HMANGAIH HMASA ZUNZAM: BUNG 13-na
[Ziaktu:
Hriat loh]
Prelude: Veng khata awm, in pawh
inhlat lutuk lova awm ni mah ila, zirlai a la nih avangin a chhungte an strict
angreng a. Chuta chhapah Julie nu chu covid hlau chu a lo ni lehzel bawk si a,
an chhungkua hrim hrim chu an taptawm deuh chawt a. Ni tin hna thawka chhuak
pawh in chhunga an luh hmain an in-sanitize thlap thlap zel a. Heng vel vang
hian inhmuh a harsa hle.
Inthlahlel dun em em siin, awm dun chu
sawi loh, inhmuh pawh inhmu hlei thei si lovin kan awm a, kar li chhungin zan
hnih a lo kal leh thei ṭawk a ni. A rawn kal hmasak zawk zan chuan, kar hnih
zet kan lo nghei ‘in-fit’ hman bawk a, a haw hmain vawi hnih kan inlu hman a. A
zan hnihnaah erawh vawi khat chuan kan inlu thung. Mahse, inlu zing thei lo mah
ila, kan inlûk chhunah erawh a tlem berah vawi hnih a tla hman ziah a. Kan
inlûk theih chhun chuan nuam kan ti thei khawp mai.
Thla a thar
a, Pathianni hmasa ber chhunah Thlenga’n min rawn bia a. “Naktuk hian lo chhuk
kan tum a, eng college ber nge i tih tak?” a rawn ti a.
“Admission
form hi college pathum aṭangin ka la chhuak a. Ka hmelhriatte thawhna vek a ni
a, an duhna ber college an tih fel chuan an tling em em ang,” ka ti a.
Phone kan dah
hnu chuan Julie chu mikhual kan neih tur thu te, tu te nge an nih tih te leh
eng ti tura lo kal nge an nih tur thu te ka va hrilh a.
“A rei lo
berah kar khat chu an cham dawn sia, zanin chu rawn kal hram dan longaihtuah
la,” ka ti a.
“Aw le, ka
rawn tum ang, chhuanlam tur pawh ka neih theih ka ring,” a ti a.
Ka phur
tehreng nen, vanduaithlak takin a nutei fanu Hlimi chu sawi lawk lem lovin an
inah chaw ei-a riak nghal turin a rawn kal leh nulh roh si a, kan inlu thei ta
lo va, zang a fuk thlawn leh ta ringawt mai a ni. Julie pawh a lawm lo ngang a
ni ang, Hlimi a riah danw thu sawi pah chuan lungawi loh hmel sen hlur mai chu
a rawn tlar dul a.
A tuk Thawhṭanni
chawhnu chuan sumo counter-ah Thlenga te nupa bakah Muanpuii leh a cousin Faki
te chu ka va lam a. Haw kawngah chuan, “Faki lo kal ve chu a va’n ho e aw!” ka ti
rilru sek a.
Thlenga te
nupa chu in chung room-ah an innghat a, Muanpuii leh Faki chu in hnuaiah, ka
pindan ep lama khum pakhata mu dun turin kan ti a. An unau chu an mawng a
zangin an fel khawp a, an cham chhung chuan ka nu an awl hneh khawp mai.
Nilaini chuan
an college duhna berah an pathum chuan admission kan ti fel a. Muanpuii leh
Faki chu an pa Zela te inah chaw eiin an riak a. A tuk chawhnu lamah Muanpuii
chu chu amahin a rawn let a. Ka nu chuan, “Khaw’ nge Faki?” tiin a lo zawt vat a.
“Pa Zela te’n
‘Kan buai sia, kan indaih loh lai tak a ni a, min awmpui rih mai rawh’ an lo ti
a, Faki chhungte an han dil a, ‘Kan in ni signal a chhe nasa mai sia, khata ṭang
khan online class kal pawh a awlsam zawk ang’ tin an lo rem ti ve mai sia, a riak
tlang nghal dawn ta nih kha. A thawmhnaw nakin deuhvah an rawn lakpui ang,” a
ti a.
“Faki chuan a
hreh lo em ni?” tiin Ṭha-i chuan a lo zawt var a.
