NAWHCHIZUAR FAPA [FULL EPISODE]

NAWHCHIZUAR FAPA

=============

[Ziaktu: He thawnthu hi WhatsApp group lama an rawn forward a ni a, a ziaktu a inziah lan loh avangin tu ziah nge ka hre lo. Chhiartute zingah a ziaktu hming hria chuan comment lamah rawn dah ula a lawmawm hle ang]

=============

Bung 1-na

=============

Tlangval kum 27 mi ka ni a, ka nu nen hian khawpui daifemah mi in luahin kan khawsa a.  Kum 7 mi ka nih laiin ka pain min boralsan tawh a. Ka nu chuan a theih ang angin min enkawl a, ka zirna a ngai pawimawh hle. Hostel-ah kum tluanin ka awm ṭhin a, kan in lamah hian ka haw ngai meuh lo; ka nu hian a khât tawkin min rawn tlawh fo thung. In lamah ṭhian kawm tur mumal ka neih chuan loh avangin hostel hi ka in ang maiin ka ngai rum rum ṭhin. Hrehawm tih chang chu awm ve bawk mah se, ka khawsak tamna hmun a nih miau avangin leh, ka nu hian chhuah zen zen a phal loh avangin duh thlan tur dang ka nei chuang lo bawk a. Ka khawvel zim te neih ve chhun chu, chu in zimteah chuan ka hmang ral ta ṭhin a ni.

 

College pawh hi Shillong lamah kalin hostel-ah bawk ka awm leh char char a. Ṭhian ka kawm tam lo va, ka zirnaah chuan theih ang tawk tawkin ka insawrbing ve ṭhin a. Ka nu min duh dan leh min fuihna te chu ka thinlungah a châm reng a. Ka neih chhun, ka khawvel leh ka chhungkua ve chu ka nu hi a ni mai a, a thu hi hnial ka tum ngai lo. Ka zah a, duh thlan tur dang nei lo leh hre chuang lo na na na chu, ka nu thu ang zel chuan awm ka tum tawp mai ṭhin a ni.

 

Shillong hmuna ka college kal tawp ni ber tur chu huphurh angreng tak, phur ru tak chung siin ka kal a. Compound ka thlen hma deuh chuan restaurant pakhatah ka chawl zawk a. Ka ṭhut fel hnu lawkah Mizo hmeichhe pahnih hi an rawn lut ve a. “Ṭhianpa, kan rawn zawm ve thei che ang em?” an rawn ti a. Kei chuan, “Imm, thei e, lo ṭhu rawh u. Order ka lo siam hman chiah asin, ka order-sak dawn che u nge...” ka tih mek laiin pakhat zawk chuan, “I ei ang kha kan lo ei ve ang. Min lo chah kep mai,” tiin, lai deuh tak, inthiam loh hmel deuh hian a rawn ti a. A hmel aṭang chuan a zak tak tak tih a hriat, a hmai a sen ṭawn ṭawn miau a.

 

Kan order  a rawn thlen hma chuan kan lo titi pah mai mai a. Kan hming leh kan awmna hmun te kan inzawt a.

 

“Zonunsangi, Biakeng tiin min ko mai ṭhin a. Aizawl Tlangnuamah kan awm a. Hei ka ṭhiannu hi Lalrinpuii, Puipuii a nia, Champhai lama awm a ni ve thung a,” tiin Biakengi chuan a han sawi siam siam a. “Chuan, nang engtin nge kan koh dawn che?” a ti zawm zat a.

 

“Engtia min koh nge in duh ang aw!” tiin Biakengi chu ka en a. Puipuii chu ka va mit sir zeuh pah a. An nui hak hak a.

 

“Sawi mai mai teh! I sawi duh loh chuan kan phuah chawp thiam tho a nia,” an ti a, an nui leh hak hak a.

 

“Tak tak a na, ka hming chu Zonunmawia a ni a, in duh dan danin min ko mai r’u. Kei chuan hming puma koh hi ka duh ber a,” ka ti a.

 

An rawn hawi rual ṭhawt a. Kei zawk chu ka lo lai lek lek a!

 

Puipuii chuan, “Engati nge hming pum kher chu?” a ti a.

 

“A, eng ni lo ve. Ka sawi duah chuan inti eng emaw nih ka hlawh leh mai mai dawn sia.”

 

“I va’n sual tak! Sawi mai mai teh,” an ti rual ṭhawt a.

 

“In inthurual phian bawk sia!” ka ti a, kan nui ho leh hak hak a.

 

Thil hriat chhuah thut nei ang hian, "E! Tak a, ka hrilh ang che u; mahse, eng teh vak a ni chuang lo. In duh dan danin min ngai mai dawn nia. Naktip maiah khian ka haw daih tawh dawn tho va, min hre zui tawh kher chuang lo ang,” ka ti a.

 

“I haw dawn maw?” an rawn tirual leh ṭhawt a.

 

“Immm, haw dawn e. Kei chu tih tur ka nei tawh lo alawm. Vawiin hi ka kal tawpna ber tur ni a ni tawh. Hming pum khera koh ka duh chhan chu, ka pian hlim khan ka lai ah hming turin ka pu (ka pa pa)-in min sak-sak a. Zo nun ze mawi tak kha chhawm nung zel turin leh kan Mizo nun mawi tak tak te kan hriat thar fo theih nan Zonunmawia ni rawh se min ti a. Mi min koh dan tur leh mi min hriat ka nih ve theihna tura pawimawh tak pakhat a nih ve avangin hming pum ngeia koh hi ka duh a ni,” ka ti a. An lu an bu nghut nghut a, eng mah an sawi zui lem lo va.

 

Ka thil chah chu a rawn thleng a, kan ei nghal mawlh mawlh a. Kei hi thil ei chak thiam lo chi ka nih avangin ka bula ṭhute pahnih chuan min ei zawh khalh a. Thil ei kar lakah chuan kan titi pah zel a.

 

“Tum ṭum chu kan vawi khat inhmuhna a ni bawk a, in felin kawm in nuam bawk a, ka lo treat ang che u. A lehpek a awm ngai a nih chuan min treat ve thung ang,” ka ti a. Ṭan an tum deuh na a, ka ti tak tak a ni tih an hre thiam ni ngei tur a ni, an ṭang ngam ta bik lo va.

 

=============

 

Thlasik boruak a rawn nam ṭan a, boruak nawm hun lai tak a nih avangin zing ni chhuak pawh a mawi ngang mai!

 

Aizawl pan tur sumo chhungah chuan ka ṭhu ran a. Tarmit (Sunglass) ka vuah a, tlar hnung ber kilah chuan rilru hlim sawi hleih theih loh nen chuan ka nu, min hmangaih em em-tu leh ka hmangaih em em awmna lam pan chuan ka kal dawn a ni a. Kum khat deuh thaw inhmu lova awm tawh kan nih avangin ka phur hle a ni. Ka chuanpui turte pawh chu an rawn lut nak nak a. Vai panga leh Mizo pali kan chuang a. Vai hla hlui deuh deuh min ngaihthlakpui a, lunglen a hnem fahran lo khawp mai. “Kawng tluana ngaithlak tur chuan a huphurhawm khawp mai,” tiin, rilruin ka phun neuh neuh a. Mahse, mahni khaw lam pan ka ni bawk a, ka rilru erawh a phur veng veng tho.

 

Mutthluk nen fawmin kan tum ram Aizawl chu kan thleng a, ka nu chuan Zarkawtah min lo hmuak a. Taxi kan la a, kan veng lam kan pan nghal a. Kan inhmuh lohna a rei tawh bawk a, ka nun nen chuan kan inkuah vawng vawng a. Min chhuan thu a sawi mawlh mawlh a.

 

Chutia dam taka kan inhmuh leh avang chuan a biangah lawmna mittui a luang ngiai ngiai a. Kei pawhin insum harsa ka ti khawp mai. “Ka pa khan min boralsan hma lo sela chuan pianpui unau ti-a sawi tur ka nei ve ang a, ‘Ka Pa’ ti-a koh tur ka nei ve ngei awm si a...” tiin ka suangtuahna khawvel chu her danglamsak ka ni a. Ka mittui rawn luang chhuak tur tih tawp tuma ka mit ka khap sak sak chuan awmzia a nei chuang lo. Mittui parawl ṭeuh chung chuan ka nu nen chuan kan inkuah veng veng a. Ka neih chhun a ni a, a tan pawh a neih chhun ka ni. Kan khawvel chu zim hle mah se, tu dang kan ngai bik lo.

 

Ka nu chuan, “Chhun lamah hna ka thawk hah deuh sia, ka mutsan mai ang che aw,” a ti a.

 

“Aw le, tui deuh khan muhil rawh aw. Kei pawh lehkhabu ka la chhiar lawk ang a. Nakin deuhah ka mu ve ang,” ka ti a. A room lamah chuan min luhsan ta a.

 

Zan dar 10:30 a ni a, ‘Aizawlah Aizawler’ tih lehkhabu Lalhruaitluanga Chawngte ziah chu ngaihnawm ti takin ka chhiar melh melh a. Chutih lai tak chuan ka khum piah deuha ka phone charge mek chu a rawn ri ral ral a. “Tu nge maw ni le? Tun ang zan rei tawh hnuah lehnghal...” ti nauh nauh pah chuan phone chu ka pick up a.

 

“Hello?”

 

“Hello. Zonunmawia i ni em?”

 

A aw chu hmeichhe aw a ni tlat. Tu nge maw ni dawn le? Tun ang hunah hian phone call ka dawng khat hle a. Hostel lamah hun ka hman tam zawk vang hian ngaihzawng tia han sawi tur tak ngial pawh tun thleng hian ka la nei lo.

 

“Aw, ni e. Tu nge aw? Ka va’n hre mai lo che ve.”

 

“Imm, min hre lo maithei; mahse, kei chuan ka la hria che.”

 

“Eng thil nge ni ta? Tu nge i nih ka hre thei ang em?”

 

“Min hriat duh te chuan hre thei teh reng e a! In thleng tluang maw?”

 

“Imm, thleng tluang e.”

 

“A va’n lawmawm ve. Puipuii ka nia. Hmannia restaurant-a mi kha.”

 

“Eeee, a ni maw. I va’n fel ve. Engtin nge ka number i neih theih a?”

 

“Mamawh te chuan neih dan a awm zel mai alawm. Hehe...”

 

“In felin kawm in nuam ngawt mai. Nangni kha lamah in la awm rih dawn em ni?”

 

“Awm rih lo ang. Ti ila, Monday-ah hian kei chu lo chhoh ka tum a. Ka chhungte’n Aizawl lamah dawr an siam thar ve a. ‘Kan indaih lo em mai, lo chho mai rawh’ an ti a. Chu bakah kei pawhin ka duh zawk a.”

 

“A nih chu, a va’n ṭha ve. Rawn dawr ve ṭhin tur che a nih chu. I rawn haw hunah chuan vawi khat tal te chu kan la inhmu leh ang chu, ti raw?”

 

“Vawi khat chauh maw i duh a?”

 

“Haha. Ni lo ve, vawi tam tak hmuh che pawh a châkawm alawm,” ka ti a.

 

“Hmmmm, ka awih tawh chiah lo e! Vawi khat i tih zawh chiah kha aw,” a ti a, a nui hak hak a.

 

“Chutiang chu ka sawi tum pawh a ni hlei nem. Vawi tam tak hmu châk che mah ila, i duh ve si loh te chuan a nuam dawn lo asin. Chuvangin, khati khan ka rawn sawi ta mai a nih kha.”

 

“Awi! Ṭawngkam i intithiam vel lutuk aw! A nih chuan ka ngaidam mai ang che. Hehe. Ka rawn haw hunah i lo len loh vaih chuan aw! Ka vui viau ang,” nuih har har pah chuan a ti a. Mahse, a ṭawngkam aṭang chuan a fiamthu chiah lo hian ka hre ta tlat pek a.

 

Kei pawh chu ka zam ru angreng ve viua mai. Eng emaw boruak chuan mi rawn tuam deuh chiai chiai hian ka hria a. Sawi fiah thiam loh leh sawi fiah ngaihna awm lo hian, ka chhungrila ka thisen zungzam te chuan engtin emaw tak hian min fan delh delh a. Ka hmulthi a ding sung sung a, ka hlauh vang erawh a ni hauh lo. Ka thinglung khawhar tak chuan a la tawn ngaih loh a tawn vang a nih ngei ang; mahse, chutiang lam thil eng mah ka ngaihtuah thiam si lo. Ka taksa chu zàng vah hian ka hria a, ka lungphu chu  a phu dup dup  a, chhungrilah chuan ka hlim ru veng veng a; mahse, eng thu vak mah kan la sawi der si lo! A ṭawngkam chuan ka thla a timuang a, ka nun a tihahdam a ni tih chu ka ngaihtuah thim lo na a, engtin tin emaw chuan ka hre thei tlat thung.

 

Ka suangtuahna khawvelah ka lo lut hman pek nge, keia ṭawngkam thiam lo lutuk chuan sawi tur ka van zawk pawh ka hre thiam lo, ka ngawi deuh vang vang a. Puipuii bawk chuan inthiam loh hmel tak chuan, “Hehe, ka tihpalh aw, hmelhriat fe tawh che ang maiin ka lo ṭawng luam a. I duh loh zawng ka sawi palh a nih chuan ka tihpalh lutuk aw, u Zonunmawi. Hming pum khera inkoh kha i duh bawk sia,” a rawn ti leh a, a nui hak hak a.

 

Chu a ṭawngkam rawn hman chuan min tihrilhhai lehzual a. Ka sawi tur zawng zawng pawh chu a bo leh duak mai. Mahse, ngawih reng zawng thil tih chi a ni lo tiin sawi tur chu ka ngaihtuah a.

 

“Puipui, chutiangin ti mah ta che. Ka rawn leng dawn alawm. Min ning zawk hial maithei asin. Ka rawn kal ngun leh lutuk palh ang tih ka hlau sia, in-control dan tur ka ngaihtuah lawk alawm,” ka ti a. Kan nui dun ker ker a.

 

“Ka rawn haw chak tawh e! He lai hi chu ka ning tawh; chu bakah, ka thla a muang thei lo. Ka la awm ṭhang lo bawk sia.”

 

“Kei chu ngaiah ka neih a, hrehawm han tih vak ngaihna pawh ka hre hlei nem. Kum li dawn chu ka awm a, ka thei viau mai,” ka ti a.

 

“Hmmmmphh! Nang te chu hiptu i nei ṭha a ni ang chu! Haw pawh i haw ngai mang lo an ti a nia aw. Vawiinah pawh i ṭhian kawm ṭhin pakhat nen kan inhmu a, kan rel vak che!” a ti a, a nui leh hak hak a. Mi hlim thei tak zawng a ni ngei ang.

 

“E khai aw! Engati nge min lo rel vak ni! Chutiang hiptu an awm pawh ka hre lo ve! Ka zirlai kha min hiptu chu a ni mai,” ka ti a.

 

“Dawt sawi suh aw, ka hre vek a nia. I chanchin ka zawt ṭeuh alawm,” a ti a. A nui kar kar a. Ka ṭawng ve leh hma chuan, “Tak tak a, ka rawn haw hunah hun i neih chuan rawn leng ngei ngei rawh aw. Inbual a, mut mai ka duh e,” a rawn tih zawm zat a.

 

“Teh reng mai! Kan dam ang a, ka rawng leng ngei dawn nia,” ka ti a, kan inmangṭha ta a.

 

Sumo-ah khan ka lo muhil tam deuh nge ni, han muthilh ka tum ngial pawhin ka muhil thei ṭhak lo. Mu chung chuan thil eng eng emaw hi ka ngaituah neuh neuh a. Puipuii aw tham ṭiak, zàng vah leh ngaihnobei zet chu bengah chuan a ri nawn tlut tlut mai. Vawi khat chuah kan la inhmu na a, amahah chuan mipa te duhthusam chu a kim ni hian ka hre ber mai.

 

Hmai bial lam deuh, mitmeng lian lam, a sam hmawrin a nâk nêm vel zuk hawlh pha, hmui chhah deuh tap mai, heh sen no chêk, khabe zum lang lutuk si lo... a hmaifang invuah dan chu sawisel bo. A âwm bawr pawh pahmei chhung tlai zet tur, chhing kawh lah mai, thau lutuk lo, 5.6 ft vel zet tur hi a ni reuh a. Fiamthu duh ve tak leh nuih peih ve tak a ni a. Kan inhmuh vawi khatna aṭang khan a mizia tur àwm tlangpui chu ka hre nual hman chuan ka hria.

 

Puipuii rawn chhoh hun tur mawlh chu ka nghakhlel tawh a. Kan inhmuh huna ka ṭawng dan tur vel te, engtin nge ka inthuam ang tih te ka ngaihtuah neuh neuh a. Ka rilru chu a zàng vah hian ka hre. Chhungrilah min mawlhtu awm ang mai hian ka hria a. Ka ngaihtuah nasat poh leh ka zàm a. Mahni chuahva mu e ti lo chuan ka lai vel titih hial!

 

Ka suangtuahna chu ka lo kawmtui deuh a ni ang, mut chhuak chuan mi rawn tuam chiai chiai a. Ka muthilh dawn lai vel tak chuan ka nu phone ri chuan min tiharh leh zawk a. Sana ka en chuan dar 12 a lo ri der tawh a. Phone chu a pick up a, eng nge a sawi phei chu ka hre lo na a, rei lo te hnuah chuan a off a, a muhil zui leh nghal ni ngei tur a ni. Ka tân theih tawp a chhuah a, chhun lamah mi inah te hna thawkin a theih ang angin a inhlawh a. Ka tan eng mah tih hreh a nei ngai lo. Ka dinhmun ka en a, zahthlak tih chang tam ṭhin mah se, kan duh thlan a nih bik miau loh avangin he dinhmun hi lungawi taka ka nunpui a ngai tlat si a ni.

 

Ka muhil thei lo chu ka inlet ka inlet mai a. Phone-ah hla play ila muthilh tum teh ang tiin ka phone chu ka ban a. Hla play tur ka zawn kual lai chuan number lawng aṭang hian message a rawn thleng nawlh a. Ka open nghal var a, a pp pawh a lang lo.

 

P: Hi, mu tawh em ni, ka muhil thei lo va.

 

K: Muhil lo ve.

 

P: I va’n meng rei ve, engati nge a?

 

K: Ka mut a chhuak vak lo va, ka harh laklawh alawm maw le. Tu nge aw? Ka va’n hre mai lo che ve.

 

P: Hmmmpphhh! Ka tih sual a nih dawn chu. Muttui.

 

Thil ka hre chhuak zawk, Puipuii bawk kha a nih ka ring leh si. Call log ka en nghal, a lo ni chiah. A number ka lo save theihnghilh chu niin! WhatsApp-ah chuan ka lut leh nghal a.

 

K: Puipui, i thimrim em ni? Ka fiam che nih kha.

 

A rawn seen nghal. Min replay lo. Ka nghak vang vang. Eng mah a rawn thleng zui lo.

K: Puipui, ka tih palh aw. Fiam i nuam ṭhin em a, ka lo fiam na deuh che a, min hre thiam dawn nia. A nih muttui mai aw.

 

P: I sual lutuk!

 

K: Nia, ka tih palh.

 

P: Biak tur i nei ṭha deuh a ni maw. I va’n meng rei!

 

K: Haha, teuh lo lutuk! Tu mah biak tur pawh ka hre ve lo.

 

P: Hmm, ka awih lo. Mipaho hi chu heti hian in tia, pali/panga vel chu biak in nei ziah tho.

 

K: Imm, nia, a dik maithei. Kei chu a rual pawl lo chi hi ka ni ve a. Tun thleng hian ngaihzawng takngial pawh ka la nei lo. Mahse, i mipa sawi ho zingah chuan lungawi takin ka lo tel ve mai ang e.

 

P: Hmmm, over thei sia! Tak tak a, ka uang mai mai nih kha, i fel tih ka hriat vangin alawm zah pawh dawn lova ka rawn biak che.

 

K: Ka va’n lawm ve. I ṭawngkam ṭha mai mai pawh ni mah se, ka hlim veng veng mai.

 

P: Chimawm viau ṭhin suh. Ka seh nawk mai ang che... hehe

 

K : Eng nge... Star ruk deuh te’n mi han biak ve duh hi chuan a nuam em alawm.

 

P: Tak a, bialnu chu i la nei lo tak tak em ni?

 

K: Min duh vetu awm hek lo.

 

P: Hmmm, an awm ang. I hnar zel zawk a ni lo maw?

 

K: Chu zawng, i ngaih dan ni mai teh se.

 

P: I thinrim em ni?

 

K: Rim lo ve. Sawi tur ka hre lo va.

 

P: Umm. A nih, engtin nge ka koh ang che, hming puma inkoh tawp hi chu ka lai deuh tlat a, ka ko ngam lo che a.

 

K: Ka chhungte hi chuan Nuna te min tia, Zonun te min tia, i duh dan dan khan a ni mai.

P: U Zonun ka ti mai ang che aw...

 

K: Imm le, I fel hle mai.

 

P: Hawh, kan mu tawh mai dawn em ni? Ka mit a thip deuh tawh a. Pawi em?

 

K : Pawi lo ve. ‘Nih mu mai ang aw. Tui deuh khan muhil la aw.

 

P: Aw le. Nang pawh tui deuhin i muhil dawn nia. Ka duh pa...

 

Ka seen-a ka replay tawh lem lo. Ka lukham bulah chuan ka phone chu ka dah a. Mut chhuak chuan mi rawn zem chiai chiai a. Tawnmang rama leng turin ka chhingmit kawngkhawr chu ka khar ta riai riai a.

 

Thawhṭanni chuan Shillong lama ka awm laia ka hna dil chungchangah interview tura kohna ka dawn avangin Insurance Company office-ah chuan ka kal a. Ka rin aiin ka confi phian a. “Chanchin lo ngaichang la. Call thei list-ah hian pathum kan dah che u a. A vannei ber a ni mai,” tiin tlang takin min hrilh a. Ka beisei lem lo na a, a nuam veng veng tho mai.

 

Ka nu bulah pawh chuan ka hun hman dan vel chu ka hrilh a. ”Bawiha, Pathian thu thu a nia. Kan tâna hun ruat a rawn thlen chuan pumpelh theih a ni ngai lo. A chhe lam emaw a ṭha lam emaw pawh ni se, lungawi thiam hi kan zir zel dawn nia,” tiin min fuih nghalh mawlh mawlh a.

 

Ka nu bulah chuan, “Nu, zanin chu scooty ka hmang duh e. Vawiinah ka ṭhiante an rawn haw a. Inkawm khawm ang u an tia,” ka ti a.

 

“Fimkhur la. Chak lutukin tlan lo la. Fimkhur a ngai a nia. Mahni kan fimkhur viau pawh hian a fimkhur lote zâr kan lo zo leh thei bawk sia. Zan thilah phei chuan fimkhur zual a ngai a nia,” a ti a.

 

Puipuii thlenna Chanmari West lam pan chuan ka inkhalh chhuak ve rawih a. Kan inbe pah zel a. Vawi thum vel ka bo zak zak hnu chuan kan inhmu thei hram. A ṭhian, unau pahnih, in luah-ah chuan a lo thleng. A nutei chhungte’n chhiat an tawh leh thut avangin Kolasib lamah an kal leh thut si a, a ṭhiante inah lo awm rih mai turin an ti hi a lo ni a. Kan inhmu chu kan hlim duh hle mai. Mahse, ka zam ve hle chuan ka hria. Ani pawh a lai deuh nge maw ni, a ṭawng bahlah nuai ve tho a. Kan inen a, kan nui dun leh tawp zel a.

 

Kawmthlang lam balcony chu thla hian a rawn chhun eng phut mai a. Chutah chuan kan ṭhu a, kan titi mai mai a. Fiamthu te thawhin kan nui dun hak hak reng a. A ṭhiannu Sangpuii chuan, “Puipui, ka mutsan dawn che a nia. Naktuk zing thawh hma ka ngai sia. Khum chhak lamah Rintei (Sangpuii nau) mutna bulah i mu mai dawn nia,” a ti zung zung a. Min rawn melh zeuh pah chuan, “Tu nge i ṭhianpa chu a hming ni a? Ṭhian i va’n nei chhe lo ve,” a tih zawm zat a.

 

Puipuii chuan, “Zonunmawia a nih hi, u Zonun tiin ka ko mai ṭhin,” a ti a.

 

Sangpuii chuan, “Zonun, ti khan nuam ti deuh khan lo inkawm rawh u. A khua har tawh ang, leng ve reng rawh. I duh chuan a riah theih tho a nia,” tiin a nui ar ar a. “Naktuk zingah tih tur ka nei si a, ka musan mai ang che u,” a tih zawm leh zat a.

 

“Aw le, tui deuh khan i muhil dawn nia,” ka ti a. Room lamah chuan min luhsan ta a.

Puipuii chuan, “Boruak a vawt tawh e! Ber thla a nih tawh hi chuan kei chu vawt tawrh hi ka thei lo ṭhin lutuk a, ka peih lo ngawt mai, thlasik a rei thei bawk sia,” a ti nuah nuah a. Mi rawn ngheng talh chuan a ṭhu a. “U Zonun, i rawn kal nal nal a, ka va’n lawm tak! Vawiin lam eng nge i interview-na te?” a ti a.

 

“Ka hre lo le, ṭawngkam ṭha chuan min thlah phawt mai chu a nia. Pathian thu thu a ni ang chu.”

 

A lu a bu nghat a, “I tlin chuan lawm ang aw?” tiin a nui ar ar a.

 

“Lutuk e a! Kan lawm dawn nia.”

 

“I hawna tur a peihawm tawh lo sia, riak ve daih la?” a ti a.

 

“Ka nu amah chauhin a awm sia, ka ngaihtuah alawm,” ka ti a.

 

“Phone la. Kan inhmuh ve chhunah ka ngai ve che sia,” a ti leh a.

 

“Mutna pawh kan indaih ngawt lo ang,” ka’n ti leh hram a.

 

Mi rawn kuah chawt a, “U Zonun, zak thei lo min ti em?” a ti phawng a.

 

“Eng vang ngawt chuan maw?”

 

A kun deuh ngaih a, “I mizia ka en hian nang chuan eng tikah mah min hrilh ka ring si lo va, min huat phah a nih pawhin pawi tihna ka nei lo. Ihh maw, u Zonun, kan inhmuh hmasak ber aṭang khan ka star lutuk che a. I ṭhian kawm ṭhin tur àwma ka rin ho i chanchin ka zawt tawp a. I number pawh ka neih phah a. Eng tik lai pawh hian ka ngaihtuahnaah i awm reng ṭhin a. Ka hmangaih che,” a ti ta hnàp a. Ka mur sung sungin ka hre thei!

 

Ka lawm lutuk chu sawi mai tur pawh ka hre lo. Mittui parawl kiang chunga ka âwma bei thlawp chunga min kuahtu chu nghet takin ka kuah ve a. “Puipui, kei pawhin ka ngaina chein ka duh lutuk che. Mahse, ka dinhmun hi min hriatpui ni la chuan min hlat i duh hial zawk ang. Ka...”

 

Ka thu sawi lai chu rawn pawt chatin, “I pa’n a boralsan tawh che a. I nu nen chauh in awm a. I nu tan chuan a fapa rangkachak i ni a. I tan pawh i nu chu rangkachak tlang aiin a hlu zawk bawk,” a ti a.

 

“Puipui...” ka tih lai mek chuan a kutin ka hmui chu a rawn hup a. “Min hmangaih ve thu chauh ka hre duh, i chanchin tam tak chu ka hre tawh alawm,” a ti a. A mitmeng bial kalh mai chuan ka khap miah lovin ka mitah tak chuan min en kalh a.

 

“Puipui, kei paw’n ka hmangaih che. Ka duh lutuk che alawm,” ka ti ve ta ṭhuai a. Ka inrin hma chuan ka hmuiah chuan min rawn fawp thut a. Ka chhâng lêt lem lo. Ka tan chuan a vawi khatna a ni miau sia!

 

Puipuii chuan, ”Ka lawm e aw. Kei paw’n ka duh lutuk che a, chàn che ka duh lo a ni,” tiin ka hmuiah chuan a hmui no chhah tap, lum ther ther chuan mi rawn fawp leh chiah mai chu ka inring hman bik lo. Duhthawh zet chuan ka fawp let ve ta miah miah a. A lei chuan ka kâ te chu a rawn liak dawk dawk a. A va han nuam chiang tak em! Kan inthlah phal lo hi a ni ber mai.

 

“Bawih, i nu chu phone la. Zanin chu riak ve mai rawh. Naktukah chuan ka Nutei te in lamah ka insawn tawh dawn sia. Dawr lamah buai a ngai ṭhin dawn sia,” a ti niap niap a.

A vawi khatna atan ka nu chu dawt ka hrilh a ngai dawn ta. Ka thil sawi tur ngaihtuah neuh neuh pah chuan ka nu chu ka call ta a.

=============

Bung 2-na

=============

“Aw,  Bawiha, i rawn haw tawh em ni? Mut ka lo tum chiah a.”

 

Inthiam lo ru tak chungin, “Nu, hei ka ṭhianpa te hian riak mai rawh kan inhmu khawm khât leh dawn sia, i hawna tur a hla si an tia, pawi i ti em?” ka ti a.

 

“Nia, a pawi loh chu, naktukah rawn haw har lo la, zanah te khan meng rei lutuk lo ula aw,” a ti dam dap a. Ka thin phu dup dup chu a thawl huai hian ka hria.

 

“Aw le. Nu, ka lawm e aw. Ka rawn haw har lo ang,” tiin kan inmangṭha a.

 

Puipuii chuan, “I nu chu a va’n fel em em, a ring zo tawk hle che a ni maw?” a ti a.

 

“Nia, dawt ka hrilh ngai lo va, nuam chu ka ti chiah lo,” ka ti a.

 

Puipuii chuan nghet deuhin mi rawn kuah a, “Duat, ka tih palh aw. Keimah vangin i nu hnenah dawt i sawi phah a,” tiin, inthiam loh hmel tak chuan a ti a. A hmuiah fawh zeuh pah chuan, “Ho lutuk! I bula awm ka thlahlel ve tho alawm,” ka ti a. Duhthawh tak chuan kan infawp chhunzawm nghal mawlh mawlh a.

 

Infawh a va han zei tak! Min ei ni ber hian ka hria.

 

Ka kut chu lain a hnute lian tak mai, kawh mar pang chu min khawihtir a. Chutia min khawihtir takah chuan ka ṭham titih deuh nghal tawn tawn a. Puipuii chu a thaw halh halh a.

 

Kan ṭhutna, YMA ṭhutthleng ang chi-ah chuan inhma tawnin kan ṭhu a. A hnute chu ka ṭham nawk nawk reng a. Kan hmui leh hmui chu kan thlah phal lo ve ve a ni ber mai, kan lei leh lei chu kan insualtir nawk nawk a. Ka nghawngah chuan nghet deuhin min kuah a, a va han duhthawh thiam tak em! A vawi khat tihna mai chu a ni tawh lo tih a chiang reng mai. Kei erawh sex la hmang ngai lo tih takah han chet vel dan tur chu ka thiam teh chiam lo.

 

A kap chu ka kap zawnah chuan a rawn tawlh phei vak a, “Duat, ka hmangaih che,” tiin ka beng bulah chuan a rawn ṭawng sar sar a. Ka kap lam pawhin awm ngaihna a hre tawh lo, a mar awt awt mai. Theih ang ang chuan han thup chu ka tum ve tak na a, kei aiin a lo hre thiam zawk si a, zah si se vel ka tum buai duh tawh bik lo va.

 

Puipuii chuan ka kap chu rawn zen dek dek a, ka lo kimki chawih chawih a. Ka zang a han khawih fuh chat lai tak phei chuan a mur hian ka mur chem chem ni berin ka hria.

 

“Duat, i va’n nei lian ve! A sei hmel bawk si. Duat, i zang hi ka mamawh lutuk,” a ti khur dar dar a. Ka kekawr chhanah chuan ka zang fuk khawng ṭul chu a chûl a, a hmet niap niap a.

 

“A takah ka khawih châk, i kekawr hi phelh ang aw,” a ti a. Ka lo bu nghat a.

 

In chhung lam chu ka’n en phei a, thawm eng mah a awm lo va, Sangpuii te unau pawh an muhil nghet tawh a ni ang ka ti rilru a.

 

Puipuii chuan ka zang chu a han phawrh kawh luah a, “Duat, i nei lian lutuk, a sei ṭha si, a khawng bawk si. Keima ta chauh ni rawh se aw,” a ti a.

 

“I ta a nih kha,” ka ti a nghut a. A bak han sawi belh tur ngang ka hre lo.

 

Ka zang chu a hum lip zawt zawt a, a va han nuam chiang tak em! Ka pum chuan ka za chuai chuai mai a. Ka zang aṭang chuan tuihnang a rawn chhuak a, chu chu hmet kawiin, nal zek zawk chuan ka zang chu a hrawt zawt zawt mai a. Keiin a hnute hmur chu ka lo hmehsak niap niap a. A khât mawi tawkin ka ṭham leh tawn tawn ṭhin.

 

Ka kapah chuan kun hniamin ka zang chu a lei hmawr chuan a liak ta ne ne a. A nuam lutuk chu a samah chuan ka ṭham tawn tawn a. Chutah, a han hmuam puk mai chu a lum ther ther a, nuam tak a ni nuam tak! Ka lik awr lam chu a lei chuan a liak pah leh zeuh ṭhin a, chu chuan min tihur lehzual a. A ka chhungah chuan ka dep lut zawt zawt a, a lû-ah chuan nemin thuk deuh deuh chuan ka nem hmuam tlum pawk pawk a. Hetiang hian a lo nuam thei a ni maw ka ti rum rum mai.

 

Puipuii chuan a kawr chu a phelh a, a hnute var haih mai, lian kawh nalh chu a tuai phe nawlh nawlh a. A hmur chu a kut chuan a han hmet niap niap a. Ka lamah lo tawlh pheiin ka hma zawnah tak chuan a rawn dawh vang a. “Duat, i ta a nih hi, fawp rawh,” a ti a.

 

Ka lei hmawr chuan a hnute hnur chu ka liak ne ne a. Ka samah chuan min ṭham ve ta nawk nawk a. Ka hmuam puk puk a, ka hne dawk dawk a. A hnute hmurah chuan zawi te te chuan ka seh niap niap a. “Duat, a nuam lutuk. Fawp hrep rawh, i ta a nih hi. I duh tawk khan fawp rawh. I fawp nuam lutuk. I zei lutuk,” a ti mawlh mawlh a.

 

Chu a ṭawngkam chuan min tizauthau lehzual a. Ka zang chu a mar hian a mar kawh ṭul mai a, a khawng lutuk chu a na deuh hialin ka hria! Chu ka zang fuk khawng tak mai chu a kut no tak mai leh lum hiam mai chuan a zuk hum a, a hrawt leh zawt zawt ṭhin a.

Ṭhutthleng chu ka’n kar khum ve ve a. Inhmatawn at chuan kan ṭhu a. Kan inpawm chial hi a ni ber mai.

 

“Duat, ka mamawh tawh lutuk che,” tih pah chuan ka nghawngah min rawn kuah a. Kan infawp leh nawk nawk a. A lamah chuan min pawt awn riai riai a. Infawp reng pah chuan ṭhutlengah chuan a mu a, a chungah chuan ka bawk ta rùn a. A kap zawn chu ka zang khawng lutuk chuan a do ṭulh mai a.

 

Puipuii chu a meng phal tawh lo. A hnute chu ka ṭham nawk nawk a. Ka hmuam leh puk puk ṭhin a. Thla eng chuan min chhun tawh lo na a, Puipuii âwm bawr no nalhzia leh a hnute mawizia chu hmuh hmaih theih a ni chuang lo.

 

A thaw halh halh a. A kekawr hak chu phelh turin min ti a, ka pawt phelh nawk nawk a. A mal mum mal nalh tak kara a chhu chung lam pawng vùm thár mai chuan min tizauthau zual hle. A hmul eng mah a awm lo va, a mam han mai lehnghal.

 

Mit la lo lêka a kap ka en ngawih ngawih lai chuan ka zakah rawn zen lutin a chungah chuan min pawt hniam a. Kan infawp leh mawlh mawlh a. A kut chuan ka zang chu a hum a, a chhu kotlang vel chu a hruttir nawk nawk a. A thaw kawk kawk a, a lei chu a rawn chhuah a, ka lo hmuam a. Kan lei leh lei chu kan inliak dun nawk nawk a.

 

A kap chu a dawrh thei ang ber chuan a kâk a. Ka zanga hum rùn chung chuan a chhu chhunga lut tur chuan a han thun zal zal a. Mahse, a tight lutuk chu a lut maithei lo va.

“Duat, i zang a lian lutuk a, zawi te tein dep lut rawh, a nuam lutuk phawi suh aw,” A rawn ti tham ṭiak a. A chhu chhung lum hat hat chuan ka zang chu a lo fawp lum ham ham a, a si hlarh hlar a; a ṭe ring ngam si lo va.

 

“Duat, dep tlum vek rawh, ka chhu a za lutuk!”

 

Ka han thun tlum dawn a, keimah chuan ka zang chu na ka ti leh deuh bawk si. A chhu chu a khat hnawk mai a, ka phawi zawk a.

 

“Duat, phawi suh, phawi ka phal lo,” tiin ka zang chu a hum leh a, a chhu kuaah chuan a chuktuah leh ràn mai a. Chutah zawi muang chuan ka dep lut leh ta zal zal a.

 

A khur dar dar a. Kei pawh chu ka pum chuan ka sa pup pup a. Ka zang chu ka thun tlum ta pawk a. “Awii! Duat, a nuam lutuk! I zang hian ka chhu a tinuam lutuk! Min dep hrep rawh, ka chhu a hur tawh lutuk!” tih pah chuan, a tight tawh sa nak a laiin a chhu chu a han ip tight leh a. A seh hian a seh bet ni ber hian ka hria.

 

Ka thiam ang ang chuan ka dep pulh pulh a. Tlem tlem chuan dep luh pawh a nuam telh telh a. Puipuii chu a thaw halh halh a, ka nghawngah chuan mi rawn kuahin min keih mial mial a. Kei lah chuan a chhu chhungah ka zang chu ka dep lut pulh pulh a. Ka thawk chu a rawn rang telh telh a, ka sa up up a.

 

“Duat, phawi suh aw. I baw kha ka chhu-ah luhtir vek rawh,” a ti a. Nghet tawk chuan ka kuah nawk a. Ka han dep tlir zawt zawt a, rei lo te hnuah chuan ka zang chu a rawn lian tual tual a, Puipuii chu a ṭe deuh ṭhawt a. A ka chu a hup nghal vat a. Hnuai lam aṭang chuan mi rawn dep chho euh euh va. Kei pawh chuan a theih anga rang chuan ka dep bawk a. Ka baw chu a chhu chungah chuan a pik lut ta tuar a, a aia nuam a awm tawh chuangin ka ring lo. Ka khur hlawk hlawk a. Ka mur chuai chuai a, ka zawi hnawk a.

 

Puipuii chuan mi rawn fawp mawlh mawlh pah chuan, “Duat, i chau em?” a ti a.

 

Ka chhang lawk thei lo va. Ka thaw kawk kawk a, “Ka zawi vek,” ka ti a.

 

Ka beng bulah chuan, “Duat, ka hmangaih che. I la virgin tak tak a ni maw? A hma khan ka lo ringhlel deuh che a. Ka tih palh aw,” a rawn ti sa sa a. Eng mah ka sawi lem lo va. Ka zang pawh la phawi lem lo chuan a chungah chuan ngawi rengin ka bawk hle hle a.

Ka hnungah chuan min chul heuh heuh pahin, “Duat, insil ila, khumah mu lut tawh mai ang,” a ti a. Kan tho va, kan thawmhnaw chu kan ha ṭha mawlh mawlh a. Bathroom-ah chuan kan lut a. Kan insil zawh hnu chuan khum lamah chuan kan inzui lut ta a.

 

Rintei pawh chu a hnar sak sak a, thawm dim tak chuan khumah chuan kan mu a, inhmatawna inkuah chung chuan, kan in fawp deuh mawlh mawlh reng a. A hnute mum nalh tak chuan ka âwm chu a rawn do ul a, kan lei chuan kan inhawl a, kan nui dun chen chen a; a va han duhawm tak em! A mit chu a khap sak sak a. A mitmu bial nalh tak chuan min en leh veng veng ṭhin a. “Duat,  nangmahah hian ka duhthusam chu a awm vek asin. Zan tin ka bulah mu ve ziah thei la ka va’n ti tak! Ka ngai ngawt ang che, tunah pawh hian ka ngai lawk tawh che,” tiin nghet tak chuan min kuah chial a.

 

“Kei paw’n ka ngai dawn lutuk che alawm. Kan dam ang a, hun ṭha a rawn inher chhuak zel mai ang. Min kalsan lo la, kei pawhin ka kalsan lo ang che,” ka ti a.

 

Ka chalah chuan a rawn fawp zeuh va, ka ban vei lam chu ka khamtir a, ding lam chuan a hnute mum kawh lah chu ka hum ran a. A hmurah chuan ka hmet leh zeuh ṭhin a. Ani pawh chuan ka kap lam chu a zen thla a, ka zang la zawi deuh hnak chu a hmet niap niap a. A han hmeh zel takah chuan a rawn mar leh tial tial a, a hnute pawh chu ka ṭham na ve tial tial bawk a.

 

Ka zang pawh chu a khawih reng takah chuan a rawn mar leh at tawh a. A hum a, a hmet nawk nawk a. A han hum lip leh zeuh zeuh ṭhin a. A hnute ka khawihna kut chu lain a kap min zentir a, a chhu kotlang vel chu ka zut raih raih a. “Ka mawnah khan nuai rawh,” a rawn ti se se a, a mawn chu ka nuaisak nghal nawk nawk a. A rawn thaw halh halh a, mi rawn fawp nghal mawlh mawlh a. Ka kut zunglai chuan a chhu kuaah chuan  ka kawm tlum zawk a, a si hlarh hlarh a. Rang deuh chuan ka kut zungṭang chu ka hawlh tlum zawt zawt a. Nuam a ti lutuk chu a thaw leh kawk kawk tawh a. Chutih lai tak chuan Rintei chu a rawn ṭawngvai nawk nawk a, kan han chawl det a. Thawm chu kan ngaichang deuh rih a.

 

Rintei awmna lam chu ka zuk en a. Boxer leh kawr pan te, dar bah ang chi hi a ha a, a mangchhe deuh nge ni, a tal leh nawk ṭhin a. Light kan off lem loh avangin Rintei hmel pawh chu a lang chiang ngang mai. Ka vawi khat hmuhna chauh a ni na a, a hmel chu duhawm riau hian ka hria a. A hnute lian lutuk lo, pawng deuh nalh leh a mal var hiai rawn lang chuan mit a la ngang mai!

 

Chutia ka zuk thlek duk duk lai chuan Puipui chuan, “A harh em ni?” a rawn ti sa sa a.

 

“Aih, harh lo ve, a mang a chhe deuh mai mai a nih hmel.”

 

Puipuii chuan, “Duat, i chungah ka lo bawk aw?” rawn tih leh sa sa pah chuan ka chungah chuan a rawn bawk nghal a. Ka nghawngah chuan a rawn liak ne ne a, a kap leh ka kap chu kan insiktir rial a; thawmhnaw chhanah chuan kan han indep leh zeuh zeuh ṭhin a. Duhthawh tak chuan mi rawn fawp leh mawlh mawlh a.

 

“Duat, ti leh ang aw? Ka la kham lo, i zang ka la mamawh. I zang khawng tâwk hi maw, ka chhu hian a la mamawh lutuk,” tiin ka beng bulah chuan mi rawn hrilh ser ser a.

 

Ka kuah chawih a, ka lehthal nawk a. A kap chu ka kartir a, a kap zawnah chuan ka kap chu ka nghat a. A hnute chu a kawrhnuai aṭang chuan ka zen lut a, ka ṭham tawn tawn a. Ka dep pah euh euh reng a. Ka zang pawh chu a rawn khawng ṭha leh tawh kher mai!

 

Chutia thawm dim thei ang bera kan inkhalh lai chuan Sangpuii room lamah chuan thil ri deuh sat sat ka hria a, ka’n ngaihchan deuh hnu chuan a reh leh hmak a. Puipuii erawh chuan eng mah a hre lo a ni ang, a meng diar diar a, min kuah chawih a, châkna chuan nasa takin a tuam ni hian ka hre ber. Kei lah chuan min enthlatu awm tlata hriatna ka nei a, ka tha a tho vak tawh lo. Mahse, a nih tur ang a ni tawh tho tiin thawm dim thei ang ber chuan a thawmhnaw chu ka phelhsak ta mawlh mawlh a.

 

Puipuii pawh chuan ka thawmhnaw chu a lo phelh ve mek a, kan infawp pah deuh reng bawk a. Châkna a sosang nasa tawh bawk a, thawm pawh duh angin a dim tak tak theih loh. Rizai chuan kan inkhuh a, ka Bawihtei chungah chuan ka bawk thlawp a.

 

“Nei nuam pa, min tinuam leh rawh aw? Ka chhu a hur lutuk, i zang hur kha a mamawh lutuk. Dim miah lovin min dep hrep rawh aw.”

 

A hnute chu ka hmuam nawk nawk a. Ka lei tikhawngin a hmurah chuan ka liak nawk nawk a. A chang leh ka seh leh ner ner ṭhin a, ani nuam ti lutuk chu a tawm chawih chawih a. Ka kut chuan a kâ ka hup a, a meng diar diar a. Hetianga pian nalh leh hmel ṭha, duh ang anga ka han sawisa thei mai chu mumang te pawh a ang rum rum zawk. Nawmna chanve chauh, mahni lo inhrawt mial mial ngawt, ai thlawt chuan a dan a dang zaih mai alawm ka tirilru neuh neuh a.

