=============
[Ziaktu: Hriat loh]
=============
Prologue: Julie chuan, “Kei paw’n ka châk ve tawh tho alawm,” a tih a. A sawi zawh rual chuan ka khumah min nam tlu a, min rawn bawh nghal zat a.
“Ka ngaih ṭhinzia che chu!” a ti a, ka kekawrte chu phelhin ka zang chu a hmui no sen hiam chuan a hmuam nghal puk puk a. A va nuam tak!
Ka zang hur fuk khawng ṭul mai a fawh hlawih hlawih lai chuan a bra chu lo phelhsakin a hnute chu ka ṭhamsak nawk nawk a. Julei chuan ka zang mai bakah ka tilmu te chu a fawp bawk a. Ka zang a fawh puk puk lai chuan ka tilmu te chu a khal pah neuh neuh ṭhin a, a va han zeiin min va han siam nuamt thiam tak em!
Ka liklu a liah kual zeuh zeuh lai chuan, “Zeii! Zang fawp thiam nu! A va nuam ve!” ka ti chhuak ta hlawl a.
“Ka chhu a hur tawh lutuk, i zang hur a mamawh, ka ṭhut tlum dawn,” a ti a, a kekawrte chu a phelh sawt sawt a...
=============
Julie chuan thaw deuh huam huam chungin min han kapkalak a, “Ka ṭhut dawn aw?” a ti a, ka lu ka lo bu nghut a. Chu veleh a kekawrte chu a phelh nghal sawt sawt a. A’n ṭhu tung titih a, ka zang fuk khawng kawh luah tawh chu a’n vuan a, a chhu biang chu a’n nawr kau tir a, a mawn te chu a’n hruttir nawk nawk a. Chumi zawhah chuan ka liklu chu a chhu nal pur tawh nen chuan a’n chuktuah rem a, a ṭhut ta riai ria a.
“Aaaahh! Ohhhh! Awwwiii!”
Ang deuh hlawi hlawiin, dâk deuh vah chung chuan ka zang chu a ṭhut lut zul zul a, ka zang chuan a chhu chu a tawn mar raih raih a. A ṭhut zel a, ka zang fuk hur khawng phiar kawh luah chu a chhu hur chuan a hmuam pil ta vek a!
Julie chu a thaw hak a, ka zang ṭhut tlum vek chung chuan a sam te chu a’n ṭawn ṭha te te a. Mi rawn nuih sen sen a. A mawng chu a ‘shake’ ṭan ta a. Tunlaiah ‘shake’ te hi kan han ti thar ṭha leh vel a, Mizovin a sawi dan kan ni sa ve reng a, chu chu ‘thlei’ tih a ni. A chung lamah hmeichhia a ṭan a, a han insawia a han inthen kual vel hi ‘thlei’ kan ti mai zel a. “A thlei zei teh mai!” te kan ti ṭhin.
Rei tawk thawkhat tak a chhu hur hmanga ka zang fuk a thlei hnu chuan, a mawn tât zawngin a han che leh a. Ka zang hur fuk chu la ṭhut tlum vek chungin, ara zai ang deuh hian hnung lam leh hma lamah a insawi a. Hetia an insawi hian an mawn kha an tât/hrut tel pah ta ṭhin a. An chhu hurah zang fuk khawng ṭul mai a inhnawh khat ṭun nen, an mawn an tât tâwk tâwk pah reng bawk nen, zang hur ṭhut tlum thawih thawih angin a lo hahthlak em em ve lo bawk nen, hmeichheho hian nuam an tih ber zinga mi niin an sawi.
“Immmm, ummmm, awwaaahhhh, aaaahhhhh, issshhh, issshhh! A nuamm! A va’n nuam tak!”
Julie nuam ti chu a men pawh meng phal lovin a maimitchhing tlat a. Ka nakruk hnuai deuah chuan a innem khalh a, hnung lam leh hma lam zawngin a insawi hlah hlah a. A chhu hur chu a tui nal pur a, a ri chuk chuk a.
Kei pawh chuan nuam ka ti ngang mai a, ka lo thingtuluang tluk zuah ringawt bik lo.
