HMANGAIH HMASA ZUNZAM: BUNG 9-na
[Ziaktu:
Hriat loh]
Prelude: Ka insil zawha room aṭanga ka
va chhuah washing machine dahna room aṭang chuan a rawn dak zawk a, “Thingpui
ka chhuang mek a, ka rawn siam ang. Hei ka’n buaipui zo lawk,” a ti a. Ka
chhanna pawh nghak lem lo chuan a tlum lut leh nghal daih a.
Ka va pan a, ka thawmhnaw bal vel
thing pharhin a lo bungbu kut kut a. “Khawi ka lo en ang, zuk siam rawh,” tih
pahin a mawngtamah chuan ka’n ka beng taih a.
“Ummm,” tih pahin a mawng chu a rawn
ti poh vak a. Ben leh ka tum lai tak chuan a ding zawk a, nui hawk hawk chung
chuan a chhuk ta daih a.
Thinpui a siam zawh chuan a rawn chho
a, min rawn kuah a, “A zo ṭep em? Ka haw vat a ngai dawn a nia, min ru dawn te
a nih loh chuan,” a ti a, a nui sang a.
“Ka ru tak tak ang che aw? Riak diah
la, i awmna an hre dawn si lova i chhungte chu an buai ngawt ang!”
“Riah te chu chi nang aw! Nakinah, a hunah chuan duh leh kan la inlu zankhua zawk dawn nia, che thei lova mu zawi hnawk khawpin!” a ti a, a nui vak vak a...
Chawlhni chuan chawhma ka inkhawm bak chu inah ka awm nileng a, Julie nen kan in-msg zauh zauh a, veng danga an chhungte inah chaw an ei khawm a, zan dar 10 dawnah an haw thu a rawn sawi a. Monday chuan ka office a, Julie chu online exam a nei avangin ka tibuai duh lo va. Ka rilruah a awm reng a, ka ngai ta riau a. Exam a zawh hnu chuan ka va text ta nge nge a.
“Zanin chu ka
ru tak tak dawn che nia, ka ngai ngawih ngawih che!”
Msg chu a
seen a, typing... inti nghal char char a.
“Duat, chiang
deuhin ngaihtuah rawh aw. Kei paw’n ka duh chein ka ngai ngawih ngawih che;
mahse, BA ka zir ṭan chauh a, ka zir zawh min nghak hram la ka va’n duh.”
Rang zetin ka
va reply ve nghal a.
“I zir zawm
thei tho alawm!”
“Nia, theih
chu theih teh reng mai; mahse, a nuam dawn lo va. Ka u nupui pawh hi chutianga tih
tum chuan an innei a; mahse, a zir zo thei lo. Inthlahrun a na duh em mai a tia.”
Ka’n ngawi
vang vang a, ka va reply leh a.
“I duh phawt
chuan i zir zawm zel thei alawm, inthlahrunna tur eng mah a awm lo.”
“Inthlahrunna
tur a awm lo tih ngawt a ni lo. Kum 19 chauh ka la ni a, ka la naupang e! Bakah,
UPC mi mo neih te chu i chhungte paw’n an duh vak dawn em ni?”
A msg ka
chhiar chuan ka nui suk a. “Kan chhungkua hi kohhranah kan buai lo. Chuan, kum
lam te chu kan ngaih pawimawh vak loh kha. A thu hrimah, kan inneih te chuan
kan kohhranah i lawi ve ang chu. Nge, kan kohhrana lawi i duh lo zawk?”
Julie chuan
min rawn reply leh vat a.
“Kan inneih
te chuan lawi ve mai dawn e a!”
Chu msg chuan
min ti lawm veng veng a.
“Tunah hian
kum 28 ka ni mek chauh va, kan inthlau vak lo aw. Dik tak phei chuan, nupa ni tur
chuan kum 10 vel tala inthlau hi a ṭha an ti tih ka chhiar tawh. Zan inah lo kal la, i awm tlang nghal dawn
nia.”
Julie chuan ṭlai
lai lem smiley a rawn thawn a. Reply ka tum lai tak chuan typing... a intih
chhunzawm nghal avangin ka nghak ta zawk a.
“Khati khan
ti suh, ka rilru i ti na mai mai, a nuam lo nia aw.”
Min duhin min
hmangaih viau mah se, inneih chu a la duh lo tak zet tih ka hre thiam ta mai a;
mahse, han fiam leh zauh chu ka châk tlat pek a.
