A HLUI KHA A THAR HLAK ANG A NI!

 A HLUI KHA A THAR HLAK ANG A NI!
[Ziaktu: Peter Hmar]
=============

Tlangval chhe zawk zawk ti a sawi tur ka ni ngai lo a; mahse, ka zahzum leh zei loh vang hian min star ve deuhtute pawh hian mi dang min neihsan leh nge nge ṭhin. Chutih rual erawh chuan, zei lo viau mah ila, min star-tute zingah rau rau pawh min lo châk over ve em emtu hi an awm ve leh zauh ṭhin a. Chung mite avang chuan ka mu puak ngai bik em lo e.

Kan vengah hian ka tleirawl laia aṭanga ka hriat, hmel ṭha ka tih lem lo; mahse, ka ît zet mai hmeichhe pakhat a awm a. Nu te lam deuh a ni na a, a pian chuan dawr a dap zaih mai a. Amah pawh hian min lo iai loh avangin kan inlu fo a; a nihna takah chuan, a hur ve hrim hrim emaw, min duh ve viau emaw a nih ka ring, hun remchang ka hmuh fuh apiangin ka risk a, ka hlawhtling ziah bawk. Mahse, sawi leh sawi hnu, hmel ṭha ka tih chi a nih loh avangin ngaihzawn enah ka en ngai lo thung. Pasal te a nei a, fa pathum a neih hnuah a nuthlawi leh ta a ni.

Sawi tawh angin a nu lian lem lovin a hmel pawh chu a ṭha ka ti miah lo; mahse a pian chu ka ît chi zawng tak mai a ni a. ‘Ka’ ka han ti tak na a, kan veng mipa tam zawk kha chuan kan lu châk vekin ka hria! A hnute a mum lian khal nalhin a mawng lah chu lûk châkawm tawk vela poh lah mai hi a ni a, mipa fa tan chuan ît loh a har ve em bawk a ni!
 
A nulat lai khan vawi tam lu mah ila, a vawrtawp ka thlen pui ngai lo tih ka hria. Ka zei loh vang hrim hrim nge, ka in-fit ṭhat vang nge, ît viau mah ila hmel ṭha ka tih miau loh avangin ngaihzawn enah ka en loh vang nge, a chhu chu ka zang hur hrawt nan chiah ka duh vang nge tih erawh ka hre thiam lo. Mahse, a vawrtawp thleng ngai lo mah se, chance a awma ka risk apiangin ka lu ziah tho a. Min star em avangin ka lûk kha nuam a ti hrim hrim a nih te kha ka ring a, a vawrtawp pawh thlenpui ngai lo khawpa ka ‘care loh’ avang chuan inthiam lohna pawh ka nei ngai chuang lo.
 
Pasal a neih lai khan, an pa nen hian kan veng kawn lun lai takah hian dawr an kai ve ṭhin a. An dawr leh in chu a inzawm a. A inzawm han tih lemah an in sirah chuan a hranpain a ding a, dawr leh in chuan chhak lam bang an inṭawm. Amah va beisei leh vang lam ni lovin an dawrah chuan ka chuangkai tam hle a; a hmunhma a rem avangin leng tur innghah khawm nan te, leng haw inhmuh khawm nan te, hnatlang tur tih angreng eng eng thilah emaw an dawr kawt chu innghah khawmna a ni hrim hrim ve bawk a. A pasal chuan damdawi a tih nasa lutuk avangin an inṭhen ta nge nge a.
 
An inṭhen aṭanga thla hnih emaw chauh a vei hnuah a pasal hlui chu Aizawl lamah a awm bo tak daih avangin a zalen leh zual ta a. Kei lah an dawrah chuan ka lut chhuak ve reng reng a, a nulat laia lo lu fo tawhtu ka nih vang te pawh a ni mahna, a pasal nen an inṭhen aṭanga thla ruk a vei meuh chuan min biak dan chu a dang ṭan ta a. Min biak dan mai ni lovin ka bula a awm dan te, min nuih dan te chuan chuan a danglam chho a. Mi thil lei tur a han ban kual te, a han kal kual vel pah te chuan, chance a zawng ve reng emaw tih tuin a hnute chuan min nawk ngei ngei tih theih tluk hial a ni!
 