Chutia Julie-i’n ka zang a thlei kual vel lai chuan a hnute te, a mal te, a dul te, a rem lai apiang mai chu ka lo chûl vel ruai a. A hnute han inthen hlah hlah te chu hum betin a hmur te chu ka’n nuai ner ner a; a chang leh a hnute chu hupin chung lamah te ka’n nawr chho tawk tawk a! A va han nuam ṭhin tak!
“Awiiii! A nuaaaammmm! A nuaaaammm! Ka chhu a hur nuaaammm!”
Julie chu a han insiam rem deuh a, ka âwmah rawn innem khalhin a hma zawng aia rang chu a inthen ta zawt zawt a. A chhu a nal ṭha bawk a, ka zang chu a chhu chhungah chuan a tawlh zawt zawt mai a, a nawm dan chu pui tak a ni!
“Dear, a nuam lutuk! I zei lutuk! Ka duh lutuk che,” ka ti a.
Julie chu ṭawng pawh a ṭawng thei tawh lo a ni ang, a’n chawl zawk a, a rawn kun hniam a, min rawn fawp vawng vawng a. Chumi zawhah a insiam rem a, a ngai ang bawk chuan ka zang chu a chhu hur hmang chuan a hrawt leh ta zawt zawt a. A chhu hur hrawt nan ka zang a hmang a ni mah zawkin ka hre leh si.
Rei vak lo chutia a chhu hur tawh takin ka zang fuk a thlei zawt hnu chuan, “Awiii! Ka zo ringawt dawnnnn! Min dep rawh!” a ti a.
Ka tih tur chu hrilh nawn ka ngai lo. Julie-i mawngtamah chuan ṭham deuh pahin tlemin ka’n chawi kang a, ka zang chu a full pawp pawpa nawr lut pûk pûkin ka’n chhoh dep ta zawt zawt mai a.
Julie nuam ti lutuk chu a ṭawng hur thei tawh lo. “Awwwwiii! Awiiii! Aaaaaaahhhh! Ohhhhh! Assssssh! Awwwwwi!” a ti char char ringawt mai a ni!
Rei vak lo chutia ka chhoh dep pawp pawp hnu chuan, ka âwma a innem khalhna Julie-i a ban chu a rawn sai hlawk hlawk a, a taksa pum chu a khur ta dar dar a.
“Min lu rawhhh! Aaaaahhh! Min dep vak vak rawh! Awwwwii! Ka zo dawnnnn!”
Kan inlu khât bawk a, Julie a lo ṭuah ve hle tawh a ni ang. Chuvangin, theih anga rangin ka chhoh dep zawt zawt a. Julie chu ka âwmah a rawn bei thlawp a, a âng chawp chawp a, a khur dawr dawr a, a malpui hmang chuan theihtawpa nâin min chep ngawr ngawr a. A chhu biang chhung lam chu a rawn pawrh a, chu chuan ka zang chu a chep tight sauh a. Ka zang chu a rawn lum pup pup pup a, ka tlin ta bik lo a.
“Dear, ka tla dawwwwnn!”
Julie chuan rang lutuk takin ka hmuiah min rawn fawp a, a theihtawpa a chhu chuan ka ang chu a rawn nawr a. Ka taksa pum chu a ṭek za chhuai chhuai a, ka zang chu a rawn ṭhang mar ut ut a. Ka baw sa lum vut vut chu Julie-i chhu chhungah chuan a chik lut ta ṭhawt ṭhawt a. A va han nuam tak!
Julie chu ka âwmah a bei leh thlawp a, a thaw hlawp hlawp a. A thawh hah a ziaawm deuh tih chuan min rawn en a, min rawn fawp zeuh a, nuih ver verh pahin ka sir lamah chuan a let thla hnawk a. A rawn sairir a, min rawn kuah a, a ip chawih chawih a, “A nuam lutuk! Steve, a va’n nuam ve!” a ti a, min fawp nawk nawk a.
A hma zawng kha chuan min mawl biak deuh tawp loh leh Dear/Duhlai tih angreng te’n min ko mai ṭhin a, ka hmingin min ko ngai lo. Tun ṭum hi ka hminga min koh vawi khatna a ni a, ho viau angin lang mah se, ka lawm veng veng tho zu nia!
“Julie, i duh hun hunah, i inpeih hun hunah ka nei ang che, kei chu ka inpeih reng a nia aw,” ka ti a.
Julie chuan, “I chiang meuh maw?” a ti a, a nui kar kar a.
