NAWHCHIZUAR FAPA: BUNG 4-NA

NAWHCHIZUAR FAPA: BUNG 4-NA

[Ziaktu: He thawnthu hi WhatsApp group lama an rawn forward a ni a, a ziaktu a inziah lan loh avangin tu ziah nge ka hre lo. Chhiartute zingah a ziaktu hming hria chuan comment lamah rawn dah ula a lawmawm hle ang]

Prelude: Puipuii chuan min rawn kuah a, kei pawh chuan ka lo kuah ve nghal a. “Ka nu chuan zanah a rawn haw tlai deuh mai theih thu a rawn sawi a. Chawhmeh chhuan lum tur vel a rawn sawi a,” ka ti a.

Puipuii chuan, “I nu hi a fel e, a ngaihtuah che si. Kei pawh hian nuam ka lo ti veng veng mai,” a ti a.

Sangpuii chuan, “Nakinah te chuan i nu a la ni ve dawn tho a ni lo’m ni?” a ti a, chinawm hmel zet hian a nui put put a.

Puipuii chuan mi rawn melh zawk a, “Boss hian a phal leh phal loh a ni mai,” a ti a. Kan nui ho dar dar a.

Puipuii phone chu a ri ral ral a, “Nutei a nih hi,” tih pah chuan a pick up nghal a. Rei lo te an inbiak hnu chuan ka lam a rawn hawi a, “Nutei te chu an rawn thleng tawh a, chuahna tur i la nei nual bawk sia, min han dah hmasa lawk mai dawn em ni?” a ti a.

“Aw le, han kal ila, bank-ah ka kal kawi zawk ang a. Ka zawh hunah Sangpuii chu ka va kalpui leh mai ang a,” ka ti a.

Sangpuii chuan, “Nia, thawmhnaw suk tur tlem ka nei tho a, i han kal chhungin ka lo su lawk ang e,” a ti a.

Puipuii nen chuan a nutei te in lam, Zarkawtah, chuan kan in phur chho a. An in kan thlen chuan bag leh a thawmhnaw ṭhenkhat chu ka ken luhpui a, Chhawngkaw member pathum chauh hi an lo ni a. A nutei te nupa leh an fapa kum 4 mi àwm vel hi an ni mai a. Sumdawng ṭhang tih takah harsa zawk zawk chu an ni lo tih a hriat theih. Mi biangbiak pawh an thiam ngang mai.

Thingpui te kan inzawh hnu chuan Dawrpui SBI-ah ka tlang phei nghal a, account statement ka duh thu vel ka sawi a. Ka hmanna tur vel min zawh hnu chuan, “Dar 1 hma chuan a print theih rih lo va. I duh leh nghak la, a nih loh pawhin rawn kal leh mai rawh,” a ti a, Sana ka han en a, dar 11:30-am chauh a la ni si. A la hma deuh bawk a. Sangpuii kha ka va hruai hmasa zawk mai ang ka ti a, Sangpuii te lamah chuan ka leh thla a.

Kal pah chuan Puipuii chu ka kal dan tur vel leh a la tih theih rih loh thu vel ka hrilh a. “Aw le, fimkhur la. Kei pawh hei dawr lamah inrem fel a ngai dawn a, ka rawn biak khat deuh che paw’n min lo hrethiam la aw. Ka hmangaih che,” a rawn ti a. Kei pawh chuan ka hmangaih che ka’n ti liam ve puat a.

Sangpuii pawh a lo insu zo tawh a, a lo pho vel mek a. A rin aia hmaa ka thlen thlak leh avang chuan min lo en deuh há a. “Chawhnu lamah a kal theih chauh a, ka va kalpui hmasa mai ang che,” ka ti a.

“A nih chuan ka’n insiam sawk sawk ang aw,” tiin a che zung zung a. A mawng a zàngin a thil tih a phur sarh zel mai a. A ruk tak chuan ka star deuh riau lehnghal; mahse, bialnu te ṭhian han star ngawt chu thil ni thei ni hian ka hre si lo va, a lo hmelchhe zawk zawk lo bawk nen chetzia vel pawh fimkhur a ngai dawn hle mai ka tirilru neuh neuh a. Hmelah chuan Puipuii chu tluk lo mah se, a khal nalh zawk thung a, ngaihtuahna mak deuh deuh put a awl duh khawp mai.

