NAWHCHIZUAR FAPA: BUNG 14-NA
[Ziaktu: He thawnthu hi WhatsApp group
lama an rawn forward a ni a, a ziaktu a inziah lan loh avangin tu ziah nge ka
hre lo. Chhiartute zingah a ziaktu hming hria chuan comment lamah rawn dah ula
a lawmawm hle ang]
Prologue: A nuam lutuk!” a rawn ti
nawk nawk a, chu chuan min tih phur em avangin uar tawkin ka dep tlir leh tak
tak mai chu a au ṭhawt ṭhawt a, a zo leh der mai a.
Kei pawh ka kawng bawr chu a rawn mur
deuh chuai chuai a. Ka’n dep rang lehzual tak tak mai chu a rik hian a ri chawk
chawk a.
“Ka zo,” tih leh a chhu kuaa ka baw
pik luhtir chu ka rual a. A au ṭhawt a, “Awi! A nuam lutuk!” tiin mi rawn kuah
chawih a. Chawl mai lovin rei vak lo chu ka’n dep zui zawt zawt a.
A chunga bawk hnawp chung chuan, “Nuam
i ti em?” ka ti a.
“Ummm, a nuam lutuk! I va’n zei em
em!”
“Nakinah kha aia nuamin ka la ti leh
dawn che a nia,” ka ti a. A nui sen sen a.
Insil turin bathroom-ah kan kut a. Kan
insil zawh chuan sana ka’n en a, zing lam dar 2:30 a lo ni der tawh. Inkuah
rial chuan kan muhil leh ta a.
Zan lamah eng
mah thleng lo ang hlauh chuan a tuk lamah chuan kan buai leh nak nak a, Sangtei
pawh Seminar neihna lamah a buai ve hle. Kei chuan a ṭul ang ang chuan ka lo
puibawm ve bawk a. Chhungkhat pa deuh ṭhiau mi 250 bawr vel hmaa thu han sawi atan
chuan ka lo sit ve deuh a; mahse, ka rin ai daihin Sangtei hian a lo tlin a nih
hi ka tirilru neuh neuh a. Amah pawh a ṭang hle bawk tih a hriat theih. Zawhna
maksak pui pui han zawt leh nulh nulh ṭhinte pawh an awm nuk na a, Sangtei
chuan nui sang chung hian ṭha takin a lo chhang mai zel a, Ka va han chhuang
tak! Mit la lo lek hian ka lo en leh deuh deuh ṭhin a, ani pawh chuan a khat
tawk chuan mi rawn melh ve leh zeuh ṭhin.
‘Hetianga
nula duhawm leh ṭha, hawihhawm bawk hi ka ta han ni thei mai se la aw!’ tiin ka
ngaihtuah leh veng veng ṭhin. Eng emaw thil avangin hun kan hmang dun a, a
remchan em avangin kan inlu kha a ni mai a, hmangaihna tih lam vel chu a awm ka
ring hran lo. Mahse, ka ngaihtuahna tam zawk chu a luah ṭan der tawh. Ṭang taka
a thil sawi lai chu ka’n en a, en nawn a ngai leh ṭhin. Vawi khat mai ni lo,
vawi tam tak en a, en reng mai ka duh a ni. Mahse, a tan chuan puibawmtu
satliah mai ka ni. Rei lo te hnuah chuan a lak aṭanga hla taka awm leh mai tur
pawh ni mah ila, he hun ṭha tawi te tal hi duham taka hman ka tum ruh hle.
Tih tur vak
ka nei tawh lo bawk a, chutia ṭhut mai mai paha Sangtei chetla vel ka en chuan ngaihtuahna
mak pui pui ka lo nei leh ṭhin bawk si a. Pawn lam boruak hip turin Hall chu ka
chhuahsan a. Hall hnung maiah chuan hmun thawveng nuam deuh mai, khawthlir rem
fahran mai hi a lo awm a. Chutah chuan meizial zuin ka hawi kual veuh veuh a,
thlasik thli rawn thaw heuh heuh pawh a vawt deuh ver tawh. Ṭhutna remchangah
chuan thuin, ka piah deuha pavalai ṭhenkhat tlai lam chaw ei khawmna tur
buaipuia buai nak nak te chu ka thlir pah mai mai a. Chutia rilru pe taka ka
thlir deuh deuh lai tak chuan ka phone a rawn ri ral ral a, number ka hriat
ngai a ni lo, mahse, ka pick up ta tho va.
“Hello.”
“Umm,
Zonunmawia a ni em?” (Patling aw a ni tlat)
“Aw ni e, tu
nge aw?