Chutia a hmeichhia zawkin ka hmaa inphelh ruah leh châk ni awm fahrana mi han nawk mi han nawk takah chuan, a lo hrehawm zawk zawk bawk si lo nen, hun awl ka neih apiangin an dawrah chuan ka awm deuh chawt a. Kuhva te ka khehsak a, buk ngai te buksakin ka pack-pui ṭhin a, nula rim tumna pawh ka nei tawh lo. Mi awm loh remchan lai apiangin a hnute te chu ka han hum ang chawt chawt a. A chang phei chuan a kawr hnuaiah zen lutin ka han ṭham nawk nawk ṭhin a. Nuam ti ang chuan lang ngai lo mah se, min dang ngai chuang lo. Mahse, mipa zei lo tih takah (a nulat laia ka lûk ṭhin ngei paw’n fa pathum a neih hnuah ka la tlangval a nia!), hnute khawih ringawtah chuan ka duh tawk a, chanve han zawn a, chance han insiam chawpa han lûk pawh ka tum chuang lem lo; zang fuk ṭulin ka hawsan leh mai ṭhin.
 
Fur lai a ni, zan khat chu zanriah ei khama kuhva leh meizial lei tura ka chhuk chu an dawr a lo inkhar a. Ruah a tla cherh cherh a, current a awm lo bawk nen, dawr a hawng peih lo a nih ringin, kawngka pawh kik lem lovin an in chuan ka lut ve pawp a.
 
An ina ka luh rual chiah hian ani inbual zo chu bathroom aṭangin a rawn chhuak ve chiah a, ka ding chawt a, ani pawh chu a lu tuamna towel vuan reng chung chuan a ding ve chawt bawk a. Second nga vel chu inbe miah lovin, che miah lovin kan inen hmanin ka ring.
 
Inbual zo hlim rawn chhuak tih takah, towel sen hlai vak lo a  rawn hnu-bih chhuak a. A malpui vawng ṭha lai a khuh pha chang chang chauh a. A îtawm tiu teu dan zia mai chu!
 
Ka lai hamhaih chu ka harh chhuak thut a, “Awwhh! Tih palh lutuk! Kawngka a inkalh i lo a...” tiin ka’n riat nawk nawk a. A chhan pawh min chhan hman hma chuan, “Ka rawn kal ṭha leh ang,” ka ti a, chhuah nghal tumin ka inher vut a.
 
“Pa lo ve thei sia maw! Ka khuh bo chip pawh hi i hmuh tawh hnu vek tho a nih kha!”
 
A nui hak hak a, kal sawn pawh tum chuang lovin bathroom kawngka zawnah chuan a la ding ta reng a.
 
Muangchangin ka lehhawi a, amah tak pawh chu la en ṭha ngam chuang lo chuan, “Ihh... aaa, ka tih palh,” ka’n ti leh ringawt a. Zei lo thei hianin!
 
“A ho lutuk, naupang chhia pawh kan nih tawh loh hi! I hmuh hnu vek alawm a ni, ho lutuk, ho lutuk. Bakah, i hmu leh châk tih ka hre reng alawm!”
 
Chutia kan inkara tih ṭit ṭetna darthlalang ber a rawn chhut keh tak si-ah chuan ka zak duh ta bik lo a. Ka zak duh lo pawh a ni chiah paw’n ka hre lo, ka zang rawn fuk ṭual ṭual chuan ka zahna a la bo a ni mah zawkin ka hria.
 
“Hmuh te chu hmu châk leh teh reng e! I nei nei pawng ṭha lah lah em alawm!”
 
A nui hak hak a. “Eainccch! Zei leh vel si veeee! I hmuh duh phawt te chuan rawn en la ni mai alawm,” a ti a.
 
“En ringawt te chu ka khamkhawp nang!”
 
“I en ringawt lo deuh anga a ni mai alawm,” a ti leh mai a, min va han cho salh salh tak!
 