“A châk lutuk
zawk mawl le. Naute kum 2 mi an nei a, a nel nghal em em sia, nuam a ti lutuk.
Nizanah pawh kan bulah a mu duh tlat a, kan mutpui alawm,” a ti a, a nui var
var a. “Faki a awm tawh lo tur chu kei tak hi a nia lawm ni!” ka ti rilru a,
mahniin ka nui vur vur a.
Muanpuii chu in
hnuaiah a chhuk a, a inthlak fel hnu chuan Faki bag khai chungin a rawn chho leh
a. “Nakinah an rawn lam dawn sia,” tiin, kawngkapui bulah chuan a dah a. Choka lamah
a phei a, Ṭha-i ei rawng bawl chu a va pui nghal mawlh mawlh a.
Thimhlimah
chuan Faki leh a pa Zela te chu Faki bag la turin an lo kal a, thingpui te an
in zawh hnuah an haw a. An haw hnu chuan in chung varandaah chuan ṭhukhawmin ka
titi dar dar a. Ṭha-i chuan, “Karleh Thawhlehnia scho fill up tur kha kan awm ve
kher a ngai em ni? U Mama hian min lo
tihsak se awlsam mai lo’m ni?” a ti a, min rawn en a, a nui sawng sawng a.
Thlenga chuan,
“Theih lohna chhan tur awm lo, signature pawh in nei lo va, a sign dan ang ang
kha a ni mai a,” a ti a, kan nui dar dar a.
“Aizawl rawn
kal manah in cham thleng law law chu maw le, khaw lamah tih tur in nei chuang
hlei nem,” ka ti a. ka nu ka ngaihtuah deuh maw le, a buai awm si a, tiin Ṭha-i
chuan, “Ka nu ka ngauhtuah deuh maw le, a buai dawn lutuk a,” a ti a. Ka titi
lai chu hre ve lo ni awm takin Muanpuii chuan, “Boruak hi a nuam tawk e! Mahse,
zan rei lamah ruah a sur duh hmel,” a lo ti ve bauh a.
Ka nu a rawn
chho ve a, “College chu engtin nge in kal dan tur ni ta? Hmun dang zawng lovin
hetah a awm theih reng a nia,” a rawn ti a. Ṭha- i chuan, “A lawmawm e. In in
nei nuam sia, in fel bawk si, haw nachang kan hre lo mai ang tih a hlauhawm,” a
lo ti var a.
Ka nu bawk
chuan, “In theih chen chen cham rih rawh u. Aizawl lama awm a ṭul paw’n hetah
in awm dawn nia. Keini chu kan han mu mai dawn ang e. Damdawi kan ei hi chuan
kan meng thei thlawt ṭhin lo!” a ti a, min luhsan ta a.
A hnu rei vak
lovah chuan Ṭha-i leh Muanpuii chu in chhungah an lut ve leh a, kei leh Thlenga
chu pawnah chuan kan la titi dun mai mai a. Nakin deuvah chuan Muanpuii chuan,
“Thingpui a in theih e. Kan rawn pe dawn che u nge in rawn lut dawn?” a rawn ti
lang lang a. Thlenga nen chuan in chhungah kan lut ve ta a, TV-ah inkhel en
pahin thingpui chu kan in a.
Muanpuii te ṭhian
dun chu choka lamah an titi malh malh a, in hnuaiah an chhuk ta daih a. A hnu deuhah
chuan Ṭha-i chu amahin a lo chho va, “In in leh kan in sak dan hi a inang e!” a
rawn ti hluai a. Thlenga chuan, “Nia, a inang ṭep. Min entawn a ni ngei ngai
ang,” a ti a, kan nui hak hak a.
Thleng bawk
chuan, “Nang hi chu in hnuai hi chu i chantawk a nih deuh ber hi,” a ti a, kan
pathum chuan kan nui hawk hawk a.
“A nuam ber
zawk alawm. Nipui lai leh fuar lai hian in chung neih nawm bikzia in hre lo a
nih kha,” ka ti a.
