APUII LEH A NAU CHHANTEI

APUII LEH A NAU CHHANTEI
[Thualtu: Mandy Syhlo]
============
Aizawl tlak lam veng pakhata khawsa kan ni a, unau zinga upa ber leh mipa awm chhun ka ni. Private Company pakhatah ka thawk a, hlawh a tam falua lo a, kan hah em em mai bawk a. Ka intunna khawp chu ka la lut ve ṭawk ṭawk a ni deuh ber; mahse, chhungte ban buai erawh ka tum lo bur thung.

 

Kan veng ṭhenawm lawkah hian Apuii leh a nau Chhantei, kum 16 mi, te chu in luahin an awm a. Apuii hi Sorkar Department pakhatah thawkin anau hi a enkawl nghal a. An chhungkua hi, Apuii ṭhiante sawi dan chuan, an harsa lo hle a ni awm e. Chhim lam mi niin Apuii pa hian contract hna a thawk ṭhin a. Hei vang hian Apuii pawh hian a hlawh hi a chhungte a thawn ngai lo a, an unau mamawh bak chu a khawl zel ṭhin a ni awm e. In nuam tak an luah a, an khawsak pawh a nuam phian.
 
Apuii nen kan inngaihzawn aṭang chuan an inah hian ka tal tam angreng khawp mai a, chaw pawh ka ei zing hle; eng emaw chang phei hi chuan ka riak lut fo ṭhin. Chhantei hi a ṭawng duh em em a, min nelin ka thu pawh a awih ve viau ṭhin nghe nghe. Amah hi a hleitlingin a inkhaithli zaih mai bawk a; mahse, kum 16 mi chauh tih takah kawng tam takah hian naupang chhiat riauna hi a nei ṭhin a. “Nang hi i rilru i ṭhansan a nih hi,” tiin ka fiam ṭhin a, amah ber ber chuan a lawm a! A u nen kan inngaihzawng vang te pawh chu a ni mahna, kawng engkimah hian a u mipa ang tak takin min en a. Chutiang na na na chu kei paw’n nau ang tak takin ka en ve lo thei lo a. Hei vang hian, a ṭul hun nia ka hriatah chuan ka hauvin ka zilh ve bawrh bawrh mai zel a. Ani pawn’n a haw em em ngai lem hlei lo a, a zawm ngai lem chuang lo bawk.
 
Sorkar kum tawp dawn a ni a, Apuii te chu office lamah an buai mam mam ṭhin hle; zan dar 10-ah te a rawn haw chang a awm fo. Apuii nghah pahin Chhantei chu lehkha ka lo zirtir ṭhin a, zan tin inzirtir ziah ta na na na chu tun hma zawng aiin kan inpawhin kan inngainat phah reng a ni.
 
Chawlhkar hnih vel a vei hnu chuan ka duh loh deuh mai thil pakhat a awm ṭan a, chu chu eng dang ni lovin Apuii chuan zu rim a rawn nam haw ta fo mai chu a ni.
 
“Duat, vawiin chu kan chau deuh a, tlaiah ṭhiante’n tlem lem ang u an tia,” tih ṭawngkam chu ka hre ta fo mai a, ka ngaih dan chu a ni chiah lo na a, “Inngaizawng satliah ve mai kan ni a, ka nupui em pawh a la ni lo a, hmeichhe puitling tawh, mahni chu sawi loh a nau pawh chawm thei a ni a, kei lah chuan a hlawh chanve pawh ka hlawh pha bawk si lo a, hau ve ngawt ta ila min tham lo deuhin min ṭawng khum chuan ka thin a rim ngei ngei dawn a...” tih angreng te ka ngaihtuah avang chuan ka en liam mai mai a; han tih vak ngaihna ka hre lo a ni deuh ber e.
 
A pawi te ber chu, chutia a hmeichhia zawkin han lem zeuh a chin takah chuan ka insum peih ta bik lo a, ka in ve ta fo mai chu a ni.
 