“Ka duh
ngawih ngawih che a, ka ngai ngawih ngawih che a, chuvang chu a nia. Mahse, i duh
tlat loh te chuan...”
“A mak! Ka
duh lo a ni lo, graduate ve phawt ka duh alawm, min hrethiam ve la. I bula awm
reng theih ka chakzia hi ka sawi thiam lo zawk!”
Fiam
chhunzawm chi a ni tawh lo tih ka hria a. Chanchin lawmawm lam ka hrilh ta zawk
a.
“A rem veleh
in hnuaiah hian ka room ka sawn dawn a. Kawngka pahnih a awm a, pakhat hi pawn
lam aṭanga kalh theih a ni a, chahbi spare hi i kawl dawn nia. In chhung lamah
pawh kalh theih tho mah se, kalh lohin ka dah char char daw nia.”
“Yesssshh!
Ina luh kher ngai lovin step-ah chhukin a luh zeuh thei ang a!”
Keimah ang
thovin a phur ve tih a hriat hle.
“Nia, tlaiah
hian ka room awm dan tur mistiri nen kan en ho ang, naktuk aṭanga hna ṭan
turin. I rawn awm hunah duh leh kan insawn chho leh mai ang a...”
Msg seen
thlap siin a reh ta vang vang a. Min reply dawn tawh lo emaw tih hnuah chuan,
“A nih leh zaninah chuan ka lo kal ang, i duh duh danin min ti dawn nia, i duh
tawkin min lu leh dawn nia, i ta ka ni alawm (smiley a tlar ṭhat a)!” a rawn ti
a.
“Tak tak maw?”
“Sawi veleh
min ring leh si lo. Hmmmmppphhh!” (thinrim hmel a rawn tlar leh ṭhut a)
“Ring lo lam
a ni lo, ka phur lutuk zawk a nih khi!”
“Zanah ka lo
kal ang a, i bulah ka riak ang a, zankhuain ka kuah ang che. Ka nu nen kan
chhuak lawk dawn nia aw, see you.” (love chhem lai leh heart rawn tlar leh
tuarh a!)
“Yeshhh!
Inrûk chu a duh ve ta tak tak a nih dawn hi. Engtin nge ka nu te ka hrilh ang
aw? A, an lo haw hunah hrilh zawk ang,” ti rilru chungin ka nui var var a. Ka
hlim khawp a, haw thuai thuai te ka châk nghal zek zek a; mahse, chawhnu dar 2
a ri ṭawk bawk si! Ka phur tawh lutuk chu ka zang te chu tho nghal ṭual ṭual
mai maw le!
Kan office
thlanga chawhmeh bazar-ah chuan sa leh thlai eng ilo lei tur chuan ka chhuak a.
Arsa, bawngsa, leh vawksa rep bakah parbawr, anṭham leh a dang eng en emaw ka
zuk lei ṭun a. Rambo polythene chuan ka khai puar luah a, bazar piah deuhva UPC
biak in te chu mawi ti deuhin ka thlir vei vung vung a. Hmeichhe incheina dawr
kawtah chuan dingin ka’n en vang vang a, “Nakinah ama’n a duh zawng lei zawk mai
rawh se,” tiin office-ah chuan ka let leh ta a. Ka bula ṭhu chuan, “Total
Lockdown leh i va cho tawh hmel bik ve!” a lo ti hluai a, kan nui dun hak hak a.
Offic bang in
ka thlen chuan, inthlak lovin ka thil lei te ka rem fel sawk sawk a. Chutih lai
tak chuan ṭhianpa Sawma’n min rawn call a.
“Zanin chu mitthi
lumenpui ila?”
Office ka kal
daih avangin mitthi kan nei tih pawh ka lo la hre ve lo va. “Ehe! Mitthi kan
nei elo?” ka’n ti deuh hluai a.
“Aw, Rela kha
a accident alawm!”
“Ehe! Eng tik
hun velah? Engtin nge?”
“Chhun dar 12
vel khan truck nen an in su a, a hmunah a thi nghal a ni awm e.”
“A va’n zia
lo ṭhin ve aw! Zanin chu ka hman loh hmel, hna laklawh ka nei a,” ka ti a. Kan inbiakna
kan tih tawp a, Julie-i’n zanina rawn riah a tum chhan chu ka hre thiam ta chiah
a. Inrûk a duh ve tak tak lam ni lovin, mitthi lumenpui tur a awm avanga rawn
riah theina ‘chance’ a neih vang lek chu lo niin! “Kan lal Julie-i hi chu aw!”
ka’n ti hluai a, nuih vur vur pahin ka thil lei te chu ka rem chhunzawm a, ka
inthlak a, ka inbual nghal a.