Ka inlet thak a, Julie chu ka bawh bet a. A kuta manin khum lu lamah chuan ka phar chhohtir a, Julie chuan zei tak maiin a malpui chuan min kherh bet ve nghal a. Ka han innem kang deuh a, hnai set sawtah chuan inhmachhawnin kan inen ta ran a.
“Julie, ka hmangaih che. I pasala tan min nei duh ang em?”
Julie chuan mit khap miah lovin ka mitah tak min en kal a, nuih seih seih pah chuan, “Duh e. Teh hreng mai! Yessshhh!” a ti sap a.
A kut ka vawnna chu ka thlah a, Julie chuan min rawn kuah nghat chat a. Induh leh inthlahlel tawn tak chuan kan infawp ta vawgn vawng a.
Ka tho a, ka phone chu lain khuma saruaka kan awm lai chuan kan pahnih lang thei turin ka’n selfie a. Julie chuan, “I thiam lo eeee!” tih pahin ka phone chu a rawn la a, amah chuan kan pahnih lang ngei turin pose hrang hrangin a han selfie ta a. Hemi ṭum hian thla kan la nasa dun khawp a. Julie chuan ‘engagement photo’ a tia, a nui lehhak hak ṭhin a. Kan infawp lai te, a hnute min hnektir lai te, chung lam aṭanga kan taksa pum lang theiin, kan serh lai tak lang si lova min kherh beh lai te... A, thla kha kan la mawlh mawlh a ni tawp mai! Julie chu a awn deuh takin a ṭhu kâk suah a, a hmaah bawkin a chhu ka fawp a, a kapah ka lu ka phum bo a, chu chu hmel lang lo turin chung lam aṭang te’n thla a la a. Ka liklu a liak lai tak te, ka zang a fawp lai a, ka liklu a hmuam la te...
Kan duh tawka thla kan lâk zawh hnu chuan, thla kan lâk danin a zir bawk a, châkna a lo chhuak leh hman lo thei lo a. Ka zang te chu a fuk khawng kawh luah a, Julie chhu pawh a tui chiau leh hlap tawh a, kan inlu leh ta nge nge e.
A vawrtawp kan thlen dun zawh chuan, khumah chuan inkuah hle hle chungin kan mu a. Ka phone chu ka phawrh leh a, kan thlalakte chu kan en dun a. “A khawi ber hi nge ka dp atan ka hman ang aw?” ka ti a. Julie chuan, “I nuam ti âng phuau lai kha hmang rawh,” a ti a, kan nui dun vak vak a.
Ka tho a, cupboar aṭanga bedsheet var chhuakin khumah chuan ka phah a. “Khati khan han in-pose ṭha leh teh le,” ka ti a.
Julie chuan, “In sil phawt ang,” a ti a, insil tur chuan bathroom lamah kan pahnihin ruak vekin kan lut dun a. Kan insil zawh chuan thlalak session chu kan ṭan ta a.
Julie chu a changin khumah a bawk a, a changin mu zangthal a, a changin a ṭhu, pose sexy kan hriat dun ang ang chuan ka laksak a. A changin ka phone camera chu timer set-in, a hnung lam aṭanga pawma a hnute ka hup lai te, a kap ka hup lai te, ‘spiderman kiss’ te’n thla kan la dun bawk a. A, kan hmet mawlh mawlh a ni ber e.
Julie chuan, “Awi! Duhtawk ang, ka hah. Bakah, ka ril a ṭam, thingpui chu ka’n lum tawh tak tak ang aw, dar 12 a pel tawh a,” a ti a. Ka chhanna pawh chu nghak lem lo chuan khum aṭangin a tho a, ka closet-a mi ka boxer leh tawnzau chu ha-in, choka lam panin ka chapal chu a bun phei thlawk thlawk a.