Chhiartute’n in hriat atana ka duh chu Apuii vanga zu in ka ni lo tih hi a ni. A hma aṭangin ka in sa ve hrim hrim zawk. Zu hi ka in na vak lo, Saphovin ‘occational drinkers’ an tih ang hi ka ni a, eng emaw changin ka in ve leh zeuh ṭhin tih mai chauh a ni. Mahse, Apuii te ina ka len dawn reng rengin zu ka in duh ngai lo a, chaw ka ei emaw ka riah emawe paw’n ka in ngai hek lo. Unau te chauh, chutah pawh hmeichhia ve ve, an nih avangin rui chunga ka len luh fo chuan ṭhenawm te lakah an lang zahawm lo palh ang tih ka hlau a. Chuvanga rui chunga len duh lo ka ni.
 
Tunah chuan, sawi leh sawi hnu, a hmeichhia zawk mah a rawn nam haw fo chuan tiin ka insum buai si se peih ta lo a. Zu rim nam ham hama len luh ka nei ta fo a. An inah ngei pawh chuan ka in chang a awm ta zeuh zeuh bawk. Zu ka in ve tak fovah c huan Chhantei chuan mi chu a hau ve fo ṭhin a; mahse,  nui huah huah pah hian, “Kal mai teh Tumchhing! Puitling kan ni tawh alawm,” tiii ka chhang ṭhin a, a lung a awi lo thei teh mai!
 
Zan khat chu, dan pangngai ang bawkin,  rui kai nuam tawk chiaiin Apuii te in lam chu ka pan leh a. Ka va thlen chuan Chhantei chu a bialpa ni awm tak nen hian dar insi rialin an lo ṭhu dun a; Apui erawh a ngaite bawkin a office bang a lo la haw lo. Mi dang awm ve mah se, ka tlangnelna sa a nih bakah Chhantei chu nau anga ka en a lo ni bawk nen, a ṭawng nuam tawk lekin ka lo lem ve sek bawk nen, mi ningkhawng pawh ngaihsak lem lo chuan ka titi luam a. Chutia ka rik bawrh bawrh vang chuan Chhantei ṭhianpa chuan nuam a ti chiah lo nge ni ang a, chance nei thei tawh dawn chuang lova a inhriat vang zawk ni dawn a, ka va thlen ve aṭanga darkar chanve awm velah chuan a haw ta daih a.
 
A liam fel ta maw tih-ah Chhantei chuan, “Nang hi eng nge i hriat a? Zanin chu i va ṭawng duh bawrh bawrh ve, ṭawng vena hun kan chang reng reng lo!” a ti a, ka bulah a rawn ṭhu a, “Aw aahh! I ruih vang lek a lo nih kha!” a’n tih chhunzawm hluai a, ka hnungzangah chuan min beng thuk a.
 
“Kha pa kha maw i bialpa chu?”
 
“A chhe lo tiraw?”
 
“A sam te chhep chhup kha a! Bawm tawt aṭanga pawh chhuah hlim ni awm a ni!”
 
“A ve khanglang a che! Nang ai feeeeeeeein chuan a hmelṭha feeee!”
 
“A cher chhe si, thliin a chhem tliak ang tih te pawh a hlauhawm alawm le! A dâng bui mai a, a hrisel vak lo em ni? Pu Hrekima enkawl lai te hi a lo ni hial lo maw?”
 
Ka hnungzangah chuan min rawn beng ri thlawrh a. “Kal mai teh a! Kiri! Nang rui chee zawr ai feeee khan a fit zawk aw,” a ti a, ṭawng sual a inti deuh nge ni, rang zet hian, “Hahai! Ka ti mai mai a nih kha,” a ti chhunzawm zat a.
 
Kei ta pek lah chuan a thu sawi chu ka lo la fu nasa mai sia! “Hmmm! Ka nau Chhantei hian sex a lo hmang ve tawh em ni dawn chu le aw!” ka’n ti vang vang a, ka khabe te chu dawmin ka’n tuai vel a.
 
“Engtin maw i tih a?”
 
“Eh! ‘TIH’ te a ti vel!”
 
Ka nui hawk hawk a, Chhantei chuan min chhiat khum vak a, a pindanah min luhsan ta daih a. Mahni chauh chuan sitting room-ah awmin TV ka en mai mai a. Apuii nen hian sex chu kan hmang dun ve fo; mahse, Chhantei awm loh lai emaw a muthilh hun emaw hi kan nghak hram hram ṭhin.
 
