mawn nuaisak pah chuan a nghawng vel chu ka fawp kual nawk nawk a, a hnute ka ṭham pah leh zauh ṭhin bawk a.
 
“Awwiiii! A nuaaaammm! Ka chhu ti hur nuam thiam pa!” tih pahin a mawng a kan awk awk a, min kuah bet tlat chung chuan a thaw kawk kawk a.  A mawn chu ka nuai zui nawk nawk a.
 
Julie nuam ti hur tawh lutuk chu a hmui chip hmakin a thle sawk sawk a, a dâk leh awrh awrh a. Ka kut chu zuk man betin a rawn dep ta zawt zawt a.
 
Ka kutzunglai chu a chhu hur tui pur lamah chuan ka’n nawr thla hret a, a chhu kua chu ka nawr ne ne a, Julie hur tawh lutuk chu a thaw huam huam a, min fawp nawk nawk a.
 
A kutzungpuia a mawn nuai chhunzawm pah chuan ka kutzungchal chuan a chhu chu mang fan raihin ka kawm a. Julie chuan thaw huam huam pahin ka kekawrteah a kut a rawn zen lut a, ka zang hur fuk kawh luah tawh chu humin a hrawt zawt zawt a.
 
“Aaawwwiii! Min lu tawh rawh! Mawwwwh! Ka chhu a hur tawh lutuk! I zang lian hur a mamawh! Mawwwwhhh! Min lu tawh rawwwwhh! Ka chak tawhhhhh! I zang hur ka mamawh!”
 
Julie chu ka saisirtir a, ka kekawrte chu phelhin Julie hnung lam aṭang chuan a mawng phen vakin ka zang chu a chhu zawnah chuan ka rawlh phei a, a chhu biang chu ka’n nawr nawk nawk a. Ani chuan ka zang chu lo hum vatin a chhu kuaah chuan ka liklu chu a nawr nawk nawk a. A malpui no tak, var puak chu kuai kauvin, ka liklu chu a chhu hur tui nal pur tawhah chuan ka’n nawr lut zuk a!
 
“Aaaaahhhhh! Aaawwwiiiii! Assssssshhhhh!”
 
Chawl mai lovin ka zang chu Julie chhu-ah chuan nawr lut chhunzawm ta tawn tawn a, Julie nuam ti lutuk chu thaw huam huamin a dak awrh awrh a. A malpui chu a kut dinglamin a lek kawh chho vu a, a kar suah a. Dep zawt zawt a châk tih hriain ka dep ta pulh pulh a.
 
“Awwwiii! A nuaaammmm! A nuaaammm! Ka chhu hur i lu nuam lutuuuukkkk! Dim suh aw, dep rawh, dep zawt zawt rawh!”
 
Ka zang hur fuk khawng ṭul mai chu a chhu hur tui chiau purah chuan ka nawr lut tawn tawn a, dimna nei miah lovin ka’n dep zawt zawt a. Julie nuam ti lutuk chu a ṭe rawih rawih a, a eu leh ngang ngang ṭhin a.
 
Julie malpui pawm betin, a khup seh euh ner ner pah chuan ka zang chu chhu-ah ka nawr lut puk puk a. A awm danin a zir bawk a, ka zang chu a lut full ṭha pap pap khawp mai!
 
“Awwwiii! A nuaaammmm! A nuaaammm! Ka chhu a za nuam lutuuuukkkk! Dep rawh, dep rawh! Ka zo ṭep a nia, ka chhu hur kha lu darh vek rawh!”
 
Julie chu a euh awrh awrh a, a mawng chu a ip chawih chawih a. Thaw huam huamin a rawn hawi let a, ka sam chu a rawn tuai nawk nawk a.
 
Insiam remin a kap karah chuan ka’n ṭhingṭhi a, a bawp chu a kak thei ang berin ka’n dawrhtir a, ka zang chu chhu-ah bawk chuan ka’n nawr lut leh puk a. A chhu a hur nal ṭha si, a sa ham ham mai bawk si, a va han nuam tak!
 
Dim lo baksak lutuka a full pap papa ka zang kan nawr luh pawk pawk takah chuan, Julie taksa chu a rawn sai ta ngar ngar a. A zo dawn tih hriain na lutuk tak maiin ka’n dep tlum zawk zawk a. A taksa chu a khur ta ngawr ngawr a. Han ṭawng tum ni awm tak hian a kâ a’n ang zuau zuau a; mahse, a thaw a chham titih tih hriat takin a ṭawng chhuak thei lo a, awmze awm lovin a riat nawk nawk a.
 