Kei pawh chuan kekawrte ha tawh lovin boxer chu ka ha a, Julie-i thingpui lum hlan chuan kan thlalak chu computer lamah ka lo dah lut ve a. Ka dah luh zawh chuan thlalakho chu ka en kual mai mai a, nalh tih filawr deuh mai pakhat ka nei a. Chu thlalakah chuan Julie chu khumah a mu zangthal a, a kaihza ti thlep deuhin, a khup tlema tawm deuhin a bawp chu a kâk vak a, a mawng chu bedsheet aṭanga feet chanve vela sanga ti kangin, a kut pakhatin a kap a hup a, a kut lehlam zungṭang chu hmuam/seh deuh titih paha a hur taka a meng lai ni a ni a. Amah a ngoin a vun rawng a nalh mai bakah, chumi thlalakah chuan a ‘lighting effects’ a fuh em em mai a, en thuak phei chuan Mizo a ni tih an awih pawh ka ring lo hial! A nalh ka tih em avang chuan computer wallpaper-ah ka hmang a, ka thlir doh doh a.
Julie chuan thingpui, noodles leh chhang a rawn chawi thla a, khum bul dawhkanah a rawn chhawp a. Ka computer wallpaper chu a rawn hmu a. “Awii awi awi! Hmang reng reng suh!” tih pahin mouse chu a rawn chuh nghal chat a.
“Han en vang vang la, nangmah i nih tih tu ma’n an hre lo ang. Mizo a ni tih pawh tu ma’n an ring lo ang,” ka ti a. Julie chuan ama thlalak chu a’n en deuh vang vang, “Mahse, chu pawh chu ni se, khi lo deuh khi hmang la, a zahthlak ve alawm. Bakah, miin lo hmuin min lo hre chhuak palh ta se,” a ti a.
“Nia, nalh ka ti em a, ka dah chhin mai mai a nih hi. Lungngai lo la,” ka ti a. Julie chu nui sen sen pahin ka darah min rawn bawh a, ka biangah min fawp zauh a, “Ei phawt ang, ril a ṭam tawh,” a ti a.
Kan thingpui inna ilo vel a seng lai chuan ka phone chu a rawn vibrate ṭut ṭut a, ka’n bih zawk a, VV tih chu a lo lang a, Kimtei a ni tih ka hre nghal a; mahse, Julie awm laia biak chi a ni tlat lo.
“Office-ho lah hi a! Ninawm, ka be peih lo,” ka ti a, phone chu khum lamah ka theh phei daih a. Julie chua, “A lo pawimawh ‘nge!” a ti a. “Nimin leh niminpiah a zawnin ka kal tawh, an tih ve theih reng pawh chawlh an duh vangin min tihtir an tum kher zel a, ka â duh tawh bik lo, vawiin chu ka chawl ve dawn a ni tawp mai! Chu bakah, kan awn dun ve theih chhun chhunah...” ka ti a. Julie chuan nui seih pahin min rawn fawp zeuh a.
Tlai dar 2:30 vel bawrah chuan ei rawng bawl a ngai sia tiin haw a tum a.
“Zanah i lo kal thei ang em?”
“Lam zir zan a nia,” a ti a, mei nei deuha mi rawn melh pah chuan a nui suk suk a.
Chutia a han awm vel chuan ka châkna a ti chhuak a, ka zang chu a rawn fuk leh ta ṭual ṭual a. Boxer chauh ka ha si a, ka ding kawh leh ta vung mai a!
Julie chuan min rawn pan hnai a, ka hmuiah min rawn fawp zauh a, ka boxer-ah zen lutin ka zang fuk ṭul tawh chu a’n hrawm vel nawk nawk a, “Zan lamah aw,” a ti a, khum lam pan chuan a kal ta daih a.
Lukham bula a kekawrte chu lak pahin, “Boxer hi chu ka rawn su mai ang,” a ti a.
“Ngai lo, ti khan dah tawp rih rawh, zan atan,” ka ti a.
Julie chuan a boxer hak chu a phelh a, a kekawrte ha tura kun lai tak chuan ka phei a, ka zang fuk khawng ṭul tawh chu phawrhin ka va dep zawt a!
“Awi ah!”
Julie chu a phu zawk a, rawn lehhawiin, “Zanah ka tih kha,” a ti a.
Mahse, chutia sawi si chuan a rawn inher a, ka hmaah chuan a ṭhingṭhi a, ka zang chu humin a’n hrawt lip pulh a, a hmuam ta puk puk a.
Chutia ka zang hur leh tawh tak mai a fawh puk puk lai chuan ka boxer chu ka thing thla ve mawlh mawlh a. Julie pawh a infawp hur ve leh tawh a ni mah na, “Nih leh...” tih pah chuan a kawng chin zawng khumah bawk siin chhuatah a ṭhingṭhi a, tlemin a kâr deuh a, a mawng chu a rawn ti poh tarh a.