Chhantei’n a pindan lama min luhsan aṭanga darkar chanve ral awm velah chuan kawngkapui chu a rawn inhawng rawp a, Apuii chu a rawn pai lut nawk nawk a. Ka tho vat, ka va pan phei a, “I va rui awm ve! Engati nge?” ka ti a.
 
“Duat, tihpalh lutuk! Zanin chu duh aiin ka in hnem a, kan pu te inah chaw kan ei khawm a,” a ti a. A ṭawng pawh a ṭawng ṭha hlei thei lo, a lei te chu a tawt zo vek a ni ber e!
 
“Zu in paw’n in dan tawk thiam ve tur che alawm. Mahin in-control thei lo khawpa ruih kha a mawi lo, nula i la nia; bakah, i nau hmuh leh hriat atan pawh khatiang em ema ruih kha a mawi lo hrim hrim!”
 
“Naaaaa! Duat! Nang chuuuuu! Min hau zel aaaa! Zanin chu inhauh awih loh zan ti ang aw. Duat, haw suh aw. Let’s make love, not war,” a ti a, a nui hui a! “E, tak a, khawiah nge Chhantei?” a ti leh phut a.
 
“A nghak chhuak zo ta lo che a nih kha, a mutna a rei ve leh deuh tawh a, a muhil tah mai thei,” ka ti a. Apuii rawn rui haw lutuk chuan ka ruih a ti reh vek!
 
“That’s good. It is gooooddddd! Duat, kawngka kalh la, room ah lut ang. En teh maw Duat, kan chaw einaah maw, ka piah deuha ṭhu Irene-i kan pu in a lu a, kan bihthla ṭhutp a. Hehe... hehe... Duat, ngai tawp che!”
 
Vin deuh hrak hian, “In va han zahpuiawm hlawm tak! A hrim hrimah, ‘kan pu, kan pu’ hi ti reng suh, ka ngaithla hne teh mai a nia!” ka ti a, ka meng rum ul mai bawk a.
 
“Naaaaa Duattttt, nang chuuuu! Nuam lo thei eee! Thinrim lo la, ummm? Ka duat ang che, ummm? Ih maw, Duat, zanin chu haw lo leh mai rawh aw? Eee, khaw’ nge Chhantei?
 
Nichin maiah min zawt tawh a, a hre leh tawh lo a nih hmel, a va han nawi teh lul!
 
“A mu tawh, a nghak reng che a, i rei lutuk a!”
 
Apuii chuan, “Ummm, a ṭhat hlauh chu. Is gooddd, is gooodddd! Duat, hawh room-ah phei ang, kawngka han kalh la ummmm,” a ti a, a pindan lam pan chuan a pai phei khawt khawt a.
 
Kawngka ka kalh fel hnu chuan Apuii room-ah luh mai ka tum a; mahse, Chhante pindan kawngka chu chhe tein a inkau deuh tih ka hmuh chuan ka va dâk dêk dêk a. Chhantei chu khumah bawkin a phone a lo khawih niap niap a, headphone a vuah avangin ngaihṭha takin Apuii room lamah chuan ka luhsan a.
 
Room ka va lut chuan Apuii chu, nghet lo zeta ding lui lui chungin, a lo in phelh mial mial a. A inphelh zawh chuan a kutzungṭang hian min rawn hui zauh zauh a. Ka van pan hnai a, min lo kuah chawt pah hian, “Duat, ka ngai tawh lutuk che” a ti a, min fawp nghal bawrh bawrh a, Kei pawh chuan ka lo chhang let ve nghal a. Rei pawh kan infawh hma chuan khuma mut nghal mai a tum a.
 
“Zanin chu i va hur awm ve a,” tih pah chuan a bra chu ka phelhsak mawlh mawlh a, “Ummmm, Bawih, zanin chu min hrethiam rawh aw, i zang hur kha ka râwp tak zet! Min lu vak vak rawh aw. Ih  maw….”
 
A ṭawng tuitam zel dawnin ka hria a, a pawhchah nan tiin a hmuiah chuan ka fawp nghal bawrh bawrh a. Apuii chuan min lo chhan let pah chuan min chul kual ruai a. Kei pawh chuan a hnute chu ka ṭham pah nawk nawk bawk a. Kan pahnih chuan kan hur tawh hle a, kan thaw halh halh reng a.
 
