HMANGAIH HMASA ZUNZAM: BUNG 23-na

HMANGAIH HMASA ZUNZAM: BUNG 23-na
=============
[Ziaktu: Hriat loh]
=============
Prologue: “I ti zahthlak e a! Ka fel lo teh mai!”

 

“I fel ang, i rilru a chhe lo ang. I bulah khan ka thla a muang a, ka dam huai tak tak! Lawmtea lah kha, chhungte tak ngial pawh a hmuh khat deuh chuan an pawm thei lo a; mahse, a hmuh vawi khatnaah che a nel em em mai che kha mak ka ti lutuk a. Zêp miah loh chuan khatia a awm ka hmuh khan ka hnuk a ulh a, ka ṭap lo chauh alawm!”
 
“Aaa, min la hriat chian loh vang mai mai a nih kha,” ka ti a, ka lai/zak ve deuh bawk nen, zahzelah ka nui kur kur a.
 
Kimtei chuan, “Eee! Tak a, ka hrilh ang che ka tia, thil pakhat... ihh, Sunday kan haw leh khan Bawihtea’n, ‘Khaw’nge a pa chu? a ti a, a pi-in, “I pa a ni lo,’ a lo ti ṭhak a! Ka inrawlh ve ṭep a; mahse, eng mah ka sawi duh ta lo a,” a ti a, a nui har har a.
 
“A va zia lo ve, lo awm ila ṭha tur hi a nia,” ka ti a. A bak chhan dan tur ka hre lo.
 
Kimtei chu a’n ngawi deuh det a, a khuh kharh kharh a, “Ihhh, ka rilruah i awm char char a,” a ti a, a’n ngawi leh det a, a khuh leh khak khak a, a aw a’n thian hrak a, “Ihhh, englo, ngaihzawng i nei em?” a ti a.
=============
Ka mitthlaah a hmel a lo lang a, a pian nalh leh sexy tak te, a vun itawm zet mai te chu ka’n ngaihtuah a, lûk ngei chu châk viau mah ila, dawt hrilh loh ka thlang ta zawk a. Ngaihzawng ka nei tih a hriat chuan a inthlung hrang daih thei a; mahse, thu dik ka hrilh avangin min ngaisang zual sawt thei a, min ring zual sawt thei bawk a. Chu chuan lûk theihna chance a siam thei tih ka hria a. “Aw, nei ve e,” ka ti ta a.
 
“Immm, nia, i neih kha ka ring reng a. Mahse, hriat...”
 
Sawi zawmtir ka duh loh avangin a thu sawi chu pawh chahsak daihin, “Ti daih ila, i pa hi...?” ka ti a.
 
“Nia, Lawma pian hnu lawk hian accident vangin a thi a...”
 
“A nih chu a aw! A va zia lo ve le. Tih palh lutuk, ka zawt ringawt che a...” ka ti a. Ka inthlahrungin ka inthiam lo tak tak.
 
Kimtei chuan, “A ho lutuk, inthlahrunna tur a awm lo. Bakah, min zawh kha ka lo ring sa deuh hrim hrim a,” a ti a. Ka ṭawng ve hmain, “Ka nu nen, ka fapa nen ti hian kan khawsa ve naw naw a nih hi. Ka nu hi LDC a nia, a pension hnai ve tawh. In chungah hian dawr lian vak lo ka siam ve a. Chuan, ka nî fapa Class-VIII zirlai kan awmpui bawk a; mahse, hri vang hian an khaw lamah a haw rih a,” tiin, an chhungkaw chanchin chu min hrilh ta duah a.
 
“Tak a, FB lama i post kha ka lo hmu a, ‘ka va hlim em’ te i ti a, i computer chhia chu i lo tuar hle a ni ang, a ṭhat veleh i hlim thu te i status a,” ka ti a. Ka fiam lui ve hrim hrim na a, ka nui duh lo a.
 
Kimtei chu a nui hawk hawk a, “Awi! Misualpa! I va chimawm thiam tak ahh! Tunah chuan ka rilru a dam ta te pawh ka tih hmasak ve em em kha!” a ti a, a nui hawk hawk a, kei erawh lem ka la chang a, ka la inti mi tak der a, ka nui duh lo lui a. “Nangmah ka sawina a ni tih i hre vek! I hriat vanga rawn sawi lang i nih zawk kha aw,” a ti a. Ka chhan hmain, “Ka hmuh che khan ka ngaizawng nghal tawp che a,” a tih chhunzawm zat a.
 