 

Puipui chuan ka zang chu a lo vuan leh run tawh, a hum lip zeuh zeuh a. A chhu kotlang te chu a hruttir nawk nawk a. Ka zang lah a khawng ṭha tawh nasa mai si a.

Chutah, ka zang chu a chhu chhungah chuan a thun lut leh ta zal zal a. Nichina kan tih ai kha chuan tlemin a lut duh deuh tawh a, a lum lut leh veng veng mai.

 

Ka zang khawng tak chu Puipuii chhu kuaah chuan a full pawpin ka nawr lut a, a rawn ip zeuh zeuh a. A lum ham ham bawk si a, a va han nuam chiai chiai tak em!

 

Ka la dep phal mai lo. Ka han nawr kual vel a. A nuam ti lutuk chuan mi rawn kuah nghet sauh sauh a, hnuai lam aṭang chuan min rawn dep chho euh euh a. A bawp pahnih chu ka mal chungah chuan ka kuai chho va, a chhu rawn pawng zawng tak chuan a mu a. Ka han dep lut pulh pulh mai chu a meng phal lo, min kuah chawih chawih a. Rizai chuan a kâ a hnawh a, a chhu chu a rawn dawrh zual sauh sauh va.  A rawn ip tight leh thut thut ṭhin a, ka zang chu a chep hneh kher mai. A nal deuh tawh bawk a, dep pawh a nuam tawh ngang mai.

 

Ka zang mar khawng tak chu Puipuii chhu kuaah chuan ka dep lut thawih thawih a, min lo ṭham nawk nawk a. A  nuam ti lutuk ṭe ngam si lo, au chhuah chak bawk si han insum vel chuan min tihur zual sauh sauh a. Nuam bawk si, thawm dim ngai bawk si, inthunun a har ngar ngar hle a ni.

 

A hnute fawn hlah hlah khawp chuan ka han dep na ta deuh a. Eng emaw chen ka dep tlum pulh pulh hnu chuan, “Duat, Zanglianpa, ka zo dawn, rang deuhin dep rawh. Min dim suh. A nuam lutuk. Ka chhu a hur lutuk. Min dep hrep rawh,” a ti sa sa a. Chu chuan min tiphur lehzual a.

 

Rintei mutna lam chu ka’n en dek dek a, a lo inlukhuh daih a. Min en ru a nih ka ring a. Thawm dim a har ve bawk nen, kan ti ta sa sa ka ti a, thawm dim tho; mahse, dim lutuk tawh lo chuan ka’n dep ta zawt zawt mai chu a ang hlawi hlawi a. A lei a rawn chhuah a. A lei chu ka lo fawp mawlh mawlh a. Ka mawngtam chu a rawn ṭham nawk nawk a, a ip tight leh vak a, “Duat, ka zo,” a rawn ti a.

 

Kei pawh chuan ka theih ang ang chuan ka han dep leh pulh pulh a. Ka sa up up a, ka kawng bawr chu a rawn zang deuh huai hian ka hria. Ka mur sung sung a, ka zang chu a rawn mar lian tulh tulh a. Puipuii chhu chhungah chuan ka baw chu a chik lut leh ta puat puat a. Kan thaw dun halh halh a. A samah chuan chulin a sirah chuan ka mu thla a. Kan infawp leh veng veng a. Inkuah chial chuan kan mu ta hle hle a.

 

Minute 10 hnu velah chuan, “Ka va insil hmasa ang a, ka zawh hunah i insil ve mai dawn nia. A ruala kan tih chuan thawm a na duh em mai,” a ti a. A insil zawh chuan ka va insil ve a.

 

Ka ban vei lam kham chung chuan lehlam hawiin a mu a. Keiin kuah pahin a hnung lam aṭang chuan a hnute hum chung chuan ka mu ve thung a. A chau ve deuh nge ni, rei vak lo hnuah chuan a rawn thaw ri sek sek a. A sama chul heuh heuh pah chuan ka lam hawi tur chuan ka’n kuai her a. A chalah fawpin ka kuah a, ani pawh chuan mi rawn kuah ve ta a. Ka muthilh dawn lai tak chuan Sangpuii chuan aw a thian kharh kharh a, zung turin bathroom lam a pan a; a zun zawh chuan a mu lehnghal mai a. Ka ngaihtuah neuh neuh a. Kan thawn kha a lo hre ve awm sia, room a inhnaih ropui si ka ti a. Ka vawi khat lennaah hetiang hian ka che ta hrep sia tiin ka inthiam lo ru angreng hle.

 

Eng tik lai khan nge ka muhilh ka hre lo, ka harh leh meuh chuan Puipuii chuan ka bulah tui in tur a lo chhawp a, a lo nui sen sen a. A va han duhawm chiang tak!

 

“Duat, i mu tui em? I sil ve ṭhum em?” a ti a.

 

“Ka na vekin ka hria. Khaw’ nge i ṭhiante?”

 

“Thil an thawn dawn a, an chhuak tawh. Rintei pawh a hna lamah a tlang nghal dawn a ni ang.”

 

“Nizan kan thawm vel kha an hre hial lo maw?” ka ti a.

 

Puipuii chuan, “A ho lutuk! Ka ṭhian ṭhate an nia, an thuruk pawh ka zêpsak ve fo ṭhin tho alawm,” a ti a. A nui chen chen a.

 

Ka bianga mi rawn fawh zeuh pah chuan, “Sangpuii lo nghak law law mai ang aw. A rawn leh har lo ang,” a ti a.

 

“Duat, lo mu leh lawk la,” ka ti a. Mi rawn kuah a, kan infawp leh nawk nawk a. Chutih lai tak chuan kawngka a rawn ri rak a, Sangpuii chu a rawn lut a. Rang deuhin Puipuii chu choka lamah chuan a phei nghal a. “I va’n rang ve!” a va ti lawng lawng a.

 

Sangpuii chuan, “Nia, an lo chhuak tur chiah kan han nang hman a,” a ti a. “In mu tui em? Khaw’ nge Zonuna, a la mu em ni?” a tih chhunzawm nghal zung zung a.

 

Kei pawh chu ka tho nalh a, choka lamah chuan ka phei a. Sangpuii chuan thingpui a lo thli mawlh mawlh a. Engtin emaw tak min fiam ka rin tehreng nen, thil dang daih sawiin titi a vawrh a. A fing thiam hle mai ka ti rilru neuh neuh a. Sangpuii hi Puipuii aiin a khal zawk daih a; mahse, hmel lamah erawh Puipuii chu ka dah sang zawk.

 

Ka phone chu a rawn ri ral ral a. Ka’n en chuan ka nu a lo ni a.

 

“Bawiha, i tho tawh em?”

 

“Aw, hei ka tho a, thingpui ka in ang a. Ka rawn haw hman a ni deuh mai,” ka ti a.

 

“Ka hnaah kal a ngai sia, ka hna thawhna te’n min rawn hruai dawn a. Chahbi ka lo dah ang a, i haw hunah chaw chu lo ei mai rawh aw. Hei ka siam fel vek a. Haw har lutuk lo la aw.”

 

“Aw le. Ka haw har lo ang,” tiin phone chu ka dah a.

 

Puipuii chuan mi rawn en ha a. “A hna thawhna lamah a kal dawn a. Chutiang vel chu mi rawn hrilh a,” ka ti a.

 

“Yeshhhh! A va’n tih chi tak!” tiin min rawn kuah chûk chûk a.

============

Bung 3-na:

=============

Sangpuii chuan, “Zonun, chutia i nu a chhuah tawh tho te chuan hetah chaw ei ve nghal law law mai rawh. Hei, ka bawl kep sa vek hrim hrim che a nia,” a rawn ti a,  Puipuii pawh chuan, “Ni e. U Zonun, ei nghal mai rawh, ei khamah ka ni te in lamah mi han dah pah nghal ang a; mahse, dar 10 velah Kolasib aṭangin an rawn chhuak hman dawn chauh,” a ti a.

 

“In lamah zuk haw lawk chu ka ngai asin le. Vawiinah bank kal ka ngai a. Kan hna dilna velah khan account statement a ngai an rawn ti leh a, buaipui pah nghal ka duh dawn sia, ka passbook leh ka file ṭhenkhat zuk lak zawk te ka duh a,” ka tih mek lai chuan, Sangpuii bawk chuan, “A nih chuan rawng ka la bawl zo lo deuh tho va, Puipuii nen hian zuk kal zawk ula, hetah chaw ei turin ka lo nghak ang che u,” a ti a. Puipuii pawh chuan, “Ni e, in in pawh ka hmu ve châk alawm,” a lo ti var a. “Democracy ram tih takah a tam zawk duh dan chuan kalpui mai ang,” ka ti a, an nui dun hak hak a. Puipuii nen chuan kan in lam panin kan chhuak ta a.

 

Ka document pawimawh tur ang chi leh ka passbook te ka lak khawm zawh chuan ka nu thil siam chu ka en kual leh dan dan a. Chutih mek lai chuan Puipuii chu bathroom aṭangin a rawn chhuak a, “Duat, i nu hi a fel ngawt ang. Engkim a nih tur ang thlapin a dah vek bawk sia. A la ngaihsak em em bawk che sia,” a ti a. “Kan pahniha kan awm chuan kan chhungkua kan kim kha a ni mai zel, member dang awm hek lo,” ka ti a.

 

“Thingpui in lawk ang aw,” tih pahin tui ka chhuang nghal a. Tui so hun nghah pah chuan Puipui chu kan room vel chu ka en kualpui a.

 

“Wow! I room chu a va’n nuam ve! I khumah hian ka mu chhin chak”.

 

“Aww, mu la, i khum ve tho tur a la ni maithei asin,” ka ti a.

 

A nui ver ver a, khumah chuan a lawn a. A han mu vel chhin vel a. “Mahni chauha mut reng nan chuan a uiawm e!” tiin mi rawn siai zeuh a.

 

“Ti khan lo awm lawk aw. Ka tui chhuan ka va ngaihven lawk,” ka ti a. Thingpui ka siam zo va, kawngka ka kalh nghal a. Room lamah chuan ka lut phei leh a, Puipuii chuan ka khum lu lama ka lehkhabu bawm chu a lo en kual a. Min lo hmu chiah chu, “Awii! Duat, keima’n siam àwm tak ka nia!” inthiam lo tak chuan a rawn ti a.

 

“I vawi khat rawn kalna a ni bawk sia, keimah ngeiin siamsak che ka duh alawm”.

 

Khum tlangah chuan kan ṭhu a, thingpui in pah chuan zana kan hun hman dan te kan sawi a. Puipuii chuan, “Ka kap a la na ṭhum mai, Zanglianpa!” a ti a. “Kei pawh engtin emaw ni a awm, ka sawi thiam lo,” ka ti a.

 

“Khawi maw ka lo en chhin”.

 

“Min muah phawt la”.

 

Ka sawi zo hman lo ṭep, ka hmuiah chuan a rawn fawp nghal chat a. Kei pawh chuan ka lo chhang let ve nghal a. Kan inthlah leh lawk thei tawh lo. Ven thawn tur an awm lo bawk a, khumah chuan ka kuai mu a, duhthawh tak chuan kan infawp mawlh mawlh a. Kan duh kan inhriat tawnsak a. Kan mamawh pawh kan hai lo.

 

Infawp reng pah chuan kan thuamhnaw chu kan phelh mawlh mawlh a, ruak vek chuan kan awm ta. Ka room hi a eng ṭha bawk a, Puipuii pawh chiang takin ka hmu thei a.

 

Zan lama a taksa nalh ka tih kha ka lo la hmu kim lo hle a nih dawn hi ka ti rilru neuh neuh a. A hnute kawh lah mai, ṭang mar at mai chu ka hne dawk dawk a, ka lei chuan a hmur chu ka liak nawk nawk a. A rawn dawh pawng ar a, ka lû-ah chuan a rawn ṭham nawk nawk a. A dulah chuan ka fawp thla zel a. Zangthal chuan ka muttir a, a bawp chu ka kuai kak a, a chhu fai han mai, vum deuh thar chu ka en veng veng a.

 

“Duat, min ti-lai a nia!”

 

Ka nui suk a, a mal chu ka zut a. A mawngtam lam chu ka ṭham deuh nawk nawk a. Chutah, a chhu biang vel chu ka fawp kual dawk dawk a. Nuam a ti chu a rawn dah pawng sauh sauh a. A mawn chu ka lei hmawrin chuan ka liak nawk nawk a. Nuam a ti ngang mai! A bawp chu a kak vak a, a chhu chu a rawn dah pawng thar a, a chhu kua chu ka’n liak zeuh zeuh a, a thaw halh halh a.

 

“Duat, a nuam lutuk, ka chhu kha liak hrep rawh. I liak nuam lutuk,” a rawn ti tham ṭiak a.

 

Ka lei chu a chhu kuaah chuan ka thun a, ka liak kual nawk nawk a. A ṭe ṭhat ṭhat a. “Duat, a nuam lutuk. Min van tihur thiam tak em!” tiin a rawn dep euh euh a. A chhu chu ka liak ri hlup hlup a. Thuk deuh deuha ka’n liah takah chuan nuam a ti lutuk chu a ṭap hialin ka hria!

 

A rum ham ham a, rawn ṭhu kangin ka lû-ah chuan mi rawn kuah nawk a. A chhu fawp nawk nawk tur chuan mi rawn tur a, a hnute chu a ṭham nawk nawk a. A meng phal tawh lo. A mawngtam chu ka ṭham vak vak a, a ip chawi chawi a. A chhu kuaah chuan ka lei chu ka thun nawk nawk a, ka liak hlup hlup a, a ṭe ṭhawt ṭhawt a.  A si hliam hliam a. “Duat, min siam nuam lutuk. Ka chhu kha a hur tawh lutuk!” a ti mawlh mawlh a.

 

Ka zang lah a lo khawng mar nasa tawh mai. “Duat, mu rawh,” tih pah chuan khumah chuan min nem tlu nawk a. Ka zang khawng mar lutuk, kawh luah chu a rawn hmuam tlum pawk pawk a, a hrawt pah zel bawk a. Ka taksa chu a za chhuak vek hian ka hria. Ka mur chuai chuai a. A dang mawn thleng thleng chuan a hmuam pulh pulh a. A hnute chu ka lo ṭham pah nawk nawk a. A lei hmawra ka lik awr lam a han liak ne ne phei chu khawvelah hian tehkhin tur dang awm tawh lo khawpa nuam a ni. A zat hian ka za chuai chuai thei.

 

Ka zang chu a hmuam tlum leh pawk pawk a. Ka chungah chuan rawn vak kaiin ka hnute chu a rawn liak dak dak a, ka za zuai zuai a. A chhu chuan ka zang chu a nawktir pulh pulh a. La lut chiah lo chuan a ṭhut kual vel a. Hmel ṭha bawk, pian nalh bawk, zei bawk, a va han ṭha chikim tak em!

 

Ka kawng zawnah chuan ṭhuin ka zang khawng tak chu a hum run mai a.  A chhu kuaah chuan a thun lut riai riai a, a ṭhut tlum ta hmawk a.

 

“Duat, i zang hian min siam nuam thei lutuk. Min ti a zo tawh a ni hi,” tiin a ṭhut tlum puk puk a. Hnuai lam aṭang chuan ka lo dep chho ve mawlh mawlh reng a. Rawn kun hniamin ka nghawngah chuan a rawn fawp tawn tawn a. A mawngtam lehlam lehlamah chuan manin ka dep tlir chho zawt zawt a. A dak iau iau va, a meng phal lo. A si hlarh hlarh a.

 

“Duat, a nuam lutuk! Min lu nuam lutuk!” a ti khur hlak hlak a.

 

Ka dèp ran em avang chuan ka hah deuh a, ka han chawl deuh det a. Chutia, ka chawlh lawk lai chuan ka kap lamah chuan a ṭuan vat a. Ka zang chu a hmuam leh pulh pulh a. Mi rawn en chhoin, “Duat, min siam nawmna hi ka’n duat ang aw,” a ti a. A hmuam tlum puk puk a. A hmuam pah chuan mi rawn melh leh kalh zel a. Hmuh a va han nuam tak! A han meng diar diar a, a lei sei zum zât chuan a liak leh hlap hlap ṭhin.

 

Bungbu turin ka hrilh a, a bungbu nghal vu a. A mawng rawn er tawn chu hmuh nuam tak a ni. A mawng bawr lian zet leh var haih mai chuan min tizauthau zual a, a mawng lamah chuan ka ṭhingṭhi a, a kawngah vuanin ka zang khawng tak chuan ka’n nawr deuh zawt zawt a.

 

Mahse, bungbu hian ka vawi khat tihna tur a ni a, ka nawr fuh mai thei lo va. Chutah, Puipuii chuan ka zang chu rawn manin a chhu kuaah chuan a chuktuah ta run a. Ka dep lut riai riai a, ka dep tlum zawt a. A ṭe ṭhawt a!

 

A kawngah chuan ka man nghet sauh sauh va, ka’n dep lut tak tak mai chu a rum ṭhawt ṭhawt a, a si hliam hliam a. A rik hian a ri thlawrh thlawr mai a, nuam tak a ni nuam tak!

 

A mawn chuan ka zang hawr lam chu a hrut deuh ralh ralh thei a, chu chuan a tinuam zual a. A hnute phe hlawp hlawp chu ka zuk ṭham pah nawk nawk a. Rawn lehhawiin a lei a rawn chhuah a. Duhthawh zet chuan ka lo hmuamsak a. A au ṭhawt ṭhawt a.

 

“Duat, ka zo dawn, ka chungah bawk la rang deuhin min dep rawh!”

 

Ka kuai mu nghal zawt a, a chungah chuan bawkin a bawp pahnih chu ka koki lehlam lehlamah chuan ka hlang a, a chhu rawn pawng chhuak thârah chuan ka dep lut leh zawt zawt a. A thaw hlawi hlawi a. Rawn ṭhu kangin mi rawn kuah nawk a. A bawp chuan ka kawngah min kherhin ṭhu chung chuan a rawn dep lau lauh va. A hnute phe hlawp hlawp chu ka hmuam nawk nawk a, a chhîng diar diar a; a rum nghat nghat a.

 

Nghet deuha min kuah chung chuan a lamah min pawt a. Zangthal chuan dawrh zet hian a mu a, rang tawkin ka dep tlum zawt zawt a. A ngik feih feih a, a rawn ip tight ngawt ngawt a. A rawn lum deuh hak a, a zawi deuh hnak a; a zo tih ka hre thiam ve tawh.

 

Kei pawh chuan zawh tumin rang tawkin, thaw hluam hluam khawpin, ka’n dep tlir zawt zawt mai chu a rak nasa teh e!

 

“Duat phawi suh aw. A chhungah ti tla rawh aw,” a ti mawlh mawlh a. Ka zang chu rawn lian tulh tulh a. A chhu chhungah chuan ka baw chu a chik lut ta puat puat a. Ka thaw kâwk kâwk a.

 

“Duat, i chau em? Tui ka rawn lak ang che aw?” tih pahin ka khum sira tui bottle chu mi rawn pe a. Ka in khalh khalh a, Puipuii pawh chuan a in a. Kan infawp leh vawng vawng a. Rei vak lo kan hahdam hnu chuan kan insil fai a. Sangpuii te in lam pan chuan kan kal ta a.

 

Sangpuii te in kan han thlen leh chuan Sangpuii pawh chuan chaw ei chu a lo peih diam tawh a. Chhun lama tih tur neuh neuh kan neih hlawm avangin ei zai chu kan rel zui nghal a.

 

Chaw ei kham chuan Puipuii chuan a Nutei te chu a bia a, kawngah an rawn thang mek thu leh darkar khat hnu velah an rawn tlen tur thu an lo hrilh a. “A nih chuan a la hmanhmawhthlak vak loh chu,” tiin kan la ṭhu khawmuang leh rih a.

 

Sangpuii chuan, “Pui, vawiin chu in pa hi ka hawh lawk duh e,” a ti a. Puipuii chu a hawi há a.

 

Sangpuii chuan, “Tlangnuamah pawisa lam lawk tur ka nei a, taxi hman aiin ka ti deuh. Duh leh petrol man ka tum ang,” a ti a.

 

Puipuii chuan, “Bank kal te kha a ngai dawn sia. In insiam rem theih dan a ni ang chu,” a ti a.

 

Kei chuan, “Duh leh Puipuii ka han thlah zawh hnuah bank-ah chuan ka kal pah nghal ang a, rei tih tur pawh a ni chuang lo va. Chuan, ka rawn lam leh mai ang che,” ka ti a.

Sangpuii chuan, “Ka inthlahrung viau na a, taxi hman chu a buaithlak duh em mai. Petrol man ka pe thung mai ang che,” a ti a.

 

Puipui chuan, “Hmmm! I timak thei em mai a! Kan rawn tibuai zawk em em che a, chutia tih kher pawh a ngai lo,” a lo ti vat a. Kei pawh chuan, “Ṭhian inkarah chutianga tih a àwm ang lo ṭhin em mai a!” ka lo ti ve bawk a. Kan nui ho leh dar dar a.

 

Ka phone chu a rawn ri leh ral ral a, ka nu a lo ni a.

 

“Bawiha, i haw tawh em?”

 

“Aw, haw tawh e. Mahse, hei bank-ah account statement vel lak a ngai sia, ka chhuak leh lawk a. Kan interview-naah khan an rawn dil belh leh a,” ka ti a.

 

“Aw le, fimkhur la. Zanah ka rawn haw tlai deuh maithei aw, ka hna thawhna te fanu birthday a nia. Tlaiah chawhmeh vel kha chhuang lum ṭha la aw,” a rawn ti mawlh mawlh a.

 

“Aw le, nang pawh fimkhur la. I lo haw dawnah rawn hruai i ngaih dawn chuan lo sawi la aw,” ka ti a. Kan inbiak zawh chuan phone chu ka dah a.

 

Puipuii chuan min rawn kuah a, kei pawh chuan ka lo kuah ve nghal a. “Ka nu chuan zanah a rawn haw tlai deuh mai theih thu a rawn sawi a. Chawhmeh chhuan lum tur vel a rawn sawi a,” ka ti a.

 

Puipuii chuan, “I nu hi a fel e, a ngaihtuah che si. Kei pawh hian nuam ka lo ti veng veng mai,” a ti a.

 

Sangpuii chuan, “Nakinah te chuan i nu a la ni ve dawn tho a ni lo’m ni?” a ti a, chinawm hmel zet hian a nui put put a.

 

Puipuii chuan mi rawn melh zawk a, “Boss hian a phal leh phal loh a ni mai,” a ti a. Kan nui ho dar dar a.

=============

Bung 4-na

=============

Puipuii phone chu a ri ral ral a, “Nutei a nih hi,” tih pah chuan a pick up nghal a. Rei lo te an inbiak hnu chuan ka lam a rawn hawi a, “Nutei te chu an rawn thleng tawh a, chhuahna tur i la nei nual bawk sia, min han dah hmasa lawk mai dawn em ni?” a ti a.

 

“Aw le, han kal ila, bank-ah ka kal kawi zawk ang a. Ka zawh hunah Sangpuii chu ka va kalpui leh mai ang a,” ka ti a.

 

Sangpuii chuan, “Nia, thawmhnaw suk tur tlem ka nei tho va, i han kal chhungin ka lo su lawk ang e,” a ti a.

 

Puipuii nen chuan a nutei te in lam, Zarkawtah, chuan kan in phur chho va. An in kan thlen chuan bag leh a thawmhnaw ṭhenkhat chu ka ken luhpui a, Chhawngkaw member pathum chauh hi an lo ni a. A nutei te nupa leh an fapa kum 4 mi àwm vel hi an ni mai a. Sumdawng ṭhang tih takah harsa zawk zawk chu an ni lo tih a hriat theih. Mi biangbiak pawh an thiam ngang mai.

 

Thingpui te kan inzawh hnu chuan Dawrpui SBI-ah ka tlang phei nghal a, account statement ka duh thu vel ka sawi a. Ka hmanna tur vel min zawh hnu chuan, “Dar 1 hma chuan a print theih rih lo va. I duh leh nghak la, a nih loh pawhin rawn kal leh mai rawh,” a ti a, Sana ka han en a, dar 11:30-am chauh a la ni si. A la hma deuh bawk a. Sangpuii kha ka va hruai hmasa zawk mai ang ka ti a, Sangpuii te lamah chuan ka leh thla a.

 

Kal pah chuan Puipuii chu ka kal dan tur vel leh a la tih theih rih loh thu vel ka hrilh a. “Aw le, fimkhur la. Kei pawh hei dawr lamah inrem fel a ngai dawn a, ka rawn biak khat deuh che paw’n min lo hre thiam la aw. Ka hmangaih che,” a rawn ti a. Kei pawh chuan ka hmangaih che ka’n ti liam ve puat a.

 

Sangpuii pawh a lo insu zo tawh a, a lo pho vel mek a. A rin aia hmaa ka thlen thlak leh avang chuan min lo en deuh há a. “Chawhnu lamah an print thei dawn chauh va, ka va kalpui hmasa mai ang che,” ka ti a.

 

“A nih chuan ka’n insiam sawk sawk ang aw,” tiin a che zung zung a. A mawng a zàngin a thil tih a phur sarh zel mai a. A ruk tak chuan ka star deuh riau lehnghal; mahse, bialnu te ṭhian han star ngawt chu thil ni thei ni hian ka hre si lo va, a lo hmelchhe zawk zawk lo bawk nen, chetzia vel pawh fimkhur a ngai dawn hle mai ka tirilru neuh neuh a. Hmelah chuan Puipuii chu tluk lo mah se, a khal nalh itawm zawk thung a, ngaihtuahna mak deuh deuh put a awl duh khawp mai.

 

A insiam zo a room aṭanga rawn chhuak chu a va’n nalh tak! Mit la lo lêk hian ka lo en vung vung a. A rawn nui sen sen a, “Hey, Zonun! Puipuii ka ni lo a nia, min en vung vung suh,” tiin mi rawn siai zeuh a.

 

“Nangmah i ni lo emaw ka ti hman ṭep a, chuvang mai mai maw le. Ka Bawihtei chu i tluk chuang lo aw,” ka ti a. A rawn nui chen chen a.

 

“Tluk tur pawhin min bel chiang tawh ngawt em ni?” tiin a rawn meng no deuh hnáp a. A room-a pawm phei nawlh mai ka duh rum rum hman.

 

“Kan tlai ang, kal ang. Hmeichheho chu in ṭuan a muang thei si,” ka ti a.

 

“Nia, boruak i zo lo palh ang,” a rawn ti leh kher a. Ka ngaihtuah a, nizan khan min bih thla a nih ka ring deuh rum rum a; mahse, eng mah hre àwmin a lang chuang lo va. Mahse, min fiam dan vel aṭang chuan thil hriat chu a nei chiang a ni ka ti rilru rauh rauh a.

 

Vaivakawnah tlan thlain Zonuam lam kan pan nghal a. Tlema han tlan chak deuh a, motor dang rawn kal laia a break han hmeh zeuh changa a hnutein hnungzáng a rawn do ṭalh zel chu a nuam vei phian a. Eng mah hre lo ang chuan ka awm reng tho va. Ka ngaihbel nge ni dawn ni, ani pawh chuan a rawn nawk uar lui ve deuhin ka hre ṭhin. Thil ho te te sawiin kan titi pah mawlh mawlh a, Puipuii chanchin leh an inkawm nasat thu te min hrilh a, kan hlim phian. Rin aia hmain Zonuam chu kan thleng der a, pawnah ka lo nghak a. A thil lak tur a lak zawh chuan kan haw zui nghal a.

 

In kan thlen chuan dar khat pawh a lo la ri lo va. “Thingpui in ang aw,” tiin a lum nghal sawk sawk a. “Ka va’n lawm tak, nang i lo awm remchang hlauh a. Taxi hman chuan 200 vel sen a ngai daih ṭhin a, a buaithlai thei lutuk a,” a ti nuah nuah a.

 

“Bialpa te i nei ve awm tho sia, i inhruaitir mai lo va. Mahse, keima lakah pawh inthlahrunna tur eng mah a awm chuang lo a nia, ṭhian leh ṭhian inkarah chuan intih bawrh bawrh zel tur alawm. Kha, tukinah pawh chaw te min lo eitir ṭeuh kha,” ka ti a.

 

“Chaw ei lo pawh thil dang a awm a ni lo’m ni? Sawi tel law law la,” a ti a, a nui hak hak a.

 

“Haha! Ni dawn tak e! Aw, kha pawh kha a ni mai,” ka ti a.

 

Mi rawn melh kar chung chuan, “Nizan chu ka mang a chhe lutuk a, ka harh zing tak tak,” a ti a, awmze nei deuh hian mi rawn melh zak zak a. Ka lai ve deuh nen sawi tur pawh ka hre mai lo, ka nui hui ringawt a.

 

“Ehe! Dar 1 a ri der mai. Bank lamah chuan ka han kal tawh ang e,” ka ti a.

 

“Aww! Hei thingpui ka la lum hi, kan in phawt ang chu. Chu bakah, bank ho chu dar 1 – 1:30 chhung hian an lunch ṭhin a. I han nghak leh char char tho ang,” a ti a. “Nih chu ni ve tho mai,” ka ti a, ka ṭhu khawmuang leh rih a.

 

“Zan lam te hi, Puipuii te in lamah i leng lehnghal dawn em?” a ti a.

 

“Zanin chu leng rih lo ang. Amah paw’n zanin chu lo leng rih lo mai rawh mut hma ka duh a tia. Nizanah ka rawn men ta hrep sia, a chau ve deuh a ni ang. Kan dam ang a, hun a la awm zel dawn tho alawm”.

 

“Nia, a chau ve ngawt ang,” tiin mi rawn melh zawk a. Lai deuh hâa ka va en chu a inthiam leh chiah lo a ni ang. “Motor chuan te chu chauh a na ve duh em alawm,” a tih zawm leh zat a.

 

“Nang nu hi nizan khan min bihthla chiang mai!” tiin fiamthu deuh chuan ka’n ti a.

 

“Awihawm loh lutuk! Ka muhil nghal alawm, in thawm eng mah ka hre lo reng reng!”

 

I hre reng nàng! Eng thawm mah kan nei hlei nem,” ka ti a, a nuih deuh suk a. “Nia, in neih vak loh kha,” a rawn ti leh hram a.

 

“Lalsangpui! Min bihthla chiang lutuk aw, i va’n sual reuh ve,” ka ti a. A insum thei tawh bik lo a ni ang.

 

“In thawm a bengchheng em a nih kha! Kan varanda lam phei hi chu ka mutna lam aṭang hian a lang chiang ropui si. Zan thil a nia. In hre lo mai mai nih kha,” a ti ta reuh a.

 

Ka zuk en vat a, mi rawn zui ve nghal a. Ka’n en chiang chu Sangpuii room lam hi hawlh puk a lo ni a. Chumi hawlh puk rual chuan varanda zau nuam ve tak hi a la awm thei a, chu varanda chu nizana kan awmna kha a ni. Thlang lam hretah hian tukverh hi a awm a, chuta ṭang chuan chiang tak hian a lo lang thei chu niin! Sawi ngaihna pawh ka hre lo, ka lu ka hiat ringawt a. Mi rawn en a, a nui vei tet tet a. “I va’n chimawm reuh ve!” ka’n ti ngawt a.

 

Sangpuii chuan, “Min biak ṭhat viau loh chuan thu ka zep thiam lo thei teh mai a nia! Ka phone-ah pawh hian eng nge awm pawh i hriat ngawt loh kha,” a ti ham ham a.

 

“Hmeli leh! Khawi maw i phone chu,” tiin chuhsak ka tum a. In chhungah a tlan lut daih a, ka um zui nghal a. Room-a luh a tum lai tak chuan ka va man hman a.

 

“Khawi maw, en chhin ang. A chi loh teh mai a nia. Keimah chu mualpho mah ila ka pawi ti lo. Puipuii tan a nuam dawn lo lutuk asin. A hriat palh vaih chuan a khawngaihthlak dawn em mai,” ka ti a. “A ho lutuk,” tiin a bedroom-ah a tlan lut daih a. Han luh zui ve ngawt chu nuam ka ti chiah si lo va, choka-ah chuan ka vei zuk zuk reng a. A hrilhhaithlak duh khawp mai.

 

Room aṭang chuan Sangpuii chuan, “Thingpui ka lum kha rawn siam la; chuan, i siam tui dan azirin a ni mai,” a rawn ti a. Thingpui chu ka siam nghal sawk sawk a.

 

“Ka siam zo tawh e, rawn in rawh le,” ka ti a.

 

“Mi rawn pe rawh, ka rawn chhuak ngam lo”.

 

“Over ve bawk sia maw!” tiin thingpui chu a room-ah chuan ka chawi lut hnu hnu a. “Ka ṭhiannu bialpa hi chu a va’n fel hnup hnup tak! Puipuii hian a phu lo zawk che a nih hi,” tiin min lo fiam ham ham a.

 

“Khawi le, phone chu,” ka ti a. Min pe ve mai a. Password a lo dah lek chu niin.

 

“A hawn theih loh hi,” ka ti a. “Ka thiam tawh bik lo,” tiin a thingpui chu an in deuh hrawk a, “A va’n sa ve! Dawhkanah khan tui bottle ka dah, min lo pe teh,” an ti zui zat a.

 

“He nu han chimawm thiamzia hi chu aw!” ti nuah nuah chung chuan tui chu ka va la a. “Kha, tih tam nu! I pattern hi hawng rawh,” tiin a phone chu ka pe a.

 

“Ti hian awm mai mai rawh se,” tiin a hnute kârah chuan a dah lut ta hmak a.

 

“Hmeli leh!” tih pah chuan ka bawh nghal rawk a, khumah chuan ka bawh bet a. A hnute kar chu zen lutin a phone chu lak ka tum a. A dul lamah a lo tla thla hman chu niin, “Sual lutuk mai!” tiin a hnute lian ṭha zet chu ka ṭham sak nawk nawk a.

 

“Zonunmawi, a naaa! Thlah rawh, Puipuii pawh ka nih loh hi!”

 

“Min pek hma chu ka thlah lo ang,” ka ti a. A hnute chu ka ṭham sak pah nawk nawk reng a.

 

A tal lem lo va, a ṭawngka khan thlah rawh a ti leh ringawt a. A thil duh chu hre thiam ta deuh hian ka inhre thut a, sana ka’n bik zawk a, dar 1:20 PM a lo ni a. A la tlai lutuk loh hi ti rilru chungin Sangpuii hmuiah chuan ka fawp ta a. A tir chuan min lo chhang lem lo.

“Kal rawh, ve ringawt a che! Puipuii ka ni loh hi aw,” a rawn ti leh hram a.

 

“Puipuii i nih kher a ngai lo,” tiin duhthawh zetin a hmuiah ka’n fawp leh chiah mai chu min chhang let rang kher mai. Ka nghawngah chuan rawn kuah vatin duhthawh zet chuan mi rawn keih buan buan a. A hnute pawh chu ka ṭham uar tulh tulh a.

 

“Nang hian ka dep i châk chiang mai,” ka ti a. Sangpuii chuan, ‘Nang paw’n min dep châk ve tho alawm, ka hre vek,” a rawn ti ta reuh a.

 

A chungah chuan ka bawk a, ka fawh leh dawn lai chuan, “Kawngka va kalh rawh, vawiin chu Puipuii ai ka lo awh ang,” a rawn ti sa sa a. Ka inthiam chiah lo na a, châkna a chhuah tawh hi chuan insum a har a ni! Kha chhen ka lo inhrêk tawh tho alawm tiin ka inthiam chawp a. Kawngka ka va kalh zawh chuan room lamah ka lut phei leh nghal a. “Puipuii hrilh miah suh aw,” ka ti leh hram a. “Eng vangin nge ka hrilh ngawt ang! Kei paw’n a hriat ka hlau ve tho alawm aahh!” a ti a, a nui seih seih a.

 

“I khal ve nulh reuh sia,” ti rilru chung chuan a bulah chuan ka mu de de a. A bianga tuai pah chuan a hmuiah ka fawp nawk nawk a, ani pawh chuan min lo chhang let ṭha kher mai. Duhthawh zet chuan kan inkeih mial mial a, a hnute chu ka ṭham pah nawk nawk bawk a. “Nizan khan ka lo châk ve lutuk a. Tukverh aṭang hian ka en reng che u a, thla engin a rawn en khalh deuh avangin min hmu ve thei si lo va. Nangni lah chu in lang chiang si. Ka lo inhrawt char char a. Room chhak lama in tih leh pawh khan bang awng aṭangin ka rawn la bihthla hram a. Ka châk ve zia chu aw!” a ti ta siam siam a.

 

“Chuvang chu a ni maw vawiinah pawh min kal kualpui vak,” ka ti a.

 

“Nih te chu ni tho e. Mahse, chance a awm ka ring lo va. Chuvang chuan, a theih dan dan ka ngaihtuah ve a ngai alawm”.

 

“Nizan khan vawi eng zat nge in tih?” a ti leh a.

 

“Vawi hnih a nia, tûkina ina kan zuk kal khan kan ti leh a...”

 

“Chuvang chu a ni maw in rei em em ni?”

 

Chhang buai tawh lem lovin a hmui no chêk leh sexy zetah chuan duhthawh takin ka fawp nawk nawk a, ani chuan ka thawmhnaw chu a phelh mawlh mawlh a. Kei pawh chuan a theih ang ang chuan a thuamhnaw chu ka phelh pah ve nghal a, ruak vek chuan kan awm ta teu mai! Kan inen a, kan nui dun ver ver a.

 

“I chhu chu a va’n vum ṭha ve le!” tiin a mal vel chu ka zut kual riai riai a.

 

“Nang pawh i zang a lian tho alawm. Ka ṭhiannu ta bik tur chauh atan chuan ka ui, ka ṭawm ve char char dawn, i phal em?”

 

“Phal lutuk e. Mahse, kan fimkhur hle a ngai ang!”

 

“Puipuii chhu i dep hrepna khan min lu hrep rawh, Zanglianpa. Ka châk tawh lutuk! I hre thiam har ropui si, min lu zawt zawt tawh rawh,” a ti ta mawlh mawlh a.

 

A chhu ka’n keusak chu a lo tui pur tawh mai a. “Thun tawh rawh, ka châk tawh lutuk,” tiin min lo tur chhen tawh mai sia, a chungah chuan ka bawk ta nghal a. A hnute peh fan nawk nawk pah chuan a taksa chu ka zût kual ruai ruai a. A châk tawh lutuk chuan ka zang chu manin a chhu-ah chuan a chuktuah a, hnuai lam aṭang chuan mi rawn dep chho awt awt a.

 

“Sual suh aw. Min dep tawh rawh, nizan aṭang khan ka chak tawh, ka chhu hi dep darh vek rawh. I zang hi ka chhu-ah rawn dep tlum zawt zawt rawh,” tiin min kuah nghet sauh sauh va. Vawi leh khatah tlum hmawk chuan ka dep lut zawt a.

 

“A na!” tiin a phu deuh zawk a. “Zanglianpa! Vawiin chu i zang hi ka ta a nih hi i hria em?” tiin min fawp nawk nawk a.

 

“Chutiang khawpa chhu hur chu ka dep hrep che anga a ni mai alawm,” tih pah chuan ka zang khawng kawh tak mai chu a chhu nal purah chuan ka’n dep tlum zawt zawt a. A nuam ti lutuk chu si hlawp hlawp a, ka kawngah min kherhin nghet deuhin min kuah a. Ka theih anga rang chuan ka dep ta zawt zawt a.

 

“A nuam lutuk, min lu ziah rawh aw. I zang lian lutuk hi Puipui nen kan inṭawm ang aw. Nei nuam pa, i dep nuam lutuk. Zanga, zang lian pa; Awii, a nuam lutuk! Ka chhu, ka chhu a za nuam!”

 

Nakin deuhah chuan, “I hah tawh ang,” tiin min lehthlal nawk a. Zangthlalin min muttir a, chung lam aṭang chuan a rawn ṭhut tlum ta pulh pulh a.

 

A ṭhut rang tial tial a, a hnute chu a fawn hlawk hlawk a. “Vuan bet rawh,” tiin ka kut pahnih chuan a hnute chu min humtir a. Zei lutuk tak maia mi rawn chhiat khum zeuh pah chuan, “Zang lian pa, i nei sei si. Min lu ziah ang che,” a ti a.

 

A ṭhut rang telh telh a, a chhu chu a rawn lum deuh pup a.  “A nuam lutuk! Ka zo der mai,” a ti a. Ka sirah chuan rawn mu thlain mi fawp ngawng ngawng a, ka zang chu min hrawtsak zawt zawt a.

 

Ṭhingṭhi turin min ti a, ka ṭhingṭhit rual chuan ka hma zawnah chuan a rawn kun nghal vat a, ka zang chu a hmuam nghal nawk nawk a. A hmuam tlum pawk pawk a, a hrawt pah zawt zawt reng bawk a. A nawm em avang chuan insum theih a ni ta lo va, ka baw chu a chik chhuak ta puat puat a. A kâ-ah chuan a chik luhtir a, a ka chhung vela ka baw kai hluam chung chuan ka zang chu a fawp mawlh mawlh a. Mahse, a zawi tial tial a. Mi rawn en ngawih ngawih pah chuan ka baw chu a lem ta duak a.

A nui sen sen a, “I chau em? I duh leh va insil la, i kalna tur i tlai palh ang,” a ti a.

 

Bathroom lamah chuan ka luhsan ta a.

 

Ka insil zawh chuan ka inha sawk sawk a. Ka insiam zawh chuan rawn tho chhuak vein, thawmhnaw pawh ha lo chuan sitting room lamah chuan a rawn phei teu teu a. Ka lo en veng veng a, mi rawn kuah nawk a, “Ka ngai dawn che e! Zanah lo leng leh la,” a ti a.

 

“Ka nu ka chhuahsan reng sia, zanin chu in lama awm rih ka duh. Chu bakah, a tui khawl leh rih a ngai alawm”.

 

“Hmmmpphh! A la tam em kha!” a ti a, a nui chen chen a. “Tak a, kan inbe leh dawn nia, i hman velah lo leng leh rawh aw,” a ti a. “Lutuk e, i phal te chuan,” ka ti a. Mi rawn chhiat khum zeuh a.

 

“Va inha rawh, kawngka ka hawng dawn nia,” ka ti a, ṭhutthlenga puan chu lain, “Ka inbual nghal dawn,” tiin a sin nghal a. Ka chhuahsan a, chhung lamah kawngka a kalh ri rak chu ka hre phak a, ka nui suk a. Bank lam pan chuan ka kal ta a.

 

Bank lama ka tih tur te ka tih fel hnu chuan kan in lamah chuan ka haw tlang nghal a. Ka inbual fel hnu chuan Puipuii chu ka call a. “Hei in ka thleng chiah a. Vawiin lam te in buai viau em?” ka ti a.

 

“Buai ve deuh e, tlemin ka chau ve det. Ka ngai lutuk che a; mahse, ka rawn be hman lo che a ni. Hei dawrah kan la awm a, tih fai tur neuh neuh a lo tam khawp mai. Mahse, tunah chuan a zualpui chu kan zo tawh,” a rawn ti a.

 

“In enkawl ṭha la, indim la aw,” ka ti a.

 

“Aw le, Boss. Ka hmangaih che. Nang pawh lo inenkawl ṭha la aw. Kan inhmu leh vat dawn nia,” a ti a, phone chu kan dah ta a.

 

Khumah chuan ka mu zâl a, nizan aṭanga ka vawiin hun hman dan mai mai chu tiin ka ngaihtuah neuh neuh a, ka inthiam thei chiah lo.

 

A rûk tak chuan ka zak ve angreng viau. Heti hian ka nu nen kan phanih chuahin kan awm a, ka nu hian min ring zo em em a; mahse, kei lah heti hian ka khawsa ta mai sia tiin ka zak chem chem a. Mahse, a hun a rawn thlen meuh chuan, insum kha a harsa ve bawk em a tin ni tiin ka inthiam chawp leh ta zawk a.

 

Ka nu pawh mahni chuahin kha leh chen kha a lo khawsa a. Ni tin hna thawkin a chhuak ṭhin a ni si a, a hna thawh lah chu han chapopui chi a ni miah lo. Mi inah inhlawhin hna a thawk a, chumi hmang chuan min chawm tawp mai a ni a. Pa leh unau ti-a sawi tur nei lo mah ila, ka duh leh ka mamawh chu min tihsak thei ve mai zel a; mahse, thawh chhuah neih hma chuan duh ti tlem turin ka infuih ve mawlh mawlh ṭhin.

 

Hmeithai fapa ka nihna ka ngaihtuah chhuah chang chuan hrehawm ka ti a, a rûkin ka ṭap ve fo ṭhin. Mahse, eng mah siam ṭhat theih a ni lo va, kan chunga thleng, kan duhthlan a ni bik chuang lo va. Keini aia harsa zawk tam tak an awm a, nu leh pa nei lo, in leh lo pawh nei lo mi sang tam tak an awm alawm tiin ka inhnem chawp leh nge nge ṭhin.

=============

Bung 5-na:

=============

Zan dar 10:30 a ni a, kan kawtah chuan motor a ding chawt a, ka nu a rawn haw tih ka hre nghal mai a. Kawngkhar ka lo hawng vat a, “Nu, i rawn haw tawh a ni maw? I chau em?” tiin ka lo be vat a. Ka nu chuan, “Chau lo ve. Zanin chu i leng lo a ni maw? Birthday lawma rawn kal te ṭin hmain ka haw thei si lo va, ka rawn haw tlai deuh a ni. Chaw te i ei tawh em?” min ti a.