“Pu Zuala ka
nia, i nu hna thawh ṭhinna pa. Naktukah hian kan inah mi rawn hmu thei ang em?”
“Tunah chuan
ka zin rih asin, naktukah hian ka haw thei dawn chauh a. Zan lamah a pawi ang
em?”
“Pawi lo ve.
Mahse, zan dar 10 velah chauh ka hman ang.”
“Eng lam thil
nge ni hrim hrim a?”
“Rawn kal
phawt la, tuna han sawi zawh mai theih pawh a ni chiah lo.”
“Aw le, ni
rawh se. Kan inbe leh dawn nia,” tiin phone chu kan dah a.
Phone ka dah
fel chiah tihah chuan Sangtei chuan a rawn call a, ka pick up zui lehnghal a.
“Khawiah nge
i awm a?”
“Hei pawnah
ka awm alawm, zial ka zu lawk a.”
“I va’n zu
rei ve! Khawiah tak maw i awm?”
“Hall hung
lamah ka awm. In zo tawh em ni?”
“Umm, zo
tawh. Ka zawn kual nasatzia che i hria em? Min timangang hman alawm,” a ti hlak
hlak a.
“Aw! Mipa ka
nih hi! Chutia bo mai thei chi ka ni hleinem! Ka rawn phei ang,” ka tih mek lai
chuan ka hnungah a rawn ding fel ve chiah a.
Thinrim hmel
zet hian min en kal a, “Engati nge eng mah sawi lova i lo kal sawn daih a? Min
hrilh tur che alawm,” a ti deuh hlaih hlaih a.
“Thu i sawi
laklawh sia, zial zuk pahin ka hawi kual vel mai mai châk alawm,” ka ti a. A ṭawng
leh hmain, “Eng nge thil dik lo a awm em ni?” ka ti nghal vat a.
“Awm lo. Phei
ang. Min lo nghak tawh a nia,” tiin a inher vut a, a kal ta daih a.
Eng mah sawi
lo chuan a hnungah chuan ka zui phei ve mai a. Hall kawtah chuan an lo awm nuai
nuai a, eng ber nge an sawi tih pawh hriat theih loh khawpin an lo titi mawlh
mawlh a. Sangtei bulah chuan, mi dang ho hriat lohin, “Eng nge tih tur a la tam
em ni?” tiin ka zawt a.
“Aw tam,” tih
chauhin min chhang a. Meeting room ni àwm takah chuan min luhsan daih a.
Kawngka thleng ka zui a, patling inchei deuh deuh 10 vel hi an lo ṭhu ṭhap a.
An meeting dawn a ni maw tih pah chuan ka chhuak leh daih a.
Sangtei chu
whatsapp-ah, “Ka rawn luh ve a ngai em?” tiin ka va text a. A seen nghal a.
Mahse, min reply lo. Ka be zui duh tawh bik lo.
Minute nga
hnu velah chuan “Kan rei lo ang” tih hi a rawn thawn a. Ka reply tawh lem lo.
Engati nge
maw ni le, a mizia a dang chak riau mai. A awmzia pawh ka hre thiam tawh lo ve
tih pahin ei rawng bawlna lamah chuan ka kal daih a.
Fatuho chuan
min lo hmuh chuan min lo be nghal siam siam hlawm a. An felin an mawng pawh a
zang hlawm khawp mai, an che vut vut reng mai. Fiamthu titak deuh hian, “Sir, fatu
lam tan ei huaina a ngai a nia,” an lo ti nak nak a. Kei lah chu ka ‘Sir’ lo ve
ropui mai sia! Mahse, hmunpui lam aṭanga kal ka nih ve miau avangin min hmu
hotu ve pawh a ni mahna. Cheng 1500 ka pe a, an lawm hlawm ngang mai!
Zu lam tur an
intir nghal chung chung a. An rawng bawlna bulah chuan kan titi ho mai mai a, Fiamthu
te thawhin kan nui ho dar dar a. Kan hlim tlang a, Nuam pawh kan ti hlawm viau
mai.
Zu lam tura
kal te pawh an rawn thleng leh der tawh. Choka lamah chuan an va in diat diat
hlawm a, an phur hlawm ngang mai! In ve turin min ti na a, ka in ve duh ta lem
lo va.
Meeting ho
pawh an rawn chhuak ta ṭak ṭak a. A hnuhnung berah chuan Sangtei chu a rawn
chhuak a. Ka lo en reng a. Min zawng ru nghal tih ka hai lo. Mahse, a hmuh mai
theih loh tur chuan ka tawlh sawn vat a. A hnu deuhah chuan mi rawn call leh ta
nge nge a.