Muanpuii chu towel-a
a lu tuam bur chungin a rawn chho va, ka hmuh velah ka nu te room-ah va lutin ka
nu hair drier chu ka va la a, Muanpuii chu pek pahin, “Kha, i NU nen inhman ṭawm
mai rawh u,” ka ti a. Thlenga te nupa chu an lo nui nasa mai a. Muanpuii lai
chu a sen ap ap a, sawi tur pawh hre lovin a ṭhu khawng ut a, hair drier chu a
lek vu a. Rawn harh chhuak hlawl ni awm takin, “I va’n sual tak!” a ti a, a nui
hak hak a. “I nu hman lai em ni?” a tih zawm zat e.
“Ni lo ve. A
birthday present atan ka pa nen kan lo chah rual a, ka pek zawk a hmang duh
zawk a, ka pa pek ve zawk chu ‘ti hian hman lohin a dah ta mai mai a, nei nghal
daih rawh,” ka ti a. “Mi birthday present lo neih daih te chu a chi nang a!” a
ti a, a nui hak hak a.
A sam a chhem
ro hnu chuan Muanpuii chu a ṭhiannu nen chuan in chungah an chho va, kei leh Thlenga
chu inkhel en pahin kan titi a, Julie nen kan in-msg pah deuh reng bawk a.
Zan dar 10 pelh
hretah chuan an lo chhuk dun a. “Ka mutsan dawn che u aw, mangṭha u le,” tiin Muanpuii
chu in hnuaiah a chhuk thla tlang nghal a, Ṭha-i pawh chu in chungah a chho ve leh
nghal a. Thlenga nen erawh inkhel kan en laklawh avangin darkar khat dawn hnuah
mu turin kan room lam lam kan pan ve ta chauh a.
Muanpuii room
kawngkhar chu ka’n nem zauh va, a lo inkalh a. Kik lem lovin aw ka’n thian kharh
a. Kawngka chu a rawn hawng nghal vat a. Sleveless blouse dum hain, pawnfen sen
fengin a lo ding at a, a va inhmeh tak! A kutah vuanin ka pindan lam panin ka
kai a.
“An lo chhuk
thut ang e, chi dawn miah lo a nia aw!”
“Hlauthawng
suh, gate ka kalh thlap alawm. An lo chhuk dawn chuan min rawn koh emaw min
rawn call emaw a ngai,” ka ti a. A ngaih a la ngam chiah lo a ni ang, step
zawnah va kalin a bih dak dak a, en mai duh tawk lovin a han lawn chho deuh
ngat a. A rawn lut leh a, “Gate a kalh theih tih ka lo hmu miah lo va,” tih
pahin min rawn kuah nghal chawt a. Ka room-ah chuan kan lut dun ta a.
“Awi! A nuam
e! A changkang vel bawk sia!”
Kei pawh min
ngaihsak tawh lo chuan room chu a en kual den den a. Cupboard te chu a hawng a,
bathroom te pawh a va en thlap a.
“I phone va
la rawh,” ka ti a. A kal hlan chuan bathroom-ah ka lo lut a, uluk tawkin ka
zang fuk ṭan ṭo chu ka silfai a.
Bathroom aṭanga
ka chhuah chuan Muanpuii chu ka computer ṭhutthleng, single chair dup-ah chuan ṭhuin
a phone a lo khawih malh malh a. “Ṭhai’n i khua a har em a rawn tia, ka’n be
lawk aw,” a ti a. Ka lu ka bu nghut a, computer-ah chuan Bee Gees live concert
ka play riai riai a. Boxer nen chauhva awmin fanta vawt raih chu no hnih ka
thli a, Muanpuii chu ka va pe a, msg type mawlh mawlh pah chuan a in a, keiin
pakhat zawk chu ka in a.
Room light
pangngai chu ka off a, false ceiling-a indirect light kan dah chauh chu ka on
a. Muanpuii chu a rawn hawi chhuak a, “Awi! A nalh ve! Sexy vel top!” a ti a, a
nui var var a. “Lawks aw, kan inbe zo ṭep,” a ti a, a phone chu a khawih leh
nghal malh malh a.
Ka fanta chu
ka tlak pawp a, Muanpuii bulah chuan va kal hnaiin a ṭhu lai chu a pawnfen phelsak
tumin ka pawt a. Ani pawh chuan hre thiam tak leh zei takin a pawnfen ka pawh
lai chuan a mawng a tikang âk a.