“Eh! Min ti lai dawn alawm!”
 
Kimtei chu a nui hak hak a, “Tak tak alawm. Ihhh, kei paw’n mak ka inti tawp. Mipa hi ngaihzawn tum ang zawng hian ka melh ngai lo. A nihna takah phei chuan, mipa hi phek hlauh vek a, melh enah pawh ka en ngai lo, ka mihringpui en pawh hian ka en chiah lovin ka hria. Thil pakhat enin ka en liam tawp vek. Mahse, nang chu i dang tawp! Vawi khat inhmuhnaah i bulah chuan ka ngam thlap, ka thla a muang a, ka hahdam,” a ti ta duah a.
 
Sawi tur ka haihchham titih a, ka han khuh der kharh kharh a, “Phu lo intiin zahthlak ti ru viau mah ila, a va’n lawmawm ve aw! Chutia kei ve mai min lo thlamuanpui chu ka tan a ropui, a lawmawm tak zet!” ka ti a.
 
“Dik chiah chuan kan chhungte mipa, ka cousin te ngei ngei pawh hi ka be ṭha em em thei lo. Chhungte ngawih ngawih an ni a, a chang chuan nuam lo ka tiin hrehawm ka ti ve thei lutuk; mahse, keimahah hian hlauhthawnna hi a awm tlat a!”
 
“Nia, i tawnhriat ngaihtuahin i demawm loh, thil ni ve thei tak tur chu a ni. Mahse, cousin te em em chu hlauh loh zir rawh. A chhe ber pawh lo thleng se i thlavang hauhtu tur te an ni a, anni leh zel i hlauh chuan i khawvel a zimin a hrehawm lutuk ang,” ka ti a.
 
Kimtei chuan, “Nia, i sawi chu a dik alawmm, keimah ber hian hrehawm ka tiin ka inthiam lo ṭhin; mahse, ka bula mipa an awm a, min han nêk emaw, min han kuah emaw, min han khawih emaw te hian ka tirilah min man tlat zel a. Ka inrin hman loh phei chuan ka phu dawrh a, a chang leh ka lo tawm chuih zel a, a nuam lo ka ti thei lutuk!” a ti a.
 
A khawvel tur awm te chu ka’n ngaihtuah a, ka hriattiampuiin ka khawngaih khawp mai. Kan topic sawi lai chu sawi zawm zel chi niin ka hre lo a, boruak tih zangkhai nan, rilru lâk pen nan tiin, “Chuti chu i châk ve ngai lo em ni?” ka ti a, ka nui kurh kurh a.
 
Kimte chu a nui chhuak hawk a, “Awi ahh! Châk ve ṭhin tho e!” a ti a, a nui hawk hawk a. “Ihhh, dik tak chuan fa nei tawh ni mah ila pawngsual vang a ni a, min pawngsual lai pawh sawi tur ka hre lo a, min pawngsualtu pawh tu nge tih ka hre hek lo. Hei vang hian sex hi experience sawi tur ka nei miah lo. Mahse, mak ve deuh chu, chutiang a ni chung chuan, eng emaw chang hian feelings ka nei ve leh tlat ṭhin a nih chu. Tunlaiah te chuan smart phone kan hum vek a, internet kan nei vek a, mi a nileng lo tan chuan duh duh huna en tur a awm a. Chutianga feelings ka neih chang chuan porn en pahin ka in-play ve mai ṭhin. Eng nge, mi pangngai ve tho te chu...” a ti a, a nui hawk hawk a. Kei pawh chu ka beisei loh ang deuha frank taka min rawn chhan avang chuan za deuhin ka lo nui ve hawk hawk a.
 
“Kei hi mi frank deuh ka nih avang hian mi dang hnena thil zawh awm leh awm lo te hi ka hrethiam lo ṭhin a, ka ri leh phawng phawng ṭhin a nia, min biak chuan chutiang chu ngaiah i neih a ngai dawn a nia,” ka ti a. Min chhan hma chuan, “Thil dang daih, i nalh sia, i duhawmin leh i itawm bawk sia, bemtu te chu i nei ve nual ang tiraw? Pasal tlak mipa ṭha leh fel deuh ka lo zawn ang che aw?”
 