A hnungah chuan va ṭhingṭhi vein, a mawngtamah vuain ka’n nawr phen a, a mawngkua leh chhu inkar tak chu ka lei chuan ka’n hawl zawk zawk a. Julie chu a ip chawih chawih a. Chulai liahsak chu nuam a ti hle a ni ang, a rum hlat hlat a, a chhu leh mawngkua te chu a rawn pawrhin a inkau hak hak a.
Ka’n insiam rem a, ka liklu-ah chuan chil hnawmin Julie chhu kua-ah chuan thun si lovin ka nawr kual nawk nawk a. Julie hur tawh lutuk chu bedsheet-ah a hmai phumin, a kut chuan behsheet chu a ṭham tawm tawk a, a hum ngar ngar a.
Ka kut pahniha a mawng chu phen vakin, ka zang chu Julie chhu-ah chuan ka nawr lut ṭan ta a.
“Hmmmphhh! Hmmmppphhh!”
Nuam ti hle mah se, bedsheet-ah a hmai a phum daih avangin a ṭawng ri thei lo!
Ka liklu chin chu ka nawr lut fel a, ka’n chawl det a. Julie chu a khur deuh nghawr nghawr a. Ka zang chu a full pawpin ka’n dep lut thut mai a le!
Julie chu a rawn dâk chhuak awrh a, “Aaaaahhh!” a ti tuar a. Chawl lovin ka dep chhunzawm nghal zawt zawt a.
Julie chu a thaw hawk hawk a, hnung lamah a ban rawn la pheiin ka ban-ah a rawn hmer tan tan a, a kut lehlam chuan bedsheet chu a ṭham tawn tawn mai bawk a. Ka zang fuk hur zet mai, khawng kawh fur mai chu Julie chhu hur nal pur maiah chuan a full pawp pawpa nawr lut puk pukin ka dep nghal zawt zawt a, a va han nuam tak!
Julie chu a phek thei ang berin khumah chuan a bei thlawp a, a lu chu a saisir a, a thaw huam huam a, a âng hlawi hlawi a.
Dep pah reng chung chuan a ke chu ka chiptir a. Chutia a ke a han chip takah chuan a malpui chuan a chhu chu a rawn nawr tawm vum pawng thur a. Ka zang fuk khawng ṭha lutuk chu a chhu chuan a chep tight zual ta sauh a. Nuam tak hi a ni nuam tak!
Ang hlawi hlawiin, thaw hawlh hawlh pah chuan ka dep zawt zawt a. A chang leh ka zang chanve chu phawiin Julie chhu pawnlang lam chauh ka dep a, a chang leh a full pawp pawpin ka dep lut zawk zawk a; a chang leh zawimuangin ka liklu thleng ka phawi a, rang lutkin ka zang lut full pawpin ka’n dep leh ṭhin bawk a.
“Awwwwii! Ka chhhuuuuuuu! Ka chhhhuuuu! A nuammmm! A nuaaam! A za nuaaamm! Ka chhu a za nuammm! Awiii! Ka chhu a hur lutuk!”
Julie nuam ti lutuk chu a khup ti kang awk awkin a mawng te chu a’n ti poh turh turh a, a chang leh bedsheet chu a seh ngawr ngawr mai bawk a. A chang leh a kut lehlama inbeng kangin, a kut pakhat zawk chuan ka bân chu a rawn hmer leh ngawt ngawt ṭhin bawk.
Julie-i chhu dep zawt zawt pah chuan ka kutzungpui chu ka fawp huh a, Julie mawngkuaah chuan ka thun a, a mawngkua chu ka kawm tel ta zawt zawt a.
Julie chu a thaw hawk a. A âng chawp chawp a. A ke kan awk awkin a taksa chu a rawn khur nghal dawr dawr ta dawr dawr mai a.
“Awwwwwiiii! A nuaaamm! Ka chhu a hur lutuk! A za nuam! Ka mawngkua a hur za chuai chuai mai! Dep rawh, dep rawh, ka zo dawwwwwnnn!”