Vawiin zet
chu eng vang nge ni ka hre thiam bik chiah lo, Sangtei chu ka lakah thinrim
titih hian a awm reng a. Biak lahin min chhang ṭha duh bawk si lo. Han awm hlat
deuh dawnin min phone leh cheng zel bawk si. Mood fuh lo deuh hian a awm deuh
reng mai si, ka hrethiam tawh lo.
Hall chhungah
chuan mi 10 vel lek hian chaw kan ei a, mi dang chu pawn lamah an ei thung a.
Mi dang awm lai chuan a nui deuh sang reng tho si a. Min biak hian thu pe aw
deuh lek lek hian min be bik tlat a hriatna ka nei a. Keimah ka dik lo zawk nge
pawh ka hre thiam chuang lo.
Chaw kan ei
kham velah chuan kan thlenna IB tlang lamah chuan kan phei nghal a, kawngah chuan
kan inbe miah lo. Min biak loh chuan biak ka tum bik lo. Mut chhuak àwm deuh
hian a awm a, a chau ve deuh a ni ang chu ka ti mai a.
Kan thlen
velah chuan, “Ka chau, ka mu lawk dawn a nia,” tiin a room lamah chuan min
luhsan nghal daih a. Sawi tur a vang duh ngei mai!
Motor ka park
fel hnu chuan ka inbual fai a. Ka inbual zawh chuan Sangtei chu ka va text a. “I
la chau viau em? Damdawi te i ei duh em? Ka lamsak ang che aw” ka va ti a. “Ngai
lo” tih chuah hi a rawn thawn let a.
“Sangte, lungawi
lohna i nei em ni? I zia hi a dang vek a nia,” ka ti a.
“Ka ṭha,
ngaihtuah ka ngai lo,” tiin mi rawn chhang a.
‘Eng nge maw
a hriat le, hetianga ka laka a thinrim ngawt mai le’ tiin hawsan daih ka rilruk
ta a. Zan dar 8 velah Aizawl lam pan tur motor a lo awm hlauh bawk a. Ka be
nghal a, a dawnah chanchin ka rawn hrilh leh ang che tiin phone chu ka dah a. Sangtei
chu ka va text leh ngat a.
“Sangte, a
pawi ka ti khawp mai. Ka zui tawk lo che a ni ang. Keimah vang niin ka hria
vawiin pawh nilengin i mood a dik meuh lo. I tan harsatna ka siam mai mai
dawnin ka hre tlat a, ka hawsan mai ang che aw. Motor pawh ka be fel vek tawh a.
Ka ngaihtuah lutuk tho che a; mahse, kei aia puitling zawk leh chinchang hre
zawk i ni tho a. Dik tak chuan nuam lo ka ti em a ni. Motor chabi chu chokidar
bulah khan ka dah a. A la muhil a. Nakinah a lo lam mai ang ka ti kha aw” tiin
ka thawn duah a.
Minute 20
hnuah pawh a la seen lo. A muhil tak tak nge maw ni dawn ni, han phone em lah chu
ka hre bawk si. Eng pawh ni sela, ka kal tawp mai ang tiin ka motor biak lawk
sa te awmna lam pan chuan ka chhuak ta nghal a.
Hmeichhia
amah chuaha han kalsan chu nuam ka ti chiah lo; mahse, ka tan eng nge awm ve
reng kha ṭangkaina nei chuang. Kal ve turin ka dil pawh a ni lo va. Aman min
sawm vanga zui mai mai ka ni alawm tiin ka inthiam chawp a. Rilru nuam zan lo
tak chuan ka kal lui ta tho va.
Aizawl lam
pan chuan sumo-ah, thlai zawrh tur hnunglam leh a chunglama phur ṭun zingah
chuan, chuangin khaw chhung kan tlan pel mek a. Khaw dai vel hi a ruam duh
vangin phone signal a bo nghal vek a. Eng emaw chen kan tlan hnu chuan signal a
rawn awm chiah chu miss call a lo awm ṭeuh mai. Sangtei chuan vawi 10 chuang a
rawn call hman tawh. Call let ka tum a. Ka phone ka hmeh mek lai chuan a rawn call
leh a. Ka pick up nghal a.
“Hello,” ka
tih rual chuan ṭap pur chung chuan, “Eng eng awmzia? Khawiah nge i awm?” a rawn
ti a. “Ka haw,” tih chauhinn ka chhang a.
“Khawilai nge
in thlen tawh? Lo ding rawh u, ka rawn hruai ang che,” a rawn ti a.
“Khaw chhung
kan pel daih tawh!”