A pawnfen ka
pawh thlaksak zawh chuan a kekawrte chu ka phelhsak leh a. Min rawn en a, a nui
seih a, “Lawks tak tak, kan dan ṭep,” a ti a, msg a type chhunzawm leh nghal
mawlh mawlh a.
“Khati khan
lo inbe char char rawh u,” tih pahin a hmaah ka ṭhingṭhi a, mak tih hmel takin min
rawn chhuk en hau a.
A malpui chu
chair banah ka hlang ve ve a, a mawngchu ka lamah tlemin ka pawt hnai a, a kap chu
a dawrh suah a, a chhu thianghlim leh mawi tak chu a rawn vum poh tarh a. A
chhu biang chu dim tein ka’n fawp vang vang a. Muanpuii chuan, “A mu ṭep ang,”
a ti khur dar dar a. A kut vei lama a phone kengin, a ding lam chuan chuan ka
lu a dawm a, ka sam te chu a tuai thuak thuak a.
A chhu chu ka
phen a, a chhu biang chhung lam ka’n liahsak chiah chu a si hlarh hlarh a, a
dâk ar ar a. “Awiii! A nuam lutuk!” a ti raih raih a.
“Lo reply zel
rawh,” ka ti a, a chhu chu phenin a mawn chu ka’n liahsak ta a. A phone ken lai
chu a thlauh a, ngaihsak zui lovin ka sam chu a ṭham a, a a thaw hawk hawk a.
A phone chu
ka chhar a, ka pe a. “Inbe zel rawh u,” ka ti a. “Aih, ka mangṭha dawn,” a ti
a, a type mawlh mawlh a, a phone chu a dah nghal a.
A malpui chu
ka lo fawp kual nawk nawk a, a ip chawih chawih a. A kut khur deuh dar dar
chuan a lu chu a tuai nawk nawk a, nuam ti takin a rum hlat hlat a. A chhu chu
phenin ka lei chu a chhu kua chu ka liak ne ne a. “Aaaaahhhhhaaaaa!
Aaasssssshh!” tiin a ṭe ṭhat ṭhat a, a mawn ka’n liahsak nawk nawk takah phei
chuan ka lei chu a rawn dep awt awt a, a hnute te chu a ṭham tawn tawn a.
A mawn chu
dim lo taka fawh ngawr ngawr pah chuan ka liak leh zeuh zeuh ṭhin a, Julie chu
a ṭhu ṭha hlei thei tawh lo va, a ip zawk zawk a, a inbeng kang awk awk a, a
heh te chu a pet ṭang ṭang a.
“Awwwiiiii! A
nuaaammmm! A nuaaammmm! Ka chhu a za nuaaammm! Ka châkna che a rei tawh asin!
Min lu rawh aw, min lu tawh rawh. I lûk ka châkna hi a rei tawh lutuk! Thun
tawh rawh, ka chhu hurah khan i zang lian kha thun tawh rawh!”
La thun duh
ta mai lo chuan a mawn chu keih titih deuhva pet pahin ka fawp leh ngawr ngawr
a, Muanpuii inlûk châk tawh lutuk chuan ka lei chu a chhu kuaah thun tumin a
mawngtam a rawn tawlh hma dawrh dawrh a. “Awiiiii, awiiiii, awiiii!” ti deuh
char charin a ip chawih chawih a, a malpui chuan ka lu te chu a chep ṭang ṭang
a. A mawn fawh hlawih hlawih paih chuan ka kutzunglai chu a chhu-ah ka rawlh
lut a, ka’n nawr nawk nawk a.
“Aaaaaaahhhhhh!
Awwwwwiiiiii! Min lu rawh, min lu rawh! Mawwwhhh! Min lu tawh rawhhhh!
Aaaaaaaahhhhhssssssss! Awwwiiiiiiii! Maaaawwwwhhh! Ka chhu a hur tawh lutukkkk!
Thun tawh rawh. Maaawwwhh! I zang kha ka mamawh. Awwwwii! Ka chhu hurah khan i
zang kha thun tawh rawhhhhh! Aaaaaaahhhh! Aaawwwwiiii! Aaaahhhh! Ka zo
dawwwwnnnn! Ka zo dawwwnnn! Aaaahhhh!”