“Chutiang te chu hmeichhia zawng zawngin kan nei vek ang chu! Ihhh, ina lo leng tawp te pawh an awm ṭhin a maw; mahse, an lo kal nawn leh emaw hian pindan aṭangin ka chhuak duh ngai lo a, an rawn leng chhunzawm duh tawh ngai lo,” a ti a, a nui leh hawk hawk a. “Mahse, nang chu ka ngaina che. Aih, zawnsak lo ang,” a tih chhunzawm zat a.
 
“Engati maw? Ihh, ṭhian fel deuh deuh mai, pasal tlak ka nei a nia aw!”
 
Kimtei chuan, “Mi dang ka duh lo. Ngaihzawng i nei tih chu ka hre tho a; mahse, nangmah ka duh che. Nizan paw’n ka hisap che!” a ti a, a nui uarh uarh a. Chutah, “Awi! Ka va han zak thei lo hawm hawm tak ahh! Vawiin chu keimah hi keimah ka ni lo. Tak takin, ka uang mai mai a nih kha aw, kei chu fiamthu ka duh teh mai a nia!” a ti a, a nui awr awr a.
 
Nia, zêp lovah chuan a mak chu ka ti deuh tak tak. Ka bula a inpuanna zawng zawng te, a mizia a sawi te, mipa zawng zawng a hlauh vek thu sawi leh tuna ka bula a sawi te han ngaihtuah chuan inpersan dawrh hian ka hria a. Min bum nge min bawl zawk ni ang ka hrethiam lo a. A insawi ang tak takin, a thil tawn avangin a mindset chu danglam phah mah se, a mizia tak tak erawh fiamthu duh, rilru zau tak a lo ni ve thei. Eng pawh ni se, hriat chian lehzual a ngai a ni ka ti rilru a.
 
“Hisap tih vel mai mai a ho lutuk, a zahthlak loh teih teih. Kei paw’n i thlaklak en pahin ka hisap ṭhin che alawm, ka piang ve tih pawh i hriat hma khan hisap zing tawh che!”
 
Kimtei chuan, “Maw? Ka va awih lo tak! Ka thlalak chu khawia mi nge i neih a?”
 
“Sangpuiin min rawn thawn maw le,” ka ti a, ka nui hak hak a.
 
“Awi! Sangpui leh ringawt ṭhin hi a! Ti zahthlak thei! Ka eng thlalak ber nge a rawn thawn ve ngawt che a?”
 
Ani pui roh hian Sangpuii chu a lo va hau ang tih ka hlau deuh a, “A, min thawn han tih-ah, keimah min thawn tum hrim hrim a ni lo. I fapa nena in thlalak i thawn kha a nu hnenah a forward a. Chutah chuan min thawn tel palh a. A tirah phei chuan min thawn tel ve tih pawh a hre lo. Thlalak a rawn thawn tawp a, eng mah sawi lovin a reh zui daih bawk sia. Keimah zawkin ‘Eng nge awmzia? Thlalak min lo thawn a, i reh chhunzawm leh daih bawk sia. Tu te nge a?’ tiin ka va zawt a, min thawn tih a hre ve chauh alawm,” tiin Sangpuii thlavang chu ka’n hauhsak a.
 
Kimtei chu a nui tlawrh tlawrh a, “A va hahthlak e aw! Khawi maw, min lo thawn ve teh, a eng ber nge ka hre châk!” a ti a.
 
“Ka phal mai mai lo a! Ti khan hre lovin awm la a ṭha zawk,” ka ti a.
 
“Awii! Misualpa! I van han sual chimawm thiam tak!”
 
“Zanin chu i thlalak en pahin ka’n hisap leh teh ang che. Pahnih ka nei a, a khawi zawk nge aw ka hman ṭangkai ang? E, hei hi chu hman zan lawkah ka hisap tak e, zanin chu hei zawk hi ka’n hisap ang e,” ka ti a, ka nui kur kur a.
 
“Hmmmm! Misualpa! I sual si, ka thlalak kha a pahnihin lo delete rawh!” A nui uarh uarh a.
 