“Hnute ringawtah chuan ka lungawi dawn si lo a...”
 
Ka mitah tak min en a, a nui seih seih a. “I duh phawt chuan tun hma ang khan min i duh hun hunah min ti leh anga a ni mai alawm, ka nulat lai aṭang khan ka hnar ngai lo che tih i hriat kha; mahse, ka nuthlawi lai hi remchanga i lâk loh chuan i chân duai a ni mai!” a ti a. A sawi zawh rual chuan a towel bih chu a’n phelh nghal a. Ka hmaah chuan kekawrte chiah hain a ding ta teu mai a!
 
A pasal nen dan angin an inṭhen tawh a, bungrua pawh an la fel vek tawh tih ka hria. Chutia a pasal nen inhruai leh mai tur ni awm anga ngaih theih tura a sawi chhan chu eng dang ni lovin min chhaih kualna vel a ni tih ka hre thiam mai a. Chuti taka min chotu chu ka lu dawn khawp! A nulai laia ka lûk ṭhin ai khan a zei fe tawh dawn a, kei pawh khang hun lai ang ngawt kha ka ni tawh bik lo.
 
Muangchanga pan phei pahin a ke ler aṭanga a chhip thlengin uluk takin ka’n en a, a tawpah a hnute zawnah chuan ka tawp chat a. A hnute chu fa pathum hnêk tawh hnu mah ni se, ka mitah chuan a la nalhin a la îtawm em em tho zu nia!
 
A bul ka thleng ṭep tih chuan, “I duh tak tak chuan min rawn zui duan duan rawh,” a ti a, a inher a, bedroom lamah chuan zei taka penin a kal phei hlah hlah a.
 
“Min rawn zui duan duan rawh,” a ti kher chu ka ngaihdan a ni lo khawp a, a thlawmthlak ka ti viau. “A khanglang chuanin! Ka lu lo tawp dawn che maw ni chu le!” tih te chu ka ngaihtuah a; mahse, ka zang chu fuk namen lovin a fuk khawng lah tawh si a, bedroomm lama zui luh ve ‘duan duan’ mai loh chu tih theih ka nei lo.
 
Chutia rei lo te tak tak ka inngaihtuah buai lai chuan, “Ka inha mai dawn em ni? Ka nghak reng peih lo che a nia,” a rawn ti lang lang a. A tlanin ka tlan lut hi a ni ber e.
 
Pindana ka va luh chuan a khum bulah chuan thosilen ban vuanin a lo ding a, a kut leh lamin a kawng a dawm a. Ka kâr pawk a, a bul setah ka va ding a, a hnute chu ka va ṭhamsak nghal nawk nawk a.
 
“Stop!”
 
A aw chu a fiah fiak ṭhak ṭhak lutuk a, ka thil tih lai chu chawp leh chilha tawp hmakin, posi lai deuh chuan ka ding khawng ut a.
 
“Kawngka va kalh rawh”.
 
Aw! Ka beng sawk châk lutuk! Mahse, ka zang fuk phu uih uih chuan min thunun tawh miau si a, rang lutuk taka chhuakin kawngka chu ka va kalh a, pindanah ka let leh nghal a.
 
A bul ka va thlen chuan, a thu ka awih avanga lawmthu min hrilh nan a ti a ni mahna, keimah zawk ka chet hmain amah chuan ka nghawngah min kuah a, min rawn fawp vawng vawng a. Ka chhâng let rang teh e!
 
Infawp tawn hlawih hlawih pah chuan a hnute chu ka ṭham tawn tawn a, ani pawh chuan ka sam te, ka beng te, ka biang te chu a tuai pah reng ve tho bawk a. A pasal nen an inṭhen hlim chhawn deuh aṭanga ît leh ṭan tawh kha ka ni bawk a, a nuam ka tih dan chu pui tak a ni! Chu bakah, fa pathum lai nei hman chu experience a lo ngah hman tawh khawp a, tun hma ang kha a ni lo, infawh a zei dan chu turu buru tak a ni! Nizan leh zan hmasa khan, a zan zawnin amah hisap pahin ka zang lo hrawt lo ila chu, chutia kan min fawh lai ringawt chuan ka tla thei hialin ka ring!
 