Zan dar 9 rik
hma deuh hretah chuan garage lam hnaih choka kawngka chu inhawng ri rak thawm
ka hria. Hawi pawh hawi sawn lem lo chuan, “TV ka lo en mai mai a,” ka’n ti
nghal tawng a.
Julie chuan,
“Thingpui in ang aw,” a ti a, ka chhanna pawh nghak lem lo chuan a ri nghak ruk
ruk a.
Vawiin
chawhnu ka barar laia ka leisak tawnzau darbah eng dal leh lace kekawrte var ,
kutphah chen vel a ke awm chu tlaiah khan khumah ka dah lawk sa diam a, Julie
hnenah chuan, “Room-ah va inthlak rawh, i hak tur pawh ka dah sa kha,” ka ti a.
Kei pawh chu boxer leh tawnzau nen chauh awmin TV ka en a.
Room aṭanga
Julie lo chhuak chu ka hmaah chuan nui sangin a in-pose kual vel a, a nalh
ngang mai!
“I inhmeh ka
ring reng a ni!”
Ka malchungah
a rawn ṭhu a, ka nghawngah min kuah a, “Ka lawm lutuk!” a ti a, min rawn fawp
a.
A tho va,
thingpui chu a han siam a. A siam zawh chuan min rawn pe a, ka malchung a rawn ṭhu
leh a. Ka lo kuah a, min ngheng chet chuan TV en pahin thingpui chu kan in dun
ta a.
A mal no tak
chu ka chul heuh heuh a, a lace kekawrte var keah chuan zen lut chhovin a
malpui bul vel chu ka zut a, “I inhmeh ngawih ngawih!” ka’n ti sap a. Kekawrte
ha mah se, a kap lai chu lace ziarang vel vang chuan a no tih hriat tak mai
hian a ṭhen lai laiah a lang paw heu heu a. Itawm tak a ni!
Ka sam chul
neuh neuh pahin Julie chuan, “Naktukah maw i pa te chu an lo haw dawn? Châm
reng se ka ti asin le!” a ti a, ka awmah a bei hle hle a.
“Lo haw mah se,
zan dar 9 velah an damdawi an ei chuan an mu nghet thei lutuk! Thawm nazawngah
an harh tawh lo, harh tur khawp chuan va sawi deuh fe an ngai zel!”
Mi rawn chhoh
en a, a nui suk a.
“Zaninah ka
rawn riak ang i tih khan ka phurzia i hre lo a nih kha! Inrûk i duh ve tak tak
a emaw ka ti hman alawm!” tiin a nak nemah chuan ka’n dek zawk a.
“Heeyy!” tia
eu zawkin a nui hawr hawr a. “Mitthi awm thu an rawn puang a, i hre ve dawn si
lo va, han fiam che kha ka châk em alawm!”
Za tawkin a
nui leh vak vak a.
“I va’n sual
tak! Ka nu ka hrilh hman ṭep asin,” ka’n tih chuan, “Tak tak maw?” tiin a nui
bawk bawk a. “Hrilh hman ila chu i cham hlen ngei a ngai ang!” ka ti a. A nui
leh tlawrh tlawrh a.
A kapah zut
lutin a chhu ka’n kawmsak chu a lo tui par tawh a, a mal ka kartir deuh a, a
mawn ka’n nuaisak chiah chu a thaw hawk a, ka nghawngah rawn kuahin min en diar
diar a.
“Hetah hian zang
fuk hur ka thun ang a, ka lu vak vak dawn che aw?”
“Umm, i ta a
ni alawm, lu vak vak rawh. Lu tlaivar zak rawh!”
A kekawrte chu
ka phelhsak a, ka boxer ka phelh ve nghal a. Han bawh ka’n tum chuan, “Ka ṭhut
tlum châk,” a ti a.
A kawr
phelhsak a, ka tawnzau a hlip ve nghal a. Kan ṭhutna ṭhutthleng seiah chuan ka’n
ṭhu awn thla deuh a, min kapkalakin ṭhuthlengah chuan a rawn ṭhingṭhi a. Ka
darah a kut vei lama vuanin, a kut dinglam chuan ka zang chu a hum a, ka liklu
lo tui deuh chhap chu a’n nuai ne ne a, nuam tih vanga rum dar dar pahin a
kawngah ka dawm a. Ka mitah tak min en reng chung chuan ka liklu chu a chhu kuaah
a chuktuah a, a ṭhut tlum ta zul zul a.