 

“Imm, ei tawh e. I inbualna tur tui ka lo lum a, i inbual nghal duh em? Ka siam nghal dawn em ni?” ka ti a. “Nia, a pawi lo. Min lo siam nghal mai rawh, ka han inthlak lawk ang e,” a ti a. Room lamah chuan a lut nghal a.

 

Ka nu inbulna tur ka siam zawh chuan, “Nu, ka siam zo a nia,” tiin ka au va. Ka ṭawng a hre phak lo nge maw ni, min chhang lem lo va. Ngaihven zui lem lo chuan ka room lamah ka lut a, computer-ah music video enin headphone nen chuan ka sûkpui ngheng ngheng a.

 

Minute 20 vel ka ngaithlak hnu chuan dang a ro em mai tiin chokaah tui la turin ka phei a, bathroom kawngka chu inhawng deuh hiau hian a lo la awm a. Ka zuk en chuan chuan ka nu inbualna tur tui chu a ngai ngaiin a lo la awm a. “Engati nge le? A inbual nghal dawn emaw tia, a chau ve deuh a ni maw,” ti rilru chungin ka room lam ka pan a.  Luh ka ka tum lai chuan, ka nu room lamah chuan hrawk hnawh buai vanga thaw ri deuh bawrh bawrh thawm ka hria a, rang zetin ka tlan phei a.

 

Ka nu room kawngka ka’n hawng chiah mai chu, ka nu chu khum sirah chuan zangthal hian a lo mu a, a hnar aṭang chuan thi a lo chhuak a, a kut lehlam chuan a hup a; mahse, thisen chu a rawn luang chhuak nguai nguai reng tho va. Ka han hmu thut chu ka hamhaih lutuk a, ka ding chawt a. Mahse, ka harh chhuak zawk a, ka nu bulah chuan ka ṭhingṭhi a, ka au mawlh mawlh a. A taksa chu a zawi vek a, meng diar diarin mi rawn en a. A hmui a phun sep sep a; mahse, eng mah a sawi chhuak thei lo.

 

Khumah chuan ka pawm kai nawlh a. A theih ang ang chuan a hnar thi chu ka hruk hulsak mawlh mawlh a. “Nu, engtin nge i awm?” tiin ka be mawlh mawlh a; mahse min chhang lo. A hnar aṭanga thi rawn chhuak chu a tawp hlei thei lo va, tui vawtin a chalah ka dep thul, ka mangan tak zet.

 

Ṭhenawmah ka tlan phei rawk rawk a, kan chanchin ka va hrilh a, hmanhmawh takin ka in lamah kan tlan phei leh nghal a. Ṭhenawmpa Pu Thangkima chuan min rawn um zui ve nghal a, ka nu awm dan te a’n en chian hnu chuan, “A rang lamin damdawi in lam i panpui phawt mai ang u,” a ti a. “Taxi ka lo va la chhuak ang e,” tih pahin a chhuak nghal vut a. Pu Thangkima hi taxi driver a ni a, kan in piah chiaha awm an ni. Kan awmna tak hi tlema a fal deuh vang hian ṭhenawm hnai lutuk kan nei lo.

 

Pu Thangkima nupui, Nu Thantei, nen chuan ka nu chu kan pawm chhuak a, taxi-a kan dah fel hnu chuan in chu ka kalh ṭha leh te te a, damdawi in lam pan chuan kan tlan ta nghal a. Ka nu chu a phun leh sup sup ṭhin a. A hnar aṭanga thisen chhuak erawh a reh thei lo. Hetiang khawpa ka mangan hi ka la hre ngai lo.

 

Mittui parawl ṭeuh chung chuan Aizawl Civil Hospital chu kan thleng a, Casualty lama lo duty doctor chuan a’n en thuak thuak a, ICU-ah min luhtir nghal a. Kei hamhaih lutuk chu tih tur ber pawh ka hre lo va, ka nu bulah chuan ka awm chawt a ni ber mai.

 

Pu Thangkima te nupa an fel hlauh a, a ṭul leh pawimawh apiang an buaipui zung zung a. Kei erawh chu ka nu kut vuanin a bulah ka ṭhu a, a khat tawkin ka ko mawlh mawlh a, a bak thil dang tihna chang reng reng ka hre lo.

 

Doctor a rawn kal a, ka nu chu a rawn en fiah a. Eng damdawi emaw ni-a injection a tih hnu chuan ka nu hnar thi pawh chu a reh zui ve mai a; mahse, nikhua a la hre lo. Ka hlauthawng tak zet a, ka awm dan pawh ka hre mumal lo, ka bing mup mup hian ka hria. Doctor chuan, “Oxygen pek nghal a ngai a nia,” tiin Nurse-ho chu a hrilh a, anni chu an rawn che nghal zung zung a. Pawnah chhuak rih tura min tih avangin Pu Thangkima nen chuan kan chhuak a, Nu Thantei chuan a awmpui thung a.

 

Pu Thangkima chuan, “Ti khan oxygen te an han pe ang a, a ṭha chho ve leh mai ang, hahdam deuh khan awm rawh,” tiin min hnem a. “In chhungteho i hrilh tawh em? Hetiangah hi chuan inhrilh hma a ṭha ṭhin a nia,” a tih zawm leh zat a. Ka phone phawrh mai ka’n tum chu ka lo keng reng reng lo chu niin! Ka room-ah khan ka charge a, ka hamhaih a talangin phone ak lovin ka tlan chhuak tawp a ni.

 

“Ehe, ka phone ka keng miah lo”.

 

“Ka phone hi hmang rawh,” tiin a phone chu a rawn phawrh a. Ka’n ban hman zuai a; mahse, tu number mah byheart ka nei lo tih ka hre chhuak zawk a.

 

“Tute number mah ka hre mai hlawm lo va, nakinah a ni mai,” ka ti leh ringawt a.

 

Pu Thangkima chuan eng mah sawi leh tawh lem lo chuan a phone chu a hmet mual mual a, a beng bulah a dah a, Nu Thantei a bia chu niin. “Hei, Zonuna hian a phone a ken loh avangin a chhungte tu mah chanchin han hrilh mai theih a ni lo va; ti khan lo awmpui la, ka zuk lakpui lawk ang e,” a ti a, ka inthlahrung hle. Chutih rual chuan, hetiang taka mi tlawmngai, kan harsat tawpkhawk laia kan tâna inpe zo an awm chu ka hnuk a ulh hial a.

 

Ka nu chu ngaihtuah hle mah ila, tih theih a awm rih chuan loh avangin leh, ka phone lak chu thil pawimawh tak a nih bawk avangin Pu Thangkima nen chuan kan tlan chhuak dun ta a. In kan zuk thleng a, in chhungah ka tlan lut nghal a. Pu Thangkima chuan motor-ah min lo nghak a.

 

Phone ka lak rual chuan, Pu Thangkima’n min chah lawk nghal angin, ka nu thuamhnaw tlem leh rizai vel chu ka la tel nghal a. Ka nu khum sira ka nu phone lo let ngat pawh chu ka la tel nghal bawk a. Damdawi in lam pan chuan kan tlan leh nghal char char a. Chumi pah chuan ka puteho, an number ka neih ang ang chu ka phone kual a. Rawn kal ve nghal an tum thu an sawi diat diat avang chuan ka zàng deuh huai a, eng ti thei dawn bik lo mah se, tlem chuan a thlamuanthlak deuh.

 

Dawmdawi in kan thlen hnu rei vak lovah chuan ka pu (ka nu pa) leh ka pi leh ka putea te chu an rawn thleng a, damdawi in kawtah ka awm khawm ṭai a. Chanchin te min zawh chian hnu chuan ka pu chuan, “I pa Sawma (ka pa u) te i hrilh em?” a ti a.

 

“Aw, hrilh e. An rawn kal mek ang”.

 

Ka pu chuan, “I nu chu ngaihtuahawm lutuk a ni em lo turah ngai ang,” a ti leh bauh a, min ṭawng thalmuan a tum ve hle tih ka hria.

 

Pu Thangkima phone chu a rawn ri ral ral a, Nu Thantei a lo ni a. “Zonuna kha i rawn luhpui lawk mai dawn em ni? Nge, mi dang an awm em?” a rawn ti a.

 

Luh ka tum lai tak chuan ka pu chuan, “Bawiha, i pi nen hian kan va lut mai ang. Intirh kual a ngaih thut takin lo inring zawk mai rawh u,” a ti a, an lut zui nghal a.

 

Pu Thangkima hnenah chuan ka thiam ang ang chuan lawmthu ka sawi mawlh mawlh a. “Ka pu te an rawn thleng tawh tho va, in duh chuan min lo zuk hawsan rih rawh u. Eng zat nge ka pek ang che?” ka ti a. Ka biakna pawh chu hre lo ni àwm takin hmanhmawh tak chuan a kal vut a. Nu Thantei chuan a lo hui chu niin, kei pawhin ka um phei ve nghal a, “Nu Thante, eng nge a an?” ka lo ti vat a. “Oxygen an pe mek a, a la ngai rih. Ngaihtuahawm lutuk a ni lo ang,” a ti a.

 

Chu a ṭawngkam hman chuan min dek zawk mai. Engati nge a ngaihtuahawm lo ve ti mai lova ngaihtuahawm lutuk a ni lo ang a tih kher le ka ti rilru neuh neuh a. Ka ngaih a ngam thei ngang lo.

 

Ka pa Sawma te pawh an rawn thleng ve mek a. Chanchin te min zawh hnu chuan chhung lam thu ngaichang chuan pawnah chuan kan lo ṭhu a. Chutih lai chuan Pu Thangkima te nupa pawh chu a chhung lamah an lo va lut leh niin, eng emaw chen kan ngaihchan hnu chuan Pu Thangkima chu hmanhnawh takin a rawn tlan chhuak a. Ka lo en reng a. A hmel chu a dik zan lo tih ka hre thei.

 

A rawn chhuak chu min zawng deuh ruai hian ka hria a, ka lo au vat a. Kan awmna a rawn thlen chuan a thaw kawk a, “Zonun, i nu a awm tawh lo,” a rawn ti chiah mai chu ka pum chuan ka sa chhuak vek a. Ka tlan lut rawk rawk a, cabin lamah chuan an lo awm a. Ka nu chu ka kuah nawk a, ka au mawlh mawlh a.

 

“Ka nu min chhang ta che. Hei, ka pi te pawh an awm hi,” tiin ka ṭap hawm hawm a. Ka pi te pawh chuan insum harsa an ti ngang a ni ang, ka nu chu an koh hmawlh mawlh a. Ka pi chuan, “Hma-i, i fapain a koh che chu, chhang ta che,” a lo tih phei chuan ka lungchhiatna chu a zual tulh tulh a. Ka putea chuan mi rawn kuahin a insut hraih hraih a, “Zon (ka putea min koh dan bik), i phone a ri a nia,” a ti a.

 

Ka phone chu ka phawrh a, ka putea chu ka pe a. “Puipuii a nia,” a ti a. Pick up tur chuan ka hrilh a. Ka nu lû-ah chuan ka kuah a, au vak vak mai ka châk a. Ka sirah chuan Nu Thantei pawh chu a lo insût ve hlawp hlawp a. Ngaihtuahna a tawi turh mai. Ka bing mup mup a, ka khawhmuh a fiah lo va, ka hmu phe ruai ruai a. Ka pu chuan, “Bawiha,” tiin mi rawn dawm vat a. Chu chu ka hriat hnuhnun chu a ni zui mai, engtin nge ro an rel tih pawh ka hre zui tawh lo.

 

Ka harh chhuah leh meuh chuan room chu nî-in a rawn chhun eng ser a. Ka kut vuan chuan Puipuii chu ka bulah a lo ṭhu a. A piah deuhah chuan ka putea leh ka pi hi an lo awm ve bawk a. Puipuii chuan, “U Zonun,” tiin min rawn sawi nawk nawk a. Ka putea leh ka pi chu rawn tlan phei nghalin min rawn au mawlh mawlh a. “Khaw’ nge ka nu?” ka ti a. Ka pi chuan, “Bawiha, i drip khai hi a zawh fel phawt a ngai a nia, la tho suh,” a ti a. Puipuii pawh chuan ka kut a vuan a, mittui parawl kiang chung chuan min hmer ngawt ngawt a.

=============

Chutia, ka nuin min boralsan takah chuan ka sun ve hle mai a. Thla a vei meuh pawh chuan châng dang ka kan thei lo hi a ni ber mai. Lungawi a harsa a, ka hre thiam thei mawlh lo a ni. Pathian lakah ka vui a, ka nun a ho tulh tulh a, zu leh sa nen ka hun ka hmang a ni deuh chawt a. Zilhna thu ṭha dawng mawlh mawlh mah ila, ka engah mah a thawk thei chuang lo.

 

Inrinni a ni a, Puipuii chuan mi rawn call a, “Duat, vawiin chu kan inkhar hma deuh dawn a. Ka nutei te bulah Sangpuii te ina riak turin leh, Sunday-ah Hlimen Park-a kal tur angin ka insawi a. Chawhnu lamah mi rawn hruai rawh aw,” a rawn ti a. “Aw le,” tiin kan inbiakna chu ka titawp zui nghal a.

 

Puipuii a rawn kal dawn chuan tiin ka in hnawk zual chu ka tifai thuak thuak a, ka room lam pawh ka theih ang angin ka tifai nghal bawk a. Ka nu room lam luh pawh ruak huaia ka hriat avangin ka lut zen zen duh lo va. Ka ngaihtuah let chang chuan hnuk hi a ulh leh ṭhin.

 

Ka nu thuamhnaw bawm vel chu ka hawng a, a thuamhnaw ṭhenkhat chu thlep felin ka rem ṭha a. Almirah chhuar chung ber chu a inkalh a, a chahbi chu ka zawng nghal a. Ka nu khum bula darthlalang bul drawer-ah chuan a lo awm a, ka hawng nghal a. Album leh file eng eng emaw ni chu a lo awm a. A sir lamah chuan safe hi a awm bawk a, chu pawh chu a lo inkalh leh a. A chahbi chu ka hmu mai lo va, drawer ka va en leh pawh chuan ka hmu mai lo. File kar vel chu ka hai darh vak hnu chuan a chhung kilah chuan a lo awm hlauh a. Ka han hawng chiah mai chu cheng 500 note clip chu a lo intiang ur mai a!

 

Ka han hmu chu ka phu zawk a, “Khai aw! A van tam ve le! Hetiang zat zat khawia mi nge ni zozai ang le?” ka ti sup a. Ka’n la chhuak a, clip 20 lai a lo awm a. A mak ka ti lutuk chu ka ang phuau mai a. Ka mit chu ka’n nuai nawk nawk a, a tak ngei a ni bawk si. Hei hi ka nu lo khawl nge mi dang ta a kawlsak zawk ni ang tiin ka rilru chu a inzawt buai nasa mai. A chhung chu ka han en chiang leh a, a sir kilah chuan envelope pahnih hi a lo awm a. Ka la chhuak nghal a. Ka hawng dawn chiah tih chuan ka phone chu a rawn ri ral ral a, Puipuii a lo ni a. Ka pick up nghal a.

 

“Duat, ka hman tawh a nia. Mi rawn hruai tawh la, ka ngai tawh lutuk che”.

 

“Aw le, ka rawn kal nghal ang,” ka ti a, phone chu ka dah nghal a. Chung pawisa leh envelope te chu a ngaiah chuan ka dah ṭha leh nghal sawk sawk a, safe chahbi pawh chu ka dah ṭha nghal hmak a. Puipui hruai tur chuan ka chhuak zui nghal a.

 

Ka han thlen chuan pawnah min lo nghak vang tawh a, a lo nui sen sen a. He nu han duhawmzia hi chu aw! Ka bialnu mah ni se, hetiang taka a lang duhawm reng mai hian min ti-lai lek lek ṭhin. Kan in lam pan chuan kan tlan nghal vang vang a.

 

In kan thlen chuan kan inkuah a, kan infawp nghal mawlh mawlh a; kan inngaih thu kan sawi pah deuh reng bawk a. Ka nu boral aṭang khan mumal takin kan la awm dun leh lo, vawi thum vel chu ka han leng zawk a; mahse, dawra buai taka a awm lai te a nih ṭhin avangin inkawmna hun pawh kan ngah ṭhin lo va. Puipuii chuan, “Duat, ka inbual duh e! Hawh, inbual dun ila?” a ti a.

 

“Lo zuk inbual hmasa mai rawh. Ṭhenawm te’n chawhmeh rawn la rawh an tia, ka va lam lawk ang. Ka rei lo ang,” ka ti a.

 

“Naa! Inbual dun ka châk asin le!”

 

“A nih min lo nghak la, ka va lam lawk anga kan inbual rual dawn nia,” ka ti a.

 

“Yes! Rei lo la aw, ka lo nghak ang che”.

 

Ṭhenawm te’n an vawk an lo talh chu niin, kg 2 lai min lo dah a. “Khawi aw! Nu Thante, a va’n tam ve, hetiang zat zat!” ka ti a. “A tam loh kha. In chaw nawi kan rawn la ziah a, min chawmpui char char tho alawm. Ti khan a dah ṭhat zel theih tho va, a tam loh kha,” a ti a. Lawmthu te ka sawi hnu chuan ka let phei lehnghal a. Ka Bawihtei chuan, “I va’n lei hnem ve!” a lo var a. “Ka lei pawh a ni lo, ṭhenawm te’n min lo hleh ve a. An fel tak tak a ni,” ka ti a. “An va’n fel em em. Mi ṭha tak an nih dawn chu,” a lo ti ve bawk a. Ka room-ah chuan kan lut a, kan inkuah veng vengah, kan infawp mawlh mawlh a.

 

Puipuii chuan, “Duat, inbual phawt ang. Chawhma lam khan ka thlan a tla hman deuh a, ka taksa a ban deuh chupa a hrehawm em mai,” a ti a.

 

Kan inphelh mawlh mawlh a, bathroom-ah chuan ruak vek chuan ka pawm phei nawlh a. “Ngawi rawh lawk aw, ‘ti khan lo awm rawh,” ka ti a. Ka chhuak a. Ka room-a Signature Rare Aged Whisky ka dah chu no khat ka va lem khalh khalh a.

 

Bathroom lama ka zuk luh leh chuan taksa a lum deuh tawh bawk a, Puipuii hnute mum nalh zet mai chu ka ṭhamsak nawk nawk a.

 

“Ehee! Zu i han in chiang mai!”

 

“No khat chuah alawm, inbual nawm nan,” ka ti a.

 

“In ziah suh, hman ni pawh khan a rim i nam tawh a nia,” tiin mi rawn en kar a, ka kuah chawt a. Ka fawp nghal mawlh mawlh a. Ani pawh chuan min chhang let ṭha kher mai. Chutia duhthawh zeta kan infawh mawlh mawlh takah chuan ka zang pawh chu a rawn khawng mar nghal ṭung a.

=============

Bung 6-na

=============

Ka zu in chuan ka taksa a tilum pup a. Ruihna tham em ni lo mah se, rilru chu tlemin a normal lo deuh tho va. Chutia ruak veka awm ta chu kan zauthau dun bawk a ni ang, kan inkeih nghal miah miah a. Ding chung chuan kan inkuah a, ka inchûl kual ruai ruai a. Tisa châkna pawh a sosang tawh khawp mai.

 

Ka zang khawng khawh luah chuan Puipuii kap vel chu ka nawktir nawk nawk a. Ani chuan ka mawngtamah rawn ṭhamin, “Duat, ka mamawh tawh lutuk che,” tiin a thaw hawm hawm a. A nghawng velah chuan ka fawp kual a, a dak deuh awr awr a, a hnute ka ṭham pah nawk nawk bawk a.

 

Puipuii chu ka hmaah chuan ṭhu hniamin ka zang chu hnai set sawt hian a en doh doh a, a nui seih a. A lei sei zuih zat mai chuan ka zang chu a’n liak de de a, mi rawn en chho va, a mit chu a’n khap sak a, kun hniamin a chalah chuan ka zuk fawp a. Chutah, ka zang chu a hmuam tlum pawk a, a uak deuh ṭhat a. Ka lik awr lam chu a lei hmawr chuan a liak nawk nawk a. Ka pum mai chuan ka za chuai chuai a.

 

Duhthawh zet hian ka zang chu a hmuam tlum ta zawt zawt a, a dang thleng thleng chuan a hmuam a, a va han nuam tak! Ka zang chu a kut chuan a vuan pah a, hmuam reng chung chuan a hrawt pah nawk nawk bawk a. A nuam lutuk chu ka rum deuh hulh hulh thei nia.

 

Ka rum ri chuan a tizauthau zual deuh nge ni, a hmuam rang telh telh a. A fawp puk puk a. A hnute chu ka lo zuk ban leh de de ṭhin a, ka ṭhamsak tawn tawn a. Nuam a ti lutuk chu a meng phal lo hi ni berin ka hria.

 

Puipuii chu ka pawt tho va, kak deuhin ka dintir a, a kap chu ka han fawhsak ve ta a. A chhu biang vel chu ka liak nawk nawk a. A lo nal deuh pur tawh avang chuan tui chuan ka’n silfai leh te te a. Ka’n liak leh chiah mai chu ka samah a ṭham tawn tawn a, a si hlarh hlarh a, a chhu chu a rawn dawrh sauh sauh va.

 

A chhu kua-ah chuan ka lei chu ka thun a, ka liak kual nawk nawk a. A nuam ti lutuk chu a ṭe deuh ṭhawt ṭhawt reng a; a dingdihlip chawih chawih mai a ni.

 

A mawnah chuan ka liak leh nawk nawk a. Ka lei chu tikhawngin kan liak za tak tak mai chu ka sam a ṭhamna ka lu a na vek thei!

 

“Duat, ka châk tawh em mai! Min lu tawh rawh. Min hrem tawh suh, ka chhu hi a za chuai chuai a, a hur tawh lutuk. I zang khawng tawk hi a mamawh tawh lutuk,” a rawn ti ta mawlh mawlh a.

 

Bathroom bangah chuan ka nem bet a, a bawp lehlam chu chawi kangin a chhu kuaah chuan ka zang chu ka hawlh lut pawp a. Mi rawn kuah nghal chawih a.

 

“Awiii! Duat, a nuam lutuk! I zang luk hi a lo va’n nuam tak! Ka ngai thei lutuk che. Dep rawh. Min dep hrep rawh, i ta ka nih hi,” a ti mawlh mawlh a.

 

A chhu kua-ah chuan dim lo tak chuan ka zang chu ka dep lut zawt zawt a. Ka han nawr kual leh vel ṭhin a. A thaw huam huam a, a au deuh ṭhawt ṭhawt reng bawk a. Min kuah nghet lutuk chu ka hnung a na vek thei.

 

Ka zang chu ka phawi a, bungbu tur chuan ka ti a. Bang chu nemin a kun deuh kût a, a kawngah chuan ka kuah a, a dul vel chu ka zut chho ralh ralh a. A hnute kawh lutuk, ṭang mar vek chu ka ṭham nawk nawk a. Hnung lam rawn hawiin a lei a rawn chhuah hlawi a, ka lo hmuamsak nghal chat a. Kan lei leh lei chu kan inliahsak nawk nawk a.

 

Ka zang chuan Puipuii mawng vel chu ka nawr nawk nawk a, zei tak maiin a rawn dawh poh târh a. Chutah, a kawngah chuan kut lehlam lehlam chuan ka man a, ka zang khawng mar ṭung tawh chu ka dep lût zùl zùl a. A ṭe ṭhat ṭhat a. A kawngah chuan ka man nghet sauh sauh va, ka’n dep lut tak tak mai chu a nuam ngei mai. Amah pawhin nuam a ti bawk a ni ang, ṭang turin min lo tur sek a.

 

“Duat, dep rang rawh, rang deuhin ka duh. A nuaamm! A nuam lutuk!” a ti chel chul a.

 

A kap hnuai lam aṭang chuan rawn banin ka tilmu chu a rawn tuai a, chu chuan min tizauthau lehzual a. A rang thei ang ber chuan ka dep tlir ta zawt zawt a, a nuam ti lutuk chu a rak chel chul a. Ka zang chu a rawn ṭhang ṭual ṭual a, ka baw chu a chhu chhungah chuan a chik lut ta tuar a.

 

“Duat, i zo em ni? Kei pawh ka zo ve chiah a, a nuam lutuk!” tiin mi rawn kuah a, kan infawp veng veng a. Kan inbual chhuanzawm nghal a.

 

Kan inbual zawh chuan rawng kan bawl dun a. Mahni chauha awm ka ni bawk nen, in ka tifel ve fe emaw ka tih pawh chu hmeichhia nge nge chuan thil an lo hmu thiam deuh a ni ang, hnawk a hmu tho mai. Rawng kan bawl zawh ṭep chuan, “Ti khan lo ngaihven tawh mai rawh, in ka’n tifel ang e,” a ti a.

 

“Ka tih fai vek tawh kha”.

 

Ka bianga piai zeuh pah chuan, “Ti khan lo bawl phawt la,” a ti a. In chhung pumpui chu a phiat fai vek a, chhuat te min nawhsak a, a zai pah rât rât a. Kil khat aṭang chuan ngawi reng chuan ka lo en deuh deuh a, a thil tihah chuan a rilru a pe hle a ni ang, min ngaihsak àwm pawhin a lang lo. Hmelṭha bawk, fel bawk, a pian a nalhin a la hleitling em em zui. Hetiang khawp hian min duh ve mai chu a ni si a tiin ka ngaihtuah neuh neuh va.

 

Puipuiin chhuat a nawh lai chuan vawksa chhum tur vel chu ka lo buaipui a. A nawh zawh chuan, “I la inpeih chuang lo, thawmhnaw tlem suk tur ka nei a, i thawmhnaw nen ka’n su lawk ang e,” a ti a. “Duat, i chau lutuk ang. Naktukah hun a awm dawn tho alawm,” ka ti a.

 

“Nia, hun te chu awm dawn tho e; mahse, mut ka duh alawm. Nilengin i bulah ka mu duh alawm,” a ti a, a nui sen sen a.

 

“Zaninah pawh ka bulah i mu dawn tho a ni lo’m ni?”

 

“Dawn chiang e! Min hne hnawk khawpin,” a ti a, a nui har har a. “Kan inhmuh loh chhunga ka ngaihzia che kha i hre lo a nih kha, Thawhṭanni aṭangin kan buai leh char char ang a, inbiakna hun mumal pawh nei lovin kan awm leh ang a. Min lo lerhsan daih te hi ka hlau ṭhin a; mahse, ka ring zo tawk che a nia aw,” a ti zui leh zat a.

 

A ni tak a, hmelṭha tia sawi tur ni lem lo mah ila, pian lamah chuan, exer la em em lo chung pawha pian ṭha pangngai pawl tak ka ni reuh va. Ka pa te lam ka chhùn a, ka pumrua a lian a, ka dung pawh feet  5.10  lai a ni ve. Ka nu kha nu hmelṭha tak mai a ni a, a han inchei deuh phei chuan nula tam tak hian an la tluk lo hle hian ka hre ṭhin. Kum naupang tein ka pa nen an innei a; mahse, ka pain a boralsan hma tak avangin a theih ang ang min chawm ve a. Mahse, ani pawh chu laksak ka ni leh a. Ka inngaihtuah lungpuam chang phei chuan ka ṭap ve fo ṭhin. “Engati nge kei kher hetiang dinhmuna ka din bik le? Eng nge tun hma khan tihsual ka neih? Ka nu leh pa te khan eng nge an lo tihsual bik?” tih angreng hi ka ngaihtuah nasa hle ṭhin.

 

Puipuii insuk lai chuan room-ah ka lut a, ka zu dah ṭhat chu ka la chhuak a. No thum ka tlak khawlh a, ka dah ṭha leh hmak a. Rei lo teah ka zu in chuan mi rawn fan deuh chiai chiai a, ka taksa pawh a zang deuh haih hialin ka hria. Mahse, ka ngaihtuahnaah chuan ka nu hlir a rawn lang thung.

 

Ka nu room lamah chuan va lutin ka nu thawmhnaw dahna bawm chu ka hawng a, ka nu thawmhnaw lo inkhai tlar ṭham mai ka hmuh chuan ka lung hi a chhe ngawih ngawih a. “Nu, eng kawr nge i hak duh, ka lo lak ang che aw. A sen i hak hian i inhmeh ka ti thei lutuk che asin,” tiin, ka mittui a rawn far zawih zawih a. Ka nu chu ka au vak vak a, ka lungchhe tulh tulh mai bawk si.

 

Ṭap pur chung chuan ka nu chu ka au mawlh mawlh a. Ka aw hriain Puipuii chu a rawn tlan phei nghal vat a. Mi rawn kuah a, “Duat, engati nge a?” a ti mawlh mawlh a.

 

“Duat, ka nu a awm tawh lo, pa pawh ka nei tawh lo. Ka nu leh pa awmnaah ka kal ve duh, anni paw’n min ngai tawh ang,” tiin ka ṭap hawm hawm a.

 

Puipuii chuan mittui parawl kiau chung chuan min kuah a, ka mittui chu min hruk hulsak mawlh mawlh a. Min hnem dan vak a thiam bik lo a ni ngei ang, ka dàrah a khabe rawn dah liamin min kuah vawng vawng a. Chutah, “Duat, a harsa ang tih chu ka hria alawm. Ka tawn ve loh thil a nih avangin i rilru natna ka ṭawmpui zo kher lo ang che; mahse, i tân ka awm alawm. Rilru puitling takin awm la aw. I tân ka awm reng dawn alawm. Ka hmangaih lutuk che a nia,” tiin min kuah nghet sauh sauh a. Kei pawh chuan ka lo kuah let ve bawk a.

 

Eng emaw chen kan inkuah veng veng hnu chuan, ka mittui la parawl kiang chu a rawn hruifai leh mawlh mawlh a. Ka hmuiah chuan duhthawh zet hian mi rawn fawp vawng vawng a. Ka lo fawp let lem lo va. Chutah mi rawn enin, “Duat, zu i in leh tawh em ni? Eng tikin nge i lo in leh hman a?” a ti a. Chhang lovin ka ngawi hle hle a.

 

Puipuii chuan nghet deuh chuan mi rawn kuah leh a, “Duat, khawngaih takin zu hi chu in tawh lo la? Tunah pawh khan i buai phah vek a nih kha. Ka awm loh chuan engtin nge i lo awm ang? I nu pawh kha la dam sela chuan hetianga zu i in hi a phal miah lo ang. Chuvangin, in tawh su aw?” a ti dam dap a. Ka hnungah chuan min chul heuh heuh a, a hnute pawng thar chuan ka âwm chu a rawn do deuh ṭalh a; a taksa lum thar thar pawh ka hre thei.

 

“Lo kal rawh, i room lamah kal ang,” tiin min kai a, ka room lamah chuan kan inzui lut a.

 

Khumtlangah chuan kan ṭhu a. Ka tum deuh bur a, ka lung a la awi thei zan lo a ni ngei ang. Puipuii chuan ka zakah rawn zet lutin nghet deuhin mi rawn kuah leh a. Sawi tur a hre mai bik lo a ni ang, ngawi hle hle chuan kan inkuah a. Minute hnih vel eng mah sawi lova kan inkuah veng veng hnu chuan min kuahna chu ka phelh a. Puipuii hmel ka’n hmuh chuan a mittui a lo luang ngiai ngiai a, “Duat, engati nge a?” ka ti a, min chhang lo.

 

A mittui chu ka hruksak ve thung a. Nghet deuh chuan min rawn kuah leh a. A inhnit hraih hraih a.

 

“Duat, ka tihpalh aw. I tân a hrehawm turzia ka ngaihtuah thiam lo atin ni. I zu in pawh ka lo hau vak che a; mahse, in lo thei la chu ka duh a ni. Mahse, Duat, ka ti lui ngam lo che, i tân erawh ka awm reng ang a. Mahse, a theih hram chuan zu hi chu in tawh lo la ka duh a ni. Ka duh lutuk vang che hian chàn che hi ka hlauh tak zet a ni,” a ti a.

 

Ka hma zawnah tak chuan ka pawt phei a, “Duat, ka mitah hian min en rawh le,” ka ti a. Mi rawn melh zawk a, a hawi sawn leh daih a.

 

“Ka mitah tak hian min en rawh”.

 

“Eng nge a ṭul kherna? Ka zak alawm,” a ti a.

 

“Min en mai rawh”.

 

Meng khup deuh lap chung chuan ka mitah tak chuan mi rawn en kalh a.

 

“Duat, i duh ang chuan zu hi ka in tawh lo ang. Ka in bang la awm zawng zawng pawh ka paih nghal ang. Chuan, i lungawi em?” ka ti a.

 

Ka inrin hma chuan ka âwmah a rawn bei thlawp a, “Duat, ka lawm lutuk! Ka hmangaih che. Ka hmangaih lutuk che. Ka hmangaih reng ang che,” a ti mawlh mawlh a.

 

A hmui nemah chuan ka hmui chuan ka nawr ne ne a, kan infawp ṭan leh riai riai a. Kan duhthawh telh telh a. Khumah chuan ka kuai mu a, a chungah chuan bawkin duhthawh zet chuan kan infawp mawlh mawlh a. A hnute chu ka kut chuan ka ṭham nawk nawk a. A rawn dah pawng deuh ar a, ka ṭham tawn tawn a; a hmuiah chuan ka fawp nawk nawk reng bawk a.

 

Chutah Puipuii chuan, “Duat, chaw ei phawt zawk ila? Thawmhnaw pawh tleuh zawh loh ka la nei a nia. Zanah hun kan la ngah tho alawm. I peih leh min lu tlaivar zak ang a. Naktuk pawh hun kan la nei zel dawn tho alawm,” a ti a.

 

Chaw kan ei a, kan ei kham chuan a thil suk a la tleuh zawh loh te a tleuh leh nghal a. A theih ang ang chuan kei pawhin a spin sa chu ka lo zarpui bawk a. Kan zawh fel chuan room-ah ka lut a. Ka zu dah ṭhat, Signature um khat leh a chanve la awm chu ka va la chhuak a, ngawi hle hle chuan min lo en tawp a. Bathroom-ah chuan luhpuiin ka leih baw ta miah miah a. Dik tak chuan ka ui ve lutuk; mahse, ka intiam tawh si a. Ka ngaihtuah pawh hian ka tân a ṭha zawk dawn tih ka hriat vang a ni bawk. Hemi ni aṭang hian tun thlengin ka la in leh miah lo.

 

Ka leih buak zawh chuan tuiin ka tleuh leh vek a. Ka zawh fel chuan Puipuii chuan mi rawn pawm chawt a.

 

“Duat, ka lawm e aw,” tiin ka hmuiah chuan mi rawn chuk zeuh va.

=============

Bung 7-na:

=============

Puipuii nen chuan khum kotlangah ṭhuin, computer-ah chuan ka nu thih lai vela thlalak leh thlalak dang dang kan en kual a. Puipuii chuan, “I nu hi a va’n hmelṭha em em! Inchei a thiam si,” tiin a fak deuh mawlh mawlh a. Mi dang pawhin ka nu hmelṭhatzia thu hi chu min hrilh chamchi fo va, mahni nu te chu chutia hmelṭha han tih ve em chu a nuam chiah lo na a, sawi hat thama hmelṭha erawh a ni ve hrim hrim.

 

Ka nu khan naupang têin pasal a nei a. Ka pa nen an inneih khan kum 18 a tling awrh chauh a nih hmel, min hrilh ṭhin danin. Keimah bak fa a hrin tak loh vang nge maw ni, a hmelah chuan nu a ni tih pawh hriat mai a har zawk hial.

 

Chutia thlalak vel kan en kual lai chuan kan titi pah reng bawk a. Kan chhungkaw chanchin te hrilhin, uluk takin a lo ngaithla a, a mittui parawl kiang chung chuan ka zakah chuan rawn zet lutin min kuah chawih a. Nu leh pa ka nei tawh lo va, unau ti-a sawi tur ka nei hek lo. Chhungte chu nei ve bawk mah ila, veng kar a inhlat deuh avangin kan inhmu tam thei lo va. An bula awm tura min sawm ngawng ngawng pawh an awm ve bawk na a, mipa ka ni alawm tiin, mahnia han tal hran ve hrim hrim ka duh zawk rih a. An pawimawhzia leh an hlutzia hre thiam tho mah ila, têt tê aṭanga awm ṭhanna an nih loh avangin va awm kha ka duh chiah lo a ni ber mah zawk.

 

“Eng vanga vanduai tura piang bik ngawt nge ka nih le? Mal bik ngawih ngawih tura duan ka ni bik em ni?” tiin keimah leh keimah ka inzawt fo ṭhin. Siamtu hian min rin zawh tawk vangin he hringnun hi min pe nge ni a, harsatna tam tak paltlang turin min duh zawk? Pathian lakah pawh ka vui ve fo ṭhin. Ka nun chu a kal sual mek tih pawh ka hre thiam ve tho; mahse, eng mah pawisak lohna chu ka thinlungah a rawn lian zawk zel si a. Ka thinlungin thil ṭha ni-a a hriatna lam chu ka zawh duh rih lo a ni.

 

Puipuii chuan nghet takin min kuah a, “Duat, i ta ka ni reng dawn alawm. I tân ka awm reng ang a, i harsatna chu ka harsatna a ni ang a, i natna pawh ka natna a ni bawk ang. Eng tikah mah ka kalsan lo ang che. I neih chhun, i ta chauh nih ka duh,” tiin a insut hraih hraih a.

 

A sam rawn uai thla chu a bengah zehsak pahin a bianga mittui luang chu ka hruk hulsak a, a biangah chuan ka fawp vawng vawng a. Ka mitah rawn enin, ka hmuiah chuan a hmui nem chhah talh leh sen no chêk chuan mi rawn fawp ta vawng vawng a.

 

Kan inkeih miah miah a, kan duhthawh tulh tulh a, kan lei leh lei chu kan insualtir nawk nawk a. Ka lei chu a hmuam pulh pulh a. A hne dawk dawk a. Ka pum chuan a zat hian ka za chhuak leh ta chuai chuai a.

 

Kan thawmhnaw hak chu phelh vekin kan infawp mawlh mawlh a. A taksa chul kual ruai ruai chung chuan a nghawngah chuan ka fawp thla a, a hnute ka fawh thlen lai tak phei chuan a chhing diar diar a, a rum halh halh a. “Duat, a nuam lutuk, ka hnute kha sawk tawn tawn rawh, a ṭang vek,” tiin, ka lu-ah chuan a rawn kuah a. A hnute hmur chu vuanin ka kâah chuan naute hnute pek ang chuan min hnektir a, a nuam ti chu a si hlar hlar a, a dak awrh awrh a.

 

Chutia a han awm takah chuan kei pawh chu min tizauthau lehzual a, duhthawh zet chuan a hnute chu ka hmuam pawk pawk a. Ka lei tikhawngin a hnute hmur chu a rang thei ang ber chuan ka liak nawk nawk a, a nuam ti lutuk chu a au deuh ṭhawt ṭhawt a, min kuah nghet tulh tulh a. Min kuah nghet lutuk chu ka taksa te hi a na ṭhum theiin ka hria.

 

Ka zang khawng mar zet tawh chu a hum lip pah nawk nawk a, khumah chuan min nam tlu a. Zangthal chuan ka mu a, ka zang khawng mar kawh lurh mai chu a han chhaih kual vel a, a hum lip leh zawt zawt ṭhin.

 

“Zanglianpa! I zang hi ka ta vek a nih hi!” tiin a han fawp kual vel a, ka lik awr lamah te chuan a lei hmawr chuan a han liak kual vel a. Ka za chuai chuai a, ka mur chuai chuai ni ber hian ka inhria.

 

Duhthawh zet chuan ka zang chu a hmuam puk puk a, a hmuam tlum pawk pawk a. A chil chuan a han ti nal leh deuh va, a dang hawlh thleng rawk rawka a han hmuam phei chuan nuam tak a ni! A nawm dan chu sawi fiah thiam chi pawh a ni lo.

 

Kei pawh chuan a hnute mar kawh lah mai chu ka lo ṭhamsak ve tawn tawn bawk a. A hnute hmur te chu ka han hmeh hrualsak nawk nawk ṭhin a.

 

Chutah, ka kuai zangthal nawk a, a lo nui seih a, a dawrh thei ang ber chuan a mu kâk nghal suah a. A chhu vum mawi zet mai, thinghlim taka enkawl tih hriat tak, chu ka han fawp kual den den a, ka lei hmawr chuan ka liak kual vel a.

 

“Duat, a nuam lutuk! Thun tawh mai rawh”.

 

Chu veleh a chhu chu ka lei chuan ka’n liak duai a, a phu deuh zawk a. A mawnah chuan ka liak nawk nawk a, a nuam ti lutuk chu a kut lehlam lehlam chuan bedsheet chu a tham tawn tawn a. A chhu chu a rawn dawh poh tulh tulh a, ka lei chu tikhawrin a chhu kuaah ka’n liak lut zul zul mai chu a rawn ṭhu kang zawt a, ka lu-ah rawn dawnin, “Duat, a nuam lutuk! Ka chhu kha ei vek rawh, liak darh vek rawh, min tihur lutuk, lei hur pa,” min ti mawlh mawlh a.

 

Kei lah chuan ka duhthawh tulh tulh bawk nen, a au ṭhawt ṭhawt a, a si hliam hliam a.

 

“Duat, ka chhu hian i zang kha a mamawh tawh lutuk. Min lu tawh mai rawh”.

 

Kei lah chuan a thu sawi hre lo ang maiin ka liak uar tulh tulh thung a, a hnute mar kawh lah chu a lo ṭham nawk nawk a. Nuam a ti lutuk chu a sai ngawr ngawr a, ka ka chu a rawn dep euh euh a.

 

A au ṭhawt ṭhawt a, mi rawn kuah nawk a, ka zang chu manin a chhu kuaah chuan a thun a, a han ip tight vak mai chu nuam tak a ni! A lum ham ham lehnghal!

 

A zo dawn hnai tih ka hria a, dimna tel miah lovin ka’n dep tlir tak tak mai chu a au tuar tuar a, min kuah chawih chawih a. A zo chu a thaw kawk a, “Duat, a nuam lutuk,” tih pahin duhthawh takin mi rawn fawp ta hlawp hlawp a. Mahse, kei ka la zo ve si lo va.

 

A chhu tui pur tawh nal zet chuan min tihur laklawh tawh bawk a, ka bungbuttir a. Hnung lam aṭang chuan ka han dep tlir leh zawt zawt a, a rik hian a ri zawt zawt mai a ni. A rum halh halh a. A rawn nawr let pah auh auh bawk a, ka zang pawh chu a tlum thuk thei khawp mai.

 

Eng emaw chen a bungbu lai ka dep hnu chuan ka ṭhu tung a, ka mal chungah chuan ka ṭhuttir a. Ka zang chu a chhu kuaah chuan ka thun a, a rawn ṭhut tlum zawt zawt a. A hnute bu nalh zet mai chu a ting auh auh a, ka kut pahnih chuan ka ṭham tawn tawn a. Kan infawp pah nawk nawk a, a rawn su rang tulh tulh a. Ka zang pawh chu a rawn khawng zual tulh tulh a.

 

Khumah chuan ka nem tlu nawk a, a mawngtam zawnah chuan lukham ka dah a, a chhu chu a rawn pawng chhuak thar a. A chungah chuan bawk chho nghalin ka han dep leh zawt zawt a.

 

Ka dep rang tulh tulh a. Ka dep tlir zawt zawt a. Ka zang chu a rawn mar thut a, ka baw chu a chhu kuaah chuan a chik lut ta puat puat a. Amah pawh a lo zo nawn leh chiah a. Kan inkuah a, kan infawp vawng vawng a. Kan mu ta siai siai a.

 

Zing lam dar thum velah chuan ka harh hlawl a, Puipuii chuan ka zang chu a lo hmuam run mai a. Mi rawn en a, a rawn nui seih a. “Ka châk lutuk a, i muhil tui sia, ka tiharh ngam lo che a,” tiin ka zang chu a hmuam chhunzawm leh pulh pulh a. Khawvar hma chuan kan indep leh ta nge nge a.

 

Ka inmamawh tawn dun bawk a, khawvel pialral chu kan chen mawlh mawlh hi a ni ber mai. Kan zawh fel chuan kan muhil leh sek a, kan harh leh meuh chuan zing dar 8 a lo ri der tawh mai a. Sunday a ni bawk a, kan hmanhmawh lem lo va. Mu chung chuan inkuah pahin kan titi ta mai mai a.

 

Chaw kan ei kham meuh chuan dar 10:30 a lo ri der tawh a. Puipuii phone chu a rawn ri ral ral a, Sangpuii a lo ni a. Puipuii chuan ka bula a awm thu te a hrilh hnu chuan, an unaua kan in rawn hmuh an duh ve thu Sangpuii chuan a sawi a. “Nia, lo leng r’u, kan inhmu khât si, ka ngai tawh che u alawm,” a ti a.

 

An inbiak zawh chuan, “Duat, Sangpuii te unau rawn len an duh a, i han hruai peih ang em? Mahse, vawi hnih thiar an ngai dawn nia,” a ti a.

 

“Nang berin i tih te chuan ka kal lo ngam nang!”

 

Ka insiam sawk sawk a, Sangpuii te unau lam turin scooty chuan ka tlan nghal a.

 

In ka han thlen chuan an lo inpeih diam tawh a; mahse, in-tripple chi a nih loh avangin, ‘Puipuii nen lo titi te pawh an duh ve ang’ tiin, Sangpuii zawk chu ka hruai hmasa a. In ka zuk thlen chuan Sangpuii pawh chuan kan awmna vel chu nuam a ti ve ngang mai. An au deuh chel chul a.

 

Rintei’n min lo nghah reng tawh avang chuan awm khawtlai lovin ka let leh nghal a. Kawngah chuan ei tur eng ilo vel ka lam chho pah a. In ka thlen chuan Rintei pawh room lamah a lo inchei ṭha mek a.