“Ka paih phal teuh lo mai! I lang sexy si!”
 
“Awihawm loh loh a! Ka lan sexy-na te chu Sangpuii nu hmuh turin ka pe awm lo em mai! Ka ṭhing ngawt ang. Tak tak, delete daih rawh. I duh tak tak a nih pawh chuan a dang ka rawn thawn ang che, promise,” a ti a. A thutak ṭan ta riau.
 
“A sexy han tih khan saruak keng kungin i awm tihna a ni lo. A entu a zirin sexy hi a dang daih alawm. I fapa nen in nia, frame thlapa sitting room-a tar tlak khawpa thianghlim a ni. Mahse, i sexy ka ti tlat a. Hemi thlalak en pah hian ka hisap zing lutuk che!”
 
“Nang pui roh hi, min it deuh tak tak em ni?”
 
“Teh reng mai! I itawm ka ti tak zet!”
 
Tunah chuan a tu ve ve mah kan nui tawh lo, kan serious dun tawh khawp mai. Kan awki pawh a zawi sap tawh.
 
“A ni maw? Tak tak maw? Ka va’n lawm! Pawngsual tawk tawh, nuthawi fa nei tawh te ka ni a, ka lo insit ru ve viau ṭhin asin,” a ti a.
 
“Nula tam tak aiin ka it zawk che. Lo insit tawh suh Chutiang rilru lo pu tawh reng reng suh!”
 
“Min hreh loh tak tak maw?”
 
“Iai-na che pakhat mah ka nei lo, ka hreh lo che a ni satliah lo, i itawm ka ti tak zet zawk!”
 
Kimtei chuan zawi sawp hian, “Ihhh, kei paw’n min khawih hi ka châk ve thei lutuk! Zêp miah lovin, TV vel i rawn buaipui zan khan mahni in-play pahin ka hisap tak tak che,” a ti ve ta a.
 
“Mipa chu i hlau vek a. Kei pawh mipa ve tho ka nia, min hlau lo em ni?”
 
“Ka ring tawk che alawm. Min mutpui i duh vang ringawtin ngaihzawng i nei tih pawh ka bulah i zêp thei; mahse, tlang takin i neih thu i sawi a. Kha khan mi rilru ṭha i ni tih a tichiang. Chuvang chuan ka ring che. Ngaihzawng i nei tih ka hria a, ka beisei lo ang che a, ka tibuai hmasa lo ang che. Mahse, engtik lai paw’n, engtik hunah pawh i tân chuan ka inphal a, ka châk bawk,” a ti a.
 
“Kei paw’n ka châk tak zet che tih i lo hre dawn nia,” ka ti sap a.
 
“Aw le, ka lo hre reng dawn nia. Duh tawk rih phawt ang, ka nu’n min ko a. Remchangah kan la inbe leh dawn nia,” a ti a, a titawp nghal a.
 
Phone chu ka’n en a, kan lo va han inbe rei teh lul! Ka phone pawh a sa hat hat thei nia!
 
A thlalak ka neih chu Whatsapp lamah ka va thawn a; mahse, a seen ta mai si lo va. A buai chhunzawm nghal a ni ang ka ti rilru a. Ei rawng bawl pah chuan Kimtei chu ka ngaituah zui a, ka mithlaah a châm a, ka rilruah a riak reng a.
 
Tlai dar 5 vel bawrah, “Zanin kha ka awm rei thei lo ang, chaw ka rawn eipui hman deuh chauh dawn che nia,” tiin, Julie chuan msg mi rawn thawn a. A chhan ka zawt let nghal a. “Ka u Mamawia’n nupui neih a rilruk ve a, palai tirh tih velah chhungkaw inhmuh khawm an tia. Lam zirnaah ka kal zuai a ngaih thu ka sawi tawp a...” a rawn ti a. Zanin chu beisei kan pha dawn lo riau.
 
Zan dar 6:30 pelh hretah garage lam kawngka inkalh ri rak thawm ka hria a. A hnu lawkah Julie chu a rawn lut a, ka bulah rawn ṭhut nghal tawl tawlh pah chuan, “I ril a ṭam tawh em?” a ti a. Ka chhan hma chuan min fawp zeuh a, a tho a, choka lamah a kal a, chaw ei a va siam nghal sawk sawk a.
 