“Aaaaaaaaa...
aaaassssssshhhh!” tia dak deuh ár chung chuan a si nghlaham ham a.
Ka liklu
chuan a chhu chhung chu a tawn chho ṭalh ṭalh a, a chhu kua chuan ka zang chu a
chep ṭang mai bawk a, a van’ nuam raih raih tak!
Thaw kawk
kawka a mawngtamah ka’n ṭham tan tan chuan, “Hmmmmmm… aaaaahhh!” a ti raih raih
a. Ka zang a luh vek hnu chuan a ta su zauh zauh a.
“Aaaaaa…
aaaa… aaa… awiiii!”
A suk dan rem
chuan ka lo chhoh dep pah ve zel a, Julie nuam ti chu âng deuh huau chuan a thaw
hawm hawm a. Ka lu chu a âwmah a kuah bet a, dak deuh ár chungin ka zang chu a ṭhut
tlum ta zawt zawt a.
“Awiiii! A
nuam! A nuammm! Ka chhu a za nuaammmmm!”
A hnute hmur chu
ka’n hnek dek dek chuan a rum kawk kawk a, a âwmah min kuah bet nawk nawk a. A
malpui chu a rawn mur seng seng a, “Ka za chuai chuai mai!” a ti thawp sat a, a
hma aia ranga su zawt zawt chung chuan a inthing deuh nawk nawk a.
“Awwwiiiii! A
nuaaammm! A nuaaammmm lutukkkkkk! Ka tla mai dawnnnnnn!”
A hnuai lama ṭang
chung chuan ka theih anga rangin ka dep chho zawt zawt a.
“Aaaawwwwwiii...
awiii… awiiii!” a ti tuarh tuarh a, rawn kunin min rawn fawp nawk nawk a.
Ka thawhtir
a, la thaw hlawi hlawi chung chuan a khup ding lam ṭhuthlenga nghatin, a ke vei
lam chhuatah dahin ṭhuthleng vawnbân chu ka bawhtir a. A mawng chu tih poh-tir
vakin, chhuata ṭhingṭhi ti tih pah chuan a chhu leh a mawngkaw inkar chu ka
liahsak nawk nawk a.
“Aaaaaaaaahhh!
Awwwwwwiiiiii! Aaaaaaassssssshhh! A nuaaaaammmm! A za nuaaaammmm! Min liak hur
zo veeeeekkkkk! Awwwwwiii!”
A ip chawih
chawih a, a er leh ngang ngang a, ka kutzungpuia a mawn ka’n nuai phei chu,
Julie nuam ti lutuk chu a malpui a khur dar dar a.
“Awiiii! Min
lu rawh, min lu tawh rawh! Ka chhu hurah khan i zang fuk kha thun tawh rawh!
Maaaawwwwwhhh! Min lu tawh rawwwwhhh! Min dep tawh raawhh! Min dep chawrh
chawrh rawhhhhh! Awwwwiiii! Ka châk tawh lutukkkkkkk!”
Julie châkna
sosang tawh lutuk chu a ṭap lo chauh ni a ni ber e!
A mawngtam
phen vakin chuan ka zang chuan a chhu biangah chu ka’n nawr kau hak hak a,
Julie châk tawh lutuk chuan a kut chuan ka liklu chu a chhu kuaah chuan a lo dah
rem chawt chawt a. A chuktuah rem ta chiah mawh tih-ah ka liklu chin chu ka’n
nawr lut ta a.
“Aaahhh!
Ummmm! Awiiiii! Neinuampa!”
A nuam ti chu
kun deuh ngawih chungin a ṭe hak hak a. Ka zang chu ka nawr luh bleh leh ta tawn
tawn a, a chhu biang chu a chuar vei tan a, tlem phawi leh deuh chuan ka nawr
lut tlum ta thawih a.
“Aaaahhhh!”
Eu zawk pahin
a ṭe ṭhawt a, ṭhuthleng ban chu a hum vak a.
“A na em ni?”
“Awww, na
deuh zawk e! Mahse, a nuam,” a ti a, a thaw kawk kawk a, a rum ham hama. Ka
zang chu a a liklu chen ka’n phawi a, ka dep lut leh thawih a. A thaw kâwk a, ka
dep chhunzawm nghal zawt zawt a.