A insiam zo a room aṭanga rawn chhuak chu a va’n nalh tak! Mit la lo lêk chuan ka lo en vung vung a. A rawn nui sen sen a, “Hey, Zonun! Puipuii ka ni lo a nia, min en vung vung suh,” tiin mi rawn siai zeuh a.

“Nangmah i ni lo emaw ka ti hman ṭep a, chu vang mai mai maw le. Ka Bawihtei chu i tluk chuang lo aw,” ka ti a. A rawn nui chen chen a.

“Tluk tur pawhin min bel chiang tawh ngawt em ni?” tiin a rawn meng no deuh hnáp a. A room-a pawm phei nawlh mai hi ka duh rum rum hman.

“Kan tlai ang, kal ang. Hmeichheho chu in ṭuan a muang thei si,” ka ti a.

“Nia, boruak i zo lo palh ang,” a rawn ti leh kher a. Ka ngaihtuah a, nizan khan min en thla a nih ka ring deuh rum rum a; mahse, eng mah hre àwmin a lang chuang lo va. Mahse, min fiam dan vel aṭang chuan thil hriat chu a nei chiang a ni ka ti rilru rauh rauh a.

Vaivakawnah tlan thlain Zonuam lam kan pan nghal a. Tlema han tlan chak deuh a, motor dang rawn kal laia a break han hmel zeuh changa a hnutein hnungzáng a rawn do ṭalh zel chu a nuam vei phian a. Eng mah hre lo ang chuan ka awm reng tho a. Ka ngaihbel nge ni dawn ni, ani pawh chuan a rawn nawk uar lui ve deuhin ka hre ṭhin. Thil ho te te sawiin kan titi pah mawlh mawlh a, Puipuii chanchin leh an inkawm nasat thu te min hrilh a, kan hlim phian. Rai aia hmain Zonuam chu kan thleng der a, pawnah ka lo nghak a. A thil lak tur a lak zawh chuan kan haw zui nghal a.

In kan thlen chuan dar khat pawh a lo la ri lo va. “Thingpui in ang aw,” tiin a lum nghal sawk sawk a. “Ka va’n lawm tak, nang i lo awm remchang hlauh a. Taxi hman chuan 200 vel sen a ngai daih ṭhin a, a buaithlai thei lutuk a,” a ti nuah nuah a.

“Bialpa te i nei ve awm tho sia, i inhruaitir mai lo va. Mahse, keima lakah pawh inthlahrunna tur eng mah a awm chuang lo a nia, ṭhian leh ṭhian inkarah chuan intih bawrh bawrh zel tur alawm. Kha, tukinah pawh chaw te min lo eitir ṭeuh lehnghal a,” ka ti a.

“Chaw ei lo pawh thil dang a awm a ni lo’m ni? Sawi tel law law la,” a ti a, a nui hak hak a.

“Haha! Ni e, ni dawn tak, kha pawh kha a ni mai,” ka ti a.

Mi rawn melh kar chung chuan, “Nizan chu ka mang a chhe lutuk a, ka harh zing tak tak,” a ti a, awmze nei deuh hian mi rawn melh zak zak a. Ka lai ve deuh nen sawi tur pawh ka hre mai lo, ka nui hui ringawt a.

“Ehe! Dar 1 a ri der mai. Bank lamah chuan ka han kal tawh ang e,” ka ti a.

“Aww! Hei thingpui ka la lum hi, kan in phawt ang chu. Chu bakah, bank ho chu dar 1 – 2 chhung hian an lunch ṭhin a. I han nghak leh char char tho ang,” a ti a. “Nih chu ni ve tho mai,” ka ti a, ka ṭhu khawmuang leh rih a.

“Zan lam te hi, Puipuii te in lamah i leng lehnghal dawn em?” a ti a.