Chutia kan infawh hlawih hlawih lai chuan a kut chu hnuai lamah a dah thla a, ka kekawr chhanah ka zang chu a zuk hmer vawng vawng a. A hrawt ang a, ka tlak mai ang tih ka hlau a, ka kekawra a zet lut tur chu ka dang a. Khumah chuan ka bawh mu a, a hmui fawp ta lo chuan a hnute zawk chu ka fawp chhunawm ta zawk a.
 
Ka lu châk tawh lutuk chu ka zang bawng ve tak, dum hul mai, lian vak lo, inchi 4 vel leka sei leh nghal chu, fuk tak te hian a fuk khawng kawh ṭul a, a nat hian a na ut ut thei hial!
 
A hnute fawhsak tawn kual vel pah chuan, ka kut chuan a dul vel chu ka chul ruai a.
 
“Tawia, i lo va zei tawh ve!”
 
Ka huat dan ber kherin min han ko lui ngat chu ka thin a rim lek lek! Kan inlûk hmasak ber aṭangin ‘Tawia’ tiin min ko a. Tuman chutiang chuan min ko ngai lo, ka chhungte tak ngial paw’n! Ka zang chu tawi a tih avanga chutia min ko chu a nih ka ring a, ka duh lo em em a, a bulah pawh vawi tam ka sawi. Mahse, min ko chhunzawm reng tho a, ka châk chang apiangin ka lu ziah tho bawk a. Ka duh lohzia a hriat vang nge, mi min koh loh dan deuha a pasal hriata min koh a duh lo vang zawk ni dawn ni, pasal a neih aṭanga a nuthlawi thlengin chutiang chuan min ko leh ta ngai lo, vawiin tlai thleng khan! Mahse, mipa hi ka hur laklawh tawh a, chhu lûk hma chu thil dangin ka rilru a tibuai thei tak tak lo.
 
“Khanglang che chuanin! Ka han siam nuam tak tak teh ang che. Ka’n fawp hur hmasa te te che ang a, ka lu leh hrep dawn khaw mai che!” ka ti rilru a.
 
A hmui aṭanga tawlh thlain a hnute chu ka fawhsak ta a. Duh tawka a hnute fawhsak pah chuan a kekawrte chhanah chuan a chhu vum pawng thar mai chu, hmeichhe chhu ka lûk tawh zawng zawnga la vum ṭha ber mai chu, ka nuaisak pah nawk nawk bawk a. A changin ka kawmsak a, a changin a mawn chu ka nuaisak nawk nawk mai bawk a. A chang leh hnuai lamah ka kut chu zenin a mawng khal nalh tak mai, a nulat lai aṭanga ka ît chhan em em pakhat chu ka ṭhamsak tawn tawn ṭhin bawk. Ani pawh chuan nuam a ti hle tih hriat takin a rum hlat hlat a, a si hlarh hlarh a, ka sam te chu a ṭham a, a tuai nawk nawk a. Chung chuan min tiphur zual sawt a.
 
A kekawrte a huh hlap tawh avang chuan lûk a châk tawh hle tih ka hria a, ka ṭhingṭhi a, a kekawrte chu phelhsak ka tum a. Mahse, ka kut chu a rawn man chat a, “A ngai lo,” a ti fiak ṭhak a!
 
“I hur tih ka hre reng, inlûk i châk tih ka hria, phal lo khanglang suh!”
 
Ka thin a rim titih tak tak a. Ani chuan nuih seih seih pahin, “Hur e! Ka chhu hi a khawhar rei tawh lutuk a, i lûk ka châk tawh lutuk!” a ti a.
 
“Chuti si engati nge i han phal loh vel a?”
 
“Engtin nge i tih ka hre châk mai mai maw le. I lo huai ve tawp khawp mai!” a ti a, a nui hak hak a. Chu chuan min ti thinrim zual sauh a. Mahse, chhan lêt ka tum lai tak chuan amah zawk chuan a kekawrte chu a phelh a, ka hmaah chuan a chhu vum ṭha em em mai chu ka lûk châk tak mai hian a rawn inpho pawng lah a. Thil sawi tumin ka kâ ka âng hman sia, ṭawng nachang hre lovin ang phuau chung chuan a chhu chu ka en vung vung a!
 