A chhu chu a rawn tight thut a, ka zang chu a rawn lum pup pup a. Chu veleh Julie chuan nghet lutukin ka kawng a rawn hmer ngawr ngawr a. Ka zo ve dawn hnai tih hriatin, chawl lovin ka zang chu a chhu chiau pur maiah chuan ka nawr lut puk puk a. Rei lo teah ka za ta chuai chuai a.
 
“Ka tla dawwwwnnn!”
 
Julie chuan a nghet thei ang berin min kherh a, a chhu chu a rawn ti kang a. “Immm, zo rawh! Ka chhu-ah khan i baw lum nuam tak kha chik luttir rawh. Phawi miah suh, i baw tam deuh kha a vaiin ka chhu-ah chhung lut vek rawh!”
 
Ka zang chu a rawn ṭhang mar ut ut a, Julie chhu-ah chuan a thuk thei ang berin ka’n dep lut a. Ka baw chu a chhu chhungah chuan a chik lut ta puat puat a. A va han nuam teh lul!
 
Ka tlak lai chuan Julie chuan nghet taka min kherh pah chung chuan a rem lai laiah min fawp kual mawlh mawlh a. Ka baw chu a luang chhuak ang tih hlau ni awm takin a eu ngawng ngawng mai bawk a. A va han zeiin a va han nuamm tak em!
 
Ka zawh fel chuan thaw chhawm dawn dawna thaw hlawp hlawpin a bualah chuan ka mu zawi thla hnawk a.
 
Julie pawh chu a thaw huam huam a, nui deuh sang chungin ka lu-ah a dawm a, min fawp ngawih ngawih a.
 
“Min va han lu nuam ṭhin tak! Ka duh ngawih ngawih pa, nei nuam pa!”
 
Julie chu a mitah tak ka en a, “Julie, ka hmangaih che,” ka ti ta rawih a.
 
“Kei paw’n ka hmangaih che alawm,” a ti sap a, ka biang tawn tawnah dawmin min rawn fawp a, kan infawp ta ngawih ngawih a.
 
Rei tawkk fang kan infawp vang vang hnu chuan a sirah ka let thla a, a saisir zawng ve vea awma inhmachhawnin ngawi rengin kan inen ngawih ngawih a, kan nui dun ver ver a.
 
“Eng mah sawi a ngai tawh lo, ka lawm veng veng a ni tawp mai. Zanin chu min riahpui rawh aw? Ka room-ah hian min mutpui rawh aw?”
 
“Aw, ka hmangaih em em te, chu chu ka thil châk ber zinga mi alawm,” ka ti a. Julie chu a nui seih a, min rawn fawp zeuh a.
 
Khum aṭang chuan a tho a, min kaitho ve nghal a. Bathroom-ah kan va insil dun a. Insil zawh chuan, “Khumah khan lo mu hahdam rawh, i mi hur nu hi min lu nuam nasa sia i chau lutuk palh a, thingpui ka’n lum ang che,” a ti a.
 
Room a chhuahsan tur chu a bânah kan man a, ngawi rengin kawngka bula ka rucksack bag dah chu ka’n melh zauh a. Julei pawh chuan hre thiam nghalin a va la a, a’n hawng a. A chhungh chuan canned coffee leh tea pahnih ve ve bakah beer can 1 ka dah chu a hmu a, a nui hak hak a.
 
“Khatiang kha siam mai a awlsam zawk ka tia,” ka ti a. Julie chuan lawmthu sawi nan ti ni awm takin min rawn fawp zeuh a.
 
“A eng zawk nge i duh?”
 
“I duh duh kha ni mai, a bak chu i dah ṭha dawn nia,” ka ti a. A siam zawh chuan khumah bawk zal chungin chuan kan in dun a, kan titi pah a.
 
Chutia thil in paha kan titi tui lai tak chuan doorbell a rawn ri thut a, Julie chu a phu nasa kher mai! Phawk hraa kan inen dun lai chuan a rawn ri leh rawl rawl a. Julie chu mumang lam aṭanga harh chhuak thut ni awm takin khum aṭang chuan a zuang tho zawk a, a kawrfual chu a ha nawk nawk a, kawngkapui hawng tur chuan a tlan khut khut a. Doorbell chu a ri leh a.
 
“Mami!”
 
Hai rual loihin Julie nu aw ngei a ni.
 
Julie chu a room lamah a rawn let phei leh a, a romm kawngka chu pawh khar pahin ring deuh hlek hian, “Aw! Ka lo kaaaal!” a ti lang lang a.
 
Kawngkapui a hawng ri chu ka hria a. Kei chu thawm chhuah ngam tawh lovin ka ngawi kar a. Mut reng chu dik lovin ka hre leh deuh sia, thawm dim thei ang berin ka tho ṭhem ṭhem a, ka inha ta sawk sawk a.
 