Infawp pah reng chung chuan ka kekawr kawng chu ka phelh a, ka kekawrte nen chawp chuan ka malte vel thleng ka nawr thla nghal a. Ka zang lian ṭha ve panngai tak, fuk khawng ṭul mai chu a rawn inperh chhuak vu a. Apuii chu ka kun hniamtir a, ka thil tihtir tum che hrethiam nghalin ka zang chu a fawp nghal a. Mahse, a ruih loh laia zang fawh duh ngai lo a ni bawk a, zang fawh hi chu a zei lem lo khawp mai. Mahse, a ruih phur vangin a uar tan tan bawk a, a nuam ve khawp mai.
.
Ka zang chu Apuii chilin chiah nal zul ta maw tihah Apuii chu ka pawt kang a, ding chung chuan kan han infawp leh hlawih hlawih a. Chutia kan infawh lai chuan a ke leh lam chu tlem ka chawi kang a, a panty chu a kap lamah nawr tawmin, a chhu-ah chuan ka zang chu ka nawr lut ta zal zal a.
 
“Uiiii! Duat, i thun nghal… law…. Ummmmm... ooohhhh… F**k! F**k!” tiin a si hlarh hlarh a, min kuah chawih chawih a. Ka han insiam rem hret a, ding kâk deuh hlek chung chuan ka dep ta zawt zawt a. Apuii chu a pu te inlu a en vel vangin a lo hur hman hle a ni ang, a chhu chu a nal ṭha nasa mai a, dep zawng te chu a rik hian a ri chawk chawk mai a ni!
 
Tui taka ka dep zawt zawt lai chuan Apuii chuan, “Duat ka ke kham nia,” a ti a. Ka zang chu phawi rihin khumah chuan ka mut zangthaltir a. Dep chhunzawm ta mai lo chuan a chhu chu ka’n fawh sak leh te te a. A chang leh a mawn liah nawk nawk pah chuan a chhu chu ka kawm zawt zawt a.
 
“Duat, i zei lutuk! Se... se... min lu leh tawh rawh. Duat, i ka chhu hurah khan i zang kha thun zawk rawh, i zang hur ka râwp lutuk!”
 
Zanin zet chu a rui em em a, a hur em em bawk a ni. Ni dangah pawh vawi tam kan lo inlu ve tawh a, hetiang hian a ṭawng ngai lo hrim hrim. Chuti taka lûk châk na na na te chu tiin, ka zang fuk kawng ṭul mai chu a chhu hur nal zuk maiah chuan ka thun leh ta nge nge a. Dim lo  baksak zetin, ri thlawrh thlawrh khawp chuan ka’n dep chhunzawm nghal zat a.
 
“Awwwiiii! Awwwwiii! Aaaaahhh! Aaassssss! F**k! F**K! Ka chhhuuuu! Ka chhu a hur nuammmm! Ka chhu hur i lu nuam lutuuuuukk! Zanglianpa! Dep rawh, ka chhu hur kha dep chawrh chawrh rawh!”
 
Apuii nuam ti lutuk chu a ṭe ring mah mah a, ni dang chu ni se hetiang hian a awm ngam lo ang. Lo awm ngam pawh ni se, keimah zawkin ka khap ang. Mahse, zanin chu a tu ve ve mah han invenga han inkhap thei kan awm lo a ni.
 
Apuii chhu hur lutuk chu a chhu aṭangin tuihnang a rawn chhuak nasa a, chu chu a chhu chu a ti nal kawi zuk a. Kei lahin thawm dim duh miah lovin ka dep chawrh chawrh mai bawk a, a ri chuk chuk mai maw le!
 
Apuii chuan, “Duat, ‘tiang hian min lu ziah rawh aw. Ka chhu hur hi i ta a nih hi. A vaiin i ta veeekk! I lûk hi ka kham thei lo,” a ti bah nuai a.
 
Apuii chu ka bawhkhuptir a, a chhu zawnah chuan lukham pahin ka dah a, a mawng chu a rawn poh lah a. Ani chu kapkalakin, ding ngial chiah si lo, ṭhu thung chiah si lovin a mawng chung zawn aṭang chiah chuan a chhu hur nal ṭha tak maiah chuan ka zang fuk lungrun tak mai chu ka thun leh ta, ka dep chhunzawm nghal zat a. A lut thûk ṭha duh bawk a, dep ran a nuam duh pulh pulh khawp mai!
 