“Zanin chu leng rih lo ang. Amah paw’n zanin chu lo leng rih lo mai rawh mut hma ka duh a tia. Nizan ka rawn men ta hrep sia, a chau ve deuh a ni ang. Kan dam ang a, hun a la awm zel dawn tho alawm”.

“Nia, a chau ve ngawt ang,” tiin mi rawn melh zawk a. Lai deuh hâa ka va en chu a inthiam leh chiah lo a ni ang. “Motor chuan te chu chauh a na ve duh em alawm,” a tih zawm leh zat a.

“Nang nu hi nizan khan min en thla chiang mai!” tiin fiamthu deuh chuan ka’n ti a.

“Awihawm loh lutuk! Ka muhil nghal alawm, in thawm eng mah ka hre lo reng reng!”

I hre reng nàng! Eng thawm mah kan nei hlei nem,” ka ti a, a nuih deuh suk a. “Nia, in neih vak loh kha,” a rawn ti leh hram a.

“Lalsangpui! Min enthla chiang lutuk aw, i va’n sual reuh ve,” ka ti a. A insum thei tawh bik lo a ni ang.

“In thawm a bengchheng em a nih kha! Kan varanda lam phei hi chu ka mutna lam aṭang hian a lang chiang ropui si. Zan thiam a nia. In hre lo mai mai nih kha,” a ti ta reuh a.

Ka zuk en vat a, mi rawn zui ve nghal a. Ka’n en chiang chu Sangpuii room lam hi hawlh puk a lo ni a. Chumi hawlh puk rual chuan varanda zau nuam ve tak hi a la awm thei a, chu varanda chu nizana kan awmna kha a ni a. Thlang lam hretah hian tukverh hi a awm a, chuta ṭang chuan chiang tak hian a lo lang thei chu niin! Sawi ngaihna pawh ka hre lo, ka lu ka hiat ringawt a. Mi rawn en a, a nui vei tet tet a. “I va’n chimawm reuh ve!” ka’n ti ngawt a.

Sangpuii chuan, “Min biak ṭhat viau loh chuan thu ka zep thiam lo theih teh mai a nia. Ka phone-ah pawh hian eng nge awm pawh i hriat ngawt loh kha,” a ti vei ham ham a.

“Hmeli leh! Khawi maw i phone chu,” tiin chuhsak ka tum a. In chhungah a tlan lut daih a, ka um zui nghal a. Room-a luh a tum lai tak chuan ka va man hman.

“Khawi maw, en chhin ang. A chi loh teh mai a nia. Keimah chu mualpho mah ila ka pawi ti lo. Puipuii tan a nuam dawn lo lutuk asin. A hriat palh vaih chuan a khawngaihthlak dawn em mai,” ka ti a. “A ho lutuk,” tiin a bedroom-ah a tlan lut daih a. Han luh zui ve nghal ngawt kha nuam ka ti chiah si lo a, choka-ah chuan ka vei zuk zuk reng a. A hrilhhaithlak duh ngei mai.

Room aṭang chuan Sangpuii chuan, “Thingpui ka lum kha rawn siam la; chuan, i siam tui dan a zirin a ni mai,” a rawn ti a. Thingpui chu ka siam nghal sawk sawk a.

“Ka siam zo tawh e, rawn in rawh le,” ka ti a.

“Mi rawn pe rawh, ka rawn chhuak ngam lo”.

“Over ve bawk sia maw!” tiin thingpui chu a room-ah chuan ka chawi lut hnu hnu a. “Ka ṭhiannu bialpa hi chu a va’n fel hnup hnup tak! Puipuii hian a phu lo zawk che a nih hi,” tiin min lo fiam ham ham a.

“Khawi le, phone chu,” ka ti a. Min pe ve mai a. Password a lo dah lek chu niin.

“A hawn theih loh hi,” ka ti a. “Ka thiam tawh bik lo,” tiin a thingpui chu an in deuh hrawk a, “A va’n sa ve! Dawhkanah khan tui bottle ka dah, min lo pe teh,” an ti zui zat a.