Julie chu a
dak deuh a, ka kawngah rawn innem khalh deuh ṭang chung chuan a si huam huam a.
“A nuammmmm!
A nuammmmm! Ka chhu a za nuaaammmm! Neinuampaaaaa! Zanglianpa! Min lu vak vak
rawh! Ka chhu hur kha lu zawt zawt rawh! Aaaawiiii! A nuaaaammmmm!”
Chu ṭawngkam
chuan min ti zauthau lehzual sawt a, thaw huam huam chung chuan ka dep pawp
pawp a. Ka zang chu a chhu chuan a tuam bet tlat a, a za chuai chuai mai bawk
si, a nuam lutuk chu a mawnga dawm pah chuan ka dep pawp pawp a, a rik hian a
ri thlawrh thlawrh mai a ni!
“Aaawii! Ka
zo dawn! Dep vak vak rawh! Chawl suh, dep chawrh chawrh rawhhhh! Ka zooooo
daawwwnnnn!”
Dim lo
baksakin ka dep thlawrh thlawrh a, a chunga va bawk deuh titih pah chuan a mawn
chu kan nuai pah nawk nawk a. Julie malpui chu a sai deuh dar dar a, a vei lam
kaihza chu a thlep deuh zuk zuk a. A chhu chu a rawn tight zual thut a, a taksa
chu a khur dawr dawr a, ka zang chu a rawn lum pup pup a.
“Aaaaaaaaaahhhhhhh!”
A zo tih ka
hria a, ka dep uar sauh a. Kei pawh chu ka zo dawn tih ka hria a, “Ka tla ve dawnnnnn!”
ka ti a, a chhu tui nal pur maiah chuan ka zang chu ka nawr lut puk pup a.
“Duat, zo
rawh, zo rawh. Phawi suh awwww, i baw lum tam tawk kha ka chhu-ah khan chhhung
lut rawh!”
Ka zang chu a
rawn mar thut a, ka zang chu a full papin ka dep lut zawt a. Ka baw chu a chhu
chhungah chuan a chik lut ta ṭhawt ṭhawt a.
“Awiii! A
nuaaaaammm! Ka chhu a sa nuaaaaammm!”
Ip deuh
chawih chawihin ṭhuthleng vawnna chu a bawh thla hnawk a, baw tawp lam chhuah
kimtir tumin ka dep leh zawt zawt a. A va han nuam tak em!
Ka zawh fel
chuan Julie khup bul maia mi ka tawnzau ka la phawt a, muangchangin ka zang chu
ka phawi ta raih raih a. Ka phawi chhuah rual chuan a chhu aṭang chuan ka baw
chu a rawn luang chhuak zawih a, ka tawnzau chuan ka lo hup nghal a.
Tawnzau chu a
rawn vuan a, ṭhutthlengah chuan a ṭhut hnan nghal hmiah a. Kei pawh chu a sirah
ṭhu ve nghalin, ṭawng lovin kan thaw dun hlawp hlawp a.
Ka hahdam
deuh hnu chuan a ke chu kapkalakin a malchungah ka ṭhu a, min nuih sen sen pah
chuan min rawn fawp a, ulutk takin kan infawp ta ngawih ngawih a.
“Ka rit em?” ka
ti a. Nui deuh sang pah chuan, “Teh reng mai!” a ti a.
Ka tho va, ka
kai tho ve nghal a. Ka tawnzau hmanga a kap hup ṭat ṭat chung chuan bathroom-ah
a lut phei a. In hnuaiah ka chhuk a, light zawng zawng chu off-in, tukverh ka
khar ṭha vek a, parda ka zar nghal bawk a. Ka tih zawh chuan room-ah ka chho
leh a, light ka off leh vek a. Tukverh aṭanga pawn lam light lo lut chu a tawk
viau a ni.
A insil zo a
lo chhuak chuan sana a’n en a, “E he! Dar 10 a ri ṭep chauh maw le! A va’n la
hma em em! Mahse, mu mai mai ila, tiraw?” a ti a. Ka lu ka bu nghut a,
bathroom-ah chuan ka lut ve nghal a.
Ruak veka awm
chuan puan nuam sinin kan mu a. Julie chuan min kuah telh telh a, a malpui
chuan ka dul hnuaiah min rawn khan a, a zak hnuaiah ka ban delhtirin ka kuah a.
Ka âwmah rawn beiin, a kut vei lam chuan ka biang a chul hleuh hleuh a. Zawi te
tein kan titi melh melh a.