Apuii chu a ṭe ring tial tial a, ka dep rang ve tual tual a. “Ka zo dawwwnn! Awwwwii!” a rawn ti a. A bawp chu rawn sai ngawr ngawr a, a taksa chu a inthing chawih a, a zawi hnawk a. Apuii zawh hnu chuan rang zetin vawi 8 vel emaw chuan ka’n dep zawt zawt a, ka zo ve nghal a. A va han nuam teh lul!
 
Sawi tawh ang khan, vawi tam kan inlu ve tawh a; mahse, hemi zan ang reng renga nuam kan tih dun hi a la awm lo. Chu bakah, kan inluk rei ber ṭum a la ni bawk. A lo berah pawh darkar chanve chu a tling zan zan ang, thlanin min bual huh vek hman miau a!
 
Apuii room-ah hian bathroom a awm nghal avangin kan va insil dun a. Kan insil zawh chuan khumah kan mu a. Minute hnih pawh tling lovah Apuii a muhil nghal ringawt a.
 
Apuii chu ka mut ṭhattir a, ka tho a, boxer leh T-shirt ka ha a, tui in turin choka lam ka va pan chu sitting room-ah chuan TV pawh on chuang si lovin Chhantei chu a lo ṭhu kawk a, a phone a lo khawih niap niap a!
 
“Eh, i la muhil na nge?”
 
“Muhil ila hetah hian ka ṭhu dawn em ni?”
 
“I intih nula ṭan aṭang hian i va han ṭawngthei tak! Khatah khan i ṭhu char char em ni?”
 
“Ka ṭhut char char peih i ring em ni, Mawlmuk pa! I ruih mawl vangin pindanah ka luhsan daih che tih te kha i hre tawh lo a ni maw?”
 
“Eng nge i hriat a, i va vin ve! Savawm khawh ṭhelh ang mai alawm i nih le!”
 
“Eng nge khati em ema in bengchhen a! Hur lutuk mai aahhh!”
 
“Eng nge? Tu maw hur?”
 
“Kal mai teh a! Hre lo der khanglang suh...”
 
“Eh, min lo bihthla ni maw?”
 
“Awi! A teuh lo lutuk! Ka bihthla peih thlawt lo che u!”
 
“Kan thawm tal i lo ngaithla a nih kha, i hur ve tho tihna!”
 
“Zawnga! Zak thei lo lutk mai aahhh! Kal bo rawh. Ka vawm pawp dawn che emaw ni chu le?”
 
“Haha, i hur tho tho!”
 
Chhantei chu a rawn ding hluai a, a phone chuan min rawn chhut a tum a, indan tuma ka lo phar velna lamah inhmachhawn zawngin ka kuah bet ta chat a. Ani pawh chu tawnzau leh boxer nen chauha awm ve tho a ni a. A hnute lian ṭha tak mai, amah aia kum sawm dawna upa a u Apuii hnute aia lian ṭha daih zawkin min han do run mai chu rilru a dang ta tlat mai le!
 
“Hey, hey, min chhu tak tak ang e, i a ropui si!”
 
“Kiri! A min ti ziah suh, nula ka ni tawh. I haw dawn lo em ni?”
 
“I u-in riak rawh min ti alawm.”
 
“Ninawm, ti ve ziah mai! E, zu min lo pe ve teh.”
 
“Eng a?Enga tan maw?”
 
“Mawla! Hmai phih nan em ni ti se min tih a! Ka in ve duh, nangni paw’n in in ziah!”
 
“Dar 11 a rik tawh hi, mu rawh!”
 
“Kan sikul kawt chiaha mitthi an awm a, naktuk kan chawl. Mawwwhh! U Tete, plizzzz!”
 
“Tunah ka nei hleinem! Naktukah ka rawn ken dawn che nia, Mu tawh rawh, kei pawh ka va haw phei ang e,” ka ti a.
 
Chhantei chuan, “Naaah, i riak dawn emaw tia!” a ti hluai a.
 
“Riak lo mai ang, i u chu i lo hrilh mai dawn nia,” ka ti a. Apuii pindanah ka va lut leh a, ka insiam sawk sawk a, Chhantei chu ka haw san ta a.
 