Chaw  ei lai chuan, “A rualin ti mai ila?” ka ti a, ka nui vur vur a.
 
Julie chuan ka thu sawi awmzia a hre thiam lo  tih hriat takin ngawi rengin min rawn en deuh ho a.
 
“Inneih maw le. Palai ka rawn tir ve nghal mai dawn em ni?”
 
Julie chu a nui huk a, “Ti ve mai dawn mi!” a ti a, a nui char char a.
 
A nuih zawh chuan thutak deuh tak hian, “Kei chu palai tirh vel ka duh lo; bakah, kan tlin tawh lo hrim hrim. Inhruai tawp ila, mo kawr chu inkutsuih hunah kan ṭhui tho ang a, mawi tawkin, ṭha deuhin khawiah emaw thla kan la leh mai ang a,” a ti charh charh a.
 
Chaw ei ṭhulh meuhin Julie chu ka en vang vang a, a rilru tluang lutuk avang chuan amah ka duhna a zual sawt!
 
“E, i duh dan ang thlapin kan innei ang,” ka ti a.
 
Thleng seng fel pah chuan, “Senso te pawh a tlem zawk ang. Biak in hawng ngawt a inneih  chu a ropui; mahse, kan tlin loh tih kan hre reng a, mahni ka inthiam thei lo ang,” a ti a.
 
“I hmelṭhat ang anga i rilru a ṭha hi alawm ka duh em em chhan che!” tih pah chuan, a hnung lam aṭang chuan a kawngah ka va kuah a.
 
“Mihringte chu bum mah ila, Pathian kan bum dawn lo. Bakah, mahni inbum kan ni hrim hrim bawk,” a tih chhunzawm leh a. Ka lam a rawn hawi chu a hmuiah ka lo fawp zeuh a.
 
Thleng a sil zo a, kan ṭhu chawl deuh chauh tihin Julie chu a nu’n a rawn call a, a rawn haw hman tawh leh tawh loh a rawn zawt a.
 
“Aw, ka lo tum mek a,” tiin a chhang a. Phone chu a dah a, “Ka va haw phawt ang e. Zanin chu min hre thiam a ni ang chu, chhun lamah  ration i thlak nasa bawk a, ka inthiam lo lutuk lo mai,” a ti a, a nui hak  hak a.
 
Kawngka thleng ka thlah a. A chhuak tur chuan kawngkhar biang dawm pahin, “Min lo ngai lutuk lo la, thingpui vel buaipuiin ka buai char char dawn nia aw,” a ti a. Ngawi rengin a hmuiah ka fawp a, ani pawh chuan min rawn kuah a, kan infawp vawng vawng a.
 
A kal tur chu, “E, lawks aw, min lo nghak lawk,” ka ti a, ka room-ah ka va lut zuia a, ka computer dawhkana mi pendrive chu ka la a. Chumi chu Julie pek pahin, “Kha aw, kan photo kha, ‘ti khan i duh hun hunah i en dawn nia,” ka ti a. Min hawsan ta a.
 
In chung lam kawngkhar leh tukverh te ka khar fel a, ka pindan lamah ka chhuk thla a. Khumah mut zal mai mai pah chuan Julie thu sawi chu ka ngaihtuah let a, biak in hawng ngeia inneih a duh ka lo rin nen, khatiang rilru a lo pu kha puitling ka ti thar leh riau a. Julie chu ka zah deuh sawt paw’n ka hria; mahniin ka lawm veng veng.
 
Ka Whatsapp msg tone a rawn ri ṭawt ṭawt a, Julie a nih ringin ka’n en vat a; mahse, Kimtei zawk a lo nia, msg pangngai ni lovin photo a rawn thawn ṭeuh hi a lo nia, rang lutuk takin ka en nghal a.
 
Kimtei chu kekawrte chiah hain, a dang zawng saruak veka awmin, a hnute a kuta hup bo sia a ding lai te; nui sanga khumah a mal thluang zân lai te; bra ha lova t-shirt body fit, a hnute hmurin a rawn do pawng lah lai te; ding chunga a t-shirt pawt sawi deuh lai te; ke vei lam tawma a mal chip deuh ṭat, a kekawrte dum sexy tawkin a chhu vum ṭha zet a tuam pawng lah mai lai te; khuma saisir zawnga mu a, a lu dawm kang a, kawr ha lo a, a hnute hup ṭat a, a malchip ṭat a, a kekawrte lang deuh chang chang te... A, a rawn thawn ṭeuh ti mai ang!
 