“In riak dawn emaw tia, engati leh si nge?”
 
Sitting room lama Julie-i’n a nu a biakna chu ka hre chiang hle.
 
Julie nu chuan, “A rawn zia leh viau a, ngaih ṭhat nan hospital-ah kan kalpui a, casualty kawtah amahin kein a tei nulh nulh a. Test te an han tih zawh chuan, doctor te’n ngaihṭhat lohna vak tur a awm lo e an tia. I patea’n nangni pawh va haw r’u, false alarm mai mai a nih kha a ti tlat sia kan rawn haw ta mai a nih hi,” a ti lang lang a.
 
Ka sana ka’n en zawk a, zan dar 10 a lo ri ṭep chauh a. Ka phone ka hre chhuak thut a, rang lutukin vibrate-ah ka dah nghal a, ka thin a phu ta dut dut a. Rei vak lovah Julie-i u aw ka’n hre leh phei chu ka ṭim uaiin ka hria!
 
Chutia zang hur fuk khawng te a reh tawh takah chuan rilru te pawh a lo fim ve ta deuh a, Julie chu ka khawngaih leh hnuhnawh ta khawp a. A patea dam loh vanga a rilru hah ve dan tur te, a chhungte riah bo dawn vanga thlamuang taka mipa a awmpui laia an rawn haw leh thut si avanga a hlauhthawn dan turzia te ka ngaihtuah neuh neuh a. Bathroom lama inkalh khum bak han birukna tur a awm si lo a, a chhungte tu emaw ber lo lut ta thut se engtin nge ka awm ang tih te ka ngaihtuah bawk a. “Hmmm, min rawn hmu ta a nih leh Julie chu ka hruai nghal law law anga a ni mai,” tiin ngaih dan ka siam fel thlap a.
 
Nakin deuhah chuan kawngka chu a rawn inhawng a, nui sangin Julie chu a rawn lut a. Khumah a awn ṭhu ve nghal a, min rawn kuah a, “Ka rei em? Tihpalh lutuk aw, i lo hlauthawng awm si a, ka khawngaih reuh che e! Rawn luhsan nghal chu a chi si loh a,” a ti a, ka ṭawng ve hman hmain min fawp nghal a.
 
“An muthilh hun awm vel thleng han nghak la, i haw phei dawn nia,” a ti a, khumah chuan min pawt mu nghal a. Chutia thlamuang taka a awm thei chu mak ka ti viau a.
 
“I hlauthawng miah lo em ni?”
 
“A tirah te kha chuan hlauthawng ve deuh tho e. Mahs, a hnuah kha chuan ka hlauthawng tawh lo. Ka chhungte hi ka room-ah an lut ngai lo hrim hrim a, i ri rum rum te a nih ngawt loh chuan an hre dawn lo tih ka chiang a,” a ti a, ka mitah tak min en kal a, a nui sen sen a.
 
“Chu bakah, ka pindanah ka hmangaih ber a awm a, thlaphanna tur a awm lo tiin ka inhnem a...”
 
A sawi pawh a sawi zawh hmain ka’n sawi nawk nawk a, nuih ver ver pahin min rawn bawh a, min ranw fawp ngawih ngawih a.
 
“Min va kham tawh awm ve, i lo inha fel vel ap a!” tih pah chuan ka kekawr kawngah zen lutin ka zang chu a zuk nuai nawk nawk a. Min fawp pah bawk sia, ka zang chu a fuk nghal ṭuam ṭuam a.
 
Ka kekawr kawng phelhin, ka kekawrte chawp chuan ka khup thleng a pawt thla a, ka sir lam deuhah chuan ka lam hawiin a rawn bungbu a, ka zang fuk ṭan mek chu duhthawh leh àm takin, zei tak maiin a hmuam ta puk puk a, a va han nuam lehpek teh lul!
 
Kar lovah ka zang chu fuk namen lovin a fuk lungrun leh ta luah a. Julie chuan a hmuam hrawt chhunzawm mawlh mawlh a. Nuam tih luat vanga rum deuh dar dar pahin a sam chu ka chul heuh heuh a.
 
Ka zang fuk khawng luah tawh chu ka lai lamah a’n kuai thlep a, ka zang bul ret aṭanga liak chhovin ka liklu-ah a tawp a, ka liklu chu a lei chuan a’n hawl kual vel a, a tawpah ka zang chu a’n hmuam leh puk ṭhin a!
 
Awwww! A va han zeiin zang hur a va han fawp nuam thiam tak!
 
A’n chawl det a, “Duat, kawngka ka kalh theihnghilh daih,” a’n ti sap a.
=============
[chhunzawm zel tur]