A tuk chu Zirtawpni a ni a. Tlai dar 4 vel bawrah hian Apuii chuan txt msg-in zan a rawn haw har tur thu leh Hmuifang lamah an department-in hna chungchang eng emaw thilah an inhmuh khawm dawn thu te min rawn hrilh luam a. “Aw le” tih ringawtin ka reply a. Apuii awm dawn lo bawk, Chhantei nen zu in dun dawn bawk tih te chu ka ngaihtuah a, ka zang te chu a rawn fuk nghal ṭual ṭual a.
 
Zanriah ei kham chuan ka zu dah ṭhat Teachers um khat chu ka kekawr kawng ah chuan ka pai ṭat a, Apuii te in lam pan chuan ka phei nghal vat a. Ka va thlen phei chuan Chhantei chuan thleng a lo sil malh malh a, min hmuh chuan a nui suk a, a thleng sil lai chu a sil zawm mawlh mawlh a. A bulah va kal hnaih pah chuan, “I u-in a lo phone che em?” ka ti a. Chumi pah chuan chhuara glass chu ka ban nghal a.
 
Thleng sil rawk rawk pah chuan Chhantei chuan, “Ummm, phone e. A lo haw tlai dawn kha i hre lo em ni? Ti nge no kha i lak ngawt a?” tih pah chuan min melh hru a.
 
Nui deuh kur kur pah chuan, “Thingpui ka in dawn maw le!” ka’n ti deuh kher a. Ka zu pai chu ka phawrh a, chaw ei dawnkanah chuan ka thli nghal karh karh a. Ka zu thli lai chu thleng sil paha mi rawn mel deuh ṭawk ṭawk pah chuan, “Yessssss! Ka duh ve, min pe ve thei,” a ti a.
 
“Ho mai mai a! Naupang i la nih kha, a ngai ve zel lo!”
 
“I zakthei lo e a! Nizanah min promise vek tawh kha aw! Promise break te chu a, mipa i ni lo em ni?”
 
A nihna takah chuan amah nena kan in dun tura ka ken a ni a. Mahse, ka phal lo chung in lui anga a lan theih nan ka bawl kual hmasa mai mai a ni zawk.
 
Thleng a sil zawh chuan no khat ka lo in zo der tawh a. Kut hruk hul mawlh mawlh pah chuan, “Khaw’ nge ka no ve tur chu?” a rawn ti thawr thawr a. “I duh te chuan va inlak ve mai rawh,” ka’n ti deuh hmuk a.
 
Chhantei chuan no chu a va la a, no chanve vel bawr ka thlitsak nghal a, tui ka pawlh a. Chhantei chu ka pe a, a tlak nghal ta pup mai sia, mak ka ti deuh hlek a, “Ehe! I va in thei ve! I in ṭhin a ni maw?” ka’n ti deuh hu a.
 
“In ṭhin vak nang. Tih lemah, school banah kan in ve zeuh zeuh ni mai.”
 
A nui vur vur a.
 
“I u ka hrilh dawn a nia aw,” ka ti a. Chhantei chuan rang zet hian, “A ho em mai a! Ani paw’n a in ziah tho alawm. Mahse, tak takah, hrilh kher a ngai lo.”
 
“Haha, inleng i nei dawn lo em ni?”
 
Chhantei chuan, “Immm, zanin chu a rawn leng hman lo a. Hawh, kan inna hi nuam lo e, room-ah va in daih ang,” a ti a.
 
“I room-ah maw?”
 
Chhantei chuan, “Nih lohin! Mawla! No leh tui kha lo keng rawh!” tih pah chuan zu um chu a la a, a room lam pan chuan a phei nghal daih a. Kawngka chu ka kalh hmak a, Chhantei Room lamah chuan ka pan phei ve ta a.
 
No 2 dang kan han in leh chuan Chhantei chu a kai ṭan tawh tih a hriat a, kei pawh ka kai ve chiai chiai tho bawk a.
 
“U Tete, a u lo haw hma chu haw suh?”
 
“Ummm nia, lo nghah ka duh alawm,” ka ti a.
 
“Kan pa lo leng se aw! Tunah tak hian ka muah châk! Hahai!”
 