“Henu han chimawm thiamzia hi chu aw!” ti nuah nuah chung chuan tui chu ka va la a. “Kha tih tam nu! I pattern hi hawng rawh,” tiin a phone chu ka pe a.

“Ti hian awm mai mai rawh se,” tiin a hnute kârah chuan a dah lut ta hmak a.

“Hmeli leh!” tih pah chuan ka bawh nghal rawk a, khumah chuan ka bawh bet a. A hnute kar chu zen lutin a phone chu lak ka tum a. A dul lamah a lo tla thla hman chu niin, “Sual lutuk mai!” tiin a hnute lian ṭha zet chu ka ṭham sak nawk nawk a.

“Zonunmawi, a naaa! Thlah rawh, Puipuii pawh ka nih loh hi,”

“Min pek hma chu ka thlah lo ang,” ka ti a. A hnute chu ka ṭham sak pah nawk nawk reng a.

A tal lem lo va, a ṭawngka khan kal sawn rawh a ti leh ringawt a. A thil duh chu hre thiam deuh hian ka inhre thut a, sana ka’n bik zawk a, dar 1:20 PM a ni a. A la tlai lutuk hi ti rilru chungin Sangpuii hmuiah chuan ka fawp ta a. A tir chuan min lo chhang lem lo.

“Kal rawh, ve ringawt a che! Puipuii ka ni loh hi aw,” a rawn ti leh hram a.

“Puipuii i nih kher a ngai lo,” tiin duhthawh zetin a hmuiah ka’n fawp leh chiah mai chu min chhang let rang kher mai. Ka nghawngah chuan rawn kuah vatin duhthawh zet chuan mi rawn keih buan buan a. A hnute pawh chu ka ṭham uar tulh tulh a.

“Nang hian ka dep i châk chiang mai,” ka ti a. Sangpuii chuan, ‘Nang paw’n min dep châk ve tho alawm, ka hre vek,” a rawn ti ta reuh a.

A chungah chuan ka bawk a, ka fawh leh dawn lai chuan, “Kawngka va kalh rawh, vawiin chu Puipuii ai ka lo awh ang,” a rawn ti sa sa a. Ka inthiam chiah lo na a, châkna a chhuah tawh hi chuan insum a har a ni! Kha chhen ka lo inhrêk tawh tho alawm tiin ka inthiam chawp a. Kawngka ka va kalh zawh chuan room lamah chuan ka lut phei leh nghal a. “Puipuii hrilh miah suh aw,” ka ti leh hram a. “Eng vangin nge ka hrilh ngawt ang! Kei paw’n a hriat ka hlau ve tho alawm,” a ti a, a nui seih seih a.

“I khal ve nulh reuh sia,” ti rilru chung chuan a bulah chuan ka mu de de a. A bianga tuai pah chuan a hmuiah ka fawp nawk nawk a, ani pawh chuan min lo chhang let ṭha kher mai. Duhthawh zet chuan kan inkeih mial mial a, a hnute chu ka ṭham pah nawk nawk bawk a. “Nizan khan ka lo châk ve lutuk a. Tukverh aṭang hian ka en reng che u a, thla engin a rawn en khalh deuh avangin min hmu ve thei si lo va. Nangni lah chu in lang chiang si. Ka lo inkawm char char a. Room chhak lama in tih leh pawh khan bang awng aṭangin ka rawn la bih thla hram a. Ka châk ve zia chu aw!” a ti ta siam siam a.

“Chuvang chu a ni maw vawiin pawh min kal kualpui vak,” ka ti a.

“Nih te chu ni tho e. Mahse, chance a awm ka ring lo va. Chuvang chuan, a theih dan dan ka ngaihtuah ve a ngai alawm”.

“Nizan khan vawi eng zat nge in tih?” a ti leh a.

“Vawi hnih a nia, tûkin khan ina kan zuk kal khan kan ti leh a...”

“Chuvang chu a ni maw in rei em em ni?”