Kimtei thlalak chu a vaiin ka en nawn, ka en nawn a, “A va’n nalh tak! A va’n itawm tak!” ti rilru pah reng chungin ka en nawn leh ṭhin a, a chang leh ka’n zoom vak a!
 
Ka harh chhuak thut a, Kimtei chu ka va reply nghal a.
 
“Sorry lutuk! Ka en tui lutuk a, rawn reply nachang che pawh ka hre lo. Vawi eng zat nge ka en nawn hlawm pawh ka hre lo e a!”
 
“I seen hnuah minute 10 ral daih rawh a, i reh vung vung bawk sia, i lung ka ti awi lo a nih te ka lo ring hman alawm. Nalh i ti tak tak maw?” tiin a rawn reply nghal a.
 
“Ti teh reng mai! Kekawrte dum chhunga mi kha tunah hian ka va’n hmu chak tak!”
 
“Haha! Chi nang a! Nakinah,” a rawn ti a.
 
“Khatia i phal loh vang khan ka hmu châk tawlh tawlh!” tiin ka va reply ve nghal a.
 
“Aih, a chi loh!”
 
“Ka hisap châk alawm! I thlalakin min ti hur zo vek tawh,” tiin ka reply leh nghal a. A rawn reply hmain, “Plizzzzzz!” tih chu ka’n thawn leh nghal a.
 
Mahse, Kimtei chu a reh ta daih a. A thlalakho chu ka en nawn leh den den a, a lak dan a dik si, amah  a nalh bawk si, a va’n zei tak ti rilru pahin ka zoom sek hlawm a. Minute nga ral hnuah pawh Kimtei chu a la reh reng avangin, “I thinrim em ni? Tihpalh aw, ka hmu châk em a tin ni,” tiin msg ka va thawn leh a. A seen mai loh avangin ka phone chu dahin tui te ka va in a.
 
Minute 2 emaw vel hnuah chuan ka msg tone chu a rawn ri leh tlang tlang a. Rang lutuk ka en nghal a.
 
“Zak chung chunga ti ka nih bakah ka vawi khat tihna a nia, ka la fuh thiam lo,” tih msg a rawn thawn a, chumi hnuaiah chuan a serh thlalak chu pahnih a rawn dah tel a.
 
Pakhat zawkah chuan khumah a ṭhingṭhi a, a malpui no var heih mai chu a kâr a, a phone chu khumah dahin a kapkalak a nih hmel, a chhu chu a kut khinghnihin a phen a, a hnute pawh a rawn uai nalh a; a lan dan a ṭha em tih en tum ni awm takin a rawn kun a, a heh a pet sawi deuh a!
 
A chhu hmul chu ziat lovin a wax ṭhin a nih ka ring, a fai mai piah lamah a dum nasa lo. Amah a ngo hrim hrim ve bawk a. “I va han nalhin i va han itawm tak em! I chhu lah chu fa nei tawh chhu pawh a ang lo, han ei hlawih hlawiha han dep zawt zawt ka va châk tak!” ka ti rilru mawlh mawlh a. Ka ngaihtuahna chu hnuai lam paw’n min ṭawmpui tih a chiang, ka zang chu a fuk khawng kawh ṭul!
 
Thlalak pakhat zawkah chuan a kaihza a thlep a ṭhu a, a hmel lang lo turin hnung lamah a eu let vat a, a kut chuan a malpui tawpah vuanin a pawt kau vak a, a chhu a lang chiangin a lang itawm hle!
 
“Thlalak a va’n thiam tak!” ti mawlh mawlh pah chuan a chhu thlalak chu zang khawng urh-in ka zoom vak vak a, ka en nawn tluk tluk a.
 
Kimtei chuan call pangngaiin min rawn call a, ka reject a, ka vid call let ta zawk a.
 
“Ti nge i ngawih vang vang a!”
 