Chhantei chu a nui hak hak a, meizial a pak khu tual tual a.
 
“In pa cher cher nen a, i ngai ve....” ka tih lai mek chuan, “Khatin ti ve ziah suh! A zei teh mai a nia aw, i tluk lo ang,” a ti a.
 
“Eh, chuti chu sex in hmang tawh a ni maw?”
 
“Ummm, hmang tawh, hmang tawh, hmang fo tawh! Hahai!”
 
“I va han zak lo reuh tak e aw!”
 
“Eng ngeeee! Nangni pawh zan tin deuh thaw in inlu alawm, eng nge ka zah vak bikna tur awm?”
 
“Min lo bihthla ṭhin ni maw?”
 
“Ummm, in inlu ngun ve em bawk alawm aahhh! Hahaiii!”
 
“Zei min ti em?”
 
“Ummm… i nei lian bawk sia!”
 
“I bialpa nge nei lian kei?”
 
“Nangmah feee!”
.
Chhantei chu lûk châknain ka khat ta tlat mai a. A hnute pawng lah mai te chuan ka zang chu a ti fuk ṭul mai a. Kum tling lo a ni tih ka hria a; mahse, a virgin tawh lo mai ni lovin a bialpa nen an inlu fo tawh tho bawk a, ka khawih chhia a ni dawn chuang hlei nen tiin mahni ka inthiam chawp a, Chhantei chu ka’n kuah ta rawih mai a. “Nang pawh i khal ṭha sia, i mawng a poh lah a, i hnute a lian mum nalh ṭha bawk sia, i bialpa chuan lûk che chu nuam a ti ngawt ang!” tiin ka’n fak luam a.
 
Chhantei chuan nui sen sen pahin min nawk nawk nawk a, “Uiii! Deuh teh luam zel a!” a ti a.
 
No li lai kan in tawh avangin ani pawh chu a rui ve tawh a tih a awm dan vel aṭang chuan ka hrethiam thei mai a. Kei pawh chu ka rui ve ṭan tawh; mahse, ka hriatna khawl chu a la chawl em lo e!
 
Chhantei chu kan fawp risk ta ṭhuai mai a le!
 
Mahse, tih chi nasa! Chhantei chuan min kuah chawt a, min lo fawp let ve nghal a. Duhthawh tak chuan kan infawp hlawih hlawih a, ka kut chuan a tih tur a hai lo khawp mai!
 
Chhantei T-shirt hak chu ka phelhsak a, ka fawh zawm leh mial mial a. A hnute kawh lah chu ka hmer nawk nawk pah bawk a. Chhantei chu a u aiin a lo zei nasa!
 
La infawp mawlh mawlh pah reng chung chuan ka dulah chuan zut thlain ka kawnghren chu a phelh ve mial mial pah bawk a. A hmui aṭanga chhuk thlain, dim lo tak mai chuan a hnute chu ka fawhsak ta nawk nawk a, a nuam ti chu a rum ham ham a.
 
“U Tete, nuam ka tih deuh i hre duh em? Ih maw, mipa dim lo baksak deuha min lûk hian nuam ka ti. Ka mawngtama min ben chawrh chawrh te hian ka tla hma thei raps! U Tete, min lu vak vak rawh aw?”
 
“Immm, Chhante, ka lu hrep ang che! I chhu hur hi thip ṭhum khawpin ka dep chawrh chawrh dawn,” ka ti a. Ka nem mu a, a boxer leh panty chu a rualin ka pawt thla nghal nawk a. A chhu chu dim lo baksak tak mai chuan ka fawp ta nawk nawk a.
 
Chhantei nuam ti lutuk chu a eu ngawng ngawng a, “Ummm... Aaaahhhh! A nuam lutukkkk! A u i lûk ang khan min lu ang che aw, Hura?” tih pah chuan ka hmui chu a rawn dep let zawt zawt a.
 
A tho kang lawp a, ka jeans hak chu a phelh nawk nawk a, ka zang khawng kawh luah chu a fawp ta pulh pulh mai a. A van zei tak! A u chuan a khan lo teh e! Lubuka khan a lo fawhtir nasa ṭhin nih dawn hi ka ti rilru a. Chhantei zang fawh thiam dan chu maw, a fawp ri hlep hlep mai a ni!
 