 

Sangpuii chuan a nau chu a rawn phone a, charger leh pendrive a rawn chah a. A dahna a sawiah chuan a hmuh mai loh avangin a zawng kual a, kei pawh chuan ka lo thlek kualpui ve bawk a. Lehkhabu dahna chhuarah chuan a lo awm chu niin, ngawi rengin ka la a, ka ak bo nghal daih a; Rintei fiam ve hrim hrim ka duh sia.

 

Rintei hi a ṭawng tam lo va. A ngo ver vei reuh a, a hmelṭha veng mai a ni a. Nu lian lem lo, khal mawi tak, a hnutebu pawh ‘pa hmei chhungtlai chu a sawr chhuah theih awm mang e’ tih vawng vawng tham a ni a. A mawngbawr lian ṭha nelh nawlh chu a hnung lamah a la vum poh tarh zui a. Hei tak hi a nia hmuh kân harsa em em ṭhin chu. A mal mum ṭha zet mai te, a chawn sin deuh rat mai te. A te na vang vang a, model pian nalh kan tih ang ni lo mah se, mipa mitah thung chuan pian nalh tia sawi loh phal chi a ni lo thung. A hmel aṭang pawhin mi zakzum tak a ni tih chu hriat thiam theih bawk mah se, a rûk tak chuan han fiam pawh a ngam ve viau ang tih chu a rin thiam theih mai.

 

Rintei’n steel almirah chhung vel a zawn lai chuan a bulah chuan ka va kal hnai a, kawngkhar a rawn hawng tur chiah chu ka va tauh lui chawrh a. “Aiah!” tih pahin ka lu chu ka dawm nghal chat a, kan piah deuha khum tlangah chuan ka ṭhu phei nghal a.

 

“U Zonun, a na em? Ka tihpalh lutuk, i lo awm ve tih ka hre lo va,” tiin ka bulah chuan a rawn tlan phei nghal a. Ka kuta ka hupna chu a rawn thlek de de a. Tlem a lo pawng ve deuh avang chuan a inthiam lo lehzual a. Chu tak chu a tir aṭanga ka thil tum a ni si. Hisap a fuh chho dawn riauva hriatna ka nei a, ka phur tawlh tawlh mai.

 

“A na lo, a ho lutuk, a reh leh mai ang,” tiin ka’n tuai deuh nawk nawk a. Ka bulah chuan rawn ṭhuin, “Ka tihpalh lutuk aw,” a rawn ti leh a.

 

“A ho lutuk! A na lo tak tak, mipa ka nih hi,” ka’n ti leh vel a. “I va’n rimtui ve!” ka’n tih zawm leh zat a. A nui seih a.

 

“Engtin nge kan tih ang? Nachhawkna ei mai la?”

 

“Puan chhanah rawn chhem la, a dam leh mai ang,” ka ti a, ka nui sun sun a.

 

A tho vut a, puan nem rawn lain ka lû chu a tuam a, a chhem ta tak tak a. A lum deuh ham ham lehnghal a, a nuam vei phian lehnghal!

=============

Bung 8-na:

=============

Chutianga Rintei’n ka lû a rawn chhem lum ham ham takah chuan thisen kal vel dan pawh a inthlak danglam nghal zung zung a. A hnute bawrin ka dar a rawn do al mai te chuan ngaihtuahna a ti danglam telh telh bawk. Pawm thut a, khuma mutpui mai ka duh rum rum; mahse, mipa taka chet ngei kha ka duh bawk si a.

 

Rintei bulah chuan, “A pawp lem loh chuan a reh leh mai ang. Tunah chuan a na pawh ka hre mang tawh lo,” ka ti a. Ka bula rawn ṭhut pah chuan, “A pawng deuh ul a, a nat hmel lutuk,” a ti a.

 

“Hetiang te chu chaw ei titui tawk lek a nih hi. Mahse, tlemin ka lu a la hai deuh”.

 

“Tui i in duh em? Ka va lak ang che aw,” tih pah chuan a tho nghal vut a.

 

Tui bottle chu a rawn keng phei a, a rawn hawng phei mawlh mawlh a; a rawn nui phei sen sen a. Ka bul a rawn thlen dawn lai tak chuan chhuata extention hruiah chuan a inpal nawk a, ka lamah chuan ka rawn pai phei nawk a. Ka lo inring hman bik si lo va, a tui ken chuan mi leih ta chhuai a!

 

Rintei tlu tur chuan min rawn delh dawt a, a au ṭhawt a. Khum kotlangah ka hnung tauh dawtin kan tlu a. Ka hnungzang chu tlem a pilh leh a, a thip phian lehnghal a. Rintei inthiam lo lutuk chu a khawngaihthlak zawk.

 

Kei chuan nui chungin, “Vawiin chu kan va che chhe dun ve! I na em?” ka ti a. “Aih, na lo ve. Ka tihpalh lutuk aw,” a ti bah nawk nawk a.

 

“A ho lutuk! Ka pawm theih phah che a, a nawm phian kha,” ka’n tifiam a.

 

“Sual suh aw. U Puipuii emaw min ti ringawt ang e,” a ti ta reuh va.

 

“Chutiangin ka hriat pawlh ve mai mai ngai lo aw. Puipui chu i tluk chiah lo na a; mahse, khal lamah chuan i khum han han!”

 

“Hmmm! Vel a che! U Puipuii nen lo riak leh tawh ula?”

 

“Eng vang ngawtin maw?” ka ti a.

 

“In rawn riah khan a nuam ve alawm”.

 

“Hman zan kan rawn riah pawh khan i mut daih tho kha, kan rawn kal tih pawh i hriat tawp loh kha,” ka ti a.

 

“Ka hre reng, ka muhil der alawm”.

 

“I va’n chhe tak!” tih pahin ka hnung lam chu ka ban a, khum tlangin a lo roll-na chu ka tuai a. Chu veleh ka hnung chu a rawn ban ve vat a, “Awi! A thi a nih hi! A thip viau em?” a ti a.

 

“Thip ve deuh; mahse, eng tham mah a ni lo”.

 

“I kawr huh pawh hi engtin nge kan tih ro ang?” a ti a. Ka chhan hmain ani bawk chuan, “A-u te bia la, chhuanlam eng emaw siam lawk mai rawh. Heater-ah kan hem ro lawk mai dawn nia,” a ti a. Heater chu a va on nghal a.

 

Puipuii chu ka phone a, “Zodinah petrol a lak theih rih loh avangin Ramhlun lamah ka va lam kual lawk dawn a nia aw, nakinah lak mai tur a vang dawn an ti sia. Rintei kha lo bia ula, min lo nghak lawk mai rawh se, ka rei lo ang,” ka ti a.

 

“Aw le, fimkhur la aw. Rei loh tum la,” tiin Puipuii chuan min lo chhang a.

 

Ka kawr chu ka phelh a, heater-ah chuan Rintei chuan a hem a. A phone chu a rawn ri ral ral a. Puipuii chuan ka chanchin vel chu a rawn hrilh a. Rintei chuan nui pawt pawt pah chuan mi rawn mitmei zauh zauh va. An inbiak zawh chuan, “Dawt i va’n sawi thiam tak! Ka bialpa i ni ang tih ka hlau,” a ti a, a nui awr awr a.

 

“Nangma min tihtir a nih kha. A nih leh ka’n hrilh ṭha leh ang aw”.

 

“A ngai lo a! Ka fiamthu mai mai a nih kha,” a ti a, mit khap lek lovin mi rawn en doh doh a.

 

“Eng eng? Min en run run suh, ka zak ve tho a nia,” ka’n tifiam vel a.

 

“U Puipuii aiin i ngo zawk lo maw?”

 

“I ho em mai a! Ngo zawk mah ila ka fit zawk tho bawk.”  A nui tawi tap a.

 

Ka hnung chu powder hnawih tum chuan ka’n bei ṭhin a, ka tifuh hlei thei lo va. Chutah Rintei chuan, “Khawi, ka lo ti ang,” tiin, khumah chuan min muttir a, ka hnungah chuan powder chu hnawihin a chul delh delh a.

 

“I kut a va’n dam nuam ve!” ka’n ti deuh hluai a. Engtin mah min chhang lo.

 

Ka dar vel chu a hmet niap niap a. A chet vel dan aṭang chuan a powder hnawih chu a ngaihsak tawh lo va, thil dang daih a rilruah a awm tih chu ka hre thei mai a. Muangchang chuan ka’n lehhawi a. Ka lamah chuan ka kuai awn a, a hmuiah chuan ka fawp nghal chawt a. Min chhang lem lo va, a ṭang lem lo bawk.

 

Ka bulah chuan ka pawt mu a, ka’n fawp leh chiah chu min chhang let chiang tawh kher mai.

 

Kan inkeih mawlh mawlh a. A hnutebu lian zet, phu deuh ul ul thei chu ka ṭham pah nawk nawk a. Ani pawh chuan min dan tumna a nei chuang lo bawk a, ka kut chuan ka zut kual ruai ruai a. Thaw a rawng dun kher mai.

 

A chungah chuan ka lawn kai a. Khumah chuan zangthal chuan a mu a, duhthawh zet chuan a hmui velah chuan ka fawp mawlh mawlh reng a. A hnute chu ṭham tawn tawn pah chuan a hmur chu ka’n nuai leh ne ne ṭhin a. A nuam ti lutuk chu a meng phal tawh lo hi a ni ber. A kekawr kawng phelh ka’n tum chuan, “Kawngka va kalh rawh. Mi an rawn lut thut palh ang,” a ti a. Kawngka kalh tur chuan ka tho va, ka lu dawn tih ka chiang ta bawk a, ka nui phei vur vur a. Kawngka chu ka va kalh a, rang zetin khumah chuan ka let leh nghal a.

 

A hmuia fawh mawlh mawlh pah chuan, “Nuam deuhin ka siam ang che aw. I khal bawk si. Dep i nuam dawn lutuk, rang deuh deuhin ka dep ang che a. I chhu kuaah ka zang ka thun tlum pulh pulh ang a, nuam tawkin ka siam ang che aw,” tiin a beng bulah chuan ka ṭawng se se a. Min kuah chawih a, ka hmuiah chuan duhthawh zet hian mi rawn fawp mawlh mawlh a.

 

“Ka châk lutuk! I zang hi ka chep châk lutuk!” a ti ve mawlh mawlh a.

 

Kan inphelh ruak vek a. A hnute lian zet mai chu a kawh hian a kawh luah thei, mawi tak a ni! A chet hlek chuan a fawn nghal nawr nawr a, chu chuan min tizauthau lehzual hle. A chhu lah chu a vum pawng lah mai bawk nen. Nute khal tih takah a chum deuh bat bawk si a, chu chuan a chhu pawh a ti lang vum ṭha thar thar khawp mai. A phengphelep kan tih ang pawh kha a nei ve miah lo. Tlemin a dum deuh na a, a hmul a awm lo bawka a lang thianghlim ser tho.

 

“Bawihte, i chhu-ah hian ka zang luhtir i phal em?” ka ti a.

 

“Ummm, phal e, i zang hur kha ka chep châk lutuk! Rawn thun vat vat rawh. A-u te’n mi rawn phone leh hman palh ang”.

 

A chungah chuan bawkin a hnute chu ka hne dawk dawk a. Ani chuan ka zang chu vuanin a chhu kuaah chuan a lo thun pah mek bawk a. A lut lum riai riai a. A khur der der a.

 

“A nuam lutuk! I zang a lian ṭha si, min dep hrep rawh. I zang hi ka cheh châkna a rei tawh lutuk,” a ti mawlh mawlh a.

 

Sangpuii khumah chuan a nau Rintei chu ka dep zawt zawt a. A nuam ti lutuk chu min kuah nghet thei ngei mai. Eng emaw chen kan indep hnu chuan a vawrtawp kan thleng ve ve a. Kan innuih seih a.

 

“Rinte, a nuam i ti em? Lûk i va’n nuam em em!” ka ti a.

 

“Ummm, nuam lutuk! I dep nuam lutuk ringawt. Ka bialpa ai pawhin i zei zawk a, i dep nuam zawk bawk. I nei lian si. U Puipuii chu a vannei bik e! I duh hun hunah i lu thei bik dawn sia,” a ti a.

 

“I thîk em ni?”

 

“Thîk ve deuh,” a ti a, a nui seih a.

 

“I ho lutuk. Nang pawh i bialpa ai ka lo awh zeuh zeuh mai ang chu, i phal te chuan,” ka ti a.

 

“Tunah chuan thingtlang lamah a haw rih a, a la awm deuh rih dawn a. Nghei reng hi a hrehawm, a nawmna tem ve tawh laklawh chuan,” a ti ta reuh a. An lo inlu ngun ve fe tawh a nih hmel.

 

A hmuiah fawh nawk pah chuan, “Lungngai suh. Ka ngheitir lo ang che, i duh phawt te chuan in pa ai awhin ka lu ziah dawn che a nia,” ka ti a.

 

“Tak tak aw?”

 

Ka lu chu ka bu nghat a. Kan tlai lutuk dawna ka hriat vang chuan kan insiam sawk sawk a. Ka in lam pan chuan kan kal ta nghal a.

 

Kan zuk thlen chuan room-ah chuan Sangpuii leh Puipuii chuan hla ngaithlain an lo lâm vak vak a, nuam an lo ti ngang mai. Mahse, zu rim nam deuh ham ham ka hre tlat.

 

Eng mah sawi lem lo chuan choka lamah tui in turin ka phei a, Puipuii chuan mi rawn zui vat a.

 

“Duat, Sangpuiin beer a rawn keng a, in ka phal vak lo na a, a in lui a. Min hauh ka hlau si...”

 

“I in ve em ni?”

 

“Aih, teuh lo mai a! Ka duh teuh lo!”

 

A hmuiah chuan ka fawp veng veng a. “Um, pawi lo. An duh leh tlaiah chaw eitir nghal ila,” ka ti a.

 

“Nia, kei paw’n ka lo sawm deuh reuh tawh,” a ti a.

 

Room lamah chuan kan phei a, Sangpuii pawh a lo kai ve deuh tawh bawk nen nuam a ti ngang mai! Rintei lah inthlahrung dâkin a awm a. Puipuii bulah chuan, “Rintei hi kawm hlim ve deuh ula, a inthlahrun hmel si,” ka ti a. Sangpuii chuan a nau bulah chuan, “Mam, i duh ve em?” a ti a.

 

Rintei chuan Puipuii chu en pahin, “I in ve em ni?”

 

Puipuii chu a lo nui mai a. Puipuii chu ka va mitsir zeuh a, zaizirin in ve angin awm rawh ka ti a, a lo man thiam khawp mai. Puipuii chuan aw tih nan a lu a bu nghat a, Rintei pawh chuan beer chu a in ve ta bawrh bawrh a. Kan boruak pawh a nuam ṭan ta khawp mai.

 

Zanriah ei hma deuhin Puipuii chuan, “Duat, tlem te in ve ila? Sangpuii hian can nga lai a rawn keng a, pahnih chiah an la in a. ‘Zu tak tak pawh a ni lo, a ho lutuk! Lo in ve r’u’ a ti tlut tlut a,” tiin a rawn sawi siam siam a. “Mahse, i phal loh chuan ka tilui lo a nia,” a tih chhunzawm zat a.

 

“Han inpui la; mahse, in tam lo la. In tam deuh chuan a ruih ve theih tho a nia,” ka ti a.

 

“I in ve dawn lo em ni?”

 

“Nizanah ka intiam tawh”.

 

“A nih chuan ka in duh bik lo,” a ti a.

 

“A ho lutuk. I ṭhiante’n nuam an ti lo ang. An unau chauhin an awm lehnghal,” ka ti a.

 

“‘Nih min hau suh aw?”

 

“Hau lo ve! Hei, rawng ka bawl zo ṭep a nia. Lo va titipui la. Nakinah kei pawh ka rawn phei ang. Chawhmeh vil lawk a ngai sia,” ka ti a. Puipuii chuan ka biangah mi rawn chuk zeuh a. ‘Leh lawk’ tih pahin ka hmuiah a rawn fawp leh a, a ṭhiante bulah chuan a va kal leh ta a.

 

An in ṭhang vak lo ni ngei tur a ni, ka rin aiin daihin an nawi hlawm a. Chaw pawh mumalin an ei thei lo. Zan lamah chuan an inluak chhawk a, ka veng tlaivar deuh thaw lehnghal. Hmeichhe rui chhe bulah hi chuan tisa châkna pawh a chhuak thei lo hi a ni ber.

 

Zing khawhar hnuah chuan an rawn tho sap sap a. Chhun lama tih tur nei vek an nih avangin chaw pawh ei tawh lem lo chuan taxi ka kohsak a, an haw hlawm ta a.

 

An han haw diak mai chu a reh hian a reh ruih mai a. Message ka dawng mawlh mawlh reng a. Ngaihdam dilna leh an inthiam loh thu an rawn sawi nak nak hlawm a. A hlimawm phian zawk lehnghal a. Tih tur em em ka neih hran loh avang chuan in bul vel ka tifai thuak thuak a. Ka zawh fel meuh chuan chawhnnu dar khat a lo ri der tawh a.

 

Ka inbual fai zawh hnu chuan room-ah chuan computer ka en kual mai mai a. Chutih lai tak chuan ka rilruah thil dang a rawn lut thut a. Ka nu room lamah chuan ka phei nghal a. Almirah chu ka hawng a. Pawisa tam tham tak lo awm chu ka chhiar melh melh a. A vaiin nuaih 10 lai a lo nia! Mak ka ti hle. Engtianga a neih nge ni ang tiin ka ngaihtuah nasa mai.

 

Lehkha pawh a awm tak e tiin, lehkha chu ka zawng leh nghal vat a. Lehkhathawnah chuan hetiang hian a lo inziak a.

 

“Ka fapa, ka neih chhun Zonunmawia (Bawiha),

 

He lehkha hi i chhiar hunah meuh chuan he khawvelah hian ka awm tawh kher lo maithei. Ka ngaihtuah ringawt pawh hian ka lung a chhe tak zet a ni!

 

Bawiha, i pa’n min boralsanna pawh kum 20 dawn a lo ta reng mai. I pa kha ka ngai ṭhin lutuk. Ani khan min la dampui ni sela chuan hetianga mal ngawih ngawiha i awm bik hi ka ring lo. I pa kha pa ṭawng tam lo tak mai a ni a, mi dang pawi a sawi ngai meuh lo. I pain min dampui chhung khan vawi khat mah min hau ngai lo va. Kan theih ang angin kan ingaihsak tawn a, reithei te mah ni ila, kan phak tawkah chuan kan hlim ve hle ṭhin. Kan inhmangaihin tu dang mah hi kan ngai bik lo. I lo pian phei kha chuan kan hlimzia hi kan sawi chhuak thiam lo a ni ber.

 

Bawiha, he ka thu sawi tur ka sawi avang hian i rilru ka tina a nih pawhin thu dik tak i hriat ve ngei ka duh vang a ni tih mih hriatsak la ka duh a ni. Zirna lamah thiamna ka nei lo va. Chuvang chuan, i zirna pawh a theih ang angin ka pui hram hram che a ni tih pawh hi min hriat telsak hram dawn nia aw.

 

Nu leh pa bula seilian ka ni lo va. Ka pu te bulah awmin school ka kal ṭhin a; mahse, i pa nen hian kan intawng a, kan induhin kan inhmangaih ve em em a. Pawl sawm ka pass hlim khan i pa nen hian kan chesual a, nau ka lo pai ta a. I pa chuan a nu leh pa te bulah a sawi a; mahse, kan la naupan em avangin min pawm thei lo va. I pa hi police-ah hian kum hnih a service ve chauh a la ni.

 

Chutia i pu te’n min pawm theih tak si lovah chuan, “Inru mai ang, ka ṭhianpa te kan fin rih ang a. In luah tur kan zawng chawp mai dawn nia,” tiin thutlukna a siam ta a. Hemi ṭuma ka hlimzia kha! Ka ngaihtuah let pawh hian chang pawh hian ka la hlim veng veng thei.

 

Bawiha, sawi tur a va han tam tak em! Mahse, eng ber nge ka sawi ang tih reng ka hre lo! Engtin nge tunah hian hun i hman mek tih lah ka hre der si lo. Ka ngai lutuk che asin ka fapa, kuah vawng vawng chea nufaa han infiam ve te hi ka chak ṭhin lutuk, vawi tam tak ka suangtuah ṭhin. Mahse, hmuhsit i tawh loh nan i thiamna ka duh bawk si a. Hetianga kan awm hi a ngai ta si a ni.

 

Bawiha, min ngaidam hram ang che aw. Tunah hian thisen cancer ka ni a, inenkawlna tur ka nei si lo va, i school kalna tur a lo ngai reng bawk nen, a theih ang angin sum thawh chhuah dan ka zawn a ngai bawk si. Doctor te’n ka inenkawl vat chuan ka natna hi a la dam theih tur thu min hrilh a; mahse, sum leh pai kan neih miau loh avangin han tih vak ngaihna ka hre si lo. Ka chhungte ka pun ngam lo va, i pa chhungte lah ka pun ngam hek lo.

 

Bawiha, ka taksa a na em mai, ka ziak hlei thei lo, ka hnar a rawn thi leh tawh a. Nakinah remchangah ka chhunzawm leh mai dawn nia. Tuna he lehkha ka dahnaah hian lehkha dang a awm mai loh chuan thingremah emaw almirah hnung lam bag-ah emaw i en mai dawn nia. Ka chau rih em mai. Bawiha, ka hmangaih che.” tiin, he thuziak tawi te hi a lo awm a.

 

Ka ngaihtuahna chu a kal ding hle mai a. “Nu, i va’n a tak em! Nunna hi a hlu asin. Ka nu,” tiin ka mittui chu a rawn far nghal ṭuk ṭuk a. Ka thinlung chu chemtea chhun ang mai hian a nat hian a na ngawih ngawih mai a ni. Uar tak chuan ka ṭap hawm hawm a. “Ka nu, engati nge tunah ka hriat ve chauh theih a, hetiang tur hi a ni lo asin!” ka ti a.

 

Ka insiam sawk sawk a. Ka nu thlan lamah chuan ka tlan phei nghal a. Ka nu thlan ka va thlen chuan khua a thim thet thet tawh a. A thlan ka thlen chuan ka bawk hnawp a, uar takin ka ṭap ta hawm hawm mai a, ka nu chu ka au tuar tuar a. Mahse, chhanna reng a awm si lo.

 

“Nu, engati nge hetiang hian i tih a! A ni thei lo. Khawingaih takin lo kir leh hram rawh, keima’n ka enkawl dawn che alawm,” tiin ka au vak vak a. Mittui nen chuan ka nu thlan chhinchhiahna kross inphun chu ka kuah a. Thlasik boruak vawt tak chuan ka taksa pawh chu engtik laiin nge min man ka hre lo. Ka nu thlan chungah chuan nikhaw hre lo chuan ka lo awm reng chu niin!

 

Ka harh chhuah leh meuh chuan khumah hian ka lo mu a. Pitar pakhat hian, “Bawiha, i rawn harh chhuak tawh maw? I ril a ṭam em? Eng nge i duh?” tiin min min lo zawt var a. Tu nge a nih tih reng ka hre ngai hauh lo. Mak ti takin chu pitar chu ka en ha reng a. “Bawiha, nizan khan thlanmualah thichhawngin an hmu che a. Inah hian an rawn pawm chho che alawm. Tunah hian Muthi-ah i awm mek,” a ti a. Ka harh kawk a. Thawh tuma ka indawm kan dawn lai tak hian pa pakhat hi thisen chaw keng chungin a rawn lut a. “I taksa a chak lo em mai drip hi khai phawt ila, i harh kawk mai ang,” a rawn ti a. Ṭawng ngaihna vak pawh ka hre lo.

 

“Ka pu, ka ṭha alawm. In lamah ka...” ka tih mek laiin, “Hei tal hi kan khai zawh phawt loh chuan, kan lei laklawh tawh,” a rawn tih tak tlat avang chuan ṭan vak ngaihna awmin ka hre ta lo va.

=============

Bung 9-na:

=============

Chawhnu tlangher a nih meuh chuan ka taksa pawh tlemin a lo chak leh deuh tawh bawk a, in lamah ka haw ta a. Ka thlen veleh ka inbual a, ka inbual zawh hnu chuan room-ah laptop ka en mai mai a. Ka nu leh pa thlalak hlui te, ka nun nena kan thlalak dun tam vak lo te chu ka en nawn tluk tluk a.

 

Chutih lai chuan ka ngaihtuahna chu khawvel danga cheng turin her danglam a ni mek a, suangtuahna ramah chuan ka thlawk ta delh delh a.

 

Ka ṭhian neih chhun leh ka kianga awm reng chu ka suangtuahna hi a ni deuh tawp mai. Ka harsatna leh manganna te chu chinfel a ni dawn lo tih hre reng chungin, chu ka suangtuahna khawvelah chuan ka thlen mawlh mawlh a. Ani chuan ka natna leh ka manganna te chu min hriat thiampui emaw tih turin a lo dawng sawng mawlh mawlh a. Boruaka thamral leh mai mai tur mah ni sela, ka rilru dik tak ka thlen ngamna awm chhun chu ka suangtuahna khawvel chu a ni tawh mai. Ka khawvel hi a va’n zim bik tak em!

 

Ka khabea ka mittui rawn luang thla ngiai ngiai chuan min tiharh zawk a. Khua pawh chu a lo thim fel leh der tawh mai.

 

“Eng nge tih tur ka neih, eng nge hma chhawp ka neih?” tiin ka inzawt neuh neuh a, laptop chu ka han hmet eng a, ka nuin Millenium Centre kawta thla a lak, a nuih sen senna chu a rawn lang hlawl mai a. Ka en a, ka en nawn leh ṭhin. “Ka nu,” tiin ka phun sep sep a. “Nu eng emaw tal sawi rawh,” tiin ka au lawm lawm a. Mahse, a reh hian a reh tlawk tlawk mai a ni.

 

Thil eng emaw ka hre chhuak zawk a. Ka nu room lamah chuan ka tlan lut nghal a, a lehkha min hnutchhiah chu ka hai kual a. Ka chhiar tawh ho bak eng mah ka hmuh belh lem lo. A tawpah chuan ka nu khum piah deuha thingrem chuan ka mit a la ta zar mai a. Ka va pan hnai a, tala te reuh te hian a lo inkalh a, chabi chu ka zawng nghal a. Ka hmuh mai tak loh avangin tuboh-in ka chhu chhe ta ringawt a.

 

Ka nu leh pa inneih thlalak, A4 size frame, chu a lo let bal a, ka pa thawmhnaw tlem thleh fel thlap leh ka nu thawmhnaw ṭhenkhat, uluk taka thleh tih hriat tak mai, chu a lo inrem ṭham a. Dim takin ka hai kual zel a. Thingrem mawngah chuan file pakhat, polythene-a intuam, chu ka zuk dap fuh ta a. Rang takin ka phawrh nghal a, file chu ka hawng zung zung a. Lehkha ṭhenkhat chu LSC leh Land Revenue pektna tih vel a ni a, a hnuai lamah chuan kutziak mawi taka ziak, phek thum lai awmna chu ka hmu fuh ta hlauh a. “Hei ngei hi a nih hi,” tiin ka phun sap a. Ka room lamah chuan ka keng chho ta a.

 

Ka nu lehkha min hnutchhiahah chuan hetiang hian a lo in ziak a:

 

“Ka fapa, he lehkha hi i hmuh hunah meuh chuan he khawvelah hian ka awm ve tawh lo mai thei, i tana ka lehkha ziak ṭhenkhat chu i chhiar tawh mai thei a, i la chhriar lo a nih chuan ka room almirah chhungah khan ka hnutchhiah che aw.

 

Bawiha, i hnenah hian sawi tur ka va han ngah tak em! Mahse, hmaichhanah erawh chuan ka sawi ngam bawk si lo. Bawiha, khawngaih takin min ngaidam hram dawn nia aw...” tiin bul chu a rawn ṭan te te a.

 

“Ka fapa, ‘Ka nu’ tia i koh ve ṭhin hian nu nih a tling zo lo hle a ni. Engtiang pawhin min dem mah la, thiamthu sawi tur reng reng ka nei lo! Bawiha, min ngaidam nawn mawlh mawlh ang che aw. Sawi ka va han huphurh tak em! Mahse, engkim hre ve la ka duh a ni.

 

Ka fapa duh tak, kum 6 liam ta khan, nang chu hostel-ah i awm daih kha, hostel fee pek a hun tawh si, pek tur ka nei bawk si lo. Thil eng emaw han hralh mai tur lah ka hre si lo va, han pûk tur leh han ban mai tur lah ka hre bawk si lo. Hostel fee lah chu thla hnih fee kan bat tawh avangin Rs 5,000 lai pek a ngai bawk si. Ka kutah Rs 800 chiah ka kawl bawk si, tih ngaihna hre lovin ka buai hle a.

 

Vanglaini chanchinbuah hian awmpui tur duh, lâng pawhin a theih thu an rawn chhuah hi ka hmu a, ka phone nghal a. “Rawn kal phawt la, kan sawi leh dawn nia,” an ti a. Chaw ei kham chuan inhlawhna tur lam pan chuan ka kal ta nghal a.

 

An in ka’n thleng chu, in ropui leh lian tak mai, chhawng sarih laia sang hi a lo ni a. Ka lut mai ngam lo va, pawn aṭang chuan ka phone ta a. Gate bulah chuan nu pakhat hian lut turin mi rawn au va. Ka va luh chuan in chhung engkim mai chu a fel fai vek bawk si a, eng ber nge ka tih ang ti rilru neuh neuh pah chuan ka hawi kual relh relh a. Hetiang taka in lian leh ropuiah hian ka la luh ngai loh avangin ka zam tak zet a ni.

 

Sitting room-ah chuan pa sa ṭha nelh nawlh, kum 60 mi tur vel, leh nu valai tak, kum 50 mi bawr vel tur, chu an lo ṭhu a. An bul ka va thlen chuan min lo lawm thiam hle a, min rawn hruaitu chuan min chhuahsan leh nghal a. Ka hmel an han hmuh chuan, “Ṭhiannu, pasal i nei em?” tiin min zawt a. Kei chuan, “Nei tawh e; mahse, min boralsan tawh a,” ka ti a. Kan dinhmun tlangpui chu min zawh zel takah chuan ka hrilh zel a.

 

Eng emaw chen kan titi hnu chuan an nu zawk chu hna kal tur chuan a chhuak a, an pa ber nen chuan kan awm ta a. Chawngkaw chanchin leh eng eng emaw kan sawi hnu chuan tih tur te ka zawt a.

 

“Han tih vak tur pawh a awm rih lo. In nghak tur hi kan awm lo fo ṭhin a. In han chhuahsan vek aiah tiin in nghak tur i ni ber e. Chhawngkaw member angin i awm ang a. A ṭul chuan han chet nawk nawk chang te pawh a awm ve ang,” a ti a. “Ni e, tehreng mai, min tir bawrh bawrh rawh u,” ka ti a.

 

In neitupa hi Pu Zuala a ni a, contractor niin an khawsa thei hle. Chutia Pu nen chuaha kan awm takah chuan min titipui reng a. Chumi hnuah an in chhung te chu min fan kualpui a. Room nuam tak tak leh zau tak tak an ni hlawm a. Engkim mai chu a felfai vek emaw tih mai tur a ni hlawm.

 

Karkhat chhung lânga ka kal hnu chuan riak ve mai turin min ti a. In lam ngaihtuahawm lutuk a ni lo bawk nen, a remchan dan angin ka riak ve nghal mai ṭhin. Kar thum ka thawh hnu phei chuan kan inpawhin kan inngamtlak tawh hle a. Pi ber, Pi Chhuangi chu phai lamah trainning turin a zin dawn a. An fate chu phai lama awm vek an ni bawk a, ei rawng bawltu a hran awm tho mah se, lo pui ṭhin turin min ti a. Rawngbawl chhung bak chu a awm ngai chuang lem lo va.

 

Chutia Pi ber a zin takah chuan Pu Zuala nen chauh chuan kan awm ta a. Zan rei tak tak thleng kan titi a, kan chhungkaw chanchin leh kan harsatna te min zawt a. Ani pawh chuan a harsatna leh a thil tih ṭhin te chu min hrilh ve bawk a. An nupa nun thlenga harsatna an tawh dan te chu min hrilh ta zel a.

 

Zan khat chu, Pu Zuala chu an nu nen rei fe an inbiak hnu chuan sitting room-ah ṭhuin kan titi leh a. Eng emaw chen kan titi luam hnu chuan, inthiam loh hmel tak hian, “Bawihi, i harsatna ka hria a, kei paw’n ka harsatna ka hrilh ta che a. Pasal neih leh pawh i rilruk lem lo bawk a. Inrem siamna neih i duh em?” a rawn tichhuak ta hlawl mai a.

 

“Eng inremsiamna maw?” tiin ka lo zawt let hâ a!

 

A inthiam leh chiah lo na a, tu mah dang an awm loh avangin sawi tlang erawh a tum tho tih hriat tak hian, “Tlang takin ka hrilh ang che. Mahse, thuruk tawpkhawk a nih dawn avangin i duh lo a nih pawhin ka ti lui chuang lo va. Mahse, eng thutlukna pawh siam la, min zêppui erawh a ngai dawn a nia,” a ti leh te te phawt a.

 

Chutah, “Bawihi, i duhawmin i hmelṭha ka ti tak zet a, ka mamawh pawh min phuhrûk dawn hlein ka hria a ni. Vawi tam tak ka ngaihtuah che a, ka hisap fo che a. Nupa nun min hmanpui ṭhin la, sum tak tak ka pe ang che a, i intundinna tur khawpin ka ṭanpui ang che,” a rawn ti ta hlawl mai.

 

Ka ngaihtuahna chu a bing mup a, rapthlak ka ti hle bawk; mahse, kan dinhmun ka ngaihtuah chuan duh thlang thei dinhmunah pawh kan ding chuang emaw ni le ka ti vawng vawng a. Rilru han siam dan mai ka thiam lo va.

 

Pu Zuala bawk chuan, “Zaninah lo ngaihtuah la, naktukah chhanna min pek ka beisei ang. I pawm theih dawn phawt chuan cheng sing nga ka pe nghal ang che a. Vawi khat kan mut dun hunah nuai khat ka pe leh ang che,” a rawn ti ta tawp a.

 

Sing nga! Nuai khat!

 

Ka ngaihtuahna chu a vak kual ta ruai ruai mai. Mak ka ti a, rilru mumal pawh ka pu thei meuh lo. Ka thin chu a phu dup dup mai a.

 

“Bawihi, i dinhmun siamsak che ka duh a, chumi piah lamah chuan ka mamawh min tihsak ve ka duh vang a ni pakhat bawk. A thlawna pek ngawt che chu nang paw’n nuam i ti kher lo mai thei a. Kei lahin a tawng a puia mut dun ka duh bik chuang lo bawk a. A ṭul tawpkhawk, ṭuah tawpkhawk, loh theih loh tawpkhawk a nih hunah chiah kan mu dun ang a. Nawhchizuar ang hiala i inngaih loh nan, kan mut dun apiangin sing nga i hlawh ziah ang. Mahse, hei hi kan pahnih inkar chauh atan ni rawh se. Naktuk lamah i rilru min hrilh dawn nia,” tiin, mu turin room lamah min luhsan ta a.

 

Vawi khat mut dunah sing nga! Sing nga!

 

A tukah chuan nileng deuh thawin kan inbe tam lo khawp mai. Ka rilru pawh a mumal hlei thei lo. Zan a lo thlen chuan ka thutlukna chu min zawt ta a. Ka la chhang mai thei lo.

 

“Bawihi, zak reng reng suh! Ka hmuh khawloh vang che a ni lo, nu ṭha tak i ni tih pawh ka hria. Mahse, inpuih tawn ka duh vang a ni,” tiin, zanga note clip hnih hi a rawn phawrh a, “Ka duh dana thutlukna i siam chuan cheng nuaih khat hi ka pe nghal ang che,” a ti a.

 

Sum kan mamawhna a nasa mai si a, ngaihtuahna a buaiin rilru thianghlim put a va han har tak em!

 

Darkar tam ka inngaihtuah hnuin, chumi zan chuan, ka dam chhunga a vawi khatna atan cheng nuai khat ka nei ve ta a.

 

Bawiha, ka rawn ngaihtuah veng veng che a. Ka thutlukna siam hian i dam chhungin ser a pe dawn che tih hre reng chungin, duh tlang thei lo dinhmun aṭang hian duh ka thlan a ngai tlat si a. Min dem a nih pawhin mak ka ti hran lo ang. I tana nu ṭha leh fel nih ka tumna kawng hi a dangdai bik em a tin ni!

 

Bawiha, ngaihdam phu lo hi min ngaidam ngai lo mah la ka dem ngai lo ang che. I nu ka nihna dinhmun thleng hian min paih bosak mah la, kei chuan ka dem hauh lo ang che. Dam chhunga Nawhchizuar Fapa i ni mai tur hi ka ngaihtuah apiang hian ka na veng veng ṭhin.

 

Sum lamah buaina nei map lo an ni bawk a, Pu Zuala chuan a duh zawng tih nan chuan a ui lo khawp a. Hetianga ka nun ka hman chhoh tak avang hian, sual lutuka inngaih bik lohna leh pawisak neih lohna chuan min hneh ta zel a.

 

Thla hnih a liam hnu chuan, ‘kan pahnih inkar thuruk thawpkhawk ni rawh se’ titu zawk Pu Zuala chuan a ṭhian hnai pahnih bulah min lo zuar chhawng ve leh a, ka khawvel chu a chhe zawngin a her dang lam belh ta zel a. Ka dai loh tur ka lo dai palh avang chuan ka pil thuk tulh tulh tawh mai a ni.

 

Sawi tawh angin sex hman (Awi! A ṭawngkam ringawt pawh hi ka hmang zak!) an mamawh tam lo va, min dawrtute hi mi pathum lai an ni nachungin thla khatah vawi khat mah sex hman loh chang ka nei fo; mahse, vawi khat mut dunah sing nga zel min pe vek thung.

 

Ka theih ang angin ka inkhawl chho ve zel a. Nawhchizuar pangngai anga zan tin mipa hrang hrang kawp ka ni lo na a, mahin inthiam lohna lian tak erawh ka nei reng tho va. He khawvela ka awm ve tawh loh hnu pawha i nawmsakna tur ka ngaihtuah em vang a ni a, chu chuan khawvel eng min hmuh ngamtir ve hram hram a ni e. Thisen cancer ka ni a, rei tak ka dam tawh dawn lo tih hre reng chungin i ngaihdam tlak loh nu ka lo ni ta a nih hi.

 

Bawiha, in hmun ka duh ve zia hriain, ka ṭhian zinga pakhat chuan Falkland-a a ram chu a man chanve pawh tling lovin min khulhtir a, LSC pawh i hming veka tih a ni a, ka thingremah khan a document pawimawh chu a awm vek ang.

 

Bawiha, sawi tur ka va’n ngah tak em! Mahse, ka chau tak zet, tunah hian ka bulah awmin ka fapa tia i chala fawha kuah vawng vawng che ka châk lutuk! Mahse, he nu tenawm tak hi i tan kuah tlak a ni tawh si lo. Bawiha, i ngaihdam tawh ngai loh tur hian ngaihdam erawh ka dil tho ang che. Min ngaidam rawh aw.

 

Bawiha, chuan, ka lo sawi hmaih ṭêp! I pa khan a dam lai khan insurance a lo ti hman hlauh a. Chu chu claim mai lovin, ka theih ang angin ka pek chhunzawm a. Kumin kum tawp lam hian a mature dawn a, lehkha pawimawh kengin insurance office lamah i buaipui dawn nia. Kumin hi ka daih ka inring tawh lo va, ka lehkha hnutchhiah che hi i hmuh vat ka beisei. Kei pawhin insurance ka ti a, chu pawh chu nangma’n i lo claim dawn nia. Lehkha pawimawh tur ang chu thingremah khan a awm vek ang.

 

Bawiha, sawi tur ka va han ngah tak em! Mahse, sawi ṭeuh nan hun ka nei si lo. Ka fapa, ka va han ngai tak che em!

 

Tunah chuan ka chau tawh em mai, duh tawk rih phawt ang aw. Hun ka neih chuan remchangah ka ziah chhunzawm mai dawn nia...” tiin, thisen hruk fai tumna hlimthla ni àwm tak chuan paper mawng lam chu a sen deuh nian a.

 

Ka nu lehkha min hnuhchhiah ka chhiar zawh chuan ka ṭhu sawp nuaih a, ngaihtuahna mumal pawh ka nei lo. Ka thin a rim nge, ka lawm pawh ka hre thiam lo. Ngaihtuahna ka nei lo hi a ni ber mai.

 

Keimah vangin hetiang dinhmunah hian a ding a, han dem viau dawnin ka dem theih a niin ka hre lo va. Thil ṭha leh kawng dik erawh a ni hauh lo tih chu ka hre thiam ve reng; mahse, ka nu, ka neih chhun kha a nih miau avangin ka haw phal lo a ni ber mai. Haw mah ila, ka hauh phakah a awm tawh lo va. Kir leh tawh ngai lo turin vaivuta chhilh hnan a ni tawh.

 

Ka biangah chuan ka mittui chu a far thla fap fap a. Lungchhe tak chuan mahni chuahin ka ṭap ta hawm hawm a.

 

Khawvelah hian hlimna dik tak hi eng nge ni a, eng nge hlimna awmzia chu? Ka neih chhun ka chân a, ka neih chhun te pawh chu ka tan natna a ni leh zel si. Engati nge hetiang dinhmunah hian ka din bik le? Ka lo dai dik tawk loh vang han ti dawn ila, thianghlim taka ka awm lai pawh khan hetiang boruak hi a lo inṭan daih tawh si. Ka innghahna leh ka khawvel chu tih chhiat mek a ni a, a kaw tawp thleng mai dawn te hian ka inhre rum rum mai. Ka pa ti-a koh tur te, ka nu ti-a koh tur te ka nei ve tawh lo. Unau pianpui ka nei hek lo. Hei hi ka kawng tur renga ruat a ni em ni? Zawhna tam tak ka inzawt mawlh mawlh a. Chhanna erawh ka hmu thei si lo.

 

Zan dar 8:30 a ni a, ṭhutthlenga mut zal mai mai pah chuan LPS pro- fight live chu ka en a. Chutia ka en lai mek chuan ka phone chu a rawn ri ral ral a. Ka’n en vat a, Puipuii a lo ni a.

 

“Duat, eng nge i tih a? Tunlai chu kan inbe khât lutuk a, ka ngai tawh lutuk che. I ṭha em?” a rawn ti nghal mawlh mawlh a.

 

“Umm, ka ṭha alawm. Kei pawhin ka ngai che,” ka’n ti liam ve puat a.

 

Dik tak chuan ka rilru tak tak chu a ni hauh lo. Ngaihtuahna mumal ka nei thei lo va, mi tumah hi ka rilruah an awm tak tak lo a ni ber. Khawhar laia ka inhnemna te, chhungkua ti-a ka sawi tur te chuan khawvel dangah min awmsan tawh a. Ka inngaihtuah a, mahni ka inkhawngaih chawp a. Eng mah ka ti thei lo hi a ni ber mai.

 

Puipuii vek chuan, “Ka ngai tak zet che aw! Tunlai chu kan buai ve deuh ṭhin bawk sia, kei pawhin ka rawn be tam hman lo che a ni. Ka tihpalh lutuk aw,” a rawn ti leh mawlh mawlh a.

 

Ka chhan ve hma hauh chuan, “Duat, ihh... thil dang daih,”a rawn ti chuai raih a.

 

“Eng thil dang maw?” tiin ka lo chhawn vat a.

 

“Ihh, i phal loh chuan ka ti lui chuang lo va. Biakengi kha i la hria em, ka ṭhiannu kha?”

 

“Umm, hria e”.

 

“Ihh, Shillong aṭangin a rawn chho va. A nu leh pa an inṭhen a, han pan zawk tur a hre mai lo va. Hotel-ah tlen a tum a. Mahse, pawisa a nei lo ve sia, ka khawngaih deuh a. Zanin chiah i inah khan i lo riahtir ve mai dawn em ni?”  a ti a.

 

“A va’n zia lo ve. Engati nge a nu leh pa chu an inṭhen reng reng a?”

 

“Ka hre bik lo, ka la zawt chiang bik lo va. Tunah Zarkawtah a awm mek a. ‘Ka lo dilsak ang che a, a rem chuan ka rawn hrilh leh ang che’ ka tia. Ka rawn bia che a nih hi,” a rawn ti leh a.

 

“Aaa, rem lohna chhan tur a awm hlei nem, nang berin i tih te chuan,” ka ti a.

 

“A number ka lo pe ang che a, i han hruai lawk mai dawn nia, taxi fare a to thei si. Chu bakah, amah chauh a ni bawk sia, ka ngaihtuah ve deuh a,” a tih zawm zat a.

 

“Aw le, ka han hruai dawn nia,” ka ti a.

 

“Ka’n hrilh lawk ang a, chuan han phone lawk ve hrim hrim rawh aw,” tiin phone chu a dah ta a.

 

Biakengi chuan Zarkawt traffic point bulah chuan min lo nghak a, min hmu chu a thaw ve huai hian ka hria, a lo mangang ru ve hle a ni ang. Vawi khat kan inhmuh bak kha kan la inhmu leh lem lo va; mahse, kan inbiak ve fo avangin ka innel ve phian.