Chhang buai tawh leh lovin a hmui no chêk leh sexy zetah chuan duhthawh takin ka fawp nawk nawk a, ani chuan ka thawmhnaw chu a phelh mawlh mawlh a. Kei pawh chuan a theih ang ang chuan a thuamhnaw chu ka phelh pah ve nghal a, ruak vek chuan kan awm ta teuh mai. Kan inen a, kan nui dun ver ver a.

“I chhu chu a va’n vum ṭha ve le!” tiin a mal vel chu ka zut kual riai riai a.

“Nang pawh i zang a lian tho alawm. Ka ṭhiannu ta bik tur chauh chuan ka ui, ka ṭawm ve char char dawn, i phal em?”

“Phal lutuk e. Mahse, kan fimkhur hle a ngai ang”.

“Puipuii chhu i dep hrepna khan min lu0 hrep rawh, Zang lian pa. Ka châk tawh lutuk! I hre thiam har ropui si, min lu zawt zawt tawh rawh,” a ti ta mawlh mawlh a.

A chhu ka’n keusak chu a lo tui pur tawh mai a. “Thun tawh rawh, ka châk tawh lutuk,” tiin min lo tur chhen tawh mai sia, a chungah chuan ka bawk ta nghal a. A hnute peh fan nawk nawk pah chuan a taksa chu ka zût kual ruai ruai a. A châk tawh lutuk chuan ka zang chu manin a chhu-ah chuan a chuktuah a, hnuai lam aṭang chuan mi rawn dep chho awt awt a.

“Sual suh aw. Min dep tawh rawh, nizan aṭang khan ka chak tawh, ka chhu hi dep darh vek rawh. I zang hi ka chhu-ah rawn dep tlum zawt zawt rawh,” tiin min kuah nghet sauh sauh a. Vawi leh khatah tlum hmawk chuan ka dep lut zawt a.

“A na!” tiin a phu deuh zawk a. Mahse, na ti rei lo hle. “Zang lian pa! Vawiin chu i zang hi ka ta a nih hi i hria em?” tiin min fawp ta nawk nawk a.

“Chutiang khawpa chhu hur chu ka dep hrep che anga a ni mai alawm,” tih pah chuan ka zang khawng kawh tak mai chu a chhu nal purah chuan ka’n dep tlum zawt zawt a. A nuam ti lutuk chu si hlawp hlawp a, ka kawngah min kherhin nghet deuhin min kuah a. Ka theih anga rang chuan ka dep ta zawt zawt a.

“A nuam lutuk, min lu ziah rawh aw. I zang lian lutuk hi Puipui nen kan inṭawm ang aw. Nei nuam pa, i dep nuam lutuk. Zanga, zang lian pa; Awii, a nuam lutuk! Ka chhu, ka chhu a za nuam,” ti mawlh mawlh reng a.

Nakin deuhah chuan, “I hah tawh ang,” tiin min lehthlal nawk a. Zangthlalin min muttir a, chung lam aṭang chuan a rawn ṭhut tlum ta pulh pulh a.

A ṭhut rang tial tial a, a hnute chu  a fawn hlawk hlawk a. “Vuan bet rawh,” tiin ka kut pahnih chuan a hnute chu min humtir a. Zei lutuk tak maia mi rawn chhiat khum zeuh pah chuan, “Zang lian pa, i nei sei si. Min lu ziah ang che,” a ti a.

A ṭhut rang telh telh a, a chhu chu a rawn lum deuh pup a.  “A nuam lutuk! Ka zo der mai,” a ti a. Ka sirah chuan rawn mu thlain mi fawp ngawng ngawng a, ka zang chu min hrawtsak zawt zawt a.

Ṭhingṭhi turin min ti a, ka ṭhingṭhit rual chuan ka hma zawnah chuan a rawn kun nghal vat a, ka zang chu a hmuam nghal nawk nawk a. A hmuam tlum pawk pawk a, a hrawt pah zawt zawt reng bawk a. A nawm em avang chuan insum theih a ni ta lo a, ka baw chu a chik chhuak ta puat puat a. A kâ-ah chuan a chik luhtir a, a ka chhung vela ka baw kai hluam chung chuan ka zang chu a fawp mawlh mawlh a. Mahse, a zawi tial tial a. Mi rawn en ngawih ngawih pah chuan ka baw chu a lem ta duak a.