“Hetiang hi
alawm ka châk em em chu! Duh tawka inlûk zawh hnua i bula hahdam deuha mut hle
hle hi, a nuam e!”
Julie chu a
mitah tak ka en a, “Kei paw’n nuam ka ti, heti hian ka dam sawng sawng thei! Duh
duh huna luk theih che hi ka châk tak zet!” ka ti a.
A nui ver ver
a, min rawn fawp a. “I ta ka ni alawm, i duh duh hunah min lu thei ang. Mahse,
ka muthilh lai chuan min lu suh aw, a nuam kha ka hre lo palh ang, a uiawm dawn
em mai!” a ti a, a nui khur dar dar a.
“E, tak a, ipill
kha ka lo lei asin, duh leh naktukah a ei la, a la veng vek tho a.”
“Ni mai, ka
tho phal lo. Side effect te hi a nei lo ang ti raw? Nakinah hian ka rai thei lo
mai ang a?”
“Ka hre nang,
nei lo ang ka ring, daktawr paw’n nupa indang duh an chawh ṭhin an tia lawm. Han
rai pung mai la, phir la pai zui la!”
Julie chu a nui
vak vak a. “Ka la rai duh teuh lo mai a! Ka rai te’n i duh angin min ti thei
nang!”
“Rai lai
chuan chhu a vum ṭha thur thur mai an tia, i chhu vum ṭha sa lutuk han vum belh
chu a itawm dawn em mai a, rai lai paw’n zan tin ka lu ziah ang che!”
A nui hawk
hawk a, kei pawh chu ka nui kur kur a.
“Mitthi inah
i kal ta miah lo em ni?”
“Kal e, dar 6
velah ka kal a, nu leh paho bakah pitar putar ho awm laiin mark ka va ti ṭha a,
thingpui kan sem zawh hnuah ka lo kal chauh alawm,” a ti a, a nui ker ker a.
“Mi an tam em?”
“Tam e, an
khat ṭhap mai. An zai tui em em zui! A la hma avangin ṭhalai erawh tu mah an la
awm lo, thingpui lum leh a semtu keiniho bak. Mahse, ṭhalai chu nakinah an tam ang,
amah ṭhalai a la ni bawk a, lumenpui an tum deuh sup sup.”
Kan inkuah
veng veng a, ka âwma bei hle hle chung chuan ka bân chu a chul deuh heuh heuh reng
a, keini a hnungzang ka chul ve pah deuh reng bawk a.
“Hetiang em
ema hmelṭha leh no seih, duhawm, itawm ngawih ngawih leh fel bawk si, zei haih
bawk si, chhu nei vum ṭha, nalh leh tight ṭha bawk si, mawngkaw tight ṭha bawk
si, si hlir mai ka’n tawng che hi chu ka va’n lawm tak!”
“Hmmmpphhh! Over
em mai a! Ka zei em ni?”
“Zei e, i lo
dawh tawp hian a dik vek!”
Tlemain a
inbeng kang a, ka âwmah min bawh titih deuhin min rawn en a, a nui sen sen a. Min
rawn fawp vawng vawng a.
“Nang pawh si
hlir i ni ve tho. Zang lian si, zang sei si, baw ngah si, min lu zei si, chhu
fawp zei bawk si!” a ti a, min rawn fawp leh a.
Ka lo muhil
sek a ni ang, ka bulah Julie rawn inthawlh ṭha set set chuan min ti harh a.
“A chhuak
lutuka ka va zung lawk a, a vawt lutuk!” tiin min rawn kuah set set a. “Mitthi
in aṭanga dar 5:30 vela haw tur ang hisapin aw,” tiin alarm chu dar 5-ah a set a,
kan muhil chhunzawm leh ta a.
Ka sana
vibrate chuan min ti harh zawk a, ruah a lo sur deuh buan buan a. Mut dawna
puan nuam sin khan blanket kan lo sin daih tawh a, zan rei/zing lama Julie vawt
ti harhin min sintir a ni ngei ang.
Julie chu a
la muhil sek sek a. Thawm dim takin ka tho va, tui ka in a, ka va zung a,
khumah chuan ka mu leh a. Blanket ka’n siam rem velah chuan Julie chu a rawn
harh a, ham deuh bai baiin a rawn zi mar ṭalh ṭalh a.
“Dar eng zat nge?”