 

Puipuii aiin a sang zawk a, a ngo zawk bawk; mahse, tlemin a cher zawk hret a. Khal pangngai ve tak chu a ni tho. A hnutebu lian lo te, pawng al mai chuan mit a la phian bawk. A sexy zawk mah mah hian ka hre ṭhin. Hnute lian hi chuan mit chu a la ngei a; mahse, lian vak lo, kawh deuh lah, mar deuh pang hian ngaihtuahna hur a ko chhuak hma zawk hian ka hre deuh tlat.

 

In kan thlen chuan a ei tur te siamsakin, chawhmeh mumal ka lo siam loh avangin artui ka kansak nawk nawk a. Puipuii nen chuan phone-in an lo inbia a, an nui dun ar ar a.

 

Chutah, Biakengi chuan, “U Zonun, kha i Bawihtei’n a be duh che,” tiin phone chu mi rawn pe a.

 

“Duat, a hrehawm lo ang tiraw?”

 

“Hrehawm lo ve,” ka ti sam et a.

 

“Bungrua a rawn thleng dawn a. Zanah ka rawn be hman lo che a nih chuan zingah hma deuhin ka lo bia ang che. Tunlai chu kan buai lutuk a, inenkawl ṭha rawh aw. Ka hmangaih che,” a rawn ti sap a.

 

“Kei paw’n ka hmangaih che alawm,” ka ti thawp ve sat a.

 

Biakengi chuan kan ṭawng chu a lo hre phak chu niin, a rawn ner nawng nawng a, lei min chhuah khum vel a. Eng mah phei chu a sawi chhuak lem hlei lo va.

 

Puipuii bawk chuan, “Duat, duh tawk rih mai ang aw, Biakengi kha ṭha deuh khan lo mikhual lawk mai la, naktukah chuan an chhungte bulah pawh kaltir dan a awm mai ang. Zana han tih chung chung chu hmeichhia te a lo ni bawk nen, a buaithlak em mai,” a rawn ti leh duah a.

 

“Aw le. Ni e, hrehawm a ti hman em lo ang chu,” tiin phone chu kan titawp ta a.

 

Biakengi’n chaw a ei kham hnu chuan an chhungkaw chanchin te, a nu leh pa te inṭhen chhan te chu ka zawt mai mai a. Amah pawhin chiang takin a lo la hre bik lo va, “Mi rawn phone a, rawn haw phawt la an ti tlat a, engmah chiang takin ka hre bik lo,” a ti a. Mahse, mi harhvang tih takah a lak nat hmel lem loh. Nge ni a, hlim luih a tum hram hram zawk pawh ka hre thiam bik chiah lo. Mahse, a hrehawm duh dan tur ka ngaihtuah a, keimahah ka inchan chuan hlim luih a harsa hian ka ring.

 

Eng emaw chan kan titi hnu chuan inbual turin a insiam a, “Ka nu room lamah hian i mu duh mai em?” ka ti a. A ngawi deuh vang vang a, “Ṭhuttlengah ka mu mai ang,” a ti a.

 

“A hrehawm dawn asin!”

 

“Hrehawm lo ang, ka mu ṭhang alawm,” a ti a.

 

“Ummm, inbual phawt mai teh,” ka ti a. Inbual tur chuan a lut ta a.

 

Ka room-ah chuan woofer-ah ring vak lo hian Smokie ho hla, Mexican Girl ka lo ngaithla a. Chutia ka awm lai chuan Biakengi chu a hnutebu chunga towel bih chung chuan a rawn lut a, a mal chanve vel lang chu hmuh a nuam kher mai. Mahse, bialnu te ṭhian han hmuh taih tum ngawt chu ṭha ka ti lo va. Ka ngaihsak duh lem lo na a, ka mit sir chuan ka melh leh zawk ṭhin.

 

Ka piah deuhah chuan a inhru mawlh mawlh a, ka hla play chu a sakpui rat rat a. Boruak a vawh tawh thu te chu a sawi pah nawk nawk bawk a. T-shirt a ha a, a hnuiah bra a hren àwm ka hre miah lo. Ngaihsak lo angin awm mah ila, ka mit sir ru reng ka tih kha. Pyjama kekawr thawl lam deuh a ha bawk.

 

A inthlak zawh chuan ka bulah chuan rawn ṭhu pheiin a ti ti siam siam a. “Mizoram chu boruak a vawt tawh khawp mai. A fresh bik bawk si,” a ti a.

 

“Nia, kan ram nge nge, a boruak hi a nuam teh a nia! Kawr lum te i duh em? I hak duh chuan...” tih pahin, ka thawmhnaw bawm lam chu ka kawk a.

 

“A ngai lem lo, in chhungah chuan a vawh vak loh hi. Beer lem sek tur awm sela, tui deuha muthilh bawrh bawrh a châkawm,” a rawn ti reuh a.

 

I hi le! A fuh chho dawn e!

 

“Teh tlat chuan! I in ṭhin em ni?”

 

“In ve zeuh zeuh e, beer hi chu a tui ve reuh em alawm!”

 

“A lakna hnaiteah chuan ka hria asin, ka va lak dawn che em ni?” ka ti a

.

“Naa, zan a rei tawh em hi, keimahin ka awm ngam lo,” a ti a.

 

“I rawn kal ve anga a ni mai alawm. Minute 15 tlan vel bak a ni lo,” ka ti a.

 

A insiam sawk sawk a. Beer chu ka va lampui a, can li kan lei a. Inah chuan titi pahin kan in dun ta a. Zu pangngai chu ka in duh tawh lo va, beer erawh hi chu pawi lo turah ka ngai a, ka in ve leh ngawt chu a nia.

 

Biakengi chuan rin aiin a lo in thei daih a, can khat ka in chhungin can hnih a lo in zo hman a. “Pakhat hi chu kan inṭawm dawn nia,” ka tia, a nui seih a. “In rawh, kei chu ka duh tawk,” a ti a.

 

“I la kham loh hmel em kha! Kei chu ka in tam ngai hlei nem,” tiin ka pe a.

 

“A nih, a zatve hi ka in ang a, a bak i in ve dawn nia,” tiin a tlak nghal pap pap a. Mi rawn en a, a nui seih a. A va’n duhawm tak! A meng deuh siar siar a, “I va’n fel tak! Nang i lo awm remchang hlauh a,” tiin min fak luam a.

 

“Hla play leh la, lâm ang,” a tih chhunzawm nghal zat a.

 

“Naaa! Ka lâm thiam lo, ka lâm ngai lo,” ka ti a.

 

“A ho lutuk, thiam a ngai lo. Puipuii te nen pawh kan lâm ṭhin alawm”.

 

“Lâm la, ka lo en ang che,” ka ti a.

 

“Mahni chuah te chuan ka zak ve alawm aahh! Min lo lampui rawh,” a ti tlat a.

 

Tu mah an awm lo bawka tiin ka han ding ve ta hluai a, ka zam viau tho mai. A lo kai ve deuh bawk nen, ka darah rawn vuanin, “Lâm dun ang. Dik tak chuan ka ta tur i nia, kan inhmuh tirh khan ka duh hmasa che a; mahse, Puipuii a rawn haw hmasa ta sia, min neih khalh che alawm. Mahse, Puipuii hi chu ka tluk lo ve hrim hrim,” tiin, lungawi lo ni chiah lo hian a sawi kual vel ṭan a.

 

“Ṭhian kan ni tho alawm,” ka ti a.

 

“Ṭhian nih ngawt chu a tawk lo alawm. Ka ṭhiannu hi ka lawmpui lutuk; mahse, ka thik ṭhin khawp mai. Ka rui miah lo a nia aw, ka rilru tak tak a nih chu ka sawi,” a la ti ta deuh deuh.

 

A inngaihtuah lungpuam tak tak hmain tiin ka kuah hnai nawk a. Ka fawp ta ngawt a!

=============

Bung 10-na:

=============

Biakengi pawh chuan min lo chhang let rang kher mai! Kan inkeih nghat tawn tawn a, nghet takin kan inkuah a.

 

“Zanin chu ka ta i nih hi aw. Puipuii ngaihtuah hlek suh ang che,” ti mawlh mawlh chung chuan min kuah nghet sauh sauh va. Beer hna thawh vangin taksa a lo lum deuh bawk nen, kan duhthawh dun kher mai. A hnute lian vak lo, kawh mar pang mai chu ka ṭham nawk nawk a. A kawr chhana ṭham chu duhtawk mai lovin a kawr hnuiah chuan ka zen lut chho va, ka ṭham tawn tawn a, a thaw chu a rang tulh tulh a.

 

“Ka kawr hi phelh rawh,” a ti. Ani pawh chuan ka kawr chu min phelhsak nghal sawk sawk a. A kawr chu ka pawt hlim chho nawk a. A hnuteah chuan ka fawp nghal dawk dawk a. A er ngang ngang a, a thaw kawk kawk a. Ka lu-ah vuanin ka sam chu a chûl kual ruai ruai a. A hnute hmurah chuan ka liak nawk nawk a. Ka lei tikhawngin duhthawh taka ka’n liak kual tak tak mai chu a si hliam hliam a. A hnute lehlam hmur chu ka kut chuan ka hmet hrual pah nawk nawk bawk a. Nuam a va han ti tak!

 

Ka lu-ah chuan min pawt chho va, kan infawp leh nawk nawk a. Kan lei chuan kan inliak tawn nawk nawk a. Ka zang pawh a khawng mar ṭha tawh ngang mai!

 

Ka kekawr chu phelhin ka hma lamah chuan a ṭhingthi rawp a, ka zang khawng mar kawh luah mai chu a hrawt pulh pulh a.

 

“I va’n nei lian ve! Zang hur pa, i zang hi a hur lutuk a nih hi. Ka chhu-ah hian luhtir hrep ang aw. Cheh zawi a mamawh a nih hi,” a ti a, a hrawt pah zawt zawt reng a.

 

A kut lum ham hama ka zang a’n hum vung vung chuan ka za chuai chuai hi a ni ber mai. Nuam tak a ni!

 

Chutah, ka zang chu a hum lip full ta pap a. A lei hmawr chuan ka lîk awr chu a liak de de a. Mi rawn melh chho va, “Zang hur pa,” a ti sap pah a, ka zang chu a hmuam tlum pawk a. Ka nuam ti hmel hmuh châk chuan a rawn hawi chho va.

 

“Chhu hur nu! Ka zang kha hmuan nuam rawh, thuk deuh deuh khan hmuam zawt zawt rawh, a nuam lutuk,” ka ti a, ka rum hlat hlat a. Chu chuan a châkna chu a tichhuak zual sauh va. Ka zang chu a hmuam pawk pawk a. A dang mawn thleng thleng chuan a nawr lut pulh pulh a. Nuam tak a ni, nuam tak! Chutia a tih pah chuan ka tilmu chu a ṭham pah nawk nawk a. A chang leh a han liak kual vel thul. A sir zawng deuh te chuan a han khal kual vel a. A va han zei tak!

 

Khum lamah chuan ka pawt phei nawk a. A pyjama hak chu ka phelh nawk nawk a. Khum tlangah chuan a mawngtam nghahtirin, khumah chuan ka mut zangthaltir a. A ke chuan chhuat a rap a, khum tlang zawnah chuan a chhu vum thâr mai chu a rawn pawng chho vah mai a. Lukham chu lain ka do kang belh a. Sawntlung pawng ang thar a ni ta.

 

“Chhu hur nu, i chhu hi ka’n siam nuam ang aw,” ka ti a.

 

“I ta vek a nih kha. Han siam nuam teh, Zang lian pa! Hura!”

 

A ke chu kaktirin, a dawrh thei ang ber chuan ka awmtir a. A mal vel chu ka’n liak chho ne ne a. A si hlarh hlarh a, a meng phal tawh lo. A chhu kua chu ka kut zungṭang chuan ka’n kawm lut tawk a, a ip chawi a.

 

“Awi! A nuam, a nuam lutuk! Hura!”

 

A chhu chu phen kauvin ka lei chuan ka’n liak ne ne a. A nuam ti lutuk chu a ip chawi chawi a, bedsheet chu a ṭham tawn tawn mai a. A chhu kuaah chuan ka lei chu rawlh lutin ka’n hawl kual vel tak tak mai chu, a au ṭhawt ṭhawt thei nia! Nuam a va han ti chiang tak em.

 

“Bawihte, i zang hur kha ka chhu kuaah khan thun tawh rawh. Min dep tawh rawh!”

 

A thu sawi chu hre lo ni àwm takin a chhu chu ka liak uar sauh sauh va. A dawrh thei ang ber chuan a rawn kak sauh sauh va, a si hlar hlar a. A mawnah chuan ka lei hmawr chuan ka liak leh tak tak mai chu a insum zo tawh ngang lo a ni ang, a rawn ṭhu kang nalh a. Min pawt chho nawlh a. A chungah chuan bawkin min keih nghal mawlh mawlh a.

 

A kut chu ka kap lamah chu zen thlain, ka zang khawng mar ṭang tawh mai chu a hum lip nghal zawt zawt a. A chhu kuaah chuan a’n chuktuah ran a, “Zang hur pa! Dep lut rawh. Dep tlum pawk pawk rawh. Ka chhu hur hi lu darh vek rawh. Ka châk tawh lutuk. Ka chhu a hur tawh lutuk!” a ti mawlh mawlh a.

 

Ka zang chu a chhu kuaah chuan ka dep tlum riai riai a.

 

“Awi! A nuam!” ti khur dar dar pah chuan mi rawn kuah nawk a. “Bawihte, i duh tawkin han dep rawh aw. Dim suh, lu zawt zawt rawh. Ka chhu hi a hur tawh lutuk. I zang hi ka mamawh tawh lutuk,” a ti a. A sawi zawh rual chuan ka’n dep lut zawt zawt a.

 

A rem bawk a, ka zang chu a full pawp pawpin ka’n dep lut pulh pulh a, a nuam ti lutk chuan min hmer tawn tawn a. Ka dep rang telh telh a. Ka’n dep tlir ta tak tak mai mai a nih kha! A ṭe nasa teh e!

 

“Aaaaassshhh! Bawihte, a nuaaammm! Ka chhu i lu nuaaaammm! Zanglianpa! I dep nuam lutuk! Hetianga nuam hian tu mahin min la dep ngai lo. Rang deuhin dep rawh, dim suh. Ka chhu hur hi lu darh vek rawh!”

 

Ka zang chu a khawng ṭha bawk a, ka dep tlum zawt zawt mai a. A kut chuan ka hnung a ṭham tawn tawn a.

 

“Bawihte, dim suh. Ka chhu kha dim suh, dep vak vak rawh. Zang lian pa, i dep a nuam lutuk! Min va han tihur tak em!”

 

Ka bungbuttir a, a mawngtam chu er deuh tàn chuan a rawn dawh a. A khup zawnah chuan lukham ka kam santir a, a hnungah chuan ṭhingthiin ka zang chu ka han dep tlum leh pawk a. A chungah bawk pheiin a hnute chu ka sawk tawn tawn a. A hnuah a kawngah chuan vuanin ka’n dep lut leh tak tak mai chu! A au chel chul mai a ni.

 

Ka zang chu a rawn lian tual tual a. Ka dep rang tulh tulh a. Kan thaw dun kawk kawk a. Biakengi hnungah chuan ka baw chu ka chiktir ta puat puat a.

 

Amah a la zo ve si lo. Kan han chawl det a. Ka zang chu hmuamin a khal neuh neuh va. A chhu kua chu ka kut chuan ka kawmsak ve nawk nawk a.

 

Rei vak lovah chuan ka zang chu a rawn khawng leh ta vuah mai a. Ka chungah chuan lawnin ka zang chu a ṭhut tlum ta zawt zawt a. A su rang telh telh a. A ip chawi chawi a. Nakin deuhvah chuan ka bulah a rawn mu thla a, ka nem zangthal a, a chungah chuan bawkin ka’n dep ve leh tak tak mai chu a au ṭhawt ṭhawt a. A thaw kawk a, a zo ve der mai.

 

Ka zang a lo khawng mar leh nasa tawh mai sia. A rang thei ang ber chuan ka’n dep tlir tak tak mai chu a rak tuar tuar a. Min kuah chawi chawi a.

 

Kar lovah ka zang chu a rawn mar leh tual tual a. A chhu chhungah chuan ka baw chu ka chik luhtir ta puat puat a.

 

“A nuam lutuk! Min va’n dep nuam tak em!” tiin min fawp mawlh mawlh a. Inkuah chial chuan saruakin kan mu ta hle hle a.

 

A beng bulah chuan, “Dep i va’n nuam tak! I dawh zei si. I chhu a lum nuam bawk si. Ka dep ziah châk che,” ka ti a.

 

“Min dep ziah rawh. I mamawh hun hunah mi rawn hruai ṭhin dawn nia. Kei paw’n i zang hi ka chep reng châk ve tho alawm”.

 

Kan infawp leh nawk nawk a, inkuah rial chung chuan kan muhil ta a.

 

Ka kawng zawh mek hi eng kawng nge ni ngai! Hei hi ka hringnun a nih si chuan ka hmabak a va han ko dawn tak em tiin ka ngaihtuah ve fo ṭhin. Kawng dik chu ka hria; mahse, kawng dik chu zawh rei thei lovin sualin min buan tlu leh nge nge ṭhin. Hmangaih taka min zilhtu ka nei lo va, mamawh em em-ah ka inngai chuang lo bawk. Ka nu thihna chuan rilru mumal min la puttir thei si lo va, ka nung mawl ve tawp a ni ber mai.

 

Chu mai piah lamah a chanchin ka hriat dan chuan min ṭhawng lehzual bawk nen, ka khawvel hi ka ning hluah hluah ni ber te hian ka hre ṭhin. ‘Eng anchhia nge ka dawn bika hetiang teh hrepa hnutchhiah ka nih bik?’ tiin ka inzawt mawlh mawlh ṭhin. He dinhmun hi duh reng vanga thlang ka ni lo va; mahse, ka chungah a thleng miau mai si a. Hel tawrh ngawt atan chuan a harsa ve em a ni e!

 

Ka mu tui lai chu eng emaw hian min tiharh zawk a, ka taksa chu a za chuai chuai hian ka hria a. Biakengi chuan ka zang a lo sawngbawl leh tawh chu niin! A lo hmuam puk puk a.

 

Ka zang kawh luah mai chu a liak kual nawk nawk a, a hmuam tlum pawk pawk a. A hrawt pah mawlh mawlh bawk a. Nuam tihna chuan mi rawn tuam chiai chiai a. Ka zang pawh chhu lûk châkin a khawng kawh leh ta luah mai!

 

Biakengi chuan, “Bawihte, ka chhu a za lutuk a, i zang lian deuh hi ka chep châk leh tawh a. Ka muhil thei lo va,” a ti a, ka dulah chuan rawn fawp chhovin ka nghawngah a rawn fawp chho zel a. Ka hmuiah chuan duhthawh zet hian a rawn fawp leh mawlh mawlh a.

 

Ka pawm tho nawlh a, khum tlangah chuan ka bawhtir a. Kei chu chhuatah chuan ka ding a, a hnung lam aṭang chuan ka zang chu ka thun tlum pawk a. A si hlar hlar a, rizai chu a ṭham tawn tawn a. Dimna tel hauh lova duh tawk maia ka dep hnu chuan ka kai tho va, ka pawm kang nawlh a. A kaihza lehlam lehlam hnuiah chuan ka kut rawlh pheiin a kawngah chuan ka kuah a, nau hmathlak style ngei maia ka’n dep leh mai chu nuam a va han ti tak!

 

A ang hlawi hlawi a, a rum hliah hliah a. Ka nghawnga min kuah pah chuan ka pawm ting alh alh mai chu a lut thuk bawk a, nuam kan ti dun kher mai.

 

Eng emaw chen chutianga kan tih hnu chuan ka bân a kham deuh avangin dawhkan lamah ka pawm phei a, dawhkanah chuan ka ṭhuttir a. A bawp chu kuai kakin a chhu chu ka’n fawp hmasa leh nawk nawk a. A chhu kua leh a mawn vel te chu ka lei hmawr chuan ka liak kual nawk nawk a. A nuam ti lutuk chu a er ngang ngang a, a meng phal lo hi a ni ber. Ka lû-ah chuan manin ka sam chu a ṭham tawn tawn a.

 

“Awi! Bawihte, a va han nuam tak! Ka chhu kha ei rawh. I liak hur vek tawh. I zang kha luhtir leh tawh rawh. I zang kha a mamawh tawh lutuk,” a ti chel chul a.

 

A thu sawi chu ngai pawimawh duh lovin a dulah chuan ka fawp chho va, a hnute lian vak lo, kawh lah mai leh mar pang mai chu duhthawh zet hian ka hap tawn tawn a. A lehlam hmur chu ka kut chuan ka hmet hrual pah nawk nawk a.

 

“Awi! A va han nuam tak em! Zei lutuk mai! Min dep tawh rawh, Hura!”

 

Dawhkan hmawr lamah chuan ka pawt hnai deuh a, ka din mar chuan a chhu leh ka zang chu a inzawn chiah chiah a. A chhu kuaah chuan ka zang chu ka thun tlum leh zal zal a.

 

A bawp lehlam lehlamah chuan ka vuan a, Biakengi pawh chu awm er deuhin, a hnung lamah chuan dawhkana innem khalhin a chhu chu a rawn dawh rem ve sauh sauh bawk a. Ka’n dep tlum tak tak mai chu a ṭe chel chul mai alawm!

 

A lut thûk ṭha duh bawk a, A rik hian a ri thlep thlep mai lehnghal a. A ri chuan min ti hur zual a, min ti phur sauh sauh va. Biakengi pawh chu a awm hle hle thei tawh bik lo. Mi rawn dep let euh euh va.

 

“Zang hur pa! I va han zei tak em! A nuam lutuk! Ṭang rawh. I duh tawk khan han dep teh! I duh phawt chuan min dep tlaivar zak rawh!”

 

Chhuatah chuan ka hnuk thla a, ka bungbuttir leh ta teu mai a. A kawnga kuahin ka’n dep leh tak tak mai chu a nuam bawk a, ka zang a rawn mar tial tial a, nawmna vawrtawp chuan mi rawn tuam chiai chiai a. Ka zang aṭang chuan ka baw chu a rawn chhuak leh tuar a, Biakengi chhu-ah chuan ka pik luhtir puat puat a.

 

Biakengi pawh chu a ṭe ṭhawt a. A zal ve nghal raih raih a. Kan zo rual chiah a.

 

“Min va han dep nuam tak! I zei bawk si,” tiin mi rawn fawp veng veng a.

 

Insil turin bathroom lamah kan kal ta a. Kan insil zawh chuan saruak veka awmin inkuah chialin kan mu leh ta a. Rei vak lovah zing zang fuk chen leh tur chuan kan muhil dun ta a.

=============

Bung 11-na:

=============

Ka harh meuh chuan ni a lo chuak ut tawh a, ka bula mu Biakengi pawh a lo la mutui ngei mai. A lo thaw ri sek sek a. A chunga harsatna thleng mek pawh hre chang lo lêkin zan hun hlimawm tak kan hmang dun kha a ni a. A hmel chu ka en ngawih ngawih a, ka khawngaih ta tlat pek a. Han tih vak ngaihna lah chu ka hre der chuang si lo.

 

Thawm dim tak chuan ka tho ṭhem ṭhem a, thingpui ka lum a. Ka lum zawh chuan room lamah chuan no hnih ka chawi phei a. Room ka han luh chuan Biakengi pawh a lo harh tawh a. Mi rawn en a, a nui sen sen a.

 

“I va’n tho hma ve. Ka sil ṭhum mai!” tiin a rawn nui ar ar a.

 

“I va insil dai phawt duh em? Nge, thingpui i in phawt duh?” ka ti a. Mi chhang ta mai lo chuan mi en tlawk tlawk a.

 

“Engati nge khatia min en vung vung a?”

 

“Puipuii hi a vannei ngawt mai, nang a tawng che hi. Ka ṭhiannu mah ni se ka thik!”

 

“Thingpui hi in phawt rawh. Nizana kan chet dan kha hria sela chuan vannei a inti bik kher na’ng!”

 

Biakengi chu a nui seih a. Thingpui chu kan in dun a.

 

“Ka bula riah chu hrehawm i ti em?” ka ti a.

 

“Ti lo ve, a nuam lutuk. A nuam mah mah a nih kha. I zei si, khatiang em ema nuam khan hun ka la hmang ngai lo. Zan tin i bula awm theih ka châk,” tiin a nui har har a.

 

“Kei paw’n nuam ka ti khawp mai. Nang pawh i zei lutuk, dep i nuam si. I dawh zei bawk si,” ka ti a.

 

“Ka va’n lawm!” tih pah chuan mi rawn kuah a, kan infawp leh mawlh mawlh a. Kan duhthawh dun ngei mai.

 

Ruak vek chuan a la awm a. A hnute chu ka ṭham leh nghal tawn tawn a. Chutih lai tak chuan phone chu a rawn ri ral ral a, Puipuii a lo nia.

 

“Duat, i tho tawh em?”

 

“Umm, tho tawh e. Nang i tho tawh em?”

 

“Umm, tho tawh e. A-nî te bulah chawlh ka dil a, ka rawn kal dawn emaw ni ka tia, Biakengi ka hmu châk tawh bawk sia”.

 

“A va’n ṭha dawn ve, i rawn kal theih dawn chuan. A khua te pawh a har tawh ang,” tiin Biakengi chu ka va melh zeuh va, lei min lo chhuah khum a. Ka bulah chuan pawt hnaiin a hnute chu ka ṭhamsak tawn tawn a.

 

Puipuii chuan, “A la tho lo em ni?” a ti a.

 

“La tho lo a ni ang, ṭhuttlengah a mu a. Khumah a mu duh si lo va. Ka harh ve deuh chiah a,” ka ti a.

 

“Umm, a chau ve deuh a ni ang. Dar 10 velah min lo hruai la, chaw ei khamah ka rawn kal mai ang,” a ti a.

 

“Chaw i rawn ei dawn lo em ni?”

 

“Ei hman rih lo. Hetah rawng bawl a ngai alawm. Nangni pawh ei hma tum ula, mi rawn hruai vat la aw. Ka ngai tawh che a nia”.

 

“Aw le, Teh reng mai,” ka ti a, phone chu kan dah a.

 

Biakengi chuan, “Hmm, chhunah ka chang dawn si lo che a,” a ti a, mi rawn fawp leh nghal mawlh mawlh a. Kei pawh chuan ka chul kual leh heuh heuh tawh a. Inkhal vak lem lo chuan khumah chuan ka bawhtlu a, a chungah chuan ka bawk a. Duhthawh zet chuan kan infawp nawk nawk a. Chumi pah chuan a hnute chu ka ṭham tawn tawn a. A bawp chu kuai kâkin ka zang, châkna avanga lo khawng mar leh vek tawh chu, Biakengi chhu hur takah chuan ka han thun leh riai riai a.

 

“Awi, a nuam! Bawih, a nuam lutuk! I zang hian min va han tinuam ṭhin tak em! Min dep hrep rawh aw. I duh tawkin dep rawh,” a rawn ti mawlh mawlh a.

 

Kei pawh chu ka zauthau tawh bawk a, ka dep tlum zawt zawt a. A bawp chuan min kherh a, Biakengi chhu kuaah chuan ka zang chu a tlum lut zawt zawt mai a. Nuam kan va han ti dun tak!

 

Eng emaw chen duhthawh taka kan indep hnu chuan a chhu chu a ip tight telh telh a. A ip tight lutuk chu dep pawh a harsat phat hial thei. A va’n ip tight thiam tak! A thaw hlawi hlawi a, min hmer ngawt ngawt a, kei lahin ka dep uar tulh tulh a. A rum deuh hak a, a zo ni ngei tur a ni.

 

“A nuam lutuk!” a rawn ti chhuak hlawl a.

 

Kei ka la zo ve si lo, a aia uar zual chuan ka han dep leh tak tak mai chu a rik hian a ri thlawp thlawp thei maw le! Ka hik chuai chuai a, ka pum chuan ka mur chum chum a. Nuam vawrtawp chuan mi rawn tuam leh chiai chiai a, Biakengi dul velah chuan ka piktir ta zuai zuai a.

 

Ka zo fel chu ka thaw kâwk kâwk a. Mi rawn en a, mi rawn siai zeuh pah hian, “I chau em?” a rawn ti sap a.

 

“Chau lo ve; mahse, ka hah ve khawp mai,” ka ti a.

 

Kan tho va, kan insilfai a, rawng kan bawl zui nghal a.

 

Chaw kan ei kham chuan Puipuii hruai tur chuan Zarkawt lam chu ka pan nghal a, ka han thlen chuan kawngpuiah min lo nghak vang tawh a. Ka in lamah chuan kan inphur thla nghal vang vang a.

 

In kan zuk thlen chuan, an ṭhian duna an han inhmu chu, an ri chel chul mai a. An inkuah cheng cheng hi a ni ber mai.

 

Biakengi nu chuan Biakengi chu Zemabawk lamah, ama awmna lamah, chuan kal mai turin a rawn ngen a. Ani pawhin chu lamah chuan kal a lo duh zawk bawk nen, a nu hnen lamah chuan kan va dah ta a. Puipuii nen chuan chawhnu lamah chuan park-ah te kalin kan leng kual a, rilru thaw ipik lutuk pawh a zia deuh huaiin ka hria. Tlai lama chaw ei nghal turin ka ti na a, a nî te’n tih tur pawimawh a awm vangin an rawn phone leh ta si a, inngai tak chungin kan awm hran leh rih a ngai dawn a ni. Aizawla awm ve ve mah ni ila, veng a lo inhlat bakah an hna thawhna lamah an lo buai ve bawk ṭhin nen, duh angin kan inhmu tam thei lo ṭhin khawp mai.

 

Zan lam boruak pawh thlasik rim a nam ṭan tawh bawk a, ‘Ber thla’ a rawn herh chhuah hi chuan a vawt deuh var ṭan der tawh mai. Tih tur ka neih lem loh avang chuan ṭingṭang perhin ka zai mai mai a. Ka zai tui lai tak chuan ka phone a rawn ri ral ral a, Rintei a lo nia.

 

“U Zonun, a-û nen kan inhau a, a bialpa nen an awm dun a, zu te an in a, a nuam lo em mai. I inah ka lo riak mai dawn aw. Min lo hruai la,” a rawn ti a.

 

“A va’n buaithlak ṭhin ve aw! I u chu ka lo hau dawn em ni?”

 

“A ngai lo. An ruih a reh hunah mi rawn zawng leh chung tho ang,” a ti a. Kei pawh chuan ka tilui bik chuang lem lo va.

 

“A nih chuan lo awm rawh, ka rawn hruai ang che,” tiin, Rintei hruai tur chuan ka chhuak zui nghal a.

 

Kawng sirah chuan bag te nen chuan a lo ding vang tawh mai a, eng mah pawh sawi lem lo chuan a bulah ka ding a, a rawn chuang a. Kan let leh nghal nal nal a.

 

“I u i hrilh em?”

 

“Hrilh lem lo. Kan hna thawhnaah ka riak dawn ka ti ringawt a. Zu an in reng a, ka ning tlat alawm,” a ti hlak hlak a.

 

Eng mah sawi zui lem lo chuan kan ngawi dun vang vang a. A hnuah chuan, “Min hlau lo em ni, keimah chauhin ka awm sia,” ka’n ti vel a.

 

“Hmmphh! Hlau lo lutuk che. I bulah ka mu lui tlat ang a, min hlau zawk mai tur asin,” a rawn ti let zawk ham ham a.

 

“Hlau dawn lo nasa! Ka lo dep hrep che a ni mai,” ka’n tih chuan, ka kawngah rawn kuahin ka hnungah chuan a rawn bei thlawp a. A hnute kawh lah chuan mi rawn do deuh ṭalh a. Châkna a chhuak nghal mai dawn alawm le!

 

Ka beng bulah chuan, “I dep a nuam tho alawm,” a rawn ti sa sa a, a nui har har a. A hnute chuan min nek lui deuh ṭalh ṭalh bawk a.

 

“Lo che vak suh, ka khalh sual palh ang, kan thlen veleh ka sawisa dawn che,” ka ti a. Mahse, chimawm a chhuah a, chutia ka tih takah chuan a rawn uar hret a, ka kap vel te chu a rawn chul thuak thuak a. Châkna a tichhuak nasa teh e!

 

Chak deuh chuan ka tlanpui a, min kuah nghet chawih chawih a. Rei lo teah in chu kan thleng a.

 

Kan lut chiah chu kawngka ka kalh nghal a. Ka kawngka kalh lai chuan min lo en reng a, a nui seih a. Ka kalh zawh rual chuan mi rawn pawm chat a, kan infawp ṭan nghal mawlh mawlh a. Kan duhthawh dun bawk a, a nuam ngei mai!

=============

Bung 12-na:

=============

Khumah chuan ka pawm phei nawlh a, kan infawp pah mawlh mawlh reng bawk a. Ka kawr chu min phelhsak sawk sawk a. Chutah, ka kekawr chu a phelh leh nghal a, a kut lum thar thar chuan ka zang lo khawng mar ut tawh mai chu a hum nghal chat a.

 

“Zanglianpa, i nei sei ropui si! I lûk chak hian ka hisap ziah ṭhin che, zanin chu min lu tlaivar ṭhak ang che,” a ti a, min rawn en a, a nui ver ver a.

 

Ka zang chu a hrawt zawt zawt a. Khumah chuan min ṭhingṭhittir a, ka hmaah chuan kun hniamin ka zang chu a hmuam ta pulh pulh a, a va’n hmuam nuam tak! A lei chuan a liak kual nawk nawk a. A chil chuan a hnawm nal seuh seuh va, a hmuam tlum zawt zawt a; a samah ka lo ṭhamsak nawk nawk a. A va han fawp hur thiam tak! Sawi tawh ang khan nu lian lo te, khal ṭelh mai hi a ni reuh va. A hnute a lian kawh nasa mai bawk si! A chhu vum pawng thar te chuan min tizauthau lehzual hle.

 

Eng emaw chen ka zang a khalh hnu chuan ka kuai mu a, a hnute chu ka ṭhamsak nawk nawk a, uar tawk chuan ka’n fawp leh nawk nawk a. Ka fawp hniam zel a, a kap zawn ka thlen dawn ṭep chuan ka tho thut a, khum sir almirah-a beer ka dah ṭhat chu ka va lem khalh khalh a. Rintei chuan, “Ka duh ve,” a rawn ti nghal vat a, can khat dang chu ka hawng a, tlem ka in leh a, a bak zawng chu ka intir ve thung a, taksa chu tlemin a tilum deuh. Ruihna tham ni lem lo mah se, min tizauthau deuh riau hian ka hre ṭhin a, beer hi chu chhu fawh nawmna tiin ka sawi mai ṭhin.

 

Taksa a rawn lum deuh up up tawh bawk a, Rintei chu dawrh tawkin ka muttir a, a chhu vum pawng thar mai, fai taka enkawl tih hriat ngawih ngawih chu ka hmui chuan ka nawr kual ne ne a, ka lei chuan ka liak leh zeuh zeuh va. Rintei chu ka han melh chho va, a lo meng phal tawh lo, a ṭhen sawk sawk a, a si deuh hliam hliam a, lukham chu a lo ṭham tawn tawn a.

 

A chhu chu uar takin ka liak hlawp hlawp a, ka lei tikhawngin a mawn ka’n liak tak tak mai chu nuam a va han ti tak! A awm mai mai thei lo hi a ni ber mai. A ṭe ṭhawt ṭhawt a, a si hlawrh hlawrh a. Kei lah chuan ka duhthawh telh telh a, a chhu kuaah chuan ka lei khawng tak chu nawr lutin ka’n liak kual leh tak tak mai chu a ṭe nasa teh e!

 

Kan hur dun mek lai chuan ruah tam mangkheng a rawn sur nghek a. Pawn lam aṭangin thawm a hriat theih dawn loh tih kan hre chiang bawk a, Rintei nuam ti lutuk chu a ṭe tuarh tuarh a. Kei lah chuan ka liak duhthawh nasa mai si a.

 

“Awi! A nuam lutuk! Liak zawt zawt rawh. Ka chhu hur kha i lei khawng tak khan lu zawt zawt rawh! Awi! Ka chhuuuu! A za  nuam, ka chhu a hur nuam! I zang lian khan min dep tawh rawh. Mawh, min dep tawh rawh. Ka chhu hur hi i zang hur khan nawr khi phawk phawk rawh!”

 

Ka bungbuttir nawk a, a hnung lam aṭangin a chhu kuaah chuan ka zang, chhu châk vanga mar khawng kawh luah tawh mai chu, ka’n thun tlum pawk mai chu a va han nuam teh lul! A kawngah vuanin ka zang chu a chhu-ah ka dep lut zawt zawt a. Ani nuam ti lutuk chu a auvin a au ṭhawt ṭhawt a.

 

“A nuam lutuk. Dep rang rawh. Awi! Zang lian, dep zei pa! Min dep rawh. Min lu tlaivar rawh,” tiin a au nawk nawk a. A theih ang ang chuan mi rawn nawr ve pah nawk nawk a, a tlum lut thuk duh ngei mai!

 

“Zangthal zawngin min dep lawk teh, ka zo dawn,” a ti a, zangthal chuan ka muttir a. A mawng zawnah chuan lukham ka dah pawng a, a chhu vum pawng lah mai chu ka thlir doh doh a, a mawi ngei mai!

 

“Hmanhmawh rawh. Ka chhu a za teh mai a nia, Zanglianpa! Min lu leh vat vat rawh!”

 

Chuti na na na chu tiin, a bawp chu kuai kakin kan dep leh tak tak mai chu!

 

“Awi! A nuam lutuk, ka zo dawnnnn... aaaahhh! Aaahhhhh!” a ti a, a zo fel ta der mai a. Ka la zawh ve loh avang chuan a aia uarin ka’n dep leh tak tak mai chu, kar lovah ka zang chu a rawn kawng lian tual tual a. Ani lahin nuam a lo ti leh em em a, a au leh ṭhawt ṭhawt tawh a. Rang tawkin ka’n tlir tak tak mai chu ka thaw kawk kawk thei nia!

 

A rawn nuam chiai chiai a, ka baw lum ham ham chu Rintei chhu khuaah chuan ka chik luhtir ta puat puat a.

 

“A nuam lutuk! Awi! A va’n nuam tak!” a ti mawlh mawlh a.

 

Ruah lah chu a la sur nasa mai si, bathroom-ah chuan kan va insil dun a. Kan insil zawh chuan ruak vekin khumah chuan kan mu hahdam a. Ruah a bengchhen em avanga chuan titi pawh a harsa a, ngawi rengin kan inen a, ka nui dun seih seih a, kan inkhal tawn niap niap a.

 

Ka rin lawk sa ang ngeiin Rintei chu a lo hur zek lehnghal a, hemi zan pawh hian kan inlu tlaivar a ni deuh hial mai. Zakzum hmel takin a lang a, hmelhriat loh bulah chuan a ṭawng tam lem lo. A nui chen chen ringawt ṭhin kha a ni a; mahse, ka bulah chuan a mizia chu a inthlak thawk thung.

 

Zingkarah chuan Rintei chu a hna lamah kal a ngaih vangin hma takah a tho va. A tho han tih lemah kan muhil hman lo hrim hrim. A hna thawhna hmun thleng ka han dah a. “Zanah min lo hruai leh la, ka lo riak leh ang a, i phal em?” a ti a.

 

“Phal lutuk e! In bàn hunah lo sawi la, ka rawn hruai dawn che a nia,” tiin kan inthlah fel ta a.

 

Chhun lamah chuan tih tur ka neih lem loh avangin inah lehkhabu chhiarin ka awm vel mai mai a. Chhun dar 12 velah Puipuiin mi rawn call a.

 

“Phaiah dawr bungrua la turin ka ni nen kan kal dawn a. Ni thum vel kan châm dawn a nih hmel. Ka rawn biak hman loh tak chein chanchin ka rawn hrilh che...” a rawn ti a.

 

“Aw le, fimkhur ula. I hman remchan hunah chanchin rawn sawi ṭhin la aw,” tiin fimkhur turin ka’n chah ve mawlh mawlh a. Puipuii hi chuan min hmangaih takzet tih ka hria. Kei hian ka be tam lutuk lo va, ani erawh chuan a chanchin hi mi rawn hrilh deuh reng a, ka chanchin mi rawn zawt fo bawk.

 

Ka nun dan leh ka khawsak ṭhin dan ka ngaihtuah chian chuan, keimah leh keimah hi ka inten ve ngawih ngawih ṭhin; mahse, ka bansan thei si lo. Bansan a hnekin, ka nung ho tulh tulh emaw tih mai tur hian, ka khawvel neih ve chhun chu ka phak ang tawk tawkin ka chen a. Mahni inthiam loh rukna nei ve bawk mah ila, sim tumna reng reng a awm si lo. Ka khawvel alawm tiin ka chapona chu ka huangtaupui ni ber hian ka hria.

 

Duh duh hunah hmeichhia mutpui thei mah ila (mahnia awm nih chuan a harsa miah lo tak tak a nia aw), chhungrilah chuan eng emaw kim loh riauna nei tlat hian ka inhria a. Eng nge kim lo ber erawh ka hre thiam chuang lo. Ka khua a har ngawih ngawih fo va, lunglenna hian min kiansan ngai meuh lo. Mi dangte hmuh laiin hlim hmel tak anga lan ka tum lui tlat a; mahse, chhungril erawh a ṭap thung si. He hringnun hi eng nge ni ngai? Eng vanga nunga awm ve ngawt nge ka nih? Zawhna a va han tam tak em!

 

Ka nu leh pate khan hma takah min boralsan lo sela chuan pangngai takin ka nun ka hman ve ka ring a. Mi pawhin mi pangngai hmuhin min hmu ve tur tiin ka ngaihtuah fo ṭhin. Keimah ka inngaihtuah chuan ka chau va, ka chak lohna leh ka fel lohna te, ka tlin lohna leh ka ṭhat lohna te ka hmu chuai chuai a, ka na leh ṭhin. Mahse, ka dinhmun hi ka duh thlan a ni bik lo va, duh thlang turin chanvo ka nei hek lo. Ka khawsak dan erawh ka duh thlan liau liau a nihna chu a awm teh meuh mai. Ka nun beidawnna avang chuan, ka phak tawk tawkah hian khawvel chen ve hle ila ni mai tiin ka infuih mawlh mawlh mai ṭhin.

 

Tûk khat chu walk tumin hma takah ka tho va. Walk tur e ti lo chuan ka inbual hmasa leh te te lawi a. Ber thla a lo ni tawh bawk nen, boruak pawh a nuam tawh khawp mai. Vawt lutuk a la ni lem lo va, boruak nawm hun lai tak a ni reuh a. Zing boruak han dawn ve hrim hrim pawh a nawm hun lai tak a ni.

 

In aṭanga ka chhuak chu, kan ṭhenawm hla vak lovah hian, nula pakhat walk ve tur ni àwm tak rawn chhuak mek hi ka hmu a. Ka hmelhriat a ni lem lo. Veng chhungah ka awm tam loh vangin hmelhriat mumal pawh ka nei lo, ṭhenawm kan inlen pawh vak lem lo bawk nen.

 

Chu nula chuan mi rawn hmuh chuan a rawn nui sen sen a, “Good Morning! Va’n tho hma ve!” a rawn ti lang lang a.

 

“Morning, morning! Ni e, ka fit lo em a, walk ka mamawh riauvin ka hria a,” ka ti a. Kal pelh mai ka tum a; mahse, rin loh deuhin, “U Zonuna i ni tiraw?” a rawn ti hlawl a.

 

“Umm, ni e. Min hria em ni?” ka’n ti deuh hu a.

 

“Hria a ni mai ang chu, ṭhenawmte chu kan hriat ve loh te’n!” tiin a nui ver ver a. “Min hriat loh hmel si,” a tih zawm leh zat a.

 

“Nia, ka hre thei mai lo che. Vengah ka awm tam loh avangin hmelhriat hi ka nei mumal lo lutuk a. Ka naupan laia ka kawm ṭhinte ngei ngei pawh ka hai fo. A zahthlak ṭhin khawp mai,” ka’n ti deuh luam a.

 

A nui seih seih a, “Khawi lamah nge i walk dawn a?” a ti daih a.

 

“Ka hre bik lo, ka chhuak mawl ve tawp a nih hi”.

 

“A nih chuan World Bank kawng lamah kal ila? A la hma angreng sia, keimah chauh chuan ka hlau ve deuh va,” a ti a. Kei lah kalna lam tur ber pawh hre chuang lem lo ka nih avang chuan ka lo aw ve mai a, ka walk dun ta a.

 

Mizo hmeichhiaah chuan nu lian ṭha tak tih theih ngei tur, mal mum nalh zeih zawih, inkhaithli zar mai hi a ni a. A hnung lama a sam a ṭawn kawh vah danah te chuan amah a inrin zawh tawk hmel hle ni hian a hriat a. Mawng poh deuh tarh, hnute chhing lah, kawh deuh vah, lian lutuk lo a nei a. Kal pah chuan ka inteh ru deuh a, feet 5.7 vela sang a nih ka ring hial! Itawm tham tiu teu tak a ni.

 

Chutia kan kal dun tak zelah chuan, kawm a nuamin a ṭawng duh bawk nen, thil eng eng emaw sawiin kan tum aia hla kan lo kal der mai a. Sorkar Department pakhat hnuaihah Officer a lo ni reng a. Kei aiin kum thum velin a naupang zawk na a, mi puitling tak, chhungkaw mumal tak aṭanga seilian a ni bawk a, a zahawmin a hawihhawm kher mai. Tûk tin walk dun zel turin min sawm a, mahni chauh chuan a nuam lo ṭhin em mai a ti a. Kei lahin a bula hun hman tam theih chu ka châk zawng tak a ni si a, ka lo aw rang kher mai.