A mawng kang
vaw vaw khawpin ka lu chu a bawp chuan min kherh khur ta ngar ngar a, a taksa
pum chu a sai hlawk hlawk a, a inthing nawk nawk a, a mal chu a leng arh arh a,
a ṭhu zawk thla ta hnawk a. Thaw hlawp hlawp chung chuan, “Awi! A nuam rapthlak
lutuk! Ka âwm te hi a puak keh dawnin ka hria!” a ti a, chair chu a ngheng a, a
kut chu a sir lamah a thlak zawi hnak a.
Khum lamah ka
pawm phei a, a tha chu a la khur deuh der der a. Khumah chuan towel ka phah a,
dim tein towel chungah chuan a mawng ka nghat a, ka mut riai riai a. Ka
nghawngah min kuah bet a, min fawp ngawih ngawih a.
“Min lu tawh
rawh. I zang kha ka mamawh. Mawh, min lu tawh rawh aw?”
A mitah tak
ka en a, ka nui sak a, ka lu ka bu nghat a. A rawn ṭhu kang a, ngawi rengin ka
boxer chu a phelh sawk sawk a. Ka zang fuk khawng kawh lutuk tak chu a hum a, a
hmuam hrawt pulh pulh a. A mu zangthal a, a kap chu a kar nghal suah a. A
kapkarah chuan ka ṭhingṭhi a, a chhu biang chu ka zang hmangin ka nawr kau va, thun
chiah si lovin a chhu kuaah te ka nawr nawk nawk a.
Muanpuii chu
a phu deuh at at a, a thaw huam huam a, a ke a tawm a, a chhu biang chu amah
chuan a rawn phen ta vak a. A dawrh lehzual theih nan a malpuiah nemin ka zang fuk
khawng tak mai chu a liklu chin a chhu kuaah ka nawr lut ta puk a.
“Awwwwwiiiiii!
Aaaaaaa nuaaaammmm! Min lu vak vak rawh aw, dim suh aw, ka chhu hur kha dep
char chawrh chawrh rawh!”
A maimitchhing
a, rum ham ham chung chuan ka banah a rawn hmer tan tan a. Ka zang chu
zawimuangin a chhu-ah chuan ka nawr luh belh zel a, ka nawr lut full ta vek a.
“Aaaaahhhhh!
AAaaaaaaasssssshhhh! Awwwwiiiiii! Ka chhu a nuaaaammmmm! Ka chhu i hawlh thuuuuuukkkkkk!
A za nuaaammmmmm!”
Ka phawi leh
ria ria a, a liklu hmawr chin thleng ka phawi hnu chuan ka nawr lut leh vak a, ka
dep nghal ta zawt zawt a, Muanpuii chu a ṭe ṭhat ṭhat a, a rum ham ham a. Ka
dep rang zual sawt a.
“Aaaahhhhh!
Aaaaahhhhh! Aaaaaaawwwwiiiiii! A nuaaammm! A nuaaammm! Ka chhhuuuuuuuu! Ka
chhhuuuuuu! Ka chhuuuuu a nuaaaaammmm! Awwwwiiii! Inluk-zei-pa! Min-lu-zei-pa!
Min lu nuaaammmmmm! Dep rawh, dep chawrh chawrh rawh! Rang deuh deuhin dep
rawh! Awwiiii! Aaaaaaahhhhh! Aaassssssssshhhh! A nuaaammmm! Ka chhhuuu a za
nuaaam! Zanglianpa! Ka chhu a khat nuaaammm!”
Ka phur lutuk
chuan theihtawpa rangin ka dep zawt zawt a, a tlir hian ka tlir zawih zawih a
ni ber e.
Muanpuii
chuan ka banah a rawn hmer ngawt ngawt a, “Aaaaaawiii! A nuaaaammmm! Ka zo leh
dawnnnnn! Aaaaaa nuaaammmm! Ka chhuuuuuuu! Kaaaa... kaaaa...!”
A taksa chu a
rawn sai leh ta dawr dawr a. A rum kawk kawk a, a khur ngawt ngawt a, a inthing
nawr nawr a. A malpui chuan nghet lutuk takin min chep awt awt a, a phu dawrh
dawrh a.