“Min en tlak i tum em ni?”
 
Ka harh zawk a, ka nui suk a. A khel zawnah chuan ka ṭhu a, a  chhu chu ka nuaisak ta nghal a.
 
A chhu chu a lo nal tui pur tawh a, a chhu hmul chu kar khat vel a ziat tawh lo a ni maithei, a buk lek lek; mahse, tenawm leh hnawksak tham a ni lo. Tenawm han tih-ah, chhu hmul buk chhup hi keimah hian ka ten tlat pek a.
 
Chutia a chhu ka’n kawm a, a mawn te ka’n nuaisak nawk nawk takah chuan ani pawh chuan ka kekawrte chhanah ka zang chu a vawi khatna atan a rawn hum ve chat a. Nuam tih vanga si hlarh hlarh pah chuan ka zang fuk khawng zet chu a hmer ngawt ngawt a, a hrawm leh nawk nawk pah zeuh zeuh bawk a. A va han nuam tak!
 
“Tawia, a nuam lutuk! Ka chhu kha i va siam nuam veeee! I lo va han zei tawh em em! Ka chhu hur kha min fawhsak teh. Ka chhu hur kha han fawp nuam teh!”
 
A chhu hi a nulat laia vawi khat ka fawhsak bak ka fawp leh tawh lo. Pasal a neih hma khan vawi za vel zet chu kan inlu hman hial maithei; mahse, chhu fawh hi ka ten deuh reuh tlat avang hian vawi khat ka fawhsak bak kha ka fawp nawn leh tawh lo; mi dang chhu pawh ka fawhsak ngai lo. Mahse, chutia ṭawngkam hur tak maia min han tih takah chuan ka phur em em a, tenna rilru keimahah a awm tawh lo.
 
A kap zawnah chuan ka bawk a, a pasal khan a chhu hi a fawhsak zing hle a ni ang, ka tana fawh rem thei turin a theihtawpin a lo dawrh nghal suah a.
 
A chhu ka fawhsak hma chuan ka’n ṭhingṭhi leh a, ka kekawr bul leh kekawrte chu a rualin ka pawt thla a. Ka zang fuk khawng far mai chu ka dulah a rawn inperh ri pawp a.
 
“Min lu nuamtu tur chu a va inpeih at at tawh ve!” a ti a, a nui hak hak a.
 
A kap zawnah chuan ka bawk ṭha leh a, a chhu chu ka’n thawk khum ham ham a. Inbual zo hlim tih takah, min fuih phur hur thiam vang pawh a ni mahna, a chhu chu a rimtui chêk chêk hian ka hria.
 
Chutia ka’n thawk khum ham ham chuan, ka thaw a lum vang ni maw, nuam a ti chu a si hlarh hlarh a.
 
A chhu chu ka phen a, ka thawk khum leh a. Chumi zawh chuan ka liak ta a.
 
A chhu ka’n liak chiah chu, “Awiii! A nuam lutuk!” a rawn ti chhuak ṭhawt a. Chu chun min tiphur zual sauh a. Tenna reng reng nei lovin ka thiam ang tawk chuan a chhu chu ka liahsak chhunzawm ta a. Sawi leh sawi hnu, a chhu hi ka fawh awm chhun a ni a, chu pawh vawi khat chiah leh nghal. Ka tih ngai loh thil a nih vang nge, amah chuan min tih hur thiam em vang zawk ka hre lo, lûk pawh ngaihtuah lovin a chhu chu ka fawp a, ka liak kual a; a mawn te chu ka nuaisak pah reng e, a mawn liah pah chuan a chhu te pawh chu ka kawm leh zawt zawt ṭhin a.
 
“Awii! Awii! A nuaaamm! A nuaaam! Ka chhu a za nuaaamm! Awwwiii! Ka hur lutuk! Ka chhu a hur lutuk! A nuaaam! A nuaaam! Awiii! Aaaaaassssssshh! Awiii! Aaaaahhh! Ka chhu a za nuaaammm!”
 