 

Krismas thlen nan thla khat leh a chanve chauh a awm tawh avangin Puipuii paw’n Lunglei lamah min hawsan a. A pu lungdawh tur boruak vel nen, an indaih loh em avangin a haw hma a, chanchin erawh kan inhrilh tawn reng thung.

 

Sawi tak ang khan, nu leh pa ka neih tawh loh avangin mite pawh hian chuti teh chiamin min ngaihsak lo ni-a hriatna hi ka nei deuh reuh va. Ka insit a, min duh ngawih ngawihtu ni-a ka hriat Puipuii pawh chu ka uksak ṭha vak lem lo. A chhan chu, ka tal hiar ve hrim hrim chu thu dang ni se, a chhungte’n min duhpui tak tak ka rin loh vang a ni ber. Chhawngkaw mumal nei lo bula a awm tur chu an phal ka ring si lo va, nakinah ka nat lutuk lohna turin tiin tlem tlema hlat hret hret ka tum a. Mahse, Puipuii erawh chuan min neih ngei a tum ruh ve hle. Ka hnial hran lo va, ka iai pawh a ni lo. Keimah zawk hi belh tlak ka nih loh em avang zawk hian, mal tlat mai mai hi ka duh zawk fo ṭhin a ni ber.

 

Ṭhenawm hnaia mi ka walk-pui ṭhin kha Sangtei, naupang te kan nih laia ka ṭhian kawm ṭhin a lo ni a. Mahse, zirna avangin hmun dangah a awm hma a, chutah kei Hostel lamah ka awm leh deuh char char bawk avangin ka hre mai lo kha a ni a. Amah zawk chuan min lo la hre hlauh a, a nuam phian. Tuk tin han walk dun takah chuan kan innelin ka inkawm ngeih ta phian a.

 

Sangtei hian min hmu pangngai ve deuh nge maw ni dawn ni, min ngaina phian a. A chanchin pawh tam tak min hrilh nghe nghe a. Ka inah pawh a rawn leng lut ta zeuh zeuh bawk. Ṭhian ṭha ang tak takin min en ve deuh ni ngei tur a ni. Kan vengah hian mi dang han kawm tur hi ka hre tam lem lo bawk a, eng emaw kawng takah chuan a ṭha phian zawk.

 

Tlai khat chu a office bang hi kan in lamah chuan a rawng lut kawi hmasa a, “U Zonun, karleh hian thingtlang lamah bial fan a ngai a, mi kalpui hman ang em? Ka kalpui tur te dam lohna avangin an rawn kal thei dawn lo va. Kan tih tur a hautak tham avangin mahni ngawka han kal chi a ni lo chu thuhran ni se, ka huphurh deuh hrim hrim a. Kan pu berin mi dang hruai tur zawng mai rawh, lawmman te pawh kan pe dawn nia a ti a. Han sawm mai tur ka hre si lo va,” a ti a. Kei lah chuan ka lo châk sakhai nasa mai a!

 

“Chutia nang meuhin kei ve mai mai min sawm te chuan, mih hruai duh tak taka thu a ni mai alawm,” tiin, rang zet hian ka chhang var a.

=============

Bung 13-na:

=============

November thla kar hnihna a rawn her chhuah meuh chuan boruak pawh a vawt deuh var tawh mai. Boruak a vawh tawh nak a laiin ruah a rawn la sur zui! Sur lo mah se, boruak a nuam tawk tawh tho asin le.

 

Sangtein min sawmna angin thingtlang lama zin tur chuan kan inzui chhuak hnak hnak a. Department motor bolero a rawn keng a. A khalh ṭhang tawh bawk a ni ang, driver hranpa a mamawh lo, ama’n a khalh mai zel. Mahse, “Ka ban ruh hi a nuam zan lo va, kawng a ṭha vak lo bawk nen nangma’n khalh rih mai rawh,” min ti a. A theih ang ang chuan kan han inkhalh chhuak ve ta tawp mai chu a nia.

 

Rin ai takin a lo lal zek ni tur a ni, kan han kalna hmunah chuan khawtlang mipui eng emaw zatin an lo hmuak a, zirlai naupang te pawh an awm lo awmin parṭhi te an hlan nawk nawk mai. Kei, a ṭawiawmtu leh an hna lam eng mah hre lo pawh hian parṭhi pahnih chu ka awrh ve ngei. Ka hre thiam lo nasa mai si; mahse, Sangtei sawi danin, kal tura an ruat sa kal thei leh ta si lo aiawh ang deuh reuh ka nih tak ber chu. A ṭha phian zawkah ka ngai ta mai. A bodyguard ang deuh reuh hian min hmang a, min hrilh lawk bawk si lo va. Han duh loh ngaihna awm tawh hek lo, mi dang hmuh loh lai hian mi rawn siai zeuh ṭhin a, ka va’n haw mai mai tak! Patling pui pui te chuan biak tumin an bawr deuh laih laih reng a. Ṭhenkhat lahin ka bulah te an rawn sawi thul. Ning tak ka ni, ning tak!

 

Ka rin loh deuhin zawhna ka dawng ve ta nual mai a. Sangtei lah a buai nasa mai si a. Ka hriat zawng tak a lo ni hlauh a. Ka theih ang ang chuan an zawhna te chu ka lo chhang ve mawlh mawlh hlawm a. Mahse, a ruk tak chuan ka ning ve khawp mai. Chutia, kan inhrilh lai vel chu Sangtei chuan a lo hmu fuh a, a rukin min lo en reng chu niin, kei lah ka lo buai ve tawh nen, ka lo hmu fuh miah lo lehnghal.

 

Zanriah ei kham chuan kan thlenna IB tlang lamah chuan kan kal a, ka thawl deuh huai hian ka hria. Ka beisei loh lam daihah ka buai ve ta hrep sia, ka phun nuah nuah reng a. Sangtei chuan mi rawn melh zawk a, mi rawn nuih chen chen ṭhin a, eng mah phei chu a sawi chuang lo va.

 

“Ngawi tlat suh. Lawmman min pek nual a ngai dawn nih hi, a zahthlak bawk si. Min hrilh lawk tal la ṭha tur a nia,” ka ti a.

 

“Ka ring zo tawk che alawm. I sawi fiah thiam em kha”.

 

“Hmmm! Ti hian naktuk kan haw thei nghal em ni?” ka ti a.

 

“Teh nang aw! Ni thum cham a ngai alawm. Seminar te pawh kan la nei dawn,” a la ti ta deuh deuh!

 

Room indawt chiahah hian kan awm a. Ka inbual zawh chuan dar 10 a lo ri der tawh a. Puipuii nen phone-in kan inbia a, min hmuh châk tawh thu te, min ngaih thu te a rawn sawi nasa mai. Kei pawhin dik tak chuan ka ngai ve veng veng mai. Kan inbiak zawh meuh chuan zan dar 11:30 a lo ni der tawh.

 

Ka mutna tur chu ka siam fel a, ka mu dawn chiah tih chuan Sangtei chuan whatsapp-ah mi rawn text a.

 

“I mu tawh em? Tu nge i biak em em a, busy ti char char!”

 

“Tu em em be hran lo ve, ka mu dawn chiah. Eng nge ni ta?”

 

“Eng mah ni lo ve. I mut theih leh theih loh rawn zawt mai mai che maw le,” a ti a.

 

“Kei hi chu ka mu thei mai zel, ka ngaihtuahawm loh”.

 

“Aw le,” tih chauhin mi rawn replay a, kutzungpui ka va thawn leh a. A seen nghal var. Mahse, mi rawn replay tawh lo.

 

Ka out a, Youtube ka en mai mai a. Text a rawn thleng leh, ka muhil thei lo tih hi a rawn thawn a. Ka va reply nghal vat a.

 

“Ngati nge, i hlau em ni?”

 

“Hlauh pawh ka hre chuang lo; mahse, a nuam lo,” a rawn ti a.

 

“Rawn insawn daih mai rawh”.

 

“A zahthlak e a! Rawn insawn zawk la, a reh si. Ka thla a ngam chiah lo,” a rawn tih leh a.

 

“I bula ka mut dawn loh chuan ka rawn insawn peih lo. Ka hah si”.

 

“I va’n over tak! Rawn phei mai mai teh. Tak takin, ka hlau tak tak a nia,” a rawn ti a.

 

“A nih kawngka lo hawng rawh. Ka rawn phei ang,” ka ti a.

 

“Yessshhh!”

 

Kei pawh chu rang mangkhengin Sangtei Room lamah chuan ka phei nghal a.

 

A khum bula chair-ah chuan ka’n ṭhu a, “Ti khan muhil la, i muthilh hunah ka phei leh mai ang,” ka’n ti khawmawi a. A nihna takah chuan a bula muta lûk zankhua zak ka châk tak zet.

 

“Eng nge phei leh kher a ngaihna? Lo mu ve mai rawh. Hei, kan leng tho alawm, over lutuk mai a!”

 

Phur ru deuh, a langa phur hmel loh tak chuan a bulah chuan ka inthawlh ta than a. Taksa insi lo chuan kan mu dun ta a. Ka ngaihtuahna chu inhre thiam vek tawh tho ang. Mipa fa na na na chu, chutiang hunah chuan, ngaihtuahna a dàm lo thei lo!

 

Sangtei chuan, “Vawiin khan i chau em?” a ti a.

 

“A chauh thu-ah chuan chau lo ve; mahse, eng mah min hrilh lawk si lo va, a nuam ka ti lo,” ka’n ti deuh hmuk a. Ka ‘game’ ka ‘play’ ṭan nghal der tih a hre thiam lo.

 

“Ka tihpalh lutuk aw. Khatiang em em khan an lo ngaih hlut vak pawh ka ring lo va. Mahse, i tlin khawp alawm. Hlawh pawh...”

 

“Hlawh chu ka phut tam ngawt ang,” tiin ka lo pawt chat vat a. A nui hak hak a.

 

“Boruak hi a vawt ve deuh tawh a nih hi. Ruah rawn sur kher kher khan a tivawt zual,” tiin tactic dang ka’n apply chhunzawm nghal zat a.

 

“Nia, vawt khawp mai,” a rawn tih takah chuan a ruk takin ka phur leh zual sawt a.

 

“Bialpa i nei awm tho sia. Hruai la, chance a ṭhat dawn vei nen,” ka’n ti a, a nui hak hak a. Ka game-ah ka hruai lut ṭan der tawh tih ka chiang.

 

“Chutiangin bialpa hruai tur ka nei hlei nem aahh!”

 

“Ka awih lo em mai, i nei fer fur zawk ang chu!”

 

“Awi! Zonunmawi, zak teh. Nang angin ka lerh ve hlei nem!”

 

“Eng nge ka lerhna?”

 

Sangtei: I lerh a ni tawp mai. Nichin pawh khan phone i hman char char kha.

 

Kei: Lerh vang a ni hlei nem, ka bialnu nen kan inbe ringawt alawm.

 

Sangtei : Hmmpph! Nang pa hi i nasat hmel reuh ka ti.

 

Kei: Eng vang ngawt chuan maw?

 

Sangtei: Sawi peih lo.

 

Kei: I thik em ni?

 

Sangtei: Thik lo nasa!

 

Kei: I thik a nih kha.

 

Sangtei: A vawt, muhil ang, Naktuk hna a tam si. Zingkarah inbuatsaih ka la ngai dawn zui.

 

Kei: Ka lo kuah lum ang che aw?

 

“AW” ti lo mah se, “AIH” a tih miah loh avangin ka va ban de de a. Zawimuang chuan ka kuah ta a.

 

“I bialnu emaw min ti ringawt ang e aw,” a’n tih deuh hlak a; mahse, ka kut chu lak sawn a tum miah lo thung.

 

Ka ngampa zual sawt a. Chhang lem lovin a lamah chuan ka tawlh hnai hret a. A dulah chuan ka kuah ta a.

 

A pian a nalh bawk a, a kawr chhanah pawh a dul vel chu khawih a nuam khawp mai. Zawi te te chuan ka chul delh delh a, eng mah a sawisel lem lo. A dawh tawp a, hria ang pawhin a awm meuh lo.

 

Zawi te chuan a beng bulah, “I va’n lum nuam!” ka’n ti sa sa a. A nui seih a, ka kuah uar telh telh. Ka kut pawh a hlei ṭan ta viau.

 

A hnute chu khawih ka’n tum thuak thuak a; mahse, a kut chuan a lo dang zel a. Beidawng duh lova ka tum tak fo avang chuan, a mawiah a ṭang der hmasa ve hrim hrim nge, a dang peih tawh lo nge, nuam a ti ṭan tawh zawk, a dawh ta hle hle a.

 

A kawr chhanah chuan a hnute chu ka’n ṭham nawk nawk a. Ani pawh a thaw ta hak hak a.

 

Zawi muang chuan a khabeah dawnin ka’n kuai a, ka lam ka’n hawitir a. A hmai a sen ṭawn ṭawn danah a zam hle tih ka hre thei. A hmui chu ka’n fawp zeuh va, a chhip chawi chawi mai. Zawite chuan ka fawp dek dek reng a, ka duhthawh telh telh a. Min chhang let lem lo va; mahse, min dang chuang lo bawk.

 

Chutia ka fawh char char takah chuan mi rawn chhang let ve ṭan ta a. Mahse, a zei lem lo. Kan inkeih mawlh mawlh a. Kan duhthawh dun ta hle mai. A taksa pumpui chu ka chul kual thuak thuak pah deuh reng bawk a. Châkna chuan a bual à ṭan mek tih ka hre thei.

 

A beng bulah chuan, “Ka lu ang che aw?” ka’n ti se se a. A remti tih lantir nan a lu bu nghauh va.

 

“Mahse, ka la virgin a nia aw,” a rawn ti hlawl mai a!

 

Ka fawp duhthawh telh telh a. A hnute kawh lah mai chu ka ṭham nawk nawk a. A zauthau ve tawh hle.

 

Ka thawmhnaw chu ka phelh vek a. A hmui sexy tawkah chuan ka fawp leh nghal mawlh mawlh a. Sangtei thawmhnaw pawh chu ka phelhsak a. Ka phelsak lai vel chuan a zak leh lai chu a kimki vei chawih chawih a. Mahse, inlûk chu a chak ve ngang a ni ang, a ṭang buai aih lo.

 

A kawr ka’n phelh zo va, a taksa chu a lang chiang ta hle mai a. Hnute lian lutuk lo, no nalh lutuk mai chu mawi tak a ni! A hnute hmur sen no chek mai chu ka fawp dek dek a. Ka lei chuan ka liak kual nawk nawk bawk a. Nuam a va han ti tak em! A thaw kawk kawk a, a hmui chu a pet sawi nawk nawk a.

 

A taksa mawi lutuk mai, mam han mai chu duhthawh tak chuan ka chul kual heuh heuh va. A mal mum nalh tak pahnih kara tuma la tih hmelhem loh, thianghlimna bupui pawng nalh tak mai chuan mit a la ngei mai. Ka kut chuan ka han tuai thuak thuak a, a bawp te chu ka chul kual ruai ruai a. Ka zang lah chu a khawng nasa tawh mai si!

 

Ka zang khawng mar ut chuan a bawp vel chu ka nawktir nawk nawk a. A kut chu la-in ka zang chu ka humtir a. A ni lah chu la virgnin tih takah a hum tawp ringawt a, na deuhin a’n hmer a, a’n thlah dul leh deuh ringawt a. Chu bak chu tih ngaihna dang a hre lo.

 

“Hrawt rawh,” ka’n ti thawr a; mahse, a la hrawt nuam thiam lo ve khawp mai.

 

Keimah zawk chuan ka hrawt ta nawk nawk a. Chutih pah chuan a hnute chu ka hne pah reng bawk a. A va han nuam tak em!

 

A chhu ka han khawih fuh chiah chu a ip chawih a, a lo tui ve pur mai a.

 

“I va han nalh chiang tak em! I duhawm lutuk. I hnute a nalh si. I chhu a mawi bawk si,” ka ti mawlh mawlh a. Ani chu zah hmel deuhin a maimitchhing tlat a, ṭawng pawh a ṭawng ngam lo.

 

“Mawng khal ṭha em em nu, ka dep i duh em?”

 

“Ummm, min lu rawh. Ka châk lutuk!” a rawn ti tham ṭiak a.

 

A chungah chuan bawkin a chhu kotlang chu ka zang chuan ka’n nawktir thuak thuak a. Thun chiah si lovin a mawn te chu ka zang fuk khawng luah hmang chuan ka’n nawr nawk nawk a. Nuam a va han ti tak!

 

“Thun tawh rawh. Ka châk tawh lutuk. A na ang em?” a ti ta nawk nawk a.

 

A hmuiah chuan duhthawh tak chuan ka fawp dawk dawk a. Ani pawh chuan mi chhang let duhthawh tawh ngang mai. Nghet tak chuan mi rawn kuah a, “Awi! Ka châk tawh lutuk, ka za vek tawh. Thun tawh mai rawh,” a ti leh mawlh mawlh a. Kei lah chuan thun mai ka la duh lo nasa!

 

A kap zawnah chuan kun hniamin a chhu chu ka fawhsak ṭan ta a. A nuam ti lutuk chu a au deuh ṭhawt ṭhawt a, a eu ngawng ngawng a, a khur ta der der a. A chhu aṭang chuan tuihnang a rawn luang chhuak ngiai ngiai a, a zo tih ka hre thei mai.

 

A bulah chuan ka mu chho leh a. Ka zang chu ka hrawt nawk nawk a. Fawhtir ka tum a; mahse, a ti ṭha duh chiah lo. Vawi hnih vel chu a hmuam ve puk puk a, a la zei lo em zui! A nuam tho nachungin a na lek lek. Uar zetin a hmuh lai chuan ka zang chu ka hrawt ta zawt zawt a.

 

“Rawn thun ta che,” a ti a.

 

Ka hrawt rang telh telh a. Ka baw chu a rawn chik chhuak ta puat puat a. A nuam ngei mai!

 

A bulah chuan ka mu thla hnawk a. “Ka zo, a nuam lutuk!” tiin a hmui sen vam ham maiah chuan ka fawp dawk dawk a.

 

“I thun dawn lo em ni?” a’n ti leh hram a.

 

“I la châk em ni?”

 

“Immm, châk e. I va’n nei lian em em!”  tih pah chuan ka zang chu a man a, a hum lum vang vang a. Inkuah rial chung chuan kan infawp vawng vawng a.

 

“Sangte, ka lu châk lutuk che! Ka châkzia chu i hre thiam pha lo hial zawk ang! Nang paw’n i châk ve tho chuan ka hria,” ka’n ti dam dap a. Eng mah sawi lo chuan mi rawn en há ringawt a.

 

“I la virgin si a, ka thun thei thlawt lo alawm!”

 

“Engati nge?”

 

“Zep lovah chuan maw, hmeichhia hi ka lu ve nual tawh. Mahse, virgin tawh lo vek an ni. Nang chu i la virgin a. I pasal tana i hlan theih thil hlu ber chu i thianghlimna hi a ni. Chu chu ka tih chhiatsak thei lo che a ni. Mi dang bulah i lo inphal leh tho pawh a ni thei; mahse, kei chuan ka khawih chhe thei lo che. Virgin hi ka zah a, ka ngaihlu takzet a ni. Virgin tawh lo han ni ngat la chu ka lu nasa viau ang che! Chuan, ka nupui han ni phei la chu, i virgin hi ka hawnsak ngei awm si che a,” ka’n ti dam dap a.

 

Mi rawn melh kar a, a mit aṭang chuan a mittui a rawn parawl ta ṭiam ṭiam a. Mi rawn kuah chawt a, duhthawh zet hian mi rawn fawp mawlh mawlh a.

 

“Ka lawm e aw. Mipa te hi nangmah ang vek hi ni sela chuan a nuam ngawt ang!” a rawn ti chhuak hlawl a.

 

“Ka fel bik lo. Virgin tawh lo la chu e, zanin hian ka lu nasa ngawt ang che!”

 

Min kuah nghet zual sawt a. Ruak veka inkuah rial chung chuan kan muhil dun ta a.

 

Ka mu tui lai chu eng emaw hian min tiharh zawk a. Sangtei chuan ka zang chu a lo hrawt zawt zawt chu niin!

 

Ka zang chu ka muthilh hlan chuan a lo khawng ve hrim hrim nge, Sangtei zawk chuan a sawngbawl khawg ka hre lo, ka zang chu chhu lûk châk khawng dik tak mai hian a lo khawng mar leh ut tawh hi a lo ni a!

 

Sangtei chuan ka zang chu a thiam ang anga hrawtin, a châng leh a hmuam leh vel puk puk ṭhin a. Ka la muhil turah a ngai a ni ngei ang. Engtin nge a tih zel dawn tih ka hriat châk avangin ka muhil der chhunzawm ta zawk a.

 

Ka zang chu a hrawt nawk nawk a, a tih nal nan ti ni àwm fahranin a han hmuam leh puk puk ṭhin a. Chawlh pahin na vak lo hian mi rawn sawi leh nawk nawk ṭhin a, kei lah ka muhil tui ‘der’ tulh tulh a!

 

Nakinah chuan min kapkalak a, mi si chiah si lovin ka chungah chuan a ṭhu tung a. Ka zang chu a lip a, a chhu kuaa thun tum chuan a bei ta a.

 

A lut hleithei lo va, a châk vang nge a na a tih vang zawk ni dawh ni a, a si leh sap sap ṭhin.

 

Min sawi nawk nawk pah chuan, “Harh teh, ka châk a nia. Inlûk ka châk tak zet!” a rawn ti leh ṭhin. Kei lah ka lo muhil der lui tlat a.

 

A tawpa tawpah chuan a chhu kuaah chuan ka zang chu a thun thei ta a. Muangchangin a ṭhut riai riai a, na a ti deuh nge maw ni dawn ni, a phawi leh zawk ṭhin a. Chuti chuan vawi thum emaw lai chu a ti hman nghe nghe.

 

Meng ru diar diar chungin ka’n en a. Maimitchhing chungin a hnute te chu a lo ṭham nawk nawk a, a hmui te chu a pet fan fan bawk a. Ka zang lah a khawng mar ngang mai!

 

Thun tlum tum chuan a han ṭhut lut leh riai riai a, a chawl det a. A thaw leh hawk ṭhin a. A châknain a hneh ngang a ni ang, a tawpa tawpah chuan a rawn ṭhut tlum vek ta nge nge a. A’n nghak leh deuh vang vang a, a su ta euh euh va. A va’n zei lo ve chiang tak! Mahse, virgin chhu tih takah a tight ṭha bawk a, a nei sa hem hem mai bawk si a, nuam tak a ni!

 

A chhu kuaa ka zang vuah run chung chuan ka chungah a rawn bawk a. Ka hmuiah chuan a rawn fawp nawk nawk a. Chutah zet chuan muthilh der theih a ni tawh bik lo.

 

Pawi ti tak tak ni àwm takin, “Sangte, engati nge?” ka’n tikual vel a.

 

“Ka châk alawm. A châk tawk lekin min siam a, pawi ti lo mai rawh,” a ti a.

 

Kei pawh chu ka insum duh tawh bik lo va. Hnuai lam aṭang chuan ka dep chho nghal zeuh zeuh va. Ná a la tih deuh avang chuan ka la dep rang ngam lo.

 

Chutia rei vak lo ka chhoh dep hnu chuan ka zang chu ka phawi a, zangthalin ka muttir ta a. Ka zang leh a chhu biang velah chuan thisen a lo kai deuh ṭhat a. “I la virgin tak tak a ni maw?” ka’n ti sap a. A lu chu a bu nghat a.

 

A bawp chu kuai kakin, ka zang chu zawimuang chuan a chhu-ah chuan ka thun lut leh riai riai a. Tlema a lo nal ve deuh tawh avang chuan a lut tlum leh mai a. Muangchang chuan ka dep ṭan leh riai riai a. Sangtei nuam ti chu a chhing diar diar a, a si hlap hlap a.

 

“A nuam lutuk. Ka taksa a za chhuak vek!” a rawn ti chhawk hlawl a.

 

Ka dep rang ta tulh tulh a. Tunah zet chuan nuam a ti tawh bawk a, na lam reng reng a hre chang tawh lo. Ka’n dep lut tak tak mai chu a au ṭhawt ṭhawt thei maw le!

 

Kan thaw dun halh halh a, ka zang ka phawi ang tih hlau ni àwm takin nghet tawkin min kuah a. Kei lahin thawhsan phal lo tih hriat takin ka dep rang tulh tulh a. Nuam kan va han ti dun tak em!

 

“Awi! A nuam lutuk! Dep zawt zawt rawh. Ka chhu a za nuam lutuk. Awi! Inlûk hi hetiang em em hian a lo nuam a ni maw! Min lu ziah rawh aw,” a ti mawlh mawlh a.

 

A chhu dep zawt zawt pah chuan a hnute chu ka pet fan dawr dawr a. A beng bulah chuan, “Chhu vum nu, i chhu a va’n hur ve! Ka dep hrep dawn. Ka lu tlaivar dawn che, mawng lian nu,” ka’n ti a. Chu chuan a tiphur tulh tulh a. Min kuah chawih chawih a, ka dep rang tulh tulh bawk a. Nuam tak a ni!

 

Ka zo dawn hnaia ka hriat avang chuan ka chawl a, phawi chuang lem lovin a chhu-ah chuan ka zang chu ka thun a. Chutia ka chawlh lai chuan a chhu chu a ip zeuh zeuh va, chu chuan ka zang chu a fawh hian a fawp kawk kawk ni ber hian ka hria.

 

“A nuam lutuk!” a rawn ti nawk nawk a, chu chuan min tih phur em avangin uar tawkin ka dep tlir leh tak tak mai chu a au ṭhawt ṭhawt a, a zo leh der mai a.

 

Kei pawh ka kawng bawr chu a rawn mur deuh chuai chuai a. Ka’n dep rang lehzual tak tak mai chu a rik hian a ri chawk chawk a.

 

“Ka zo,” tih leh a chhu kuaa ka baw pik luhtir chu ka rual a. A au ṭhawt a, “Awi! A nuam lutuk!” tiin mi rawn kuah chawih a. Chawl mai lovin rei vak lo chu ka’n dep zui zawt zawt a.

 

A chunga bawk hnawp chung chuan, “Nuam i ti em?” ka ti a.

 

“Ummm, a nuam lutuk! I va’n zei em em!”

 

“Nakinah kha aia nuamin ka la ti leh dawn che a nia,” ka ti a. A nui sen sen a.

 

Insil turin bathroom-ah kan kut a. Kan insil zawh chuan sana ka’n en a, zing lam dar 2:30 a lo ni der tawh. Inkuah rial chuan kan muhil leh ta a.

=============

Bung 14-na:

=============

Zan lama eng mah thleng lo ang hlauh chuan a tuk lamah chuan kan buai leh nak nak a, Sangtei pawh Seminar neihna lamah a buai ve hle. Kei chuan a ṭul ang angah ka lo puibawm ve bawk a. Chhungkhat pa deuh ṭhiau mi 250 bawr vel hmaa thu han sawi atan chuan ka lo sit ve deuh a; mahse, ka rin ai daihin Sangtei chuan a lo tlin a. Amah pawh a ṭang hle bawk tih a hriat theih. Zawhna maksak pui pui han zawt leh nulh nulh ṭhinte pawh an awm nuk na a, Sangtei chuan nui sang chung hian ṭha takin a lo chhang mai zel a, Ka va han chhuang tak! Mit la lo lek hian ka lo en leh deuh deuh ṭhin a, ani pawh chuan a khat tawk chuan mi rawn melh ve leh zeuh ṭhin.

 

“Hetianga nula duhawm leh ṭha, hawihhawm bawk hi ka ta han ni thei mai se la aw!” tiin ka ngaihtuah leh veng veng ṭhin. Eng emaw thil avangin hun kan hmang dun a, a remchan em avangin kan inlu kha a ni mai a, hmangaihna tih lam vel chu a awm ka ring hran lo. Mahse, ka ngaihtuahna tam zawk chu a luah ṭan der tawh. Ṭang taka a thil sawi lai chu ka’n en a, en nawn a ngai leh ṭhin. Vawi khat mai ni lo, vawi tam tak en a, en reng mai ka duh a ni. Mahse, a tan chuan puibawmtu satliah mai ka ni. Rei lo te hnuah chuan a lak aṭanga hla taka awm leh mai tur pawh ni mah ila, he hun ṭha tawi te tal hi duham taka hman ka tum ruh hle.

 

Tih tur vak ka nei tawh lo bawk a, chutia ṭhut mai mai paha Sangtei chetla vel ka en chuan ngaihtuahna mak pui pui ka lo nei leh ṭhin bawk si a, pawn lam boruak hip turin Hall chu ka chhuahsan a. Hall hnung maiah chuan hmun thawveng nuam deuh mai, khawthlir rem fahran mai hi a lo awm a. Chutah chuan meizial zuin ka hawi kual veuh veuh a, thlasik thli rawn thaw heuh heuh pawh a vawt deuh ver tawh. Ṭhutna remchangah chuan ṭhuin, ka piah deuha pavalai ṭhenkhat tlai lam chaw ei khawmna tur buaipuia buai nak nak te chu ka thlir pah mai mai a.

 

Chutia rilru pe taka ka thlir deuh deuh lai tak chuan ka phone a rawn ri ral ral a, number ka hriat ngai a ni lo, mahse, ka pick up ta tho va.

 

“Hello.”

 

“Umm, Zonunmawia a ni em?” (Patling aw a ni tlat)

 

“Aw ni e, tu nge aw?

 

“Pu Zuala ka nia, i nu hna thawh ṭhinna pa. Naktukah hian kan inah mi rawn hmu thei ang em?”

 

“Tunah chuan ka zin rih asin, naktukah hian ka haw thei dawn chauh a. Zan lamah a pawi ang em?”

 

“Pawi lo ve. Mahse, zan dar 10 velah chauh ka hman ang.”

 

“Eng lam thil nge ni hrim hrim a?”

 

“Rawn kal phawt la, tuna han sawi zawh mai theih pawh a ni chiah lo.”

 

“Aw le, ni rawh se. Kan inbe leh dawn nia,” tiin phone chu kan dah a.

 

Phone ka dah fel chiah tihah chuan Sangtei chuan a rawn call a, ka pick up zui lehnghal a.

 

“Khawiah nge i awm a?”

 

“Hei pawnah ka awm alawm, zial ka zu lawk a.”

 

“I va’n zu rei ve! Khawiah tak maw i awm?”

 

“Hall hung lamah ka awm. In zo tawh em ni?”

 

“Umm, zo tawh. Ka zawn kual nasatzia che i hria em? Min timangang hman alawm,” a ti hlak hlak a.

 

“Aw! Mipa ka nih hi! Chutia bo mai thei chi ka ni hleinem! Ka rawn phei ang,” ka tih mek lai chuan ka hnungah a rawn ding fel ve chiah a.

 

Thinrim hmel zet hian min en kal a, “Engati nge eng mah sawi lova i lo kal sawn daih a? Min hrilh tur che alawm,” a ti deuh hlaih hlaih a.

 

“Thu i sawi laklawh sia, zial zuk pahin ka hawi kual vel mai mai châk alawm,” ka ti a. A ṭawng leh hmain, “Eng nge thil dik lo a awm em ni?” ka ti nghal vat a.

 

“Awm lo. Phei ang. Min lo nghak tawh a nia,” tiin a inher vut a, a kal ta daih a.

 

Eng mah sawi lo chuan a hnungah chuan ka zui phei ve mai a. Hall kawtah chuan an lo awm nuai nuai a, eng ber nge an sawi tih pawh hriat theih loh khawpin an lo titi mawlh mawlh a. Sangtei bulah chuan, mi dang ho hriat lohin, “Eng nge tih tur a la tam em ni?” tiin ka zawt a.

 

“Aw tam,” tih chauhin min chhang a. Meeting room ni àwm takah chuan min luhsan daih a. Kawngka thleng ka zui a, patling inchei deuh deuh 10 vel hi an lo ṭhu ṭhap a. An meeting dawn a ni maw tih pah chuan ka chhuak leh daih a.

 

Sangtei chu whatsapp-ah, “Ka rawn luh ve a ngai em?” tiin ka va text a. A seen nghal a. Mahse, min reply lo. Ka be zui duh tawh bik lo.

 

Minute nga hnu velah chuan “Kan rei lo ang” tih hi a rawn thawn a. Ka reply tawh lem lo.

 

Engati nge maw ni le, a mizia a dang riau mai. A awmzia pawh ka hre thiam tawh lo ve tih pahin ei rawng bawlna lamah chuan ka kal daih a.

 

Fatuho chuan min lo hmuh chuan min lo be nghal siam siam hlawm a. An felin an mawng pawh a zang hlawm khawp mai, an che vut vut reng mai. Fiamthu titak deuh hian, “Sir, fatu lam tan ei huaina a ngai a nia,” an lo ti nak nak a. Kei lah chu ka ‘Sir’ lo ve ropui mai sia! Mahse, hmunpui lam aṭanga kal ka nih ve miau avangin min hmu hotu ve pawh a ni mahna. Cheng 1500 ka pe a, an lawm hlawm ngang mai!

 

Zu lam tur an intir nghal chung chung a. An rawng bawlna bulah chuan kan titi ho mai mai a, fiamthu te thawhin kan nui ho dar dar a. Kan hlim tlang a, Nuam pawh kan ti hlawm viau mai.

 

Zu lam tura kal te pawh an rawn thleng leh der tawh. Choka lamah chuan an va in diat diat hlawm a, an phur hlawm ngang mai! In ve turin min ti na a, ka in ve duh ta lem lo va.

 

Meeting-ho pawh an rawn chhuak ta ṭak ṭak a. A hnuhnung berah chuan Sangtei chu a rawn chhuak a. Ka lo en reng a. Min zawng ru nghal tih ka hai lo. Mahse, a hmuh mai theih loh tur chuan ka tawlh sawn vat a. A hnu deuhah chuan mi rawn call leh ta nge nge a.

 

Vawiin zet chu eng vang nge ni ka hre thiam bik chiah lo, Sangtei chu ka lakah thinrim titih hian a awm reng a. Biak lahin min chhang ṭha duh bawk si lo. Han awm hlat deuh dawnin min phone leh cheng zel bawk si. Mood fuh lo deuh hian a awm deuh reng mai si, ka hre thiam tawh lo.

 

Hall chhungah chuan mi 10 vel lek hian chaw kan ei a, mi dang chu pawn lamah an ei thung a. Mi dang awm lai chuan a nui deuh sang reng tho si a. Min biak hian thu pe aw deuh lek lek hian min be bik tlata hriatna ka nei a. Keimah ka dik lo zawk nge pawh ka hre thiam chuang lo.

 

Chaw kan ei kham velah chuan kan thlenna IB tlang lamah chuan kan phei nghal a, kawngah chuan kan inbe miah lo. Min biak loh chuan biak ka tum bik lo. Mut chhuak àwm deuh hian a awm a, a chau ve deuh a ni ang chu ka ti mai a.

 

Kan thlen velah chuan, “Ka chau, ka mu lawk dawn a nia,” tiin a room lamah chuan min luhsan nghal daih a. Sawi tur a vang duh ngei mai!

 

Motor ka park fel hnu chuan ka inbual fai a. Ka inbual zawh chuan Sangtei chu ka va text a. “I la chau viau em? Damdawi te i ei duh em? Ka lamsak ang che aw” ka va ti a.

 

“Ngai lo” tih chuah hi a rawn thawn let a.

 

“Sangte, lungawi lohna i nei em ni? I zia hi a dang vek a nia,” ka ti a.

 

“Ka ṭha, ngaihtuah ka ngai lo,” tiin mi rawn chhang a.

 

“Eng nge maw a hriat le, hetianga ka laka a thinrim ngawt mai le,” tiin hawsan daih ka rilruk ta a. Zan dar 8 velah Aizawl lam pan tur motor a lo awm hlauh bawk a. Ka be nghal a, chhuah dawnah chanchin ka rawn hrilh leh ang che tiin phone chu ka dah a. Sangtei chu ka va text leh ngat a.

 

“Sangte, a pawi ka ti khawp mai. Ka zui tawk lo che a ni ang. Keimah vang niin ka hria vawiin pawh nilengin i mood a dik meuh lo. I tan harsatna ka siam mai mai dawnin ka hre tlat a, ka hawsan mai ang che aw. Motor pawh ka be fel vek tawh a. Ka ngaihtuah lutuk tho che a; mahse, kei aia puitling zawk leh chinchang hre zawk i ni tho va. Dik tak chuan nuam lo ka ti em a ni. Motor chabi chu chokidar bulah khan ka dah a. A la muhil a. Nakinah a lo lam mai ang ka ti kha,” tiin ka thawn duah a.

 

Minute 20 hnuah pawh a la seen lo. A muhil tak tak nge maw ni dawn ni, han phone em lah chu ka hre bawk si. Eng pawh ni sela, ka kal tawp mai ang tiin ka motor biak lawk sa te awmna lam pan chuan ka chhuak ta nghal a.

 

Hmeichhia amah chuaha han kalsan chu nuam ka ti chiah lo; mahse, ka tan eng nge awm ve reng kha ṭangkaina nei chuang. Kal ve turin ka dil pawh a ni lo va. Aman min sawm vanga zui mai mai ka ni alawm tiin ka inthiam chawp a. Rilru nuam zan lo tak chuan ka kal lui ta tho va.

 

Aizawl lam pan chuan sumo-ah, hnunglam leh a chunglama thlai zawrh tur phur ṭun zingah chuan, chuangin khaw chhung kan tlan pel mek a. Khaw dai vel hi a ruam duh vangin phone signal a bo nghal vek a. Eng emaw chen kan tlan hnu chuan signal a rawn awm chiah chu miss call a lo awm ṭeuh mai. Sangtei chuan vawi 10 chuang a rawn call hman tawh. Call let ka tum a. Ka phone ka hmeh mek lai chuan a rawn call leh a. Ka pick up nghal a.

 

“Hello,” ka tih rual chuan ṭap pur chungi, “Eng eng awmzia? Khawiah nge i awm?” a rawn ti a. “Ka haw,” tih chauhinn ka chhang a.

 

“Khawilai nge in thlen tawh? Lo ding rawh u, ka rawn hruai ang che,” a rawn ti a.

 

“Khaw chin kan pel daih tawh!”

 

“Lo ding rawh. Ka rawn kal nghal,” tiin, ṭap aw deuh ṭuau chuan a rawn ti leh a. Ka chhan leh hmain phone a dah nghal daih a. A va’n buaithlak tak!

 

Driver hnenah chuan thil awmzia ka hrilh a, ani pawh chuan a lo hre thiam khawp a. Motor aṭang chuan ka chhuk a, khua aṭanga km 5 tur velah chuan ka lo awm vang mai a. A thim ropui si! A nuam chiah lo.

 

Darkar chanve vel ka awm hnu chuan motor light rawn eng chu ka hmu thei a. Ka zawn a rawn thlen chuan Sangtei chu rawn zuang thla nghalin mi rawn kuah chawt a.

 

“Zonun, ka tihpalh lutuk aw. Hawh, let leh ang. Nakinah thil awmzia kan sawi dawn nia,” a ti a.

 

Motorah chuan lutin khalh turin min ti a. Kawng sirah chuan ka park rem te te a, “Sawi duh i nei em?” ka ti a. A ngawi vang vang a. Eng mah ka zawh belh lem lo.

 

Eng emaw chen a ngawih vang vang hnu chuan chung lama motor chhung light chu off-in mi rawn kuah nghal nawk a. A hmui sexy tawk mai chuan mi rawn fawp mawlh mawlh mai a. Ka chhang let duh mai lo va.

 

“Zonun, ka tihpalh lutuk aw,” a rawn ti leh hram a.

 

A aia uar chuan mi rawn fawp leh a, ka insum duh tawh bik lo. Ka lo kuah bet nawk a, kan infawp ta mial mial mai a. A seat hnungah chuan kan insawn phei a. Duhthawh tak chuan kan infawp ngawng ngawng a. A hnute chu ṭhamsakin ka dim duh tawh bik lo, ka hrawm nawk nawk a.

 

A kawr chu phelhsakin a hnute chu ka hneksak a. Ka lei chuan ka hawl nawk nawk a. Motor dang a rawn kal mai a hlauhawm si a, motor seat-ah chuan ka ṭhu a, Sangtei chu ka lam hawi chuan ka pawm a. Ka zang lo khawng luah tawh chu ṭhut tirin a chhu kuaah chuan ka thun tlum pawk a.

 

A tirah na a ti deuh na a, nizan ang em em kha chu a ni tawh lo. Hnuai lam aṭang chuan ka dep chho zawt zawt a. A ṭhut dan tur ka hrilh ang chuan a rawn ṭhu nghing ve laih laih a. A va’n zei lo ve tak! Mahse, a zei lohna hian min tizauthau zawk tlat pek a. Rei vak lo hnuah chuan ka zo mai a. Ani lah a lo la zo hman lo nasa! Mahse, kan thlenna lamah chuan ka hawpui ta zawk a.

 

Kan va thlen chuan dar 11:30 a lo ni der tawh. Sangtei Room lamah chuan kan inzui lut nghal a. Kawngka kalh nghalin kan inkuah a, kan infawp leh mial mial a. A thawmhnaw chu ka phelhsak vek a, kei pawh ka inphelh nghal bawk a.

 

Duhthawh zet chuan Sangtei hnute chu ka fawp hlawih hlawih a, a mawngtam chu ka ṭhamsak pah nawk nawk a. A hmui nen, a hnute nen chuan ka fawp tawn sek a, muam a ti lutuk chu a dak awr awr mai a ni.

 

Khum tlangah chuan ka ṭhuttir a, a bawp chu kuai kakin a chhu vum thar mai chu ka fawhsak a. A mawnah chuan ka liak hlup hlup a, a ip chawi chawi a. A thaw halh halh mai. A chhu kuaah chuan ka lei chu thun lutin ka’n liak kual tak tak mai chu nuam a ti ngei mai! Ka hmai chu a rawn dep deuh at at a.

 

“Awi! A nuam lutuk! Ka chhu a za vek tawh, a nuam lutuk! I zang kha thun tawh rawh, Zanglianpa. I zang lian deuh kha ka mamawh tawh lutuk,” a ti ta mawlh mawlh a.

 

Khum bulah chuan ka pawt ṭhingṭhi hnawk a. Ka zang khawng mar zet chu ka hmuamtir a, a tih ngaihna vak a hre lo. Mahse, tih dan tur ka hrilh zel a. A hmuam lut ve pulh pulh mai. A zei lem lo na a, a nuam lutuk tho.

 

Chutah, khum tlangah chuan a mawng chu ka nghat a, lukham ka dah belh bawk a. A chhu vum thur mai chu a rawn lang vum lehzual a.

 

“Chhu vum nu, zanin chu nuam tawkin ka’n siam ang che aw,” tih pah chuan ka zang khawng mar ut tawh chuan a chhu kotlang vel chu kan hruttir a. A chhu kua aṭang chuan tui hnang a rawn chhuak a, ka zang pawh a tui pur tawh bawk a. A nal ṭha duh ngei mai.

 

A bawp pahnih chu ka koki lehlam lehlamah chuan ka pu a, a chhu rawn pawng chhuak turh maiah chuan ka zang chu ka thun lut ta zal zal a. A lo ip chawih chawih a, a si deuh hlap hlap a. A full papin ka thun a, a ṭe deuh ṭhat a, “Awi!” a ti khur dar dar a. Dimna tel hauh lo chuan ka’n dep tak tak mai chu nuam tak a ni!

 

Ka dep zawnga a hnute phe hlawp hlawp chu a ṭham nawk nawk a. Kei lahin ka dep uar tulh tulh bawk a. Kan hur dun laklawh bawk a, kan uar dun ngei mai!

 

Ka bungbuttir a, bungbu chuan ka han dep leh tak tak mai chu a au deuh ṭhawt ṭhawt a, a ṭe ri mil turin ka dep ri thlawrh thlawrh bawk a. A mawngtamah chuan na vak lovin ka beng taih taih a. Chu chuan a tiphur lehzual ni ngei tur a ni, a theih ang angin a rawn nawr ve tan tan a, a lut thuk duh ngei mai.

 

“Awi! A nuam lutuk! Zanin chu min lu tlaivar zak rawh aw, a nuam em mai! Hetianga nuam hi a lo ni maw, min lu ziah rawh aw,” a ti nawk nawk a. Kei lah chuan ka lo dep uar sauh sauh va. A chhu chhung chu a nal ṭha tawh bawk a, a lut ṭha duh thuih thuih ngei mai!

 

Khumah chuan zangthalin ka mut dawrhtir suah a. A chungah chuan bawkin a hnute chu ka hne a, a hmuiah ka fawp pah deuh reng bawk a. Ka fawp tawn sek a nih ber chu. A bawp chu ka kuai chho va, chutah ka’n dep leh tak tak mai chu nuam tak ni, nuam tak!

 

Dim a ngai tawh lem lo bawk a, a chhu kuaah chuan ka zang chu ka han nawr kual vel tak tak mai chu min kuah chawih chawih a, a meng phal meuh lo ni ber e.

 

Ka zawh dawn hnaih tak avang chuan uar leh zual chuan ka dep zawt zawt a. Ka zang chu a rawn mar tulh tulh a. Ani pawh a insum thei tawh bik lo, a ṭe chel chul mai.

 

Ka kawng vel chu a rawn hik chuai chuai a, a chhu kuaah chuan ka baw chu ka dep chik ta zuai zuai a.

 

“Awi! A nuam lutuk! A rawn lum pup pup mai,” a rawn ti chhuak nawk nawk a.

 

A bulah chuan ka mu thla hnawk a, min lo kuah nghal vat a. Mi rawn fawp leh vang vang a. Ka mitah tak chuan mi rawn enin, “Zonun, ka hmangaih che,” a ti sap a.

 

“Eng maw?”