“Lo ding
rawh. Ka rawn kal nghal,” tiin, ṭap aw deuh ṭuau chuan a rawn ti leh a. Ka
chhan leh hmain phone a dah nghal daih a. A va’n buaithlak tak!
Driver hnenah
chuan thil awmzia ka hrilh a, ani pawh chuan a lo hrethiam khawp a. Motor aṭang
chuan ka chhuk a, khua aṭanga km 5 tur velah chuan ka lo awm vang mai a. A thim
ropui si! A nuam chiah lo.
Darkar chanve
vel ka awm hnu chuan motor light rawn eng chu ka hmu thei a. Ka zawn a rawn
thlen chuan Sangtei chu rawn zuang thla nghalin mi rawn kuah chawt a.
“Zonun, ka
tihpalh lutuk aw. Hawh, let leh ang. Nakinah thil awmzia kan sawi dawn nia,” a
ti a.
Motorah chuan
lutin khalh turin min ti a. Kawng sirah chuan ka park rem te te a, “Sawi duh i
nei em?” ka ti a. A ngawi vang vang a. Eng mah ka zawh belh lem lo.
Eng emaw chen
a ngawih vang vang hnu chuan chung lama motor chhung light chu off-in mi rawn
kuah nghal nawk a. A hmui sexy tawk mai chuan mi rawn fawp mawlh mawlh mai a.
Ka chhang let duh mai lo va.
“Zonun, ka
tihpalh lutuk aw,” a rawn ti leh hram a.
A aia uar
chuan mi rawn fawp leh a, ka insum duh tawh bik lo. Ka lo kuah bet nawk a, kan
infawp ta mial mial mai a. A seat hnungah chuan kan insawn phei a. Duhthawh tak
chuan kan infawp ngawng ngawng a. A hnute chu ṭhamsakin ka dim duh tawh bik lo,
ka hrawm nawk nawk a.
A kawr chu
phelhsakin a hnute chu ka hneksak a. Ka lei chuan ka hawl nawk nawk a. Motor
dang a rawn kal mai a hlauhawm si a, motor seat-ah chuan ka ṭhu a, Sangtei chu
ka lam hawi chuan ka pawm a. Ka zang lo khawng luah tawh chu ṭhut tirin a chhu
kuaah chuan ka thun tlum pawk a.
A tirah na a
tideuh na a, nizan ang em em kha chu a ni tawh lo. Hnuai lam aṭang chuan ka dep
chho zawt zawt a. A ṭhut dan tur ka hrilh ang chuan a rawn ṭhu nghing ve laih
laih a. A va’n zei lo ve tak! Mahse,a zei lohna hian min tizauthau zawk tlat
pek a. Rei vak lo hnuah chuan ka zo mai a. Ani lah a lo la zo hman lo nasa!
Mahse, kan thlenna lamah chuan ka hawpui ta zawk a.
Kan va thlen
chuan dar 11:30 a lo ni der tawh. Sangtei Room lamah chuan kan inzui lut nghal
a. Kawngka kalh nghalin kan inkuah a, kan infawp leh mial mial a. A thawmhnaw
chu ka phelhsak vek a, kei pawh ka inphelh nghal bawk a.
Duhthawh zet
chuan Sangtei hnute chu ka fawp hlawih hlawih a, a mawngtam chu ka ṭhamsak pah
nawk nawk a. A hmui nen, a hnute nen chuan ka fawp tawn sek a, muam a ti lutuk
chu a dak awr awr mai a ni.
Khum tlangah
chuan ka ṭhuttir a, a bawp chu kuai kakin a chhu vum thar mai chu ka fawhsak a.
A mawnah chuan ka liak hlup hlup a, a ip chawi chawi a. A thaw halh halh mai. A
chhu kuaah chuan ka lei chu thun lutin ka’n liak kual tak tak mai chu nuam a ti
ngei mai! Ka hmai chu a rawn dep deuh at at a.
“Awi! A nuam
lutuk! Ka chhu a za vek tawh, a nuam lutuk! I zang kha thun tawh rawh,
Zanglianpa. I zang lian deuh kha ka mamawh tawh lutuk,” a ti tamawlh mawlh a.
Khum bulah
chuan ka pawt ṭhingṭhi hnawk a. Ka zang khawng mar zet chu ka hmuamtir a, a tih
ngaihna vak a hre lo. Mahse, tih dan tur ka hrilh zel a. A hmuam lut ve pulh
pulh mai. A zei lem lo na a, a nuam lutuk tho.
Chutah, khum
tlangah chuan a mawng chu ka nghat a, lukham ka dah belh bawk a. A chhu vum thur
mai chu a rawn lang vum lehzual a.