A zo dawn tih
ka hria a, kei pawh chu ka zo ve ṭep tih ka hre bawk. Rang lutuk tak main ka
dep ri thlawrh thlawrh a. Ka taksa chu a rawn za ta chuai chuai a, ka zang chu
a rawn mar ut ut a, ka baw chu a chhu chhungah chuan a chik lut lum ta puat
puat a.
“Aaaawwwww! A
nuaaammm! Baw-ngah-pa! I baw kha a vaiin ka duh! Ka chhu a sa nuaaammmm!”
Ka zang chu chhu-ah
chuan a full papa nawr lut pawkin ka chiah ta vang vang a, Muanpuii chuan min
rawn chhoh dep awt awt a. Ka thaw huam huam a.
Muanpuii
chuan a bawp hmanga nghet taka min chep betin, ka zang chu a luh thuk theih nan
a chhu chu a rawn tipoh a. Ka biangah a khinghniha dawmin min rawn fawp mawlh
mawlh a.
Ka zang chu
ka phawi a, Muanpuii sirah chuan ka bawk thla hnawk a. La thaw deuh huam huamin
ka lam a rawn hawi a, ka biangah dawmin min fawp leh ngawih ngawih a.
“Khatiang em
ema nuam khan min la lu ngai lo! Ka zawi hnawk mai!”
“I ṭuah ve
tawh vang a ni ang,” ka ti a, ka nui suk a.
“Aih, ni lo.
Ihh, ka ṭuah tho a maw, i lûk leh ka châkna hi a rei tawh lutuk! Mahse, ka ṭuah
vang a ni lo. Zanin anga nuam khan min la lu ngai lo, ka kap te a na ṭhum a, ka
chhu te hi a rawlin ka hria!”
Ka nui hak a.
Amah pawh chuan nui san sanin min rawn bawh a, ka âwmah beiin a mu hle hle a.
“Nakin deuhah
ka lu leh ang che aw, i duh em?”
“Duh teh reng
mai! Min lu tlaivar ṭhak dawn mah la ka
dawh peih. I duh hun hunah a ni mai; mahse, insil fai hnuah aw,” a ti a, nuih
seih seih pahin ka bân chu a chul heuh heuh a.
“Immm, insil
fai hnuah,” ka ti a, ceiling lam en vah pah chuan a hnung chu ka chul hleuh
hleuh a.
“Nang chu haw
ve lovin awm tlang mai la?”
“Ka nu a awm
thei lovang, ka awm loh chuan a buai dawn lutuk a,” tiin min rawn en a, a nui
sang a, “Mahse, zêp lovah chuan ka châk khawp mai!”
Rei vak lo
ngawi renga kan inkuah hle hle hnu chuan, “Ka malah i baw a luang thla leh
nguai tawh, insil ang,” a ti a. A ṭhu a, khuma kan phah towel chuan a kap chu a
hru mawlh mawlh a.
Ka tho va,
fridge-a mi maaza chu ka va in khawlh khawlh a, ani pawh chuan a rawn in ve
pawp pawp a.
Kan insil
zawh meuh chuan zanlai dar 12 a lo ri thuak tawh a, computer chu ka off nghal
a, puan nuam sinin khumah chuan ruak ngalngata inkuah rialin kan mu ta veng
veng a.
Ka lo muhil
daih chu niin, ka hmuia min rawn fawptu awm vang chuan ka harh zawk a. Muanpuii
chuan nui sen senin min lo en a.
“Dar engzat nge?”
Muanpuii
chuan, “Dar 5. Ka zun chhuakin min tiharh a,” a ti a. “Kei pawh a chhuak bon!
Ka va zung ve lawk,” ka ti a, ka tho nghal a.
Khuma ka va
mut leh chuan Muanpuii chuan saisira muin min rawn kuah a, a insiam ṭha set set
a. A ke chu ka malah khang pheiin, a kap chuan ka malpui chu a si lum ham ham
a, a khup bul a malte chuan ka zang chu a delh lum vang vang mai bawk a.
Chutia nula
hleitling leh nalh tak, vun no nem thep mai ruak vek awm han mutpui a, pangti
insi riala han awm a, han chul hleuh hleuh takah chuan ka zang chu a rawn tho
leh ur ur a...
[chhunzawm
zel tur]
No comments:
Post a Comment