 

“Ka hmangaih che. Ka hmangaih tak zet che. I ta ka ni thei ang em?” a ti ta hlawl mai a.

 

“Sangte, inngaihtuah chiang rawh. I dinhmun leh ka dinhmun a inthlau lutuk. Kei chu hmangaih tlak ka ni lo,” ka ti a.

 

“Vawiinah pawh nilengin ka ngaihtuahnaah i awm reng asin. Huat che ka duh a. Ngaihtuah loh che ka tum a. Mahse, ka thei lo. I lakah ka thikthu a chhe nghal ringawt zel a. Vawiin pawh khan keimah pawh hian hrehawm ka ti tak zet asin. Ka hmuh loh hlek che chuan mi dang i lo be hman turah ka ngai zel a, hrehawm ka ti lutuk. Ka hmangaih che. Min hawsan i tum thu i rawn sawi pawh khan ka na vek asin,” a ti mawlh mawlh a.

 

Duhthawh zet chuan ka fawp leh veng veng a. Ka ban veilam ka khamtir a, dinglama a hnute hmet niap niap chung chuan kan mu a, kan titi pah siam siam a. Hei baka zan hlimawm hi a awm dawn chuang em maw ni ka ti hial!

=============

Bung 15-na:

=============

Sangtei nena kan zin dunna chu ka zin tawhnaah chuan a la nuam ber hial ang! Ani pawh khan nuam chu a ti ve hle bawkin ka hria. Zan thum hlimawm tak tak leh nuam tak tak kan hman zawh chuan Aizawl lam pan chuan kan haw leh ta a. Sangtei chuan, “Eng zat nge kan pu hnenah chuan ka lo dilsak ang che?” a ti a.

 

“Eng mah a ngai lo. I duh leh nangma ta tur dil rawh. Kei chu zan tin hlawh ka lak tho kha,” ka tih chuan mi rawn sik nawk nawk a.

 

“Uang suh! Tak takin T.A. hi an pe vek ṭhin a. A tlem emaw, a tam emaw tih a ngai ve ṭhin a. A lehpek zel atan a ṭha a. Kan pu te duh dan pawh a ni zawk,” a tih takah chuan, “Ka vawi khatna a ni a, a ngaihna ka hre lo khawp mai. Nangma’n àwm i tih ang ang a ni mai,” ka ti ta nge nge a.

 

In kan thlen chuan, “Zanah lo leng la?” a ti a.

 

“Zanin chu ka hman rih lo, lenna tur pawimawh deuh ka nei a,” ka tih chuan a rawn hawi phawk hra a. A hawi let vat a, “Umm, a ngai lo mai,” a ti deuh hmak a.

 

“Sangte.”

 

A rawn hawi let nghal vat a. “Thil dang a nia. Ka nu dam laia a hna thawhna ṭhin pa khan nimin khan mi rawn phone a. Zanin hi leng tura kan tih zan a ni sia. Kal ka duh vang a nia,” ka ti a.

 

“Umm, nih chu. I chauh dawn vei nen, zanin te chu chawl ve rih la ṭha tur a nia. I leng i haw hunah min lo call la?” a ti a. “Aw le,” tiin ka in lamah chuan ka hawsan ta a.

 

Ka inbual zawh chuan sana ka en a, rin aiin a la hma, tlai dar 2:30 chuah a la ni. Tih tur a awm lem lo bawka tiin Sangtei chu ka va call a. A lo pick up rang kher mai.

 

“Eng nge ni ta, Boss?” a rawn ti a, a nui ar ar a.

 

“Eng ni lo ve. Tih tur awm lo em a, ka lo call mai mai che. I chau em?”

 

“Chau lo ve. Lo leng phei la, a la hma tho hi,” a ti a.

 

“Office lamah ka kal dawn i ti emaw tia, i la kal na nge?”

 

“Kal lo. I rawn len chuan ka kal lo ang. Lo phei la. Thingpui tui tawk ka lo lum ang che,” a rawn ti lang lang a.

 

“Nia. Ka rawn phei dawn nia. Lo lum nghal la,” ka ti a.

 

Kan inhlat lem lo bawk a, Sangtei te in chu ka thleng phei vat a. Sangtein min lo hmuh chuan a lo nui ver ver a. A inbual zo ve tawh tih hriat takin a sam chu towel-in a lo la tuam a. Thingpui a lo lum mek chu a so chiah avangin a siam sawk sawk a. Sitting room-ah chuan titi pahin kan in dun a.

 

“A va reh ve, khawiah nge i chhungte an awm zawh vek hlawm a?”

 

“Ka nu leh pa chu tukin khan ka nau te tlawh turin phai lamah an zin a. Zan khat lek riah an tumin ka hria. Ka pi chu, min awmpuitu nula nen Falkland-ah in sakna lamah an kal, ka thlen hnu lawk khan an kal chauh. Mahni tawkah hian kan buai ve hlawm ṭhin a. A chang hi chuan chhungkua te hi kan mumal lo riau hian ka hre ṭhin,” a ti deuh duah a.

 

“Buai hi chuan a buaithlak ve bawk em alawm. Kei chu mahni ngawk ka ni bawk a, ka inthurual phian zel,” tiin fiamthu ka’n thawh hlak a. Nui ar ar chung chuan mi rawn chum taih taih a. A inbual zo hlim a ni bawk a, a rimtui chem chem chuan mi rawn zem chiai chiai a. Ngaihtuahna a dik thie meuh lo.

 

Sangtei nen chuan inhnaih taka ṭhu kan nih bawk a, beisei nei deuh ranin, “I va’n rimtui! I inbual zawh hlim hian i duhawm a nih hi,” ka’n ti a.

 

“Inbual zawh chauhin maw?” Mi rawn melh khawi a, a hmui a seh sawi vel a.

 

“Ihh, ka’n check lawk ang aw,” tih pahin a hmui nem no nalh takah chuan ka va fawp chat a. Ani pawh chuan min lo chhang let rang kher mai. Kan duhthawh telh telh a. Kan tum leh duh pawh a thuhmun leh vek tawhin ka hre mai. Kut a hlei a, a khawihna lai tur a hai mawlh lo.

 

Duhthawh taka infawh nawk nawk pah chuan kan inchul kual ruai ruai a. Chutih lai tak chuan ka phone a rawn ri ral ral a. Ka ngaihsak duh lo. Mahse, Sangtei chuan pick up phawt la a tih avang chuan ka’n en a, Puipuii a lo ni. Sangtei pawh chuan a rawn hmu ve reng. Ka pick up zui nghal a.

 

Puipuii chuan, “Naktuk ka rawn zin dawn a, ka hmu châk tawh lutuk che! Mahse, ni hnih bak ka awm hman dawn lo va, min lo chàng hman ang em?” a rawn ti a.

 

Ka rilru a buai nuai mai. Engti anga han chhan tur nge ka hre lo.

 

“Nakinah ka lo call leh ang che, ka la buai lawk a,” tiin phone chu ka dah a.

 

Sangtei chuan kan thingpui inna no vel chu seng felin thil dang min tihsan daih a. A no silna bulah chuan va kalin, “Sangte,” tiin hmun leh hmunah chuan ka’n ko a.

 

“Umm,” tiin min chhang a, a rawn hawi lem lo.

 

“Englo a nia. Ihh, nichina mi kha Puipuii, ka bialnu ka tih kha a nia. A hma pawhin ka hrilh thuak tawh che kha,” ka ti a.

 

“Nia, ka hria alawm. Ka ngaihtuah apiang hian keimah hi ka inten ngawih ngawih. Nangma thiam loh eng mah a awm lo a nia. Mahse, in inkar tibuaitu ka nih palh erawh ka hlau khawp mai. Ka lo ngaina ve ringawt che hi kei pawhin ka hre thiam lo a ni,” a ti ta hlawl a.

 

Engti anga han ṭawng zui tur nge pawh ka hre lo. Dik tak chuan kei pawh hian Sangtei hi chu ka vei thlawt tih ka hria. A chanchin engkim min hrilh mai bakah a virgin hial ka hawng a ni a. Kan inhriatna la rei lutuk lo mah se, hetiang tak hian ka ngaihtuah chu a ni si a. Kei pawh hian ka duh ve deuh ni ngei turah ka ngai. Puipuii nen hian inbe deuh reng mah ila, rilru tak takin ka biak ngai pawh ka hre lo. “Sex partner atan chuah ka duh em ni? Nge, amah hian min hmangaih vangin kan inkar hi a la ṭha mai mai?” tih pawh ngaihtuah tham tak chu a ni.

 

Sawi tur ka hre lo va, ngawi hle hle chuan in chu ka chhuahsan ta a, Sangtei pawhin mi rawn be zui lem lo. Sangtei nge Puipuii tiin ka rilru chu a buai hle a. Kawnga ka kal lai pawh chu chiang takin ka hre thei lo hial, ka ngaihtuah nasat em avangin.

 

Ka kawtah chuan ka lo ding leh reng tawh a, in chhungah ka lut a, tui ka in khawlh khawlh a. Puipuii chu ka call let ta a, a lo pick up rang kher mai.

 

“I va’n rawn call har tak! Ka lo nghak chak char che alawm,” a rawn ti nghal bawrh bawrh a.

 

Kechuan muang ban chat hian, “Ka tihpalh aw,” ka ti a.

 

“A ho lutuk. I buai anih ka ring a. Ka ngaih em vang chein ka lo hmanhmawh mai mai alawm,” a rawn tih dam leh thluam a.

 

“Puipui, inṭhen mai ang,” ka ti ta hlawl a.

 

Awki sang vah hian, “Eng maw?” a rawn ti a.

 

“Inṭhen ang,” ka ti a.

 

“Eng nge awmzia ka va’n hre thiam lo ve?”

 

Ka mittui chu a parawl kiang a, “Kan inṭhen a ngai,” ka ti ta hlawl a. Puipuii aw pawh chu a zuai raih a, a reh veng veng a. Kawngkhar inkar ri rap chu ka hre thei a, room-ah a lut ni ngei tur a ni.

 

“U Zonun, eng nge awmzia? Ka hmangaih tak zet che asin. Nang pawhin min hmangaih a ni lo’m ni?” tiin a insut hraih hraih a.

 

“Ka tihpalh lutuk Puipui, hriat thiam tum rawh aw. Ka ngaina ve hle che chuan ka hria; mahse, ka nunah mi dang an rawn lang thei tlat a. Ka hmangaih tawk lo che a ni maithei. I rilru tihnat hi ka tum a ni bik reng reng lo; mahse, ka sawi chu ka rilru dik tak a nih chu. Min haw hle ang tih pawh ka ring. Mipa tenawm tak angah min ngai anih pawhin ka dem lo che. Hmangaih dang ka nei a ni; mahse, ani chu ka la hrilh chuang lo va. Hrilh vat ka tum a, kan inkar thu hi tihfel hmasak phawt ka duh a ni,” ka ti ta tawl mai a.

 

Ka chet dan chu a nunrawnthlak hlein ka hria; mahse, tlang taka awm ka duh ve khanglang bawk si. Ka luhlulna a rawn chhuak tlat a. Hreh tak chungin ka sawi ta piap piap mai si a. Puipuii tan pawh a hrilhhaithlak dawn tih chu ka hre thiam ve reng. Mahse, ka insum thei bik lo a ni.

 

Puipuii chuan eng mah a sawi tawh lo. Mahse, a ṭap ri hawm hawm chu ka hre thei. Hrehawm ka ti ve tak zet. Han sawi chhunzawm dan tur pawh ka hre tawh chuang lo. Puipuii ṭap ri chu ngaihthlak a hrehawm tak zet. Eng emaw chen chutia sawi tur ka hriat tak si lovah chuan phone chu ka off ta ngawt a.

 

Rei lo teah chuan a rawn call leh nghal a, eng mah a sawi thei chuang lo. A insut ri chauh chu ka hre thei a, kei paw’n sawi tur ka hre tawh chuang bik lo. Eng mah sawi lo chuan kan ngawi dun vang vang ringawt a. Min hmangaih em emtu chu, ka hmangaih ve lo ni-a hriain kalsan ka tum mek a. Ka hmangaih ni-a ka hriat lam pan tur chuan thutlukna ka siam a. Ka thutlukna chu tun hun atan chuan a nunrawnthlak hle tih ka hria; mahse, nakin hun tur ka ngaihtuah chuan keimah leh keimah chu ka inthiam chawp a. Ka thutlukna chu a dik ber em tih erawh ka hre bik lo.

 

Puipuii chu thei leh thei lova rawn ṭawng chhuakin, “Naktukah ka lo chhuk ang a, zanah ka lo riak ang a, kan sawi ṭha leh dawn nia,” a ti a, ka chhan hmain phone chu a off daih a. Call let em chu ka duh tawh bik si lo, a hrilhhaithlak duh angreng hle.

 

Puipui nen kan inbiak zawh aṭanga rei vak lovah Pu Zuala chuan mi rawn call a, “Bawiha, zanin kha ka thei leh dawn lo va. Zunthlum ka neih avangin damdawi in lamah kan lut leh rih a. Nakinah chanchin kan inhrilh leh mai dawn nia,” a rawn ti a. Ani pawh chuan a sawi duh a sawi zawh rualin a phone chu a off leh daih a. Ka hre thiam teh nuaih hlawm lo ve!

 

Zanriah ei kham chuan Sangtei chu ka va text a:

 

Kei: Sangte, chaw ei ve tawh em?

 

Sangtei: Immm, ei dim diam tawh e.

 

Kei: Thil hrilh duh che ka nei a.

 

Sangtei: Imm, ni dangah aw. Tunah chuan ka buai rih a.

 

Kei: I online hman tho hi.

 

Sangtei: Nia, nih phawt aw.

 

Kei: Sangte, ka rawn leng ang aw?

 

A seen ringawt a, min reply tawh lo.

 

Darkar chanve vel hnuah chuan, “I la buai em?” ka va ti leh a. Online inti reng chung siin min reply chuang lo. Mahse, a seen thlap tho.

 

Hna lam thil eng emawah a buai a ni ang tiin a text chu ka chang reng. Mahse, msg rawn thlen tih a awm thei chuang lo; call-a biak erawh ka duh chiah bawk si lo.

 

Dar 11 a ri der tawh a, ka’n check leh a, a lo la online reng a. Mahse, min la reply chuang lo fo. Zan dar 12-ah pawh a la online a, msg erawh min la thawn chuang lo.

 

“Sangte, muttui aw,” tih chu ka va thawn leh hram a. A seen nghal tho; mahse, min reply leh chuang lo.

 

Ka phone chu flight mode-ah ka dah a, woofer-ah hla ka play a, muthilh ka tum a. Mahse, ka muhil thei ṭhak lo, ka harh tulh tulh zawk. Eng emaw min mawlhtu a awm a, eng nge a nih ka hre chuang si lo. Keimah hi ka dik lo a ni. Min hmangaih ngawih ngawihtu ka hnawl a, min hmangaihtu emaw ka tih chuan biak pawh min be leh duh lo va, ka fahrah nun kawng hi a inṭan dawn chauh a ni maw ka tirilru mawlh mawlh a.

 

Mahni infak chang pawh ni ila a dik lohna a awm chuang pawhin ka hre lo. Chhun tur nu leh pa ka nei ṭha a, ka hmel leh pianah chuan ka vantlang ve viau. Hmeichhia min betu neuh neuh pawh an awm ve nual a, mutpui ka tum tawh chu ka hlawhchham ngai lo. Dik tak chuan keima tum reng vang ni lovin hmeichhia hian min sawm hmasa a ni mah zawk. Min sawm na na na chuan, thil nuam lo zawk zawk a lo ni lo bawk nen, ka mit it zawng an lo nih ngat phei chuan ka hlah duh bik lo. Mahse, chhungrilah chuan ka hlim lo, min kalhtu leh mal bik riauva inhriatna ka nei tlat tho. Naupan lai aṭanga dah hran kha ka ni tawh miau mai a, ngaia neih erawh a har khawp mai. Mahse, chhungril natna erawh ka tuar ve ta hle hian ka hria. Mi tam tak tawrh ve ang tho pawh a ni mahna; mahse, keima tawrh atan chuan thil awlsam erawh a ni hauh lo thung.

 

Zing dar 2:30 a ni der mai, ka la harh nasa mai si. Ka mu thei lo va, in chhungah chuan ka vei tawn sek a. Ka beer dah ṭhat chu ka phawrh chhuak a, ka in a. Eng he hu vakah a thawk chuang si lo. Ruih hnap a, au vak vak mai ka chak; mahse, thil ṭha ber a ni si lo.

 

Room lama ka lut leh tur chiah chu mi tuin emaw ka kawngka a rawn kik ri dat dat a. Ka phu zawk nghe nghe. “Tun ang hunah tu nge maw ni le? Zu rui an ni ngei ang. Rukru chu ni sela an rawn kik lo tawp ang,” ka ti rilru neuh neuh a. Vawi thum a rawn kik leh dat dat a. Choka lamah chuan chemte ka va la a, ka hnung lamah ka thukru a. Eng emaw thleng palh a awm chuan phawrh mai thei turin ka ti a.

 

Kawngka lam chu ka pan phei a. A rawn kik leh dat dat. Kawngkhar bulah chuan dingin, “Tu nge?” ka’n ti deuh hrawk a, chhanna a awm lem lo. A rawn kik leh a, kawngka kalhna chu ka hawng ri rak a. Hnung lamah tlem ka tawlh let a, eng emaw thil a awm thuta chet nuam tawk vel aṭang chuan lo lut rawh ka ti a. Kawngkhar chu a rawn sawi ri rak a, a hawng riai riai a. Chutah, ka thil hmuh chu ka rin loh lam daih a ni! Sangtei chu mittui parawl kuang chung chuan a rawn lut nawlh a, “Eng nge i awmzia?” a rawn nghal bawrh bawrh a.

 

“Eng nge awmzia ka nei em ni? Eng nge i rawn tih dawn a?” ka lo ti ve hmak a. Ka bulah chuan rawn ding hnaiin, “Phone kha swich off kher a ngai em ni?” a ti a.

 

“Eng nge ṭangkaina a nei chuang em ni? Ka phone a nia, ka thu thu alawm. Haw phei rawh. Tun hi hmeichhe chhuah hun pawh a nih tawh loh hi,” ka ti leh ngat.

 

“Nang hi zu i in a ni maw?”

 

“Aw, in e.”

 

Mi rawn kuah nawk a. “Eng mah ka hre thiam tawh lo. I lakah hian ka thikthu a chhe tawh lutuk, theihnghilh che ka tum a, ka thei lo. Ka hmangaih che niin ka hria,” a ti a, min kuah nghet tulh tulh a. “Vawi tam tak rawn call che ka tum a, phone swich off a inti zel bawk si. Ka mangang lutuk alawm.”

 

“I mangang lo a ni ang chu ka rawn text che a, reply pawh min reply duh loh kha.”

 

“Ka tihpalh lutuk aw. Ka titau ve laklawh em a nih kha,” a ti a, za lo deuh hian a nui suk a.

 

“Engati nge zu chu i in hrim hrim a?”

 

“Nangmah vangin ka bialnu ka ṭhen a. Rawn biak che ka tum a. Min lo be duh vel khanglang a nih kha! Sangte, ka ngaihtuah a, kei chu heti mai hi ka ni a. Chhungkua pawh ka nei lo, kan dinhmun a inthlau em mai. I chhungte pawhin kei hi an duhpui lo ang che. Chu bakah...”

 

Ka hmuiah tak chuan a rawn fawp nawk mai a. A fawp duhthawh telh telh a. Lo chhan let leh mai loh chu tih theih ka nei leh ta lo. Duhthawh zet chuan kan infawp ta mawlh mawlh a. Kawngkhar chu kalhin ka khuam lamah chuan ka pawm phei nghal a.

=============

Bung 16-na:

=============

Khumah chuan ka nghat a, uar tak chuan kan infawp nawk nawk a. Ka zang pawh a lo mar leh ṭang tawh mai. Ka zang chu ka humtir a, keiin a hnute chu ka ṭhamsak tawn tawn thung a. A thuamhnaw chu ka phelhsak vek a, ani pawh chuan min lo phelhsak ve vek bawk a. Saruak ngalngata khuma kan han insuasam tak tak mai chu a nuam ngei mai!

 

Khum aṭang chuan kan chhuk a, chhuatah chuan dingin kan infawp mawlh mawlh reng a. Ka lamah chuan ka pawt hnai nawk a, ka eu-tir a. A bawp lehlam chu chawi kangin, a chhu kuaah chuan ka zang ka thun a, a paivat deuh reuhin ka’n chhoh dep tak tak mai chu nuam a ti ngei mai. Hmeichhia hian style danglam deuh hleka luk hi nuam an ti ve ṭhin tlangpui hrim hrim.

 

A bawp a kham a tih deuh vang chuan ka pawm kang nawlh a, a hmathlakin ka pawm ta a. A kaihza lehlam lehlamah chuan ka kut chuan ka dàwm a, ka zang khawng mar ṭha zet chuan hnuai lam aṭang bawkin ka’n do chho leh a. A kuaah tak a do rem chiah nghe nghe a; a kàwngah chuan ka kuah pah bawk a. Ka’n pawm su lauh lauh mai chu nuam a ti ngang mai!

 

“Awi! A nuam lutuk! Bawih, a nuam lutuk! Dim suh aw. I duh tawkin han che teh. I ta ka nih hi. Nang pawh ka ta i ni bawk. Rang deuh deuhin dep rawh,” a ti mawlh mawlh reng a.

 

Sangtei chuan ka nghawngah chuan min kuah nghet sauh sauh va, a rawn ṭhut tlum ve ta zawt zawt a. Keiin hnuai lam aṭangin ka chhoh dep zawt zawt pah reng bawk a. A hahthlak deuh na a, a nuam dangdai khawp mai.

 

Khumah chuan ka nghat phei leh a, saisir zawngin ka muttir a. A hnung lam aṭang chuan ka kuah a, a bawp ding lam chu ka kuai kau deuh va. A chhu kua tui nal pur tawhah chuan ka zang fuk lungrun tak chu ka’n thun leh ta zul zul a. A hnute ṭham pah nawk nawk chung chuan ka dep zawt zawt a, a nuam ti lutuk chu a thaw hluam hluam a.

 

“Min va’n siam nuam tak em! I duh tawkin ka taksa hi chen rawh. Ka chhu kha i zang lian khawng ṭha tak khan dep phir si vek rawh!”

 

Chutiang ṭawngkam hur leh bawlhhlawh chuan min tihzauthau zual sawt ṭhin avangin ka phur zual sawt a, ka dep rang ta tulh tulh a. A chhu chhungah chuan ka baw chu ka chik luhtir ta piat piat a.

 

“Awi! A nuam lutuk! Ka mur chuai chuai thei, nei nuam pa!” tiin ka lam chu a rawn hawi a, kan infawp veng veng a.

 

“Khua a var ṭep tawh tho, riak law law mai rawh,” ka ti a. A nui seih a. “Ka pa te zin hi naktukah an rawn haw dawn a, zanin bak chance ka nei thei tawh lo maithei. Nang berin riah i phal te chuan,” a ti a. Inkuah chial chuan kan muhil dun ta a.

 

Ka harh meuh chuan ni a lo chhuak ut tawh a, ka bula mu Sangtei chu a la thaw sek sek a, a la mu tui hle.

 

Thingpui ka lum zawh chuan room lamah chuan ka chawi phei a. Ka thawm hriain Sangtei pawh chu a lo harh tawh a, a rawn nui sen sen a, “I va’n fel tak!” tih pahin a sam chu a siam ṭha mawlh mawlh a. Thingpui kan in zawh chuan a haw phei ta nghal a.

 

Chhun lamah chuan tih tur em em ka neih loh avangin ka mu zal mai mai a, boruak a vawt deuh ruih tawh bawk nen, mut mai mai pawh a nuam ta phian. Sangtei chuan mi rawn phone-a, “Duat, office ka bang chiah a, lo leng phei la? Bazarah chhuahna tur ka nei a, min han chhuahpui la, i hman chuan,” a rawn ti a. Tih tur ka neih lem loh avang bakah han intihharh deuh pawh a ṭha alawm tiin ka lo aw vat a. Bazar lamah chuan kan chhuak chho va.

 

A tih tur leh a thil lei tur te kan lei fel hnu chuan peng kawi lovin kan haw nghal mai a. In kan thlen hnu rei vak lovah chuan Sangtei chuan, “Bawih, zanin chu ka pa te an rawn haw dawn a, ka rawn be tam hman lo maithei che a nia aw,” a rawn ti a.

 

“Aw le, a pawi lo. Ṭha deuh khan lo dawngsawng la. Chuan, ka ngai lutuk che a nia, ka hmangaih che,” ka va ti a. Ani pawh chuan, “Kei pawhin ka hmangaih che, nang aia nasain ka ngai che,” a rawn ti ve leh a. Rilru chu a nuam ve veng veng mai.

 

Tlai dar 4:30 velah Puipuii chuan mi rawn call teh nawlh a, ka pick up ve mai bawk a.

 

“Duat, Aizawl ka rawn thleng chiah a, zanin chu i bulah ka rawn thleng dawn a nia”.

 

“Puipuii, ngaizawng dang ka nei tawh ka tih kha,” ka tih mek lai chuan, “Ka hria alawm. Mahse, keima’n ka la nei ve hlei nem. Rawn thlen i phal loh chuan khawlaiah ka riak mai ang. Zan khat chauh ka hmuh che pawh i phal lo a maw? I pawi eng nge ka sawi a? Eng nge tih dik loh ka neih? Kei chuan ka haw ve lo che a, huat che ka tum a, theihnghilh che ka tum pawhin ka thei lo,” a rawn ti mawlh mawlh a. Ka ngawi deuh vang vang a, sawi tur ber pawh ka hre lo hi a ni ber mai.

 

“Zanin bak ka rawn tibuai tawh lo ang che,” tiin ngenngawl taka mi rawn dil nawn leh takah chuan ka hnar zo bik ta lo va. Amah hruai tur chuan MC kawt lamah chuan ka kal leh nge nge a.

 

Kan inbe tam lo khawp mai. Mahse, han hmuh leh takah chuan rilruah a thar leh a, ka ngaihzia ka hre chhuak ve leh uar uar a. Mahse, hnaih loh hram erawh ka tum lui ta tho va.

 

Zanriah kan ei kham hnu chuan Puipuii chu ka bulah ṭhuin min kuah chial a, “U Zonun, zak thei lo pawh min ti hle maithei; mahse, ka thinlung hian a thlah thei lo che a ni. Khawngaih takin inngaihtuah ṭha leh hram rawh,” a ti a, a mit aṭanga mittui rawn hnam chhuak chu ka hmuh hmaih hauh lo. A insut hraih hraih a, ka tan pawh thil hmuh nuam tak a ni bik hauh lo.

 

A biang lehlam lehlamah chuan ka vuan a, “Puipui, hriat thiam tum hram rawh. Min en la, ngaihtuah chiang mah teh. Nu leh pa ka nei tawh lo va, ei zawnna mumal ka la nei lo bawk a, inṭhen hi nakin thlengah pawh i nawmsakna tur a ni zawk maithei asin. Kei chuan i duh ang hlimna ka pe zo kher lo ang che. Nakina i inchhir lehna tur nih ai chuan tuna thutlukna siam mai hi a ṭha ka ti zawk a ni,” tiin, ka thiam ang tawk chuan ka sawi ve ngial a.

 

Puipuii chuan mi rawn kuah thlawp a, a ṭap ta hawm hawm mai a. “I chanchin hi ka hriat tam poh leh ka hmangaihna che hi a zual a, nangmah chuahva i awm hi ka phal lo a ni. I hringnunah hian ka tel ve thei lo a nih pawhin ka hringnunah tal hian min telpui rawh. Nang anga hmangaih leh duh hi ka la tawng ngai lo,” tiin, a mittui far tluk tluk chung chuan a sawi mawlh mawlh a. Rilru siam thiam a va han harsa tak em!

 

Mittui parawl kiau chung chuan Puipuii chu ka khumah chuan a muhil bem a, puan ka sin ṭhattir a. A samin a hmai a hliahna chu a bengah chuan zehsakin, a samah chuan ka chul heuh heuh va. A motor chuanna a chau deuh nge ni a phu leh aih ṭhin. A hmel chu ka en a, a duhawmna leh a hmel ṭhatna chu chiang tak hian a hmuh theih a. “Hetianga duhawm leh hmel ṭha hian engtin nge min duh tlat theih zawk le?” tiin ka rilru ka insualtir bap bap a; mahse, ka thinlungah erawh chuan Sangtei a ri tlut tlut reng tho va. Puipuii hi ka duh a, Sangtei erawh ka hmangaih niin ka hria a, ka rilru put dan tak pawh chu ka hre thiam thei bik lo chu a ni ber mai.

 

Sangtei chuan zan dar 11:30 velah mi rawn call a, an chanchin te mi rawn hrilh a. An buai deuh vang leh a nu leh pa te’n eng eng emaw an rawn hawn avangin mi rawn biak hman vat loh thu te a rawn sawi hnu chuan kan inmangṭha a. Kei pawh chu ka khuma tui taka muhil sek sek Puipui bulah chuan ka inthawlh lut riai riai a. Ka muthilh theih lawk loh avangin phone ka khawih mai mai a. Muthilh ka tum vel lai tak chuan Puipuii chuan mi rawn kuah a, ka lamah a rawn tawlh phei a, “Duat, ka ngai lutuk che, min kalsan suh aw,” tiin a rawn ṭawng chhuak sa sa a. A lam ka hawi chuan a lo la muhil sek sek reng tho va. A ṭawngvai a ni maw tiin ka nui suk a, a chalah chuan fawpin ka lamah chuan ka kuah bet a, ka muhil ve ta siai siai a.

 

Ka harh leh meuh chuan zing dar thum a lo ni der tawh. Ka zun chhuah em avangin ka va zung a, ka zun zawh chuan tui bottle chu room lamah ka keng phei a, kal pahin ka in phei awr awr vei rawk a, room khawngkharah chuan ka intauh chawrh mai a. Ka tui bottle ken lai chu thlauhin a ri bur a. Chumi thawm chuan Puipuii pawh chu a tiharh zawk a, rawn tho vatin ka nat leh nat loh te mi rawn zawt a, ka tui tihbuakna vel a hruk hul hnu chuan kan mu leh ta a.

 

Inkuah chial chuan kan mu ngawi ran mai a, vawi tam tak lo inlu hrep tawh mipa leh hmeichhia, taksa insi cheta mut reng takah chuan mut mai mai te hi a lo harsa khawp mai a, kut hi a vak kual a vak kual a, a tawpah chuan a tawpna tur takah a tawp leh nge nge ṭhin.

 

Puipuii hnute mum nalh tak mai chu ka hum veng veng a, a chang leh ka ṭham leh nawk nawk ṭhin a. Ka lamah chuan rawn hawiin kan infawp chawk chawk a. Kan duhthawh telh telh a, khawvel pialral kawngkaah chuan kan thlawk lut delh delh hi a ni ber mai. Rilru thuhmun, châk zawng inang, duh thuhmun neih tak si-ah chuan taksa thunun tum buai a ngai tawh lo, thunun tur pawhin rilru lamin a phal tawh thlawt lo.

 

Puipuii chuan, “Duat, ka châk em mai, min lu leh rawh aw? Ka nghei rei tawh lutuk. I zang hisapin ka inhrawt leh tawp zel, ka ngai thei lutuk che, ka mamawh thei lutuk che,” a rawn ti sa sa a. Duhthawh zetin a hmuiah chuan ka fawp mawlh mawlh a, kan lei chu kan insualtir nawk nawk a, kan inliak tawn hi a ni ber mai.

 

Ka chungah chuan rawn bawkin Puipuii chuan min fawp tawn tawn a, ka nghawngah min fawp a, ka dulah te chuan a fawp thla zel a. A tawpah chuan ka zang khawng mar at tawh chu humin a han kuai tawn vel a, ruak veka inphelhin min han suasam vel tak tak mai chu a nuam ngei mai. Ka zang chu a hmuam tlum pawk pawk a, a hrawt pah bawk a, a chil chuan hnawm nal belhin a liak za ner ner a, a fawp leh dawk dawk ṭhin. Ka zang lah a khawng nasa tawh mai si a, ka mur chuai chuai thei hial.

 

Eng emaw chen a hmuan tlum pawk pawh hnu chuan ka tilmu te chu a fawp kual leh nawk nawk a. Chumi hnuah chuan ka chungah rawn ṭhuin, a chhu zawnah chuan ka zang khawng kawh mar at tawh chu chuktuahin a ṭhut tlum ta riai riai a. A ṭhut tlum chin chu a lum vang vang a.

 

A chhu kua-ah chuan ka zang chu a ṭhut tlum hmak a, “Duat, ka hnute hi ṭham rawh,” tih pahin ka lamah a rawn kun hnai deuh a, ka zang fuk zet chu a ṭhut tlum pulh pulh pah reng a. Zangthala mu chung chuan a hnute fawn hlah hlah tur chu ka ṭham a, a hmer a, a hmur te chu ka hrual nawk nawk a.

 

Puipui chu a su rang telh telh a, a hma zawng aia na hian a ṭhut tlum ta zawt zawt a. Hnuai lam aṭang chuan ka theih ang angin ka lo dep chho ve a, a va han nuam tak!

 

“Min nghei reitir tawh bawk a, zanin chu ka’n che tak tak ang e,” a ti a, a nui seih a, a va han duhawm thei tak.

 

Ka kuai mu nawk a, a chungah chuan bawkin ka mut kaktir suah a, ka’n dep tlir tak tak mai chu a ṭe nasa teh e!

 

“Duat, a nuam lutuk! Min va’n tihur tak em! Hei ngei hi alawm ka mamawh chu. I duhtawk khan min dep rawh aw. I ta ka nih hi, ka chhu hi i ta a ni reng ang, i duh hun hunah i dep ziah dawn nia. Rang deuhin min dep rawh. A nuam lutuk! Aaahhh!”

 

Kei chuan ka dep rang tulh tulh a, a hnute phe hlawp hlawp khawpin ka dep lut zawt zawt a, nuam kan va ti dun tak em.

 

Puipuii chuan, “Duat, a chhungah ti tla rawh aw, phawi suh aw, i baw lum kha ka mamawh,” tiin min rawn kuah nghet sauh sauh va. Ka dep rang tulh tulh a, hnuai lam aṭang chuan min lo dep chho ve euh euh bawk a. A rawn ip tight leh ngawng ngawng ṭhin a, dep luh a va han nuam ṭhin tak.

 

Eng emaw chan kan indep zawt zawt hnu chuan ka baw chu Puipuii chhu chhungah chuan ka pik luhtir ka chuai chuai a. Ani pawh chu a thaw kawk kawk a, a khur der der a, a zo ve ta nghal a.

 

“Duat, a nuam lutuk! Min lu nuam lutuk! Ka lawm e aw,” a ti ṭham tiak a.

=============

Bung 17-na:

=============

Tukṭhuan kan ei kham chuan Puipuii pawh chuan a Nutei te in lamah min kalsan ta a. Kei pawh chu hna zawnna lamah interview tura kohna ka dawn avangin chu lamah chuan ka kal ve thung a.

 

Beisei loh takin min duh thu an sawi tlang ta mai chu ka lawm kher mai. Sorkar hna ni lo mah se, company rintlak tak a nih avangin hlawh pawh a chhe hran lo; mahse, thla a laklawh em avangin thla thar lama joint turin min ti a, ka lawm kher mai. Ka nu leh pa te kha la dam ve sela chu ka lawmna thu te, hna ka neih ve tawh avanga ka hlimna te chu min ṭawmpui ve ngei hian ka ring. Tunah chuan rilru taka min lawmpuitu tur, naupang tê ka nih lai aṭanga theihtawpa min lo enkawltu ka nu leh pa an awm tawh si lo va, ka hlimna chu sang viau mah se, lawm a kim si lo a ni. Ka mit aṭang chuan hlimna mittui leh lungngaihna mittui a rawn chhuak rual a, pachan a va har tak em!

 

Rilru hlim takin in lam ka pan a, in ka thleng fel awrh tihah chuan phone call ka dawng a.

 

“Zonunmawia i ni em?” tiin, hmeichhia nu valai deuh aw hian a rawn ti a.

 

“Aw, ni e. Tu nge aw? Eng nge ni ta?”

 

“Durtlang Hospital aṭangin a nia, Hei, Pu Zuala hian i hming a lam deuh reng mai a, hun i neih chuan i rawn kal hman ang em? A sawi danin thil eng emaw hrilh che a duh a ni àwm e. I rawn kal theih dawn chuan hmanhmawh a ṭha ang”.

 

“Aw le, ka rawn kal ang e,” ka ti a, phone chu kan dah zui nghal a.

 

Ka inbual sawk sawk a, Durtlang lamah chuan ka tlan chho ta nghal a. Bawngkawn ka thlen lai chuan phone call ka dawng leh a, kawng sirah dingin phone chu ka pick up a.

 

“Hello?”

 

Insut hraih hraih ri chu ka hre zui nghal a. “Bawiha, i rawn tlai deuh a ni. Pu Zuala chu a kal chiah asin,” a rawn ti ta mai a, sawi tur a va han vang tak!

 

“A va pawi ve aw! Hei ka rawn thleng ṭep,” ka ti a.

 

Kan inbiak zawh chuan ka tlan chho leh nghal a, a hmun ka han thleng chho chu mi an lo zi hut hut a, tu mah hmelhriat pawh ka nei ve lem lo va. An piah deuhah chuan ngawi rengin ka ding tawp a, han haw lehnghal mai erawh chu nuam ka ti chiah si lo va.

 

Minute 15 vel zet ka din hnu chuan nu pakhat hi ka lam pan hian a rawn kal a, a phone a hmet keuh keuh va, mi rawn melh leh zawk ṭhin a. A hnu deuhah chuan ka phone chu a rawn ri ral ral a.

 

Chu nu chuan mi rawn pan hnai a, “Nangmah hi em ni Zonunmawia chu?” tiin mi rawn bia a.

 

“Imm, ni e,” ka ti mawl tawp a.

 

A ngawi deuh vang vang a, a phone a hmet leh niap niap a, kei lahin han zawh chhunzawm tur leh han biak zawm dan tur ka hre mai bik lo va. Inbe lem lo chuan kan ding dun ta reng ringawt a.

 

A hnu deuhah chuan mi rawn en deuh há pah chuan, “Mi rawn zui ta che,” tiin a kal nghal nalh a, kei pawh chuan eng mah sawi zui lem lo chuan ka zui ve mai bawk a.

 

Cabin lamah chuan kan inzui lut a, a chhung kan luh chuan mi tam vak lo hi an lo awm a, an lo ṭap laih laih a. Ṭhenkhatin phone an hmang nak nak bawk a. An bulah chuan ngawi rengin ka ding tawp a. Mi rawn hruaitu chuan, “Khati khan lo ding lawk rawh,” a ti a, min chhuahsan leh ringawt a. Rei vak lo hnuah chuan pa pakhat, la upa vak lo, khabe hmul zuah, lukawlh lam deuh nen hian an rawn inzui lut a, ka bulah chuan an rawn ding a. Chu pa chuan min en leh vang vang a. Ka bangbo em avang chuan ka zam ve khawp mai.

 

“Zonunmawia chu i ni ngei ang maw?” a’n ti deuh nghut a.

 

“Aw, ni e, ka pu,” ka ti a.

 

Dik tak chuan mi hausa chhungkua an ni a, an hawiher leh an inthuamna aṭang pawhin mi mai mai an ni lo tih chu a hriat theih. Eng vang teh hrepa heta awm ve ta mai hi nge ka nih ka hre bik lo. Ka nu khan eng thil fakau nge a lo tih a, thil tih dik loh emaw thil thleng eng emaw tak a awm a nih ka ring mawl ve tawp. Chu bak rin dan han siam vak ngaihna ka hre lo.

 

Ka ngaih chu a ṭha lo tulh tulh mai a. Ka hmelah chuan hlauhthawnna chu a lang chhuak a ni chêk ang a, chu chu hriain min ngam ta viau nge tih pawh ka hre lo. Vawiin lama ka hna hmuh thar avanga ka lawm ve hman tehlul nen, tun dinhmuna ka awm mekna erawh thlan fim a luang lo chauh a ni.

 

Chutah, ka bula ding pa chuan, “Ka u Zuala nen hian in inhmu tawh em?” a rawn ti leh nghut a.

 

“Aih, la inhmu miah lo. Mahse, vawi hnih chu mi rawn call a, min hmuh a duh thu a rawn sawi a; mahse, kan inhmu thei lem lo va,” ka ti a.

 

Zawhna min zawttu chu a lu a bu nghut nghut a. Min biak a tum leh lai tak chuan ruang phur tur motor a rawn a rawn thleng tih thawm lo chhuahna lam chu a hawi vut a. Hmanhmawh tak chuan, “Kan thlen thlak hunah in lamah kan inbe dawn nia,” a ti a, ka chhanna pawh nghak lo chuan a chhuak nghal vut a. A hrilhhaithlak duh ngei mai.

 

Ngawi hle hle chuan an che vel chu ka en reng a, puih pawh ka tum lem lo. A chhan chu, a tu te mah chu ka hriat loh an nih vang a ni pakhat. Chu bakah, pawimawh hmel fe fe leh mark ṭhat loh hlau ni awm taka che vut vut an tam tho bawk a, an indaih em vang a ni.

 

An chhuah fel hnu chuan an hnungah chuan muangchangin ka zui thla ve dat dat a, ka ngaihtuahna erawh a buai map thung. Eng thil pawimawh tak ni ang maw? Engati nge keimah kher? Hmelhriat loh lehnghal, ka hre thiam thei thlawt lo! Ngaihtuah dan pawh ka thiam chuang lo. Ka ngaihtuahna chu a tawp tawp hi a ni mai.

 

An in kan thlen chuan mi an lo tam ngang mai a. Mipui awmna chin, a nawlpui awmna va thlen hma si-ah chuan ka ding ve leh ran a. Darkar chanve vel ka awm hnu chuan call ka dawng leh ta a, in chhawng thumnaah kal turin mi rawn ti a. Chu lam pan chuan ka kal nghal a.

 

Ka han thlen chuan damdawi ina min be tu pa bakah mipa pathum leh nu pahnih hi an lo awm a. Ka han hmu thut chu ka zam ngei mai, sawi tur ber pawh ka hre lo. Kawngka bula chair-ah chuan ṭhut ka tum mek lai chuan, “Bawiha, hetah hian lo ṭhu phei rawh,” tiin, khabe hmul zuah pa khan min lo koh vat a. An hma lam zawnah tak chuan ka va ṭhu ran mai a.

 

Hemi ṭum tluka zam leh zah hi ka la nei lo. An ṭawng hma hauh aṭangin ka zam chhe der tawh chu a ni mai. Perhpawng kuaa zuan luh nalh a, a kaw tawpa tawm daih theih ni sela chuan, ka tih loh tikah te ka ti rum rum.

 

Chutah, a nutling ber pakhat chuan, “Nawhchizuar nu fapa kha i ni ang ti raw?” a rawn ti chang hraih a.

 

Chu thuin mi rawn den dan mawlh chu a va han na khalh khalh tak em!

 

Ka ngawi reng a, sawi tur ka hre lo.

 

Ka ngawih reng takah chuan, “Hma-i fapa i ni ang ti raw?” a rawn ti leh a.

 

“Aw, ni e,” tiin ka chhang bung nghut a. Nawhchizuar fapa tia min kohna ṭawngkam mawlh chu ka pai dai thei mai bik lo. Ka pum chu a sa hat hat hi a ni ber e. Mahse, han tih vak dan tur lah chu a awm chuang si lo. Ka ha chang chu ka ṭhial bap bap a. Min ṭawng khum danah chuan min tham lo hle tih pawh ka hria. Eng nge an duh tih pawh ka hre chuang lo. Min en ṭhap hlawm a, min biak mai tum pawh an awm chuang lo. Kei chu min tih zah a, eng tin emaw min tih hlauhthawn an tum ni ber hian ka hria.

 

Ka phone chu ka bih zeuh va, tlai dar 3:30 a lo ni a. Eng mah an sawi chhunzawm tak mai lovah chuan ka huaisenna chu sawmkhawmin, “Ka pi leh pu te u, eng vanga he lai hmuna min ko nge in nih? Ka nu kha hmeichhe ṭha tak chu a ni hauh lo ang; mahse, ka nu a ni a, in lakah eng thil nge a tihsual a? Eng nge tih tur ka neih? In eng nge ka bat?” tiin ka ṭawng chhuak ta phawng mai a.

 

An zavai mai chuan kan lam an rawn hawi ṭhap a, khabe hmul nei pa khan muang ban chharh hian he thu hi a rawn sawi chhuak ta a.

 

“Bawiha, kan thil duh loh leh ṭha kan tih loh em em mai kan tih a ngai ta mai hi hrehawm kan ti a, he thil vang hian chhungkua pawh kan inhmuh sakhi phah hial a ni tih hre hmasa la ka duh a ni. Ni e, fapa mal i ni a, i pa-in a boralsan tawh che a. Chutiang bawkin i nu pawhin a boralsan tawh bawk che a. Ka u Zuala khan in lama hna thawk turin i nu kha a chhawr ngei mai a; mahse, inchhawr satliah mai ni lovin nupa nun thlengin vawi duai lo an lo hmang dun tih pawh kan hria. Hei hi kan rin thu mai ni lovin amah ka u Zuala inpuanna ngei a ni.”

 

“An pahnih inkar thu kan hriat tirh khan kan thinrim a, dem pawh kan dem viau. Mahse, engkim a thleng tawh a, a nih tur ang a ni vek tawh bawk a, han thinrim chiam khan awmzia a nei lem lo. Nia, i nu kha nawhchizuar ang hialin kan chhuahsak che a, i tan chuan tawrh thiam a harsa khawp ang. Mahse, thu dik a nih theihna lai a awm ve miau si a ni.”