Ka sana chu ka’n
en a, zing lam dar 4 a pelh fel awrh chauh a lo la ni a. Julie chu a tho va,
bathroom-ah a va lut a. A lo chhuak chu dingdihlip hian a rawn tlan phei tei
tei a, khumah chuan a rawn inrawlh leh sawt sawt a.
“Uiiiii! A va’n
sur nasa em em!”
Min khan leh
tuma a’n insiam rem vel chuan ka zang a zuk khawih fuh a. Kei lah ka ‘morning
spring’ a lo la reh si lo va.
“Awi! Hei
pawh chu a lo harh ve elo!”
A nui ker ker
a, ka zang chu a hum a, a hrawt zet zet a. Kar lovah ‘morning spring’ chu chhu
luk châk khawngin a khawng leh ta ṭo a.
Julie chuan
ka zing zang fuk chu a hrawt pulh pulh a, a chang leh ka malpui te chu a chul vel
ruai a, ka zang bawk chu a hrawt lip leh pulh pulh a. Kei chuan ngawi rengin,
chet pawh thawh ve lovin ka dawh hle hle a.
“Ka ṭhut tlum
dawn aw?” tih leh ka chunga lawn a rual a, ka zang khawng fuk ṭul chu humin a
chhu kuaah nen chuan a’n chuktuah rem a. “Lawk,” tiin amah chu ka inhertir a,
ka ke lam hawitirin ka khupa innem kang deuh chuang chuan ka zang chu a ṭhut
lut ta zul zul mai a. Ka zang fuk min hrawtsak pulh pulh lai khan a lo châk leh
hman hle tawh a ni ang, a chhu chu a nal ṭha ngang mai!
Ka zang chu a
ṭhut lut raih raih a, ka khupah chua ṭham tan tan a. A ṭhut tlum fel ta maw
tih-ah a su ta zuk zuk a. Ka zang chuan a chhu chhung chu a nawr tawt tawt a, a
chhu kua chuan ka zang a chep ṭawn mai bawk a.
Ka zang chu a
ṭhut tlum pulh pulh a, a rum nasa telh telh a, a su rang telh telh a. Kei chuan
a mawngtamah dawm kang deuhin, a suk zuk zuk rual chuan ka dep chho zawk zawk. Julie
nuam ti chu ruah sur buan buan thawm karah pawh a ring ṭha leh tawh hle.
Tlema ṭhu ngil
deuhin ka kawngah a rawn innem kang a, dak deuh vah chuang chuan A ṭe ham ham
a, a si hliam hliam pah deuh reng bawk a.
Ka zang a ṭhut
tlum pulh pulh mil chiah chuan ka theih anga nain ka dep chho pawp pawp a. Julie
chhu chu a tui kawi nal ṭha bawk a, a ri chuk chuk mai a ni!
Insiam remin
ka mut zangthaltir a, ka zang chu a chhu kuaah chuan ka nawr lut pawp a. Julie
chu a thaw hawk a. Ka’n phawi leh a, ka zang khawng tak chu a chhu nal ṭha
zetah chuan ka’n nawr lut puk a.
“Awiiiiii! A
nuaaaammmmm! A nuaaaammm lutuuuuukkkk! Ka chhhuuuuu! Ka chhu a za nuaaaammmmm!”
Ka bânah ṭham
tan tan chuan a si hlawp hlawp a. Rang zetin ka dep chhunzawm nghal zawt zawt
a. A ṭe ṭhat ṭhat a, a thaw hawk hawk a.
“Aaaawii! A
nuam lutuk, min lu vak vak rawhhh! Ka kham thei lo che! I zang kha ka kham thei
looooo! Min dep rawh, min dep chawrh chawrh rawwwwhh! Awwwwiiiii! I lûk hi ka
kham thei loooo! Neinuampa! Awwwwwiiii! Zanglianpaaaa! Min lu nuam paaaaa!
Awwwwiiiii! Ka chhhhuuuu! Ka chhhuuuuuu a zaaaa nuaaammmm! Awwwiiii! I baw ka
mamawh, ka chhu hur hian i baw a mamawwwwhh! A chhungah chik luttir puat puat
rawwwhhh!”
Julie chu
nuam ti lutuk chu a thaw hawk hawk a. A taksa chu a rawn khur der der a, min ṭham
tawn tawn a, a chhu chuan ka zang chu a chep tight thut a.
“Awwwwwiiii!
A nuaaaammmm! Ka zo dawwwwwwnnnnn! Dep rawh, dep rawh!”