Julie chuan a ke chu a rawn leng bat bat a, a malpui chuan min chep ṭawng ṭawng a. A taksa chu a rawn sai hlawk hlawk a, a chhu chhung chu a rawn pawrh a, ka zang chu a rawn lum pup pup a. A zawi ta hnawk a.
Ka la zawh ve si loh avang chuan Julie chu ka dep chhunzawm zawt zawt a. Dâk deuh awrh awrh chung chuan a thaw hawk kawk a, “Ka lo fawh tlaksak ang che,” a ti a. A t hu sawi pawh ngaihsak hman lo chuan ka dep zawt zawt a.
Rei ka tlin ta bik lo a, ka taksa chu a rawn za chhuai chhuai a. Chu veleh chuan ka zang chu ka phawi a, “Fawp rawh!” tih pahin Julie bulah chuan, ka ke lam chhuata la nghat tho siin ka mu zangthal nghal hnawk a.
Julie chu rang lutuk takikn a inperh tho at a, chhuatah chuan a ṭhingṭhi a, ka zang chu humin a hmuam nghal puk puk a. Ka liklu chu a’n liak zawt zawt a. Chuan, ka liklu chauh chu hmuamin ka zang chu a hrawt ta zawt zawt a. A nuam ka ti lutuk chu thaw kawk kawk pahin Julie-i samah chuan kan ṭham tawn tawn a.
Ka taksa chu a rawn za chhuak leh ta chuai chuai a. Chu veleh chuan Julie kâ chu rang lutuk ka dep ta zawt zawt a. Ka dep rangin ka hawlh thuk bawk a, Julie chu a uak uk uk a, a mittui te chu a tla phung a. Ka zang chu a rawn mar ut ut a, “Ka tla dawnn!” ka ti a.
Julie chuan ka zang chu a bul rat thleng a’n hmuam puk mai a nih kha!
‘Deep throat’ a thiam/a ti thei tih pawh ka lo hre lo, tun hi a vawi khatna a ni a, a rûkin in lamah a zir a ni hrim hrim ang. A nawm dan chu turu tak hi a ni ringawt!
Ka baw chu Julie kâah chuan a chik lut ṭhawt ṭhawt a, a kâ pawh ni lovin a hrawkah a ni mah zawk, hmuam tlum vek hek, ka baw chu a lem khawlh khawlh a.
Ka tlak zawh chuan Julie chuan ka zang te chu a’n sawr a, ka baw hnukhawi a sawr chhuah te chu a’n liak fai vek a.
“A va’n nuam ve!” ka’n ti hluai a.
Julie chuan ka zang zawi tawh lam chu la hum ran chungin, “Kha kha a ni mai,” a ti a, a nui sen sen a.
A tho a, khum bula bottlle-a inchhawp tui chu a in khawlh khawlh a. A in zawh chuan min kai tho a, kan inkuah a, kan infawp ngawih ngawih a.
“Inbual nghal law law ang aw,” a ti a, ruak vek chuan bathroom lamah kan inkuah phei ta a.
Kan inbual zawh chuan Julie chu haw turin a insiam nghal mawlh mawlh a, a chhuah dawn chuan kawngka bulah inkuah chungin kan han infawp leh vawng vawng a.
“I hman hun hunah lo kal tawp zel rawh,” ka ti a, “Immm,” tih pahin a lu a bu nghat a. Kan han infawh leh vang vang hnu chuan min hawsan ta a.
Chaw chhum nan a la hma si a, TV enin ka ṭhu mai mai a. Julie chu ka va text a.
“Rei lo la, chaw ei turin ka lo nghak che nia aw.”
“Aw le; mahse, i lo ṭam lutuk ang e, eng emaw lo ei la,” tiin rang zetin a rawn reply nghal a.
TV en pah chuan juice leh biscuit ilo vel chu ka ei a, VV chu ka hre chhuak zawk a, ka call nghal a. Kimtei a ni tih hre tawh mah ila, a hming ka hriat hmain VV tiin ka save sia, Julie-i’n ka phone a check palh thut pawha a rinhlelh loh nan tiin ka thlak buai duh ta vel lo a ni. Vawi hnih chiah a ring hman tihin Kimtei chuan a pick up nghal a, “Hello” a rawn ti puam ṭalh a.
“Aw, hello, nichin khan thil ka ti laklawh lutuk a, ka chhang hman lo a. Ka hman ve chiah, eng nge ni ta?”