 

“I nu khan a hmangaih em em che a, i tan, i lo puitlin theih ngeina turin ka u lakah a zahawmna hial a hralh ta a. Kan huat rual rualin, nang a hmangaih luat vang che-a i tana a inpumpekna a ni tih kan hre chiang a, kan dem ngam ta bik lo a ni.”

 

“Ni e, a nunna hialin a tawrh phah a. Mahni inenkawl aiin i tan engkim a hlanna hi a mak kan ti a. Ka u khan i nu-in a hmangaihna che leh i tana a thil tih te a ngaihtuahin a khawngaih hle a. Chuti chuan, an pahnih inkara inremsiamna an neih ang ngeiin a building chhawng sarih lai awmna, sak zawh hlim chu i hmingin a dah ta a. Vawi tam chhungkua kan inrawn khawm hnuin i hnena hlan mai hi ṭha kan ti tlu ta a ni. A ruang awm lai ngeia ti tura thu min chah avangin, vawiin hian kan ti ta chuk chuk a nih hi. A dam lai ngeia tihfel hman kha a tum a; mahse, rokhawlhna a awm ṭhin avangin in inhmu thei ta mai si lo va. A hnuk chah dawn thleng pawha a la sawi fo avangin ti lo thei lo niin kan inhria a, he thil hi kan ti ta a ni”.

 

Ka thil hriat chu a mak a ni satliah mai lo, thil ni thei tur pawha ka rin loh, ka suangtuah phak loh leh mumang lam pawha ka la man ngai reng reng loh thil a ni. Lawm tur nge lungngaih tur pawh ka hre thiam lo. Ka la awih thei lo a ni mah hial zawk! Mahse, a tak ngei a ni bawk si. A va han mak tak em tih bak sawi tur ka hre lo.

 

Anniho chuan phal taka min pe an ni lo tih ka chiang; mahse, Pu Zuala lo tiam tawh a nih miau avangin an ti lo ngam si lo a ni ber. Hei tak hi ka tan vanneihna a ni ta a nih ber chu. Ka lungngaihna leh ka beidawnna te chuan min kiansan ta duak hian ka hria a, hei aia thil mak leh awihawm zawk pawh a awm tho awm si a tiin ka ngaituah neuh neuh a. Lehkha pawimawh leh thil ṭul ang pawh an lo buaipui fel vek tawh a. Hming sign-na tur ang anga ka hming ka sign fel hnu chuan neitu nihna chu kan inhlan chhawng ta a ni.

 

Pu Zuala an vui zawh hnu chuan kei pawh ka in lam pan chuan ka haw nghal a. Ka in thar tur chu, Pu Khabe-hmul-nei-a’n naktuk lamah kan pahnihin ka va en dun dawn nia a tih vangin ka helhhlawh a, ka rilru pawh a phawklek zo vek a ni ber e.

 

Thlasik boruak chuan min tuam hneh ta deuh a ni ang, zan lam pawh a vawt tawh khawp mai. Zan dar 7 velah chuan Puipui-i’n mi rawn call a.

 

“Duat, hei kan chhuak dawn chiah a. Champhai lam phei chu a vawt tawh sia, ka peih lo ngawt mai. Ka ngai lutuk che,” a rawn ti mawlh mawlh a.

 

“Ni e, a vawt tawh ngawt ang. Inthuam lum ṭha la aw, in thlen chin mi rawn hrilh ve zeuh zeuh la,” ka ti a.

 

“Aw le. Mahse, ka mut chhuak lutuk a, ka muthlu nasa viau maithei a ni. Ka lo tum dawn nia,” a ti a, phone chu kan dah ta  a. Rei vak lo hnuah chuan Sangtei chuan mi rawn call ve leh a.

 

“Bawih, lo leng phei la, ka pa te’n an hmu ve duh che a. Ka bialpa i nih thu ka hrilh a. An hmu ve chak che a,” a rawn ti.

 

Karei leh! A va zahthlak duh dawn ve le!

 

“Sangte, kan dinhmun a inthlau si a, ka chanchin min zawh chuan engtin nge ka sawi ang a,” ka ti a.

 

Sangtei chuan, “Ho lutuk, ka hrilh vek tawh. Eng mah hlauhthawn tur a awm lo,” a la rawn ti ta deuh deuh a!

 

Phone chu kan dah a, vawiina ka thil tawn te chu ka ngaihtuah let neuh neuh va. Ka hawina lam apiangah surprise ka dawng ni ber hian ka hria.

 

Zam ru tak chung chuan ka intihuaisen lui a, Sangtei te in lam chu ka pan phei chhak chhak a. An in ka va thlen chuan kawngkhar chu ka kik karh karh a, Sangtei ngei chuan mi rawn chhawn vat a.

 

In ka luh rual chuan an chhungkua an lo kim ṭhap tih ka hmu nghal a. Mi han inhmel hriattir hlawm a. Ṭhenawm hla vak lova awm kan nih avang chuan ka nu leh pa te chu an lo hre phian a. Kei pawh chu min hre riai ruai mah se, venga ka awm ngai meuh loh avangin chiang tak chuan min hre lo.

 

Fiamthu te thawhin kan nui ho ta bawk bawk a, nuam ka ti phian a, Kan rin ai daihin an chhungkua chu an lo felin an lo puitling a, an rilru pawh a ṭha tih a chiang. Duh aiin ka tlangnel ang tih ka hlau zawk hial a ni.

 

Zan dar 10:30 velah chuan haw tumin ka intintuah a, Sangtei chuan pawn thleng min lo thlah a. In chhung lam aṭanga a lan theih lohna chinah chuan kan inpawm nawlh a, kan infawp vawng vawng a. Hetiang taka nula duhawmin mi han duh tlat mai hi hnar phal chi ziazang ni hek lo le, ka’n fawp nawn leh ṭhin a. Mahse, hun awm miau hek lo le, kham lo takin kan inthlah ta nge nge a.

 

Mu chung chuan thil eng eng emaw ka ngaihtuah neuh neuh va, ngaihtuahna pawh a vak kual nasa khawp mai. Sangtei nen chuan kan in-text pah reng bawk a. Ka bula mut a châk leh tawh thu te chu a rawn sawi siam siam reuh va. He nu hi chu kei pawh hian ka duh tak zet chuan ka hria. Amah pawh hian min duh ve tak tak niin ka hre bawk.

 

Ka mut chhuak chuan mi rawn zem chiai chiai a, eng tik laiin nge ka lo muthilh pawh ka hre lo, zing dar 1 rik hma deuhin ka phone ri chuan mi ti harh zawk a, Biakengi a lo ni a. Phak deuh chuan, “Hello,” ka’n ti a. Biakengi chuan eng mah sawi lo chuan a rawn ṭap nghal hawk hawk a.

 

“Biakeng, eng nge thil awmzia?”

 

Ka zawhna pawh chu chhang thei lovin a ṭap hawm hawm a. Dawhthei taka nghah bak tih theih ka nei lo.

 

Rei mawi tawk a ṭap ri ngawi renga ka ngaihthlak hnu chuan dam dap hian, “Biakeng, eng nge thleng a? Eng nge a awmzia ni ta? Han inti pachang la, eng thil nge thleng han sawi teh le,” ka ti a. Mahse, min chhang thei chuang lo. Eng mah sawi lovin phone chu a dah leh daih a.

 

“A va han mak e, engati nge maw ni le?” ka ti rilru a. Ka han call leh ṭhin; mahse, a pick up thei bawk si lo. A hnuah chuan a nau Rintei chu ka phone ta ringawt a. “I u Biakengi khan mi rawn phone a, eng mah sawi lovin a ṭap char char a, a phone a dah leh daih ringawt a. Eng thil nge thleng a?” tiin ka han zawt a.

 

Rintei chu a ngawi deuh vang vang a. Kei pawh chu ka hrilhhai hle mai. “Rinte,” tiin ka’n koh leh a. “Umm,” tih chauhin min chhang a; mahse, a aw aṭang chuan ṭah chhuak insum tih a hriat hle.

 

“Eng thil nge thleng a? Ka rawn kal ang aw?” ka ti a.

 

Rintei chuan aw khur deuh dar dar chung chuan, “U Puipuii...” a rawn ti a. Eng mah sawi chhunzawm lovin a ngawi leh daih a.

 

“Eng nge Puipuii chu?” tiin ka zawt leh vat a, kei pawh chu ka harh kawk tawh mai.

 

Ka mutna aṭang chuan ka tho chhuak a, “Rinte eng nge thleng ka tih chu?” tiin ka zawt nawn leh ngat a.

 

Rintei chuan, “Ihhh... U Puipuii te motor a accident a...”

 

A bak sawi chhunzawm thei lovin a rawn ṭap ve ta hawm hawm a.

 

“Rinte, Puipuii chu engtin nge a awm?”

 

Min chhang thei tawh lo.

 

Ka tho lawk a, ka inha sawk sawk a. Biakengi te in lamah chuan ka tlan chho nghal a.

 

Min lo hmuh chuan min kuah chawt a. Biakengi chuan, “Zonun, Puipuii a awm tawh lo,” tiin min lo ṭah khum hawm hawm a.

 

Chhuatah chuan ka ṭhu hnawk a, ka mittui chu ka dang zo bik lo. “Puipui, a va han mak teh thut ve le! Puipui!” tiin ka ko mawlh mawlh a. Nizan mai pawh khan ka bulah muin, ngaihngam takin ka ban khamin a muhil sia sia kha a ni si a. Tuna ka thu hriat chu a va han mak ngai em!

 

Puipuii nutei te Champhai lama kal an tum nghal vangin, Biakengi chu zui turin a insiam nghal a. Kei erawh tih tur pawimawh ka neih avangin ka kal ve ta lo.

 

Dik tak chuan ka inthiam bik chuang lo, ka rilru pawh a insual nasa ve hle a ni.

 

Zing dar 2 pelh hretah Biakengi te chu an chhuak a. Naupang tê an nih lai aṭanga inkawm tawh an nih avangin Biakengi chuan a tuar na hle a, ka khawngaih khawp mai.

 

Rintei nen chuan Puipuii chanchin vel chu sawiin, kan ngaih thu vel te sawiin kan ti ti mai mai a. Kan titi tui em avang chuan nizan pawh khan ka bulah a la mu asin ka’n ti zauh pek a. Rintei chuan, “Nang tak hi chu aw!” a han ti hluai a.

 

“Ka ṭhen fel vek tawh a, mi rawn pan leh tlat bawk si a, tih ngaihna a awm lo alawm. A lo hetih tur ve te hi a ni mahna,” ka ti ta ngawt a. Mahse, a ruk tak chuan ka inthiam chuang lo.

 

Zing dar 3 vel a nih chuan Rintei chuan, “Ka mut a chhuak lutuk, ka mu dawn.  I duh leh rawn mu ve la, i duh leh ka u khumah pawh khan i mu thei tho. A vawt si,” a ti a.

 

“Ka haw mai ang chu ka lo tia,” ka ti a.

 

“A ngai lo, a tlai tawh laklawk si. Zingah he tah chaw i ei nghal mai dawn alawm. Rawn mu mai mai teh,” a tih tak tlat avang chuan ka hnial duh bik ta lem lo va. Rintei bulah chuan ka inthawlh ta then a. A pangti lum thar thar han sik takah chuan Puipuii lam pawh chu rilru-ah a awm leh tawh mang lo. Dik tak chuan Puipui hi chu ka hmangaih lo a ni ang. Hun hmanpui fo mah ila, ka vei tak tak thei miah lo va, ka ngai viau ngai lo bawk. A thihna erawh chuan min ṭhawng ve tak zet tho.

 

Rintei bulah chuan, “Ka in a lum nuam zawk daih asin le!” ka’n ti zauh va. Mi rawn melh hrawk pah chuan, “Khawi, ka lo kuah lum ang che,” a ti a, ka lam hawiin a rawn inlet a, a hmuiah tak chuan ka lo fawp nghal chat a. Ani pawh chuan min chhang let nghat mai bawk a. Duh thuhmun, rilru thuhmun kan ni bawk a, chimbuaitu leh dipdaptu awm lo, venthawn tur awm lo a ni bawk a, kan duhthawh dun teh asin aw!

=============

Bung 18-na:

=============

Ka harh hlawl a, ni a lo eng ut tawh a. Ka zing zang fuk chu Rintei chuan a lo hrawt pulh pulh a!

 

Chutia ka harh tih a han hmuh chuan ka beng bulah, “Tun ṭum chu a morning spring ka chang chhuak ve ta hlauh e!” a ti a, a nui ar ar a.

 

“Hur viau suh, ka lu leh hrep mai ang che!” ka ti a.

 

“Eng nge, i zang lian em vei a nih kha! Bakah, i hur fe zawk aw, Zanglian!”

 

A chungah chuan ka bawk phei nawk a, a hmuiah chuan duhthawh zet hian ka fawp nawk nawk a. Ka nghawngah min lo kuahin a lei chuan ka ka chhung chu a rawn hawl nawk nawk a, a thaw lum ham ham chuan ka châkna a tisosang leh tawh khawp mai.

 

Ka zang mar khawng ṭulh tawh chuan Rintei kap zawn chu ka nawr kual a, a kap chu a dawrh thei ang ber chuan a lo kâk ve sauh sauh va. A chhu vum pawng thar, lum thar thar pawh chu ka feel veng veng thei.

 

“Chhuhurnu, i chhu a va’n hur leh tawh ve! Ka zang hi a mamawh leh tawh viau a ni maw?”

 

“Ummm, mamawh lutuk! Ka chhu hur khan i zang hur a mamawh leh tawh tak zet! Min lu hrep rawh aw. I zang hi ka mamawh lutuk. Ka chhu a za chuai chuai mai. I zang lian khawng tak chep zawi châkin a za! Min lu rawh. Mawwhhh! Min luh hrep teh, ka châk em mai!” a ti mawlh mawlh a.

 

“Ka zang hi i chep duh a nih chuan hmuam phawt rawh, Chhuhurnu!”

 

Rang deuh chuan a rawn tho va, khumah chuan zangthalin min muttir a, ka zang khawng mar luah chu hum a, a hrawt mial mial a. A chil chuan hnawm nalin a hmawr chu a lei chuan a liak ne ne a, a za nuam lutuk chu ka meng phal lo.

 

A hmuam tlum ta riai riai a, a dang hawlh zawk khawp chuan a hmuam tlum ta a. A’n phawi deuh va, a’n fawp kual nawk nawk a, a’n hmuam tlum leh puk puk a.

 

“Zanglianpa! Min lu tawh rawh, ka chhu a za tawh lutuk!” tih leh ka chunga ṭhut a rual a. Ka zang khawng mar zet chu humin a chhu kuaah chuan a chuktuah rem sauh sauh va, a ṭhut tlum ta riai riai a.

 

A ṭhut tlum fel ta mawh tih-ah chuan muangchangin a’n phawi leh zal zal a, ka liklu thleng a phawi a, a’n ṭhut tlum leh hmawk a, a su zui nghal euh euh va. A su rang telh telh a, a nuam ti chu a au ṭhat ṭhat pah reng bawk a.

 

“A nuam lutuk! Neinuampa! Min dim suh aw. Ka chhu a nuam!” tiin a thaw hluam hluam a.

 

Hnuai lam aṭang chuan ka dep chho ta zawt zawt a, a hnute phe hlawp hlawp chu ṭhamin ka hmet tawn tawn a. Ani chu a ṭe hian a ṭe ṭhawt ṭhawt a. Ka kuai zangthal nawk a, ka’n dep tlir tak tak mai chu a ṭe nasa teh e!

 

“Awiiiiii! A nuam lutukkkkkk! Lalzei! Zanglian! Neinuampa! Ka chhu lu nuam pa! Dep rawh, dep rawh! Dep chawrh chawrh rawh!”

 

Inluk rau rau hi chuan chutiang taka ṭawng hur chu ka duh chi a nih avangin min tiphur zual sauh va, ka dep uar tulh tulh a. A chhu lum ham ham, vum thar maiah chuan ka zang chu a lut zawt zawt a. A tui pur tawh bawk nen a nal ṭha tawh bawka a lut duh ngei mai.

 

Dimna tel hauh lo chuan duh tawk tawkin ka dep zawt zawt a. Khawvawt tih te chu tih mai mai, thlan a tla lo chauh!

 

Dep chawrh chawrh pah chuan, “Rin-chhu-nuam, ka zang hian a siam nuam che em?” ka ti a.

 

“Ummmm, nuam lutuk! Dep chawrh chawrh rawh! Ka chhu hur kha dim suh, dep chawrh chawrh rawh! Hetiang zang hur hi alawm ka mamawh chu, min lu ziah rawh aw. I zang hian min tihlim ber a, nuam min tuartir thiam ber bawk,” a ti a.

 

A rawn inbeng kang a, mi rawn fawh nawk nawk pah chuan, “Duat, rang deuhin min dep rawh, dep zawt zawt rawh, dim suh. A nuam lutuk! Ka zo dawnnnnn! Aaaaahhhh! A nuaaaaamm! Aaaaahhhhhaaaaa! Dep rawh, dep rawh, Zanglianpa,  min lu hur nuam lutuk!” a ti a, mi rawn kuah nghet chawih a. A chhu chuan ka zang chu a rawn chep tight chawih chawih a, a thaw hawk a, a zo der a.

 

Kei pawh rei lo te hnuah chuan ka zo ve nghal a. Kan zawh fel meuh chuan ni a lo tlang sang hman viau.

 

Chhun lamah chuan ka in thar tur te chu va enin, lehkha pawimawh te pawh ka nei fel thlap tawh a, Ka rilru chu a hlim ru veng veng hi a ni mai. Mahse, hetiang em ema in-surprise-na mak hi ka tawn ka ring ngai lo va, ka tawn leh pawh ka ring chuang lo. Ka ngaihtuahna tam zawkah chuan Puipuii chu a rawn lang chhuak leh ṭhin a. Nu leh pa ka chân tawh a; mahse, thihna meuh hi chu ngaia neih a lo harsa a ni ang, vawi khat mah hmu leh tawh lo tura an han bo hlen vang vang mai tur chu ngaihtuah hian rilru hi a na ṭhin.

 

Zanriah ei kham chuan room-ah chuan hla ngaihthlak pahin ka ṭhu a, ka ngaihtuahna khawvelah chuan Puipuii bawk chu a rawn lang leh ṭhin. Thil dang ka ngaihtuah thei lo, kan hun hman dan te ka suangtuah a, mumang mai ni se la aw tiin ka ngaihtuah rauh rauh va, suangtuahna pawh a kal thui duh ngang mai!

 

Sangtei’n mi rawn call-na pawh hre lo lek chuan suangtuahna ramah chuan ka lo awm a, kawngka rawn kik ri dawt dawt chuan mi tiharh zawk a, Sangtei rawn au lawng lawng chuan a rawn zui nghal a. Choka lam ka  pan lai chuan Sangtei pawh a rawn lut mek a.

 

“Enga ti nge call i lak theih reng reng loh a?” a rawn ti mawlh mawlh a.

 

“Ka lo hre lo alawm. Eng thil nge ni ta?”

 

Sangtei chuan, “Vawiin nilengin min be lo va, ka ngaih a ṭha lo alawm. Call i pick up thei bawk si lo,” a ti nang nang a.

 

“Ka tihpalh lutuk, ka lo muhil a, call ka lo hre lo va. Vawiin chu ka buai deuh bawk em a tin ni,” ka ti a.

 

“Eng nge i tih tal mi rawn hrilh ve tur che hi a nia, rilru nuam lo reng rengin ka awm phah!”

 

A mittui a parawl kiang a, hnem nan tiin ka kuah a, “Sangte, chhuah lawk i hman em?” ka ti a.

 

“Khawiah maw?”

 

“Min zui tawp mai la, i hre mai ang,” ka ti a.

 

“Ka chhungte bulah in ina kal turin ka insawi a, ka rei loh tur thu ka hrilh asin,” a ti a.

 

“Call leh la, kan chhuak lawk dawna ka rawn tlai leh deuh si ang va ti rawh,” ka ti a. Eng mah min zawt chhunzawm tawh lem lo chuan ka thu chu awihin a chhungte chu a va be ta a.

 

Ka inpeih fel chuan kan chhuak nghal a, ka in thar sak zawh hlim, tu ma la luah lohnaah chuan ka va hruai ta a. Sangtei chuan mak a tiin a hre thiam lo ngang mai.

 

“Engtin nge chahbi i neih theih a? Hetah hian eng nge kan tih dawn? Tute in nge a? I va’n che romantic sawt ve!”

 

Zawhna chu a ngah ngang mai a, a enga mah phei chu ka chhang lem hlei lo a. A’n hawi vel a, a nui ar ar reng a. A ngaih danah chuan free tawka hun hmang dun tur angah a inngai a ni ngei ang.

 

Room chhungah chuan a hmaah chuan ka ding a, “Sangte, min nei duh em?” tiin ka zawt ta phawng mai a.

 

A hlim hmel chu a tawp chat a, chhan pawh min chhang lo chuan min en ngawt ngawt a.

 

“Sangte, ka surprise viau ang che tih ka hria. Mahse, he thu hi zawh ngei che ka duh bawk sia, min nei duh ang em?” tiin ka zawt nawn leh ngat a.

 

Sangtei chu a inngaihtuah veng veng a, thutlukna han siam mai chu harsa a ti ve khawp mai

.

Eng emaw chen a ngawih vang vang hnu chuan, “Ka hmangaihzia che i hria a, ka duhzia che pawh i hriat kha. Inneih lam chu ka lo la ngaihtuah ngai miah lo va; mahse, ka nei duh che. I kianga dam chhung hun hman hi ka duh,” a rawn ti chhuak ta hlawl a.

 

Ka kuah chawt a, “Sangte ka lawm lutuk e aw!” tiin ka fawp ta vawng vawng a.

 

Ṭhutna remchangah chuan ṭhutpuiin, “Tunah innei nghal ang ka tihna a ni lo va, i rilru ka hriat duh vang a nia,” ka ti a.

 

“Chung te chu nangma thu thu a ni tawh ang chu,” a ti a.

 

A fiamthu lo va, min neih pawh a hreh lo tih ka hriat hnu chuan, “Sangte, thil hrilh duh che pakhat ka la nei a,” ka tih chuan mit la lo lek chuan mi en kar a, a mit meng mawi tak leh a heh sen vam ham te chu chiang leh zualin a rawn lang ni ber hian ka hria. A sam uaithla chu a bengah chuan a kut chuan a hui chho zeuh va, a nui seih a.

 

“Sangte, he kan awmna building hi keima in ve liau liau a ni tawh a. Kan inneih hunah heta awm hi i duh ang em?”

 

“Eng maw? Eng a? Hei hi nangma in maw?”

 

“Imm, ni e. Keima in ve ngei a nih hi,” ka ti dam dap a.

 

Sangtei biangah chuan lawm avangin mittui a rawn luang ngiai ngiai a, “Zonun, kei ve mai mai hi min duh ve tak tak pawh ka lo ring ngai lo va. Tun maia ka thu hriat te hian min va han surprise tak em! Ka suangtuah phak loh leh ka rin phak loh thil vek a ni!” a ti a, min kuah nawk a.

 

“Duat, ka hmangaih che a, ka hmangaih reng ang che. I ta ka ni kumkhua tawh ang,” a ti chhunzawm zat a. A hmui nem, sen vam ham maiah chuan ka fawp ta vawng vawng. Ani pawh chuan mi rawn fawp let nawk nawk a.

 

Ka pawm kang nawlh a, dawhkanah chuan ka ṭhuttir a. Kei chu chhuatah chuan dingin duhthawh zet chuan kan inkeih mial mial a. A bawp pahnih chuan nghet takin min kârcheh a, kei chuan fawh pahin a hnung chu ka chul thuak thuak reng bawk a; kan kap chu a insi chet a.

 

Sangtei chuan, “Duat, ka châk lutuk! Min lu vat vat rawh,” tiin ka beng bulah chuan a rawn phun ser ser a, chu ṭawngkam chuan min tizauthau sauh va.

 

A kekawr hak chu ka pawt thla nawk a, ka kekawr chu ka phelh zui nghal bawk a. A bawp pahnih chu ka dar lehlam lehlamah chuan ka dah a, ka zang khawng fuk tawh zet mai, chhu lûk chaka mar kawh luah tawh chuan Sangtei chhu bul chu kan tai kual vel a, Sangtei nuam tilutuk meng rang kual vel chuan min va han tihur zual tak!

 

A chhu tui pur tawhah chuan ka zang chu ka thun lut riai riai a, a lut thuk lovang tih hlau ni awm fahranin dahkanah chuan innemkhalhin a kap chu a rawn dawrh poh sauh sauh va. A kawng hnung lamah chuan zenin ka kut chu suih tawnin ka’n dep ta tak tak mai chu!

 

Sangtei nuam ti lutuk chu a rak chel chul mai a. Kei lahin dim lo baksak zet hian, dawhkan nghing lawih lawih khawp chuan ka dep tlir zawt zawt mai bawk a.

 

“Duat, a nuam lutuk! Dep rawh, dep zawt zawt rawh. Rang deuh khan dep zawt zawt rawh. Dim suh, ka chhu hur kha dim suh. Awiiiii! A nuammmm! A nuammm lutukkkkkk! Neinuampa, min lu hrep rawh! I zang hi ka kham thei lo. A nuammmm! A chhungah titla rawh aw. I baw lum hi ka chhu chhungah pik luhtir rawh aw,” tiin a rak chel chul a.

 

Ka dep rang telh telh a. Ka zo dawn tih ka hre thei a, ka’n dep uar lehzual sauh sauh va. Sangtei taksa chu a rawn khur dawt dawt a, a chhu chuan ka zang chu a rawn chep tight tulh tulh a, a hipin a hip ni ber hian ka hria!

 

A sai hlawk hlawk a, a thaw hawk a. “Duat, ka zo. A nuam lutuk!” a rawn ti tham ṭiak a.

 

Kei pawh chuan ka dep rang uar sauh sauh va, ka zang chu a rawn mar thut a, ka baw chu Sangtei chhu chhungah chuan ka pik luhtir ta puat puat a.

 

Ka baw a tlak lai chuan Sangtei chuan nghet zet hian min kuah chawih a, “Awwwiiii! A nuam lutuk! Ka chhu a za lum nuam lutuk! A lum lut ham ham mai!”

 

Kan zawh fel chuan kan infawp veng veng a. Rei vak loh kan ṭhut chawlh leh hnu chuan in lam panin kan haw ta a.

=============

Bung 19-na:

=============

Sangtei te in kan va thlen chuan, engmah thleng lo awm fahran hian Sangtei chu a zai rat rat a, a nu leh pa te pawh chuan min lo dawngsawng ṭha leh hle mai a. Ka duh aiin ka tlangnel mah mah emaw te ka ti hial zawk. Mahse, chhungkua ni tur chuan hetiang hi eng emaw kawng takah chuan a fuh zawk tho chuan ka hria.

 

Sangtei nen pawh kan inpawhin, ani pawhin a hma aiin min duh zawk emaw tih mai tur hian min ngaihsak em em a, A hna lamah a buai hle chung pawhin ka tan hun a insiam lui hram hram ṭhin. Mahse, heti chung hian, keimah zawk hi a dik lo leh a fel lo zawk ka ni leh fo va, ka ngaihtuah chian phei chuan ka khawngaih ṭhin hle.

 

Inrinni tuk a ni a, Sangtei leh a nu leh pa te chu Lunglei lamah an chhungte nupui nei tur an awm avangin an kal a ngai a, Sangtei chuan, “Monday-ah kan rawn let leh nghal dawn a. Lo inenkawl ṭha la. Kan in lamah te pawh i duh chuan chaw te pawh lo va ei ṭhin la. Ka nau leh ka pi chiah an awm dawn a,” a ti a.

 

“Ni e,” ka’n ti liam puat a, kal tumna tak tak erawh chu ka nei chuang lem hlei lo va.

 

Sangtei nen kan inbiak zawh hnu rei vak lovah chuan Rintei chuan mi rawn call a, “U Zonun, inah i awm em?” a rawn ti a.

 

“Imm, awm e. Eng nge ni ta?”

 

“Ka rawn kal dawn. Nakinah ka hrilh ang che,” a ti a, a phone chu a dah zui nghal daih a.

 

Rei vak lo hnuah chuan Rintei chu a rawn lut hlawl a. Mittui parawl deuh kiang chuan ṭhutthlengah chuan a ṭhu tum bar a.

 

“Rinte, engati ta nge? Eng nge thil thleng a?”

 

Rintei chuan, “A’u Biakengi te hi ka ning lutuk! Nizanah a bialpa a rawn riak leh a, zu an in a, an inti deuh reng bawk a. An bengchheng thei sia, a ninawm lutuk! Ṭhenawm te’n an hria ang tih a hlauhawm thei si. In neitute’n hre phei sela chu min hnawtchhuak duh hial ang,” a ti hlak hlak a.

 

“A va buaithlak ṭhin ve! Thawm an va dim awm lo ve a,” ka ti a.

 

“Dim teh nang aw! Nizan pawh khan an muthilh àwm pawh ka hre lo. Zu an in a, an in lu reng a. Thawm dim an tum bawk si lo. Zu te chu in tel lo tal sela chuan ka hre thiam,” tiin a an chhunzawm bawrh bawrh a.

 

Rintei thinrim hmel chu ka lo en reng a, hmelṭha tia han sawi tur chu ni chiah lo mah se, duhawm rukna hi a nei tlat a, min hip deuh tlat ṭhin. Hmuhnawm ti tak chuan ka en doh doh a. Mi rawn melh leh zawk ṭhin a.

 

“Ngaithla rawh, thil dang hlirah i rilru lo pe suh, ka rilru a hah ve em em a,” tiin mi rawn chum taih taih a. Engmah sawi lem lo chuan ka nui suk ringawt a.

 

“Ka mut a chhuak, nizan ka muhil mang lo va. Ka mu dawn,” a ti a. Ka room lam chu ka kawhhmuh a. Ka khumah chuan a han mu nghal a.

 

Thuamhnaw suk zawh sa tlem te chu washing machine-ah ka spin-tir a, spin zawh chuan pawnah zar chhuakin, nilum ṭhatna lai deuhah chuan ka zar mawlh mawlh a. Ka phone chu a rawn ri ral ral a, Sangteii a lo ni a “Bawih, hei kan chhuak chiah aw. Kan rawn let leh vat ang. Lo inenkawl ṭha la aw. Chanchin ka rawn hrilh zel ang che a,” ti a.

 

“Immm, fimkhur deuh khan kal ula, remchang apiangin in thlen chin min rawn hrilh dawn nia,” ka ti a, phone chu kan dah ta a.

 

Whatsapp ka lut chu, ka khuma mu mek Rintei msg a lo awm teh ṭawt a.

 

“Khawiah nge i awm a? A reh si, min ngaihsak lo si, ninawm!”

 

Ka zang a beisei leh tawh tih hriat reng reng!

 

“Pawnah ka thawmhnaw suk ka zar, eng nge a?”

 

“Min lo mutpui la, a vawt si. Ka mu lum zo lo, ka khua a sik deuh emaw ni,” a rawn ti a. “Luk i châk vanga i taksa lum mai mai bak va ni suh,” ti rilru chungin, “Aw le, ka rawn lut hman ṭep,” tiin ṭha deuhin ka reply a.

 

Hmanhmawh miah lovin, muangchang thei ang berin insuk chu ka pho chhunzawm a, Ka zar zawhah in chhung lamah ka lut a, ka pindan lama kal tlang ta mai lo chuan choka lamah ka’n tawi khawmuang lui leh a. Minute nga hnu awm velah chuan Rintei damdawi ei tur leh tui kengin room lam chu ka pan ta chauh a.

 

“Kha, damdawi hi ei rawh. Khawsik hi chu a inṭan tirh, a nat tak tak hmain damdawi hi ei khalh vat ila a ṭha. Chuan, i mu lum leh vat ang a, a zia leh mai ang,” ka ti a.

 

Damdawi chu ka pe a, a ei zawh chuan a mu leh nghal thlawp a. A pang ka’n khawih chu a lo sa vur tak tak a, “Ehe! Ani hi a khua a sik tak tak a nih hi!” ka ti rilru a, inluk a châk vang ni turah ka ngaih avangin ka’n muang lui vel kha a ni a, ka inthiam lo leh hnuhnawh khawp a.

 

“A vawt eeee! Ka bulah lo mu la, min lo kuah lum teh,” tiin, a rawn phun sep a.

 

Thuawih takin a bulah chuan ka inhnawh lut ve ta sawt sawt a, a taksa sa deuh ham ham chuan min lo nek tal tal a; min lo kuah nghal cheng cheng bawk a.

 

A nâkah zen lutin ka lamah ka pawt hnai a, Rintei chuan, “Pangtilum i va’n ngah tak! Min kuah lum char char rawh aw,” a ti a.

 

“Teh reng mai!” tih pahin a hmuiah chuan ka fawp de de a, ani lah chuan min lo chhang let ve nghal mai bawk a.

 

“Nizanah chuan i u te chu i enthla em?”

 

“Immm, enthla e. An inlu nasa sia, an rui dun bawk sia, an nuam ti an ṭe bengchheng sia, ka châk ve rap maw le!”

 

“Engtin nge an tih a?” tiin, ka’n zawt leh kher a.

 

“Awi! An ti nasa mai, ka sawi zak zawk e a!”

 

“An tih aia nuamin ka ti ang che aw?”

 

A nui suk a, “Lalzei!” tiin mi rawn fawp leh a. Khawsik tih vel chuan min dang zo lo va, duhthawh zetin kan inkeih chhunzawm ta mial mial a.

 

A hnute bu lian zet mai, kawh mar lah mai chu ka ṭham tawn tawn a, ani chuan a rawn dawh poh tarh tarh a. Ka ṭham nawk nawk a, a thaw kawk kawk a. A hmui nem chhah tapah chuan duhthawh zetin ka fawp ngawng ngawng a. Kan ka chhungah chuan kan lei chu kan inbuantir nawk nawk a. A chang leh kan inliak dawk dawk a. Zang pawh a khawng ṭha leh fer fur tawh kher mai!

 

Rintei chuan, “Nizan pawh khan ka rawn mitthla vawng vawng che a, ka châk ve lutuk a. Ka u te khan nuam an ti dun si, thawm an dim bawk si lo. Ka insum zo lo va, i zang hisap pahin ka inkawm vak vak a. Ka rawn call ṭep che a; mahse, ka inthlahrung bawk sia. I zang fuk khawng lian ṭha lutuk hi ka chep châk asin aw!” a ti sa sa a.

 

“I rawn vid call mai lo nia aw!

 

“Ka châk sia, ka zak angreng bawk sia. I zang mitthla chungin ka hrawt ta ringawt alawm. I luk ka châkzia mai chu!”

 

“Kei deuh hian a nia i chhu luk leh hi châk ni! I nei nuam bawk si. I nei vum ṭha bawk si. Hnute nei lian ṭha bawk si. Aaa, inluk hi i zei hrim hrim,” ka lo ti vat a.

 

Rintei chuan ka kekawr kawng aṭangin ka kapah a rawn zen a, “Awi! Liana chu a va nung ṭha leh tawh ve! Zanglianpa, ka hmuam sak ang che aw? I zang hi ka ei dawn aw?” a ti a, ka chhanna pawh nghak lo chuan ka kap lamah chuan a tawlh thla nghal a.

 

Ka thawmhnaw inbel zawng zawng chu a phelh vek a, chumi zawhah chuan ṭhingṭhi turin min ti a. Rang takin ka ṭhingṭhi nghal vat a, ka kap zawnah chuan rawn bawkin ka zang fukkhawng mar zet chu a hum lip nghal zawt zawt a. Vawi sawm vel a’n hum lip zawt zawt hnu chuan, a’n liak de de a.

 

“Zang hur pa! Vawiin nileng leh zankhua atan i zang hi ka ta a nih hi,” a ti a, mi rawn en chho deuh ha a. A mitmeng hur zet chuan tisa chakna a ti sosang zual nasa ngei mai!

 

Rintei chuan ka zang fuk khawng luah mai chu a chil chuan a’n tinal hmasa te te a, a hmuam tlum ta puk puk a, a za nuam ngei mai. A liak nawk nawk a, a hmuam leh puk ṭhin a. Ka pum chu a mur chuai chuai a, ka zang lah chu chhu luk châkin a khawng mar kawh luah mai bawk a. Ka zang hmawrah chuan tuihnang a rawn chhuak a, Rintei chuan a lei hmawrin a’n liak kual leh nawk nawk a, “I baw ka ei duh, ka ka chhungah hian rawn ti tla rawh, Zanghurpa! I baw ka lem chak,” a ti pah deuh reng a.

 

A changin ka zang chu a sir zawng te’n a han pet kual vel ṭhin a. A kut chuan ka tilmu chu a hum ran mai a, a tuai leh niap niap ṭhin a. Rintei chu tlemin a han insiam rem a, ka zang sei ṭha tak, fuk khawng luah mai chu a hrawk thleng thlengin a hmuam tlum ta puk puk mai a. Nuam tak a ni, nuam tak!

 

“Bawih, i hmuan nuam lutuk! Zang fawp thiam nu, ka zo dawn!”

 

Ka sawi hmaih chu, kan inluk hma hian zang fukna damdawi ka ei a, awlsam takin ka vawi hnih thei dawn tih ka chiang a; ka lo nghei rei ve deuh hlek tawh avangin ka vawi thum thial hialin ka ring nghe nghe. Hei vang tak hian, a vawi khatna hi chu a ka-ah ngei tih tlak ka tum sa ve hrim hrim a ni.

 

“Immmm, zo rawh. Zanglianpa, ka ka chhungah hian i baw titla rawh. I baw ka ei châk. Ka kâ hi dep rawh. Zanglianpa, nei nuam lutuk pa!” a ti a, ka zang chu a’n fawp duhthawh telh telh a.

 

Ka insum zo tawh ngang lo va, ka taksa chu a rawn za chuai chuai a, ka zang chu a rawn mar ut ut a, ka baw chu Rintei ka chhungah chuan a chik lut ta ṭhawt ṭhawt a.

 

Rintei chuan ka zang chu a hmuam tlum pawk a, ka baw chu ten miah lovin a lem vek a; chu mai chu duhtawk lovin ka zang chu a’n hmet sawr a, ka baw hnuhnung chu a liak fai vek a. Chakna a nasat tak tak hi chuan tenawm hi a lo awm vak tawh lo a ni ang. A nuam duh ngei mai.

 

Khumah chuan ka nem mu a, a chungah bawkin ka zang la zawi chiah lo chu a chhu kua-ah chuan ka’n thun lut zawt a; Rintei chu zei fahran hian a’n si hlarh hlarh a.

 

“Zanglianpa! Dep rawh, min dep hrep rawh! Ka chhu hur kha dep vak vak rawh! I zang cheh hi a nuam ka ti lutuk. Ka chhu hur hian i zang a mamawh lutuk! Awiii! A nuam! Zanglianpa, nei nuam pa! Min lu hur rawh!” a ti mawlh mawlh a.

 

A ṭawngkam bawlhlawh lutuk chuan min tihurin min tizauthau tak zet a. Phur zet hian ka dep nghal zawt zawt a. Ka zang pawh chu kar lovah a rawn mar leh nghal ṭual ṭual a, a fuk khawng leh ta ṭul a!

 

Rintei chhu chu châkna avangin a nal ṭha pulh pulh tawh bawk a, ka zang chu a lut ri chawk chawk mai a. Amah lah han dimdawi de de vak ngai lo a ni lehzel bawk a, nuam tak hi a ni ringawt.

 

Chhu hur tak tak hi chu dim lo hian kan dep hrep ila, nuam an ti zawk tih hre ran chung chuan ka zang fuk khawng ṭul mai chu a chhu tui pur maiah chuan ka dep tlum zawt zawt a. Nuam kan ti lutuk chu kan thaw dun halh halh a.

 

“Chhu hur nu! I va’n hur tik tek ve! I chhu hur vanga mi rawn pan i ni tiraw? Ka zang cheh zawi châk na na na chu ka lo dep hrep che hi i phu hrim hrim hrim! Chhu luk nuam lutuk nu!” tiin, ri thlawrh thlawrh khawp chuan ka dep zawt zawt a. Rintei nuam ti lutuk ṭawng pawh a ṭawng thei tawh lo va, nghet zetin min kuah a, hnuai lam aṭang chuan min rawn dep chho ve awt awt a.

 

A au ṭhat ṭhat a, ka zang chu a chhu chuan a rawn chep tight tial tial a, a thaw kawk kawk a. A sai hlawk hlawk a, min kuah pawh ni tawh lovin a ṭham hian min ṭham ta ngawt ngawt a. A eu awrh awrh a, a ke a leng bat bat a. Ka zang chu a rawn lum deuh pap pap a.

 

A thaw hawk a, ka beng bulah chuan, “Duat, ka zo,” a rawn ti sap a.

 

Kei lah chu a vawi khatna ka zawhna a la rei loh avangin ka zang chu a la fuk khawng kawh luah a.

 

“Bungbu rawh!”

 

Rintei chu rang deuh, zei em em si hian a bungbu nghal turh a, a han bungbut dan aṭang reng reng chuan a vawi khatnaa ni lo tih hi a hriat hliah hliah!

 

A hnung lam aṭang chuan ka dep chhunzawm leh ta zawt zawt a. Khumah chuan a a âwm lam chu nghat a, a mawng a rawn dawh poh tarh a; dep rem thei ang ber turin a chhu chu rawn dawh poh sauh sauh a.

 

Uar lutuk tak maia ka’n dep chawrh chawrh takah chuan rei ka tlin ta bik lo va. Ka taksa chu a rawn mur chuai chuai a, chhungril aṭangin ka nuam za ta chuai chuai a.

 

Uar lehzualin ka’n dep a, ka zang chu a rawn mar ut ut a, ka baw chu Rintei chhu kua-ah chuan ka chik luhtir ta puat puat a.

 

“Awiiii! A nuam! A nuaaammm! A nuam lutuk! Phawi suh! I baw a sa nuam lutuk! Phawi miah suh! Min va han lu nuam ṭhin tak em! I zang hi chu aw! Ka chhu tan hian nawmna hlang a ni mai. A nuam lutuk! Ka chhu a za nuam lutuk!”

 

Ka zawh fel chuan khumah inhmachhawnin kan mu a, kan inkuah a, kan infawp vawng vawng a.

 

Inhak pawh tum lem lovin saruak chuan kan mu zangthal a, kan thaw duh hlawp hlawp a.

 

Darkar chanve vel ngawi renga kan mut vang vaang hnu chuan, Rintei chuan, “Ka ca inbual thlan dai lawk teh ang. Nakinah min lu leh rawh aw. Ka la kham lo, ka chhu a la za. Ka chhu hi i lu hur laklawh a, i zang hi a kham thei tawh lo a ni berin ka hria,” a rawn ti thawp sat a.

 

“Khawi maw,” tih pah chuan a bawp chu ka kuai kak a, Rintei chhu chu ka tuai nawk nawk a, a mawn te chu ka hmet niap niap a; ka nuai leh nawk nawk ṭhin a. Rintei nuam ti chu a si hlarh hlarh a.

 

“A nuam lutuk! Ka chhu kha hrawt rawh, chawl suh!”

 

Min rawn fawp nawk nawk a, duhthawh zet chuan ka lo fawp ve mawlh mawlh a. Chutih pah chuan a chhu chu ka nuaisak pah reng bawk a. Ka kut zunglai chu a chhu kua-ah ka kawm lut nawk a, ka’n kawm tlir chhunzawm nghal zawt zawt a.

 

“Aaaaaaahhh! Aaaassssssihh! Awwwwiiiii! A nuam! Ka chhhhuuuuuu! Ka chhu a za nuaaammm! Rang deuhin kawm rawh, thuk deuh khan kawm rawh, ka mawn te kha hrual nawk nawk rawh!”

 

Rintei chhu tui pur mai chu ka kut zunglai chuan ka kawm zawt zawt a, a mawn chu ka kut zungpuiin ka nuai pah reng bawk a.

 

Ka kawm rang telh telh a, ka banrekah chuan rawn manin, “A nuaaaamm! A nuaamm! Kawm rawh,kawm rawh! Ka zo dawwwnnn!” tiin min lo tur mawlh mawlh a.

 

Ka zang rawn fuk mar leh ṭan mek chu ka humtir a, Rintei chuan a hrawt nghal zawt zawt a.

 

“Thun rawh, thun rawh! Maaawwwhhhh! I zang kha ka chhu-ah thun rawh! Ka chhu a hur over tawh lutuk! Ka chhu hur hian i zang kha a mamawh! Vatin! Thun vat rawh!”

 

A chungah chuan bawk chho vatin ka zang chu a chhu kua-ah ka chuktuah nghal a.

 

“Dep rawh! Zang nei nuam pa! Min lu rawh, ka chhu hur za nuam lutuk! Dep rawh, dep chawrh chawrh rawh! Ka chhu hur kha i zang hur khan lu hrep rawh! Awwwwwiiiii! Ka chhu hur hian i zang hur kha a mamawh! Awwwwiii!”

 

Ka zang fuk khawng leh luah tawh chu a chhu hur tui pur maiah chuan ka dep lut zawt a, rang zet hian ka dep tlir chhunawm nghal zawt zawt a. Minute 20 dawn ka’n dep zawt zawt hnu chuan ka zo leh der mai a; Rintei chu vawi hnih a zo hman bawk.

 

Chau hah hnepa khuma ka mut zangthal der der lai chuan Rintei chuan min rawn fawp vawng vawng a.

 

“A nuam lutuk! Zanglianpa, vawiin zet chu min va’n siam nuam tak! Lal in-fit pa, nileng zankhuain min lu rawh aw...”

 

[A TAWP TA]