“Ka en char char alawm! Châkawm lutuk a!”
 
“Headphone ka’n vuah lawk,” a ti a, a vuah zawh chuan khumah mu zangthal chungin min inbe chhungzawm a.
 
Eng eng emaw kan sawi hnuah, “I va’n la thiam ve! I nalh bawk si, ka khawng ul mai alawm,” ka ti a. Kimtei chu laih hmel deuhin a nui seih seih a, “Chu, min it hle a ni maw? Min ti châk tak tak maw?”  a ti a.
 
“Teh reng mai! Ka ti châk lutuk che! Tunah tak pawh hian ka ti châk lutuk che a, ka zang a fuk ṭul mai!”
 
“A mak e! I luck awm awm nen, nuthlawi mai mai te te min it,” a ti leh a.
 
“Ka lûk i duh reng reng em ni?”
 
“Immm, duh e. Ka hmuh hmasak ber che aṭang khan i lûk hi ka châk alawm. I duh tawkin min han ti la ka châkzia mai chu!”
 
Lang lo mah se, a phone ken lohna lam chu a chet dan a dik lo tih ka hria a, “I inkhal pah mek a ni maw?” ka ti a. Min chhann pawh nghak lovin, “Lo hrawt tawh suh, nakinah keiman ka khal hur ang che,” ka tih zawm zat a.
 
Kimtei chuan, “Ka hur mek si alawm! Ka inkhal châk lutuk a! Ka mawn ka nuai mek, i hmu duh em?” a ti a. Ani pawh chuann ka chhanna nghak lovin a phone chu a’n her rem a.
 
Kimtei chuan a kap chu a chip deuh ṭat a, a kut no nalh tak, sei sawl sawl chuan a mawn a muangchang hian a nuai neih neuh a!
 
Ka zang chu a puak keh mai ang tih hlauhawm khawpin a fuk khawng a!
 
“Inkhal tawh suh, i chhu duhawm leh itawm zet kha keiman ka khalh loh chu ka phal lo bur!”
 
Kimtei chu a’n meng hur zual sauh a, “Awi! Tunah tak hian i bulah awm ila, min han dep zawt zawt la ka va’n ti tak!” a ti a. “I lûk ka châk lutuk! I zei viau ang ti raw?” a ti a, a aw aṭang chuan a chhu chu a hur hle a, a mawn a la nuai reng tih a chiang.
 
“Zei leh zei loh te chu a tehtu a zir a ni ang chu. Inkhal tawh suh,” ka ti leh a.
 
Kimtei chuan, “Immm, nih leh...” a ti a, a bawkkhup a, a hmel lang turin a phone chu a keng ta a. “Min lu-tu hre lovin ka rai a...” a tih mek lai chuan, “Khatiang kha sawi tawh suh ka tih kha,” tiin ka lo pawt chat nghal a.
 
“Aw le, Boss!” a ti a, a nui sen sen a. Chutah, thutak deuh tak hian, “Ka sawi tum tak chu, inlûk hi a nuam em tih ka hre châk a. Ka hrawt ve fo avangin a vawrtawp nawmzia te chu ka hre ve a; mahse, keima duhthlanna ngeiin tu mah ka la inlûktir lo a, ka curious ve ṭhin a,” a ti siam siam a.
 
“Lungngai suh, a nuam thei ang berin ka la lu dawn che a nia!”
 
Kimtei chu a nui sak a, “Ka châk tawh e! Thleng vat vat se,” a ti a, min han melh hur vel a, min nuih seih seih a. A va han itawm tak!
 
“Khawi maw i hnute kha,” ka ti a, Kimtei chuan thu awih takin, eng mah sawi buai lovin, phur takin, nui sang pahin a kawr chu a hlim chho nghal a. Bra a hak loh avangin a hnute chu a lang nghal a, a len dan a tawk em em a, a kawh lah mai bawk a, a va mawi tak!
 
Fa pakhat nei tawh a nih avangin a hnute hmur chu lian deuh hlek leh dum tak deuh hlek turah ka ngai a; mahse, chutiang a ni tlat lo.
 
Kimtei hnute hmur chu a têt mai bakah a sen no têk mai a. Duhtawka han fawh a châkawm khawp mai.
 