“I buai a nih ka ring reng a, ka rawn call chhan chu maw, TV-a Youtube kan en hian fakna hi engtia tih tawp tur nge ka hre lo a...” a ti a, a nui hak hak a.
“In remote-ah khan, a bial lai taka mi kha hmeh tur. Hman ni khan ka lo sawi lo ni maw, ka thiam loh a ni. Mahse, ads zawng zawng kha a skip theih vek loh a nia, a tam zawk erawh a skip theih. A hnuai sir lam deuhah khan skip theih chu ‘skip’ tih a inziak ang,” ka ti a.
“Awi! A va ho leh si tak! Ka rawn tih buai chhan che hi ho i ti awm! Tu ma bulah sawi suh, a zahthlak. Kan skip thiam si lo a, ads a lo lan tawh chuan a tawp hun kan nghak tawp zel,” a ti a, amah ber chu za deuhin a nui hawk hawk a.
“Ho ti lo e, hriat loh theih ve deuh alawm a nih,” ka ti a. Ka nui kur kur a.
“I buai em? Ka rawn tibuai che em?”
“Buai lo e, inthlarung suh, awm mai mai pahin TV ka en,” ka ti a.
Kimtei chuan a aw a han thian kharh kharh a, “Ih... hman ni khan ka chanchin kha ka sawi vak vak a, ṭawngna hun pawh i chang ve mang lo a. Ka ngaihtuah let chang hian ka inthiam lo, ka zak deuh tlat. I ning awm, ka ṭawng vak zel a!”
“Ning teh nang aw! A ngaihnawm ka ti,” tiin ka chhang a; mahse, miin an vanduaina te min hrilh laia a ngaihnawm han tih kha ka inthiam leh chiah si lo a, “Ih.. ngaihnawm han tih-ah a lungchhiatthlak zawngin a ngaihnawm. Aaaa, ka sawi thiam lo. Ka khawngaih lutuk che a, Khatiang i fight chhuak thei kha i ngaihsanawm, ka ngaisang che,” ka ti ta luam a.
Kimtei chuan, “A mak lutuk, ka hre thiam bik lo, Bawihtea’n a nel em vang che te kha a ni ang, ka ring ve nghal em em tawp che a nih chu. Khatiang khan mipa dang lakah ka awm ngai lo tak tak. I ngainatawm, i bula awm a thlamuanthlak. Ihh, mipa hi chu sual vek turah ka ngai a; mahse, fel tak tak in lo awm a nih hi,” a ti a, a aw aṭang chuan a hnuk a ulh deuh emaw ni ka ti hial. A mittui a tlak te ka ring.
“I ti zahthlak e a! Ka fel lo teh mai!”
“I fel ang, i rilru a chhe lo ang. I bulah khan ka thla a muang a, ka dam huai tak tak! Lawmtea lah kha, chhungte tak ngial pawh a hmuh khat deuh chuan an pawm thei lo a; mahse, a hmuh vawi khatnaah che a nel em em mai che kha mak ka ti lutuk a. Zêp miah loh chuan khatia a awm ka hmuh khan ka hnuk a ulh a, ka ṭap lo chauh alawm!”
“Aaa, min la hriat chian loh vang mai mai a nih kha,” ka ti a, ka lai/zak ve deuh bawk nen, zahzelah ka nui kur kur a.
Kimtei chuan, “Eee! Tak a, ka hrilh ang che ka tia, thil pakhat... ihh, Sunday kan haw leh khan Bawihtea’n, ‘Khaw’nge a pa chu? a ti a, a pi-in, “I pa a ni lo,’ a lo ti ṭhak a! Ka inrawlh ve ṭep a; mahse, eng mah ka sawi duh ta lo a,” a ti a, a nui har har a.
“A va zia lo ve, lo awm ila ṭha tur hi a nia,” ka ti a. A bak chhan dan tur ka hre lo.
Kimtei chu a’n ngawi deuh det a, a khuh kharh kharh a, “Ihhh, ka rilruah i awm char char a,” a ti a, a’n ngawi leh det a, a khuh leh khak khak a, a aw a’n thian hrak a, “Ihhh, englo, ngaihzawng i nei em?” a ti a.
=============
[chhunzawm zel tur]
No comments:
Post a Comment