A nui sen sen a, “I chau em? I duh leh va insil la, i kalna tur i tlai palh ang,” a ti a.

Bathroom lamah chuan ka luhsan ta a.

Ka insil zawh chuan ka inha sawk sawk a. Ka insiam zawh chuan rawn tho chhuak vein, thawmhnaw pawh ha lo chuan sitting room lamah chuan a rawn phei teu teu a. Ka lo en veng veng a, mi rawn kuah nawk a, “Ka ngai dawn che e! Zanah lo leng leh la,” a ti a.

“Ka nu ka chhuahsan reng sia, zanin chu in lama awm rih ka duh. Chu bakah, a tui khawl leh rih a ngai alawm”.

“Hmmmpphh! A la tam em kha!” a ti a, a nui chen chen a. “Tak a, kan inbe leh dawn nia, i hman velah lo leng leh rawh aw,” a ti a. “Lutuk e, i phal te chuan,” ka ti a. Mi rawn chhiat khum zeuh a.

“Va inha rawh, kawngka ka hawng dawn nia,” ka ti a, ṭhutthlenga puan chu lain, “Ka inbual nghal dawn,” tiin a sin nghal a. Ka chhuahsan a, chhung lamah kawngka a kalh ri rak chu ka hre phak a, ka nui suk a. Bank lam pan chuan ka kal ta a.

Bank lama ka tih tur te ka tih fel hnu chuan kan in lamah chuan ka haw tlang nghal a. Ka inbual fel hnu chuan Puipuii chu ka call a. “Hei in ka thleng chiah a. Vawiin lam te in buai viau em?” ka ti a.

“Buai ve deuh e, tlemin ka chau ve det. Ka ngai lutuk che a; mahse, ka rawn be hman lo che a ni. Hei dawrah kan la awm a, tih fai tur neuh neuh a lo tam khawp mai. Mahse, tunah chuan a zualpui chu kan zo tawh,” a rawn ti a.

“In enkawl ṭha la, indim la aw,” ka ti a.

“Aw le, Boss. Ka hmangaih che. Nang pawh lo inenkawl ṭha la aw. Kan inhmu leh vat dawn nia,” a ti a, phone chu kan dah ta a.

Khumah chuan ka mu zâl a, nizan aṭanga ka vawiin hun hman dan mai mai chu tiin ka ngaihtuah neuh neuh a, ka inthiam thei chiah lo.

A rûk tak chuan ka zak ve angreng viua. ‘Ti hian ka nu nen kan phanih chuahin kan awm a, ka nu hian min ring zo em em a; mahse, kei lah heti hian ka khawsa ta mai sia’ tiin ka zak chem chem a. Mahse, a hun a rawn thlen meuh chuan, insum kha a harsa ve bawk em a tin ni tiin ka inthiam chawp leh ta zawk a. Ka nu pawh mahni chuahin kha leh chen kha a lo khawsa a. Ti hian ni tin hna thawkin a chhuak ṭhin a ni si a, a hna thawh chu sawi zahthlak khawp a ni ve tho si a. Mi inah inhlawhin hna a thawk a, chumi hmang chuan, min chawm tawp mai a ni a. Pa leh unau ti-a sawi tur nei tawh lo mah ila, ka duh leh ka mamawh chu min tihsak thei ve mai zel a; mahse, eng mah thawh chhuah neih hma chuan duh ti tlem turin ka infuih ve mawlh mawlh ṭhin.

Hmeithai fapa ka nihna ka ngaihtuah chhuah chang chuan hrehawm ka ti a, a rûkin ka ṭap ve fo ṭhin. Mahse, eng mah siam ṭhat theih a ni lo va, kan chunga thleng, kan duhthlan a ni bik chuang lo a. Keini aia harsa zawk tam tak an awm a, nu leh pa nei lo, in leh lo pawhh nei lo mi sang tam tak an awm alawm tiin ka inhnem chawp leh nge nge ṭhin...

[Chhunzawm zel tur]