“I  hnute chu a va nalh tak! A hmur te kha a itawm mai bawk sia!”
 
“Awi! Nang chu min bawl zel a! Hawh, inbawl awih loh ti ang,” a ti a.
 
“Ka bawl lo che. A nalh ka ti tak tak alawm. A itawm ka ti tak tak!”
 
“Bawiha hnek hrep hnu a nia, awih a har ve alawm. Nalh i la ti tak tak maw?” a ti a. Dik tak chuan amah ngei paw’n a hnute chu a la nalh ṭha tih ka chiang, a chhan chu, sawi miah si lovin a chhuang ve tawk tih a hriat miau a! Mahse, mi dang hriata han chapopui vel a duh lo ang a, a nalhzia miin an sawi khan nuam a ti ve te pawh a ni mahna.
 
“Immm, a nalh tak zet! Itawm bawk. I ngo bawk sia, i pian a nalh bawk sia, gym-ah i kal ṭhin em ni?”
 
Kimtei chu a han insiam rem a, a saisir zawnga muin, “Kal teh nang a! Chutiang tihna hun ka nei hlei nem. Zing ka thawh hlim hian computer aṭangin Youtube lama exer an lak hi ka en a, ka peih chen chen ka lo tihpui ve ṭhin. Chu pawh zing tin ka ti lo,” a ti a.
 
Taksa vawn hrisel a pawimawh thu te sawiin kan titi chhunzawm a. Topic hrang hrang kan sawi fe hnuah, “Eng tikah nge ka lo kal theih ang?” ka ti a.
 
Kimtei chuan, “Ka hre bik lo le, remchang awm ve vat turah beisei ang. A theih hmasak berah ka rawn hrilh che ang a; chuan, i lo thlawk nghal ang a,” a ti a, a nui hak hak a.
 
“Teh reng mai! Angel te chu ka duat châk alawm!”
 
“Awi aah! Angel!” a ti a, a nui hawk hawk a.
 
“I ni miau si alawm! I hmel lah a ṭha em em a, i pian lah kei chuan ka duhthusam, i engkim mai kha ka tan chuan angel a ni ringawt! Uluk lutukin, duat takin, rei tawk ka lu nuam ang che,” ka ti a.
 
“Awi! Ka châk tawh e! Mahse, thil pakhat, ka zàm chuan min ti lui miah suh aw? Ka rilru chuan ka ngam, i hnenah ka inpumpek duh; mahse, ka past life i hre vek a, mipa tu mah ka la mutpui ngam lo a, tunah pawh hian i tan engkim huam mah ila, a tak takah chuan ka hlau maithei a, ka khur chhe viau maithei a nia aw,” a ti a.
 
“Lungngai suh, chutiang eng mah a thleng lo ang. Rilru zawng zawnga i inpeih hun ka nghak em em ang che,” ka ti a. Ka rilru tak tak pawh a ni reng a.
 
“Ka va’n lawm tak! Ka ring che a, i bulah chuan ka thla a muang. Zanin chu ka mu tui ngawt ang!”
 
A rilru tak tak a sawi nge min tih lawm nan a sawi mai mai pawh ka hre thiam chiah lo. Mahse, nuthlawi nge nge, mipa min tih lungawi dan a thiam narawh e!
 
“Chuan, i chhu lo hrawt tawh suh. Dildo i hmang ṭhin em?”
 
“Teuh lo mai a! Ka inhrawt paw’n ka kutzungṭang ka thun ngai lo hrim hrim, ka mawn hi ka nuai tawp ringawt,” a ti a. Chhan ka tum lai takin, “Hei hian, min tih hun nghakin a lo la awm khawhar reng!” a ti zui zat a. Kan pahnih chuan kan nui dun hawk hawk a.
 
“A khawhar rei tawh ngai lo ang, inleng a nei vat ang,” ka ti a,  kan nui dun leh hawk hawk a.

 
Kan inbiak zawh hnu chuan ka la zauthau reng a, ka la hur tuk a, ka zang a la fuk luah mai bawk a. Kimtei thlalak sexy deuh deuh te a, a chhu thlalak te chu ka en ka en a, ka ti châk lutuk chu hisap pahin ka hrawt ta ngawt  a. Ka mu tui teh e!
=============
[chhunzawm zel tur]