A nulat lai khan vawi za vel zet chu ka lu hman hial ang; mahse, a tlangpui thuin a tawngpawng dawh ve tawp a, kei lahin ka tawngpawng dep ve chawrh chawrh ṭhin ringawt ve tho bawk a. Ngawi rengin kan inlu ṭhin a ni deuh ber, hetiang hian a ṭawng hur ngai lo hrim hrim a, a nuam ti pawh thawm a chhuah ngai lo hrim hrim. Tunah erawh a dang ta zak mai, a dum a var ang hlaka inang lo a ni. Hmeichhia hi ka lo lu ve nual tawh a, chutiang reng renga ṭawng hur thiam chu ka la tawng lo.
 
Chuti taka min tih phura min tih hur thiam vang chu ni maw, ka zang lian lem lo tak, sei lo ve tak mai chu khawng namen lovin a khawng a, a phu uih uih a, a nat hian a na ṭul mai a. Ka’n hum chhin a, a hma zawng aiin a lianin a sei ve deuh emaw te ka ti hial! Chuti khawp chuan a ni a khawng ṭhat ni!
 
A chhu chu ka fawp chhunzawm leh a. Ka phensak a, ka liak hlawih hlawih a. A chang leh a mawn nuaisak pahin a chhu chu ka kawm zawt zawt a. A chhu hur tui pur nen, ka chil nen, a chhu chu a chiau hian a chiau pur hi a ni ber e.
 
Ka zang fuk khawng lutuk, phu uih uih vang chuan ka tla thei takngial dawnin ka hria a, ka ṭhu ta hluai a. Ani chuan min hre thiam takin a rawn ṭhu chhuak ve nghal a, ka zang fuk lungrun lutuk tak mai chu a rawn hum nghal chat a. Hrawt lik pulh pulh pah chuan, “Tawia, i lo va’n nei lian tawh ve!” a ti a, a nui sen sen a.
 
“In pa hlui ta aiin a lian em ni?” han tih ka tum zet a; mahse, ka ti ngam leh ta lo a. Ka nui ve tawp ringawt a.
 
Chutia ka zang fuk uchuak lutuk tak mai a han hrawt lip pulu pulh chu a nuam lutuk a, ka taksa pum hi a za chhuak vek thei hialin ka hria! Mahni inhrawt ngawt ai chuan hmeichhe hur kut lum no tawk takin min hrawtsak chu a a let tam takin a nuam zawk a. Ka thaw hawlh hawlh a.
 
Ka zang hrawt lip pulh pulh pah chuan a insiam rem a, ka malpui inkarah chuan a bawk ta a. Châkna avanga ka zang hmawra tui fim nal zuk chhuak thei hial tawh chu chu a hmuam ta pulh pulh mai a nih kha! A nuam lutuk chu ka tla nghal lo chauh a ni ber e!
 
Zang fawh lah chu a lo thiam em em! Vawi tam kan inlu tawh ka tih kha, ka zang a la fawp ngai lo. Mahse, zang a fawh vawi khatna a ni lo tih chu a chiang viau.
 
Ka zang chu a fawp pulh pulh a, a chang leh a lip ful a, ka liklu te chu a liak kual a. A chang leh ka zang chu a full pawpin a hmuam tlum pawk a! A nuam ka ti lutuk chu men pawh ka meng phal lo, maimitchhingin ka dâk vawh a, ka rum hlat hlat mai zu nia!
 
Ka tlak mai a hlauthawng ve deuh nge ni dawn ni, rei pawh min fawhsak hma chuan, “Tawia, min lu tawh ta che? I lûk ka châk tawh lutuk! Ka chhu hur hian i zang fuk khawng lutuk tak mai hi a mamawh. Min lu nuam tawh rawh aw? Ka châk tawh lutuk che!’ a ti a.
 
A sawi nawn a ngai lo nasa! Ka lu châk tawh lutuk chu ka inperh tho at nghal hi a ni mai.
 