Duh tawka ka zang a fawh hnu chuan, nuam a tih dan ber tur nia ka hriat avangin ka bungbuttir a, a chhu hur tuk mai, inlûk châk tih hriat ngawih ngawih khawpa huh pur maiah chuan ka zang fuk khawng lutuk tak mai chu ka’n dep tlum thawih mai a nih kha!
 
“Aaahhh! A na lutukkk, Zanglianpa!”
 
“Chhuhurnu, ka phawi leh mai dawn em ni?”
 
“A ṭul lo, ka chhu hur kha dep rawh, min lu vak vak rawh! Hura! Zanglianpa!”
 
A kawngah chuan ka’n dawm rem sauh sauh a, ka zang chu a chhu hur tak maiah chuan ka dep tlum ta thawih thawih mai a. Chutiang taka hur si chu, ka rin ai takin a chhu chu a la tight ṭha a, lûk a nuam tak zet. A u ai fe-in lûk a nawm bakah, a u aiin a hot zawk bawk. Ka bialnu nau chhu hur tak chu dim lo bak sak chuan ka dep tlir zawt zawt a, a khat mawi tawkin a mawngtamah chuan tha tawpin ka’n beng leh pawp ṭhin bawk a.
 
“Oh! Yeaaahhh! F**k me! F**k me! Yessssshhh! Yesssshhhh!”
 
Tleirawl tih takah, a nuam tuar pawh English ngatin a ni a ṭe hur vel ni!
 
“Ka lo ṭhut tlumsak ang che aw? Daddy, let me ride you, let me ride you big c**k?”
 
Ka mu zangthal a, rang lutukin ka chungah chuan a rawn pakai nghal vat a. Ka zang hur fuk khawng lutuk tak mai chu an ṭhut tlum thawih thawih a, nuam tak hi a ni ringawt!
 
Ka dul hnuai deuhah innem khalhin min han ṭhut chawrh chawrh a, a chang leh a mawn hrut zawngin a insawi a, a thlei hian min thlei zaih zaih a ni ber e!
 
“Ka zo dawnnnnn!” a ti a, ka zang chu phawi thutin amah chu ka nam thla deuh dawrh a, ka mut zangthaltir a, rang lutuk tak maiin ka’n dep chhunzawm tak tak mai ch a zo rang teh e! Kei pawh ka zo chhunzawm ve nghal tith a. Kan chau dun bawk a, thaw hlawp hlawp chungin kan bawk dun hle hle a.
 
“Chhante, lûk i van nuam em em!”
 
“Immm, Nang paw’n min lu nuam tawp! Ka bialpa ai fein min lu nuam zawk daih!”
 
“I u aiin i nei nuam a, i dawh zei zawk a, i fawp zei zawk bawk a. Aaaa, eng kawngah mah i u-in a tluk lo che, dawt sawi miah lovin,” ka ti a.
 
Chhantei chu a nui hak hak a, “Chutianga i ngai a nih tak tak chuan ka lawm lutuk aw,” a ti a, ka biangah min rawn chuk zauh a.
 
“A nih leh, lûk leh i la duh ang em?”
 
“Umnn, teh reng mai!  A rem phawt chuan i duh hun hunah min lu thei ang; mahse, iihhh... a u hian hre lo se tiraw?”
 
“A hriat te’n a chi nang!”
 
Kan pahnih chuan kan nui duh hak hak a. Chhantei chuan, “Inha la, chhuak tawh rawh. A u lo haw hman chuan pawi viau ang! Kan in bang hi nangman quit mai rawh, kei chu ka muhil daih dawn,” a ti a, a nui leh hak hak a.
 
Ka tho a, ka inha sawk sawk a. Room ka chhuahsan dawn chuan Chhantei chuan min lo ban a, ka va kun hniam a, ka hmuiah min lo fawp vawng vawng a. “Min lu nuam pa, muttui aw,” a ti a. “Chhu hur nei nuam zei em em nu, muttui le,” ka ti a. Room aṭanga chhuakin sitting room-ah chuan keimahin TV ka en a. A nau chhu hur lakah ka rinawm lohsan tih pawh hriat miah lova ṭhu fel vei atin ka bialnu lo haw hun chu ka nghak a.
=============
[A TAWP TA]