Ka dep zawt
zawt a, Julie taksa chu a khur dawr dawr a. “A nuaaamm, a nuaaaammm!” tiin a si
hlawp hlawp a, a ip chawih chawih a, a khur dar dar a.
“Ka tla ve dawnnnnn!”
tiin ka’n au va, ka dep rang zual sawt a.
Julei chuan
nghet takin min rawn kuah a, a bawp chuan nghet takin min chep bawk a.
“Awwww, Duat,
tla rawh! Ka chhu chhungah khan tla rawh! Ka chhu hian i baw a kham thei lo! Min
lu rawh, min lu vak vak rawh, dep vakk vakk rawh! I baw lum tam tawk ka mamawh,
tla rawh le,tla rawh le!” tiin, thaw hawk hawk chungin min lo fuih phur a.
Ka zang chu a
mar ṭual ṭual a, ka baw chu a chhu chhungah chuan a chik lut ta puat puat a. “Aaaaahhhh!”
tih pahin chawl lovin ka dep zawt zawt a.
“Aawiii! A
nuaaammm! Ka chhhhhuuuu a sa nuaaammmmmm!”
A khur dawr
dawr a, ka mala rawn ṭham tan tanin a âwm chu a kan awk awk a. a taksa chu a inthing
nar nar a, ri thlawp thlawp chuan ka dep lut zawt zawt a.
Thaw huam
huamin a chungah chuan in nem khalh titih deuh siin ka bawk thlawp a, thaw huam
huamin nghet tawkin min lo kuah a. Ka’n inbeng kang deuh a, kan infawp vawng
vawng a.
“Duat, la
phawi suh aw, la inchiah rawh se, a nuam lutuk!”
Ka kawngah
min kherh bet a, zawi te te hian a rawn chhoh dep euh euh a. Ka zang chu a chhu
aṭang chuan zawi hnuangin a tawlh chhuak a.
“A zawi vek
tawh, i bawin a rawn nek chhuak a ni ang,” a ti a, kan nui dun kur kur a.
Towel chu lain,
a mawng zawnah ka phahsak a, kun hniamin kanin fawp leh nawk nawk a, thaw huam
huamin ka mu ta hle hle a.
“Dar 5:15 a
ri tawh, ruah a la sur tam angreng si a,” a ti a.
“I la haw
thei lo a ni mai, hmanhmawh suh, i chhungte paw’n an hre thiam vek ang che,” ka
ti a, a beng chu ka pehsak ne ne a. “A za lutuk!” tiin a dar a chhin awk awk a.
“Ka hur ti
raw? Inlûk hi ka inpeih thei reng a, ka hur i ti em?”
“Hur pawh lo
inti mah la keimah vanga hur alawm i nih. I virgin ka hawnsak che a, mipa dang
tu mah i mutpui lo bawk a, mi hur i ni lo. Ihh, ka bula i awm hi chuan hur tuk la a nuam
ber!” tiin a biang vel chu ka fawp zeuh zeuh a.
“I bula ka
awm chuan min ti ngei ngei turah ka inngai tawp. Tak tak, i bula ka awm hi
chuan min lu ngei ngei tuarah ka ngai tawp tak tak a, min khawih ṭan hma aṭang
hian ka lo tui pur hman zel!” a ti a, a nui hawk hawk a. “In zin lai khan kan
thlalak ka en mai mai a, ka inhrawt ringawt alawm. Nang lahin min rawn vid call
duh ta si lo a, i zang fuk min rawn awhfik kual vel ringawt a,” a ti a, a nui
hak hak a.
“I châkna a
chhuah leh paw’n lo inhrawt tawh suh. Min rawn phone la tih dan kan zawng dawn
nia. I rawn kal a rem ngang lo anih pawh vid call-in kan inhrawt dun dawn nia,”
ka ti a.
Nuih tat tat pah
chuan, “Zawh felah heti hian kan awm thei tawh dawn si lo va, a khawharthlak
duh ngawt ang!” a ti a, min kuah nawk nawk a.
Kan tho va,
geezer-a tui lum hmangin kan insil a. Kan insil zawh chuan, “Thingpui ka va lum
nghal law law ang e. Haw a hun ṭep tawh tho,” a ti a.
Thingpui a
siam peih fel chuan room-ah a rawn chawi lut a, puan nuama intuam chung chuan
khum lu ngheng a ṭhu ar ar a, kan ke lam blanket-a khuh hlun chung inngheng
rialin thingpui chu kan in a, kan titi pah melh melh a...
[chhunzawm zel tur]
No comments:
Post a Comment