“Chhuvumnu,
zanin chu nuam tawkin ka’n siam ang che aw,” tih pah chuan ka zang khawng mar
ut tawh chuan a chhu kotlang vel chu kan hruttir a. A chhu kua aṭang chuan tui
hnang a rawn chhuak a, ka zang pawh a tui pur tawh bawk a. A nal ṭha duh ngei
mai.
A bawp pahnih
chu ka koki lehlam lehlamah chuan ka pu a, a chhu rawn pawng chhuak turh maiah
chuan ka zang chu ka thun lut ta zal zal a. A lo ip chawih chawih a, a si deuh
hlap hlap a. A full papin ka thun a, a ṭe deuh ṭhat a, “Awi!” a ti khur dar dar
a. Dimna tel hauh lo chuan ka’n dep tak tak mai chu nuam tak a ni!
Ka dep zawnga
a hnute phe hlawp hlawp chu a ṭham nawk nawk a. Kei lahin ka dep uar tulh tulh
bawk a. Kan hur dun laklawh bawk a, kan uar dun ngei mai!
Ka bungbut
tir a, bungbu chuan ka han dep leh tak tak mai chu a au deuh ṭhawt ṭhawt a, a ṭe
ri mil turin ka dep ri thlawrh thlawrh bawk a. A mangtamah chuan na vak lovin ka
beng tai tai a. Chu chuan a tiphur lehzual ni ngei tur a ni, a theih ang angin
a rawn nawr ve tan tan a, a lut thuk duh ngei mai.
“Awi! A nuam
lutuk! Zanin chu min lu tlaivar zak rawh aw, a nuam em mai! Hetianga nuam hi a
lo ni maw, min ti ziah rawh aw,” a ti nawk nawk a. Kei lah chuan ka lo dep uar
sauh sauh va. A chhu chhung chu a nal ṭha tawh bawk a, a lut ṭha duh thuih
thuih ngei mai!
Khumah chuan
zangthalin ka mut dawrhtir suah a. A chungah chuan bawkin a hnute chu ka hne a,
a hmuiah ka fawp pah reng bawk a. Ka fawp tawn sek a nih ber chu. A bawp chu ka
kuai chho va, chutah ka’n dep leh tak tak mai chu nuam tak ni, nuam tak!
Dim a ngai
tawh lem lo bawk a, a chhu kuaah chuan ka zang chu ka han nawr kual vel tak tak
mai chu min kuah chawih chawih a, a meng phal meuh lo ni ber e.
Ka zawh dawn
hnaih tak avang chuan uar leh zual chuan ka dep zawt zawt a. Ka zang chu a rawn
mar tulh tulh a. Ani pawh a insum thei tawh bik lo, a ṭe chel chul mai.
Ka kawng vel
chu a rawn hik chuai chuai a, a chhu kuaah chuan ka baw chu ka dep chik ta zuai
zuai a.
“Awi! A nuam
lutuk! A rawn lum pup pup mai,” a rawn ti chhuak nawk nawk a.
A bulah chuan
ka mu thla hnawk a, min lo kuah nghal vat a. Mi rawn fawp leh vang vang a. Ka
mitah tak chuan mi rawn enin, “Zonun, ka hmangaih che,” a ti sap a.
“Eng maw?”
“Ka hmangaih
che. Ka hmangaih tak zet che. I ta ka ni thei ang em?” a ti ta hlawl mai a.
“Sangte, inngaihtuah
chiang rawh. I dinhmun leh ka dinhmun a inthlau lutuk. Kei chu hmangaih tlak ka
ni lo,” ka ti a.
“Vawiinah
pawh nilengin ka ngaihtuahnaah i awm reng asin. Huat che ka duh a. Ngaihtuah
loh che ka tum a. Mahse, ka thei lo. I lakah ka thikthu a chhe nghal ringawt
zel a. Vawiin pawh khan keimah pawh hian hrehawm ka ti tak zet asin. Ka hmuh
loh hlek che chuan mi dang i lo be hman turah ka ngai zel a, hrehawm ka ti lutuk.
Ka hmangaih che. Min hawsan i tum thu i rawn sawi pawh khan ka na vek asin,” a
ti mawlh mawlh a.
Duhthawh zet
chuan ka fawp leh veng veng a. Ka ban veilam ka khamtir a, dinglama a hnute
hmet niap niap chung chuan kan mu a, kan titi pah siam siam a. Hei baka zan
hlimawm hi a awm dawn chuang em maw ni ka ti hial!
[chhunzawm zel
tur]
No comments:
Post a Comment