Khumah chuan a mu dawrh ta suah a, a  chhu chu amah chuan a phen nghal bawk a, ka tan chuan ka zang thuna dep nghal chawrh chawrh bak tih tur a awm lo.
 
A chhu lo inphen sen tuarah chuan ka zang bawng dum ve tak, lian lo ve tak, sei lo ve tak mai bawk; mahse, fuk khawng ṭha zet mai chu ka chuktuah a, zawimuangin ka dep lut ta riai riai a. A chhu lum vung vung maia ka zang thun chu nuam ka ti pawh a ni satliah mai lo, ka hlim veng veng hial!
 
Ka zang ka’n nawr luh lai chuan a nuam ti lutuk chu a si hlarh hlarh a, a thaw halh halh mai bawk a. Ka lûk leh châkna a lo rei tawh nen, kan inkhalh reiin min ti hur thiam bawk nen, muangchanga dep lam kha rilruah a awm lo. Ka thun full zo chiah chu ka dep nghal zawt zawt a. A chhu a lo nal ṭha tawh bawk si a,  a ri chuk chuk a. Kan kap bawr han inhlap chu a ri thlawh thlawrh mai bawk a. A va han nuam teh lul!

x
x
Chutia ka dep nghal zawt zawt takah chuan ani pawh chuan nuam a ti nasa mai a, “Awwiiii! A nuammm! Ka chhhhuuuuu! Ka chhhuuuu! Ka chhuuu a za nuaaamm! Dep chawrh chawrh rawh, ka chhu hur kha dep chawrh chawrh rawh! Awwwiii! A nuaamm! A nuaaamm! Aaasssshh! Aaaaahhh!” tiin a ṭe ruai a. Chu chuan nasa leh zualin min ti hurin min ti phur zual sawt a.
 
Mahse, han dep zawt zawt takah chuan ka daih rei lo khawp mai!
 
Minute hnih vel chiah ka dep hman ang tih-ah chuan ka zang chu a rawn ṭhang mar ut ut a, ka taksa chu a pumin a za chhuak chuai chuai a. Inven hman a ni tawh lo, a chhu chhungah chuan ka baw tam zet mai chu a chik lut ta puat puat a.
 
A la zo ve lo tih ka hriat avangin tla tawh mah ila ka zang zawi hma chu ka’n dep ve ṭang ṭang a. Mahse, a zawi tak deuh avangi a dep hleih theih ta lo a. A sirah chuan ka let tawp a, zangthala muin ka thaw hlawp hlawp a. Ani chuan kham loh hmel deuhin ka biangah te, ka hnute velah te chuan min fawp nghal hlawih hlawih a.
 
A ṭhu a, ka zang zawi deuh tawh, a chhu tui leh ka baw vela berh luai chu a’n hrawt leh zawt zawt a. Mahse, a khawng ṭha leh thei ta chuang lo a. Han fawh faitir ka châk viau na a, amah a thlen ve loh avang chuan ka inthiam lo deuh a, ka sawi ngam ta lo a.
 
Ka zang zawi nen tawh a hrawt lai chuan, ka inthlahrung chuan, “Rei lo te min nghak la, a rawn fuk leh mai ang. Chuan, ka lu leh dawn che nia, ka thlen pui tawh ang che,” ka ti ta ngawt a.
 
“A ho lutuk! Inthlahrung suh, ni dangah kan inlu leh dawn nia. Ka pa te inah ka fate’n chaw an ei a, a tlai lutuk hmaa va lam a ngai hrim hrim bawk a,” a ti a. A tho a, khum bula gamchha chuan ka zang chu a hru fai a.
 
“I lo nei lian ve tawh khawp mai!” a ti a, a nui suk a, ka zang hmawr chu a’n fawh zauh a.
 
Bathroom-ah kan va insil thuak thuak a, a fate lam tur chuan kan chhuak dun ta nghal a.
 
“Eng tikah nge kan inlûk leh theih ang?” ka ti a.
 
“A pal kan ṭhiat tawh bawk a, chance kan zawng char char tawh ang chu,” a ti a, a nui hak hak a.
=============
